เจ้าหญิงจอมเพี้ยน กับ เจ้าชายสุดบ๊อง

ลำดับตอนที่ #2 : ::บันทึกของเจ้าชาย:: [พิเศษ]

บันทึกของเจ้าชาย

ผมคือเจ้าชาย  มีนามว่า  เฟรลอส  ชื่อ ราชวงศ์ของผม  ซึ่งท่านออกจะคุ้นหู คือ แบทเทิล  ผมมีน้องสาวสวย(แถมหลงตัวเองอีก)  ห้าคน  ใช่  จำนวน นี้ทำเอา  ผู้เดินทาง   ขุนนาง ทูตเจรจา  เจ้าชายต่างเมือง และ ผม เกือบ จะเป็นลม  

น้องสาวของผมมีนามว่า  คนแรก แสนซน  นาม ซ่าร่าห์ ท่านแม่บอกว่า  ชื่อ ซาร่าห์  เพราะมันโหลดี แม่ชอบ  ดูแม่ผมสิ คนที่ สอง  น้องของผมคนนี้  เธอค่อนข้างจะแปลก(โรคจิต)นิดๆ  คือ  มานาเรล   เธอชอบทำตุ๊กตาวูดู

เป็นชีวิตจิตใจ  เธอแค้นเมื่อไหร่  เจ้าตุ๊กตาวูดูผู้น่าสงสาร   นู่นจะทะลัก   หัวขาด แขนขา แหว่ง ในบัดดล   ผมละเสียวสันหลังวาบ   เมื่อเธอเดินมาหาผม  พร้อมกับตุ๊กตาวูดูหน้าตาคล้ายผม  กับ มีดเงาวับอีกเล่ม

คนต่อมา  ชาลา   คนนี้เธอปกติดีเหมือนเด็กหญิงชาวบ้านที่ชอบเล่นกับตุ๊กตา   แต่ทว่า   ตกกลางคืน  เธอจะกลายเป็นคนละคน   เธอจะกลายเป็น เด็กหญิงห้าว   ไม่ชอบให้ใครมายุ่ง   

นั่งขัดดาบแทบทั้งคืน   แถมซ้อมดาบในห้องนอนอีกพอตื่นขึ้นมาเธอมักจะพูดกับผมว่า  “ท่านพี่เฟล   ทำไมตื่นมา ตุ๊กตาของน้องเป็นต้องพังทุกตัวละเพคะ” พูดจบเธอก็หยิบ ตุ๊กตาที่เคยถูกดาบเสียบ   โยนไปนอกหน้าต่าง

พอนางกำนัลมาเจอ  ขวัญผวา ทุกราย

ต่อไป  บาซา   นักบวช  พากันเคารพนาง   เรียกว่า  กินนอนที่โบสถ์ทีเดียว  พูดน้อย  พอเห็นคนทำผิด  ก็จะจ้อง 

จ้อง จ้อง  แล้วก็ จ้อง   จนตาแทบถลน  พอคนโดนจ้องรู้สึกตัว  เธอก็ปาไม้กางเขน  ใส่หัว ดัง   โป๊ก!!!   พอขว้างเสร็จก็ถามผมว่า “ท่านพี่ เฟล  ไปทำอะไรมาเพคะ  หัวปูดมาเชียว”  ผมอยากจะฆ่าน้องคนนี้ให้ตายสิ  เพราะใครล่ะ

คนสุดท้าย  เธอคนนี้เข้ากับผมได้ดีที่สุดน้องสาวที่ รัก  รินเน่  สมองเป็นเลิศ   เชียวล่ะ  ซ้อมฟันดาบ กับ  วิ่งหนี  หุ่นยนต์ฟันดาบ กับผมทุกวัน ผมนะรักๆๆ  

คนสุดท้าย   พี่ชายสุดหล่อของผมเอง   พี่ฟาลอส  รูปหล่อ พ่อ รวย  ผมแอบปิ๊ง พี่ฟาลอส ซะแล้ว

เฮ้ยไม่ใช่   พี่ฟาลอส  เหมือนดั่งเจ้าชายในเทพนิยาย    สาวๆในวังตาม กรี๊ด ตรึม ครับผม    ขุนนางในวังต้องจัดงานดู ตัวให้พี่ชายผมเกือบทุกวัน

ก็เหล่าเจ้าหญิง(ผู้หน้าด้าน)ทั้งหลาย    ขอพี่ชายผมแต่งนานน่ะสิ   ปกติ เจ้าชายต้องขอเจ้าหญิงแต่งไม่ใช่รึ   เพราะล่ะไม่ชอบให้พี่ไปดูตัวเท่าไหร่นักหรอก  เพราะอะไร ท่านผู้อ่านรู้มั๊ย   ผมตั้งทำงานแทนท่านพี่น่ะสิ

ก่อนท่านพี่จะออกจากห้องทรงงาน ซึ่งท่านพี่ขลุกอยู่ในห้องนี้ทั้งวันก็บอกว่า “ฟาล  เจ้าต้องทำงานแทนพี่นะ  พี่จะจิบชา  พร้อมกับเจ้าหญิง แสนสวย  ที่สวนหลังวัง”  พี่ยิ้มที่มุมปากก่อนจากไปพร้อมกับสายลม    เฮือก  ทิ้งให้ผมทำงานกองเท่าภูเขา

อาณาจักรของผมชื่อว่า   วอริเออร์  ใช่ แล้ว  ก็คือ  เมืองแห่งนัก รบนั่นเอง น่ะ แหละครับ  ผมขอเป็นนักพนันหรือนักรัก ยังจะง่ายกว่า นักรบ เสียอีก

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -