เจ้าหญิงจอมเพี้ยน กับ เจ้าชายสุดบ๊อง

ลำดับตอนที่ #4 : ::บันทึกของแม่มด::[พิเศษ]

บันทึกของแม่มด

ฉันคือ..........คงไม่ต้องแนะนำอะไรกันมาก    ฉันเจ้าหญิงเจ้าเก่าคนเดิม     ถามว่าทำไมเป็นแม่มดล่ะ    ถามทำไม   กินเงินภาษี ประชาชนอย่างเดียวมันจะไปพออะไร๊

ฉันก็เลยมาหารับจ๊อบเป็นแม่มด   ปกติแม่มดผมจะสีแดง   แต่ฉันหรอ   ผมสีเงินเด๊นเด่น    ปรุงยาน่ะหรอฉันทำเป็นนะ    แต่ให้ทำอาหารน่ะหรอ   ฝันไปเถอะ   ฉันเข้าครัวทีไร   นางกำนัลทำตาโตทุกที

ถามว่ามีใครรู้ไหม  ว่าฉัน รับจ๊อบแม่มด   ใครหน้าไหนมันจะไปรู้  นอกจากพี่รูลลี่ กับ น้องสาวสุดเลิฟ  เบเรต้า  เท่านั้น  แถมเวลาฉันไม่ว่าง   ทั้งาองคนก็มาผลัดเวรกับฉันอีกด้วย

ซึ่งรายได้หรอ   หารกันตามหลักุรกิจอยู่แล้ว  ไม่ได้ไม่เสีย   แต่ว่า ทำไมฉันต้องมานั่งกวน  กวน  กวน แล้วก็ กวน  ส่วนผสม ของยาฆ่าตัวตายด้วยเนี่ย    คนสั่งก็เนาะ   ฉันก็บอกไปแล้วนี่  

ฉันจะไม่ผสมยา   ที่มีส่วนประกอปหลักคือ  ของปกติ    ฉันจะปรุงแต่  พวกที่ต้องใช้กบ  คางคก  จิ่งจก   เอ ฉันก็แปลกเนอะ  ทำเป็นแม่มดโรคจิตไปได้

ถามฉันสิว่า  ชุดแม่มดฉันน่ะเป็นยังไง   เป็นอย่างที่เห็น  สีฟ้า   ชุดวันพีซ   กระโปรงบานฟูฟ่องเลยเข่านิดนึง    ตัวเสื้อมีโบว์ผูก  ใส่หมวกทรงแหลม   ฉันว่าเหมือนแม่มดน้อยใจดีคอยช่วยเหลือมนุษย์เลยนะเนี่ย

ฉันว่าคงจะต้องเปลี่ยนแบบฟอร์มแล้วมั้ง   ร้านปรุงยาของฉันคนเข้าออกจะเยอะนะจะบอกให้   ร้านฉันทำยาสะอาดด้วย  เวลาปรุงยาทุกครั้ง  ฉันก็ใส่ป้ากันเปื้อนลายคิดตี้สีชมพูด้วย  น่ารักอ่ะดิ

แต่ลูกค้าแต่ละคนทำหน้าไม่เชื่อใจ  อย่างกับฉันเพิ่งหลุดมาจากโลกการ์ตูนแม่มดน้อยโดเรมีอย่างงั้นแหละ

แต่ฉันก็เป็นแม่มดที่มีจรรยาบรรณพอที่ไม่เที่ยวไปเสกคนนู้นคนนี้ให้กลายเป็นกบหรอกนะ

ส่วนใหญ่งานอดิเรกฉันนั่งแต่งหน้าทำให้หน้าตัวเองเหมือนแม่มดที่สุดเท่าที่จะทำให้    นี่คืองานอดิเรกอันน่าดึงดูดใจของฉัน

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -