แอบรักหมดใจคุณชายปากสุนัข

ลำดับตอนที่ #5 : ยัยป้าหน้าเหี่ยวใจโหดนมห้อยและเพื่อนใหม่ของฉัน(น้องกระเทยผู้บอบบาง)

“ตื่นได้แล้วยัยหมูตอน”พี่น้ำแข็งมันมาอัดเสียงใส่มือถือที่ฉันตั้งนาฬิกาปลุกฉันอีกแล้ว

“ยัยหมูตอนตื่นไปขึ้นเขียงๆๆ”หนวกหูจะตายฉันกดปิดเสียงทันที

“เธอต้องตายคาบ้านฉันแน่ๆ ฉันจะใช้เธอให้ตายไปเลย”นายอะตอมทักฉันระหว่างฉันเดินเข้าโรงเรียนและไอ้คำๆนี้มันก็วนเวียนอยู่ในหัวซะไม่เป็นอันเรียน

“ถึงเวลาโดนเชือดแล้วล่ะ ยัยยาจก  ไปกันเถอะ”ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าประโยคนี้ใครพูด นายนี่ลงทุนมายืนรอฉันหน้าห้องเรียนเลย คงกลัวฉันหนีล่ะสิ ฉันมีศักดิ์ศรีพอย่ะ

“รู้แล้ว ไม่ต้องย้ำหรอก”โธ่เว้ย ย้ำอยู่ได้ ตอกย้ำเหลือเกินนะ ไอ้บ้านี่

“บ้านนายนี่ใหญ่ยังกับวังเลย”ฉันมองบ้านหลังโคตรใหญ่ อย่างกับวัง อย่างตะลึง

“แล้วไง”อีบ้าอุตส่าห์ชม

“เนี่ยน่ะหรอลูกของเจ้าหนี้เรา หน้าตาก็งั้นๆแหละ ทำงานบ้านเป็นรึป่าว”ป้ากล้าพูดได้ไงว่าฉันหน้าตางั้นๆ โธ่ ทำอย่างกับป้านักนี่ ฉันน่ะฝาแฝดนาตาลีนะป้า ไปตัดแว่นได้แล้วมั้ง

“เป็นค่ะป้า”ฉันพยามยามฝืนยิ้ม เพื่อสะกดอารมณ์โกรธ

“เธอเรียกฉันว่าอะไรนะ”ป้าแกเริ่มทำหน้าโหด เหมือนจะชำแระฉันเป็นชิ้นๆ พูดความจริงมันผิดด้วยหรอฟ่ะ

“ป้าไงค่ะ”ฉันสะกดอย่างชัดถ้อยถัดคำ นายอะตอมที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็ทำหน้าเหมือนยัยป้านั้นเปี๊ยบ เชื้อไม่ทิ้งแถวเลย

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด”ฉันเอามืออุดหู ดูป้าแกกรี๊ดดิ อย่างกับจะร้องโอเปร่ายังไงอย่างงั้น

“งานของเธอวันนี้ก็คือซักผ้า  รีดผ้า ล้างจาน กวาดบ้าน ถูบ้าน”ป้าแกร่ายซะ ยืดยาว พลางทำหน้าเยาะเย้ย  ลองมาทำเองไหมล่ะป้า

“ค่ะป้า”

“โธ่เว้ย ใช้อะไรนักหนาว่ะ ยัยป้าหน้าเหี่ยวใจร้าย”ฉันว่าพลางซักผ้า(กับมือ)ป้าแกบอกว่ามันเปลืองไฟ แล้วไอ้ไฟเป็นร้อยๆดวงน่ะ มันไม่เปลืองเลยรึไงย่ะ ไหนจะต้องไปรีดผ้า ล้างจาน กวาดบ้าน ถูบ้าน ช้านนนนนน..  อยากตาย 

แล้วซื้อผ้าของบ้านนี้มันก็น้อยเหลือเกิน เปลี่ยนเสื้อผ้ากันเป็นวินาทีเลยหรอว่ะ ทำไมมันถึงได้เยอะขนาดนี้นะ

กว่าฉันจะจะทำงานเสร้จก้ปาไปตีสอง ตื่นตอนตีห้า ป้าเหี่ยวก็มาปลุกให้ไปทำอาหาร แต่โทษทีฉันทำกับข้าวไม่เป็น ทำเป็นแต่มาม่า ป้าแกก็โวยวายใหญ่ 

“นี่แกไปทำอะไรมาเนี่ย ดูสภาพสิ ยังกะไปรบ มายังไงอย่างงั้น”แพนมันมองฉันอย่างอึ้งๆ สภาพฉันตอนนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับมีแพนด้าไม่ได้กินเยื่อไผ่ประมาณสามปี

“แกลองมาเป็นฉันดูสิ”ยัยแพนมองฉันด้วยสายตาอาลัยอาวรณ์

“กรี๊ด พวกแกอย่าแกล้งฉันนะ ฉันจะไปฟ้องคุณแม่”ฉันหันไปมองตามเสียง เห็นกระเทยร่างยักษ์ ท่าทางเรียบร้อย กำลังโดนพวกผู้ชายแกล้วถอดกางเกงอยู่ ทนไม่ไหวแล้วเว้ย

“หยุดเดี๋ยวนี้นะ ไอ้พวกบ้า”พวกนั้นหยุดแกล้งน้องกระเทย แล้วหันมามองฉันด้วย สายตาอาฆาต

“น้องสาวอยากร่วมวงกับพี่ด้วยหรอ”อีบ้าหน้าด้าน โง่จริง มันเดินเข้ามาพลางเกาะแกะฉัน ฉันจะฆ่าแก

ฉันแตะพวกนั้นและปล่อยหมัดอันสวยงามไปตามหน้าตาแสนอัปลักษณ์ของพวกบ้านั่น จนพวกนั่นล้มไปกองกันทีละคน  ส่วนน้องกระเทยน่ะหรอ ก็ซึ้งจนน้ำตาร่วง

“แล้วเธอชื่ออะไรล่ะ”แพนหันไปถามน้องกระเทย อายุก็คงประมาณฉันเนี่ยแหละ

“ชื่อสมศักดิ์จ๊ะ ชื่อเล่นชื่อแมน”อ้ากเป็นกระเทยชื่อแมนฉันล  มันดูโคตรจะบึกบึนเลย

“มีชื่อที่มันฝังดูน่ารักขิขุกว่านี่มั๊ย”ฉันคิดว่าชื่อมันแปลกๆ

“มีจ๊ะ ชื่อทราย”

“แล้วเธอเรียนห้องไหนล่ะ ไม่เคยเห็นหน้าเลย”

“ห้อง4/9จ๊ะ ฉันเป็นเด็กใหม่น่ะ”มิน่าฉันถึงไม่เคยเห็น

“อืม มาเป็นเพื่อนกับพวกเราก็ได้นะ”ประโยคนางเอกอย่างนี้ ยัยแพนพูดชัวร์

“จ๊ะ”น้องทรายยิ้มหน้าระรื่นชื่นบานเป็นกระด้งยูเอฟโอ

“ไปขึ้นห้อง”ฉันเกาะไหล่ทรายและแพน แล้วลากขึ้นห้อง วันนี้ช่างเป็นวันที่น่าเบื่อ ฉันหลับตลอดทั้งวัน ก็ฉันโดนแม่เลี้ยงใจร้ายกลั่นแกล้งให้ทำงานหนักจนไม่ได้หลับไม่ได้นอน