ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Dad ผู้ประเสริฐ and ไอ้ผู้ชายปากหมา =[]=!!!!!
โรงเรียนคอเซเรีย เป็นโรงเรียนเอกชนที่มีชื่อเสียงเเห่งหนึ่ง ทั้งด้านความรู้ มารยาท และกีฬา
โรงเรียนคนรวย โรงเรียนขนาดกว้าง ขวาง รวบรวมคนเก่งและฉลาดล้ำเลิศ และตอนนี้ฉันจะบอกว่าวันนี้เป็นวันเริ่มต้นการเรียนที่นี่ของฉันเองตอนนี้ฉันในชุดนักเรียนของคอเซเรีย กำลังเดินเข้าไปในตัวร.ร.
ปึ่ก!!!! ใครบังอาจมาชนวะเนี่ย เอาล่ะๆ แกล้งทำเป็นไม่เห็นไม่สนละกันวันนี้มันวันพระน่ะ
"นี่เธอ!!"อะไรวะ -_-^^
"คะ?"
"เดินชนคนอื่นเเล้วทำไมไม่ขอโทษ" หา? แกสิเดินชนฉัน
"ขอโทษค่ะ"
"อย่าเรียบร้อยนักได้ไหม" โทษทีพ่อสั่งมา
"ขอโทดค่ะ"
"บ๊ะ ! น่ารำคาญ ไม่ยุ่งก็ได้ว่ะ" หน้าอย่างแกฉันก็ไม่อยากยุ่งร้อกกก ไม่ได้หล่อสักหน่อย แค่ตาคม จมูกโด่งได้รูป หน้าเนียนสวย มีเขี้ยวและลักยิ้ม ปากสีชมพูอ่อน ไม่ได้หล่อสักหน่อย TT^TT (เอ่อนั่นไม่หล่อหรือ) ความจริฉันอาจจะซัดมันไปซักเปรี้ยสองเปรี้ยง ข้อหาทำตัวน่ารำคาญ ...แต่ก็บอกเเล้วไงว่าพ่อสั่งมา
ย้อนไปเมื่อ 3 วันก่อนที่ บ้านฉันเอง
"ดรีมอาร์!!!!!ลูกโดนไล่ออกจากโรงเรียนอีกเเล้วเหรอ"เสียงปานฟ้าผ่าของแด๊ดดังมาอย่างไม่มีปีไม่ขลุ่ย
"อือ -_-"ฉันตอบด้วยใบหน้าที่เรียบเฉยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"มารยาทน่ะมีไหมพูดกับผู้ใหญ่ต้องพูดยังไง"
"มารยาทหน้าตาเป็นไงอ่ะเเด๊ด"
"-_-+++"แด๊ดส่งสายตาชิ้งๆมาเหมือนจะฆ่าฉันให้ตายใน1 วิT-T ฉันทำอะไรผิดเหรอ?
"โอ๋แด๊ด หนูล้อเล่น"
"งั้นเเด๊ดก็ขอลงโทษแกแบบล้อเล่นดูมั่งแล้วกัน"
"-_-" ฉันเริ่มรู้สึกถึงลางร้ายหวังว่าแด๊ดคงไม่คิดอะไรแปลกๆอีกนะT^T ครั้งที่แล้วให้ไปเก็บขยะเพื่อสาธารณะสุขก็ทีแล้ว
"แกต้องเเปลงโฉมตนเองให้กลายเป็นเด็กเรียบร้อยมิฉะนั้น..."
"o[]o!?" ฉันเริ่มเหงื่อแตกผลั่ก เด็กเรียบร้อยงั้นเรอะ!!!
"ฉันจะไม่ยกสมบัติให้แกแม้แต่จุลินทรีย์เดียว" =[]= โฮก! ไม่จริงงงง โหดร้ายที่สู้ดดดดดด
"โหดร้าย เงินบ้านเเด๊ดเขานับเป็นจุลินทรีย์รึไง" (ปากยังไปเนอะ : Bluegame)
"ดรีมอาร์..."
"โต๊ดค่ะแด๊ด"
-จบการย้อยนอดีต-
โธ่เว้ย นึกถึงอดีตทีไรอยากกัดหัวพ่อตัวเองจังเว้ยยย ฉันเดินกระทืบเท้าขึ้นอาคาร5ไป และหยุดอยู่หน้าห้องเรียนห้องหนึ่ง 522 งั้นเหรอฉันคิดก่อนบิดลูกบิดเข้าไป
----- หลบ ---- ความคิดที่แล่นเข้ามาในใจก่อนฉันจะตีลังกาหลบทันที!!!!!!
----- ซ่า ---- เสียงน้ำสาดลงบนพื้นทันทีที่ฉันลงสู่พื้นอย่างสวยงาม
"เสร็จแน่ว่ะยัยเด็กใหม่" เสียงจากในห้องดังขึ้นและคาดว่านั่นคงเป็นเสียงผู้ชาย
"เธอ... ยัยเด็กเรียบร้อย ..." เอ๊ะ! เสียงคุ้นจัง ฉันค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปดูและพบกับ ...ไอ้คนไม่หล่อนี่หว่า
"เธอหลบได้งั้นเหรอ"หมอนั่นพูดด้วยสีหน้าแปลกใจระคนงง ฉันจึงรีบอ้างนู่นอ้างนี่ทันทีก่อนจะมีเรื่องต่อยกัน
"อ่ะ...เอ่อ ปะ เปล่าค่ะเป็นแค่เหตุบังเอิ๊ญ บังเอิญน่ะค่ะ" หวังว่าหมอนั่นคงไม่ถามหรอกนะว่าบังเอิญยังไง
"บังเอิญยังไง" นั่นปะไร... คิดสิ คิด ยัยดรีม เเกฉลาดอยู่เเล้ว ..อะไรดีๆๆ
"หืม?" อ๊ะ ไอนี่หน้ากวนตีนฉิบ
"อ๋อ พอดีว่าได้ยินคนเรียกชื่ออ่ะค่ะ เลยเดินไปดูว่าใครเรียกค่ะ เฮะๆๆ" ฉันแก้วไปน้ำขุ่นๆพร้อมหลบสายตาอย่างเเรง
"งั้นก็แล้วไป"หมอนั่นพูดด้วยน้ำเสียงเหลือเชื่อสุดๆ เฮอะ แกมันโง่จริงๆ
"เอ่อ...ขอเข้าห้องได้รึยังคะ?"ฉันถามหมอนั่นด้วยน้ำเสียงเรียบร้อยสุดๆ
"ใครเอายันต์มาเเปะไว้หน้าประตูรึไงเธอถึงเข้าไม่ได้"กรี้ดดดดดดดดดด ดูมันพูดกับสุภาพสตรีสิคะ ดูมันๆๆๆๆ
"อ่าค่ะ"ว่าเเล้วฉันเดินเข้าห้องไปอย่างพจมานจากบ้านทรายทอง อืม ห้องนี่นักเรียนเยอะจริงๆเลย ฉันคิดพร้อมเดินไปยังที่นั่งว่าง แต่
ทว่า มีแรด เอ้ย! เหล่าสตรี(ชะนี)นั่งอยู่หน้าที่นั่งนั้นอยู่ฝูงหนึ่ง ลางร้ายเข้าครอบงำ ฉันเหลือบไปเห็นหนึ่งในนั้นกำลังถือกระป๋องแป้ง
อยู่ ฉันกระชับร่มในมือให้แน่น เล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับฉันใข่ไหม ได้! ดรีมอาร์จัดให้ ในเมื่ออยากให้เป็นเด็กเรียบร้อย ฉันก็จะเรียบร้อยไปเลย(แบบซื่อบื้อ)
"เซอร์ไพรส์!!!!!"น่านไงมันทันขาดคำ ยัยคนที่ถือกระป๋องก็ชูปากกระป๋องมาทางฉัน ฉันเลยเปิดร่มพลึบ! จังหวะเดียวกับที่ยัยชะนีบีบแป้งออกมาพอดี ส่งผลให้แป้งกระจายย้อนกลับไปยังชะนีทั้งฝูง
"อุ้ย ขอโทษนะคะ คือแบบว่าๆๆๆ ... ฉันอยากตรวจสภาพร่มตัวเองกระทันหันน่ะค่ะ" ฉันพูดพร้อมทำหน้าเเอ๊บแบ๊วอย่างรุนเเรง โฮะโฮะโฮะ สะใจเจ้าค่า ^o^
"กรี้ดดดดดดดดดดดดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แก...แก แกเเกล้งฉันเหรอ"ยัยชะนีไม่ทราบนามชี้นิ้ว(ที่เปลื้อนแป้ง)มายังหน้าแสนสวยของฉัน
"เปล่านะคะ เปล่าๆ..เอ..ต้องการน้ำล้างเหรอคะ" ฉันเหลือบไปเห็นถังใส่น้ำอยู่เลยเดินไปหยิบมาโดยไม่ขออนุญาต และสาดใส่ทันที
"กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด" และนั่นคงเป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาดมหันต์ เพราะยัยนั่นกรี้ดเเทบเยื่อหูเกือบหลุด
"แก....นั่นมันน้ำถูพื้นยัยเซ่อ ฮือออๆๆๆ สิวจะขึ้นไหมเนี่ย" ก๊ากกกๆๆๆๆ
"อ๊ะ หนูไม่ได้ตั้งใจ"ฉันพูดพร้อมส่งสายตาปิ๊งๆๆๆๆ
"เอ่อ...ฉันว่า คุณไปอาบน้ำก่อนดีกว่านะคะ"ฉันพูดพร้อมเอียงคอ
"แก!!!"โอ้ยยยยยยไม่อยากมีเรื่อง
"เดี๋ยวสิว ฝ้า กระ เกลื้อนขึ้น ก็ไม่รู้นะคะ"
"กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด อาบน้ำๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" จิตหนักนะเนี่ย ยัยนั่นวิ่งแจ้นออกนอกห้องทันที ฉันหัวเราะหึๆในลำคอก่อนจะหมุนตัวกลับไป
"(-_-+++)"รังสีการจับผิดอย่างรุนแรงกระจายแผ่ออกมา เอื๊อก! ไอหน้าหล่อ เจือกจิงๆ
"เธอน่ะ เป็นใครกันแน่?" มนุษย์ไง
"เด็กคงเเก่เรียนค่ะ"ฉันตอบอย่าง(แกล้ง)เหนียมอาย
"พวกเสเเสร้งน่าเบื่อที่สุด"ฉันยังคงนิ่ง
"โดนด่าไม่รู้สึกอะไรเลยรึไง"โกรธไง
"(-_- )( -_-)(-_- )ไม่ค่ะ"ฉันส่ายหน้าไปมาอย่างเฉยๆ
"หน้าด้าน" =[]=นาย...ฉันจะฆ่านาย T^To
"ว่าแต่...เธอน่ะ ชื่ออะไร"ชื่อเพราะกว่านายแล้วกัน
"ดรีมอาร์ค่ะ เรียกสั้นๆว่าดรีม"
"ชื่อโหลชะมัด"หนักหัวแกรึไงฟะ
"เออ ฉันชื่อเบส"นายเป็นกรดเบส หรือเครื่องดนตรี 55+5555555555+
"หึๆยัยชื่อโหล" เอาล่ะๆไม่เถียงแกเเล้ว
-----แต่ที่แน่ๆ-----------ฉันกับไอ้นายเครื่องดนตรีอยู่ร่วมกันไม่ได้----------ชัวร์-----
*******************************************************************************************************************************
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น