คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ซวยแล้วเจอไอ้คุณชายปากสุนัข
“ตื่นได้แล้วไอ้โซดา ปังงงงงงง”ใครมาปลุกฉันตั้งแต่ไก่ยังไม่ผสมพันธุ์เนี่ย ไม่สน วันนี้วันหยุด ปลุกให้ตายคาประตูฉันก็ไม่ตื่น ฉันเอาหมอนปิดหูทั้งสองข้างจะได้ไม่ต้องได้ยินเสียงใคร
“แกจะตื่นดีๆหรือให้ฉันเข้าไปลากหัวแกออกมา”อารมณ์ปลุกรุนแรง ไอ้พี่น้ำแข็งชัวร์(พี่ชายสุดที่รักของฉันเองแหละ)
“ห้านาทีเถอะ จะรีบไปทำศพรึไง เสียรมณ์”ไอ้พี่น้ำแข็งมันคงไปแล้วล่ะเพราะเสียงมันเงียบลงแล้ว
ฉันจะได้นอนอย่างสงบสุขสักที วันนี้ต้องเป็นวันของฉัน ฉันต้องนอนไปอย่างนี้จนถึงเที่ยง
“แกจะตื่นมั๊ย นี่วันนี้ไปเรียนโว้ย ห้องแกไม่มีปฎิทินรึไง”จะมาตะโกนทำไมเนี่ย
“เดี๋ยวตามไป”ฉันจัดการอาบน้ำแต่งตัวและจัดตารางสอน ทั้งที่ยังงัวเงียอยู่ ไอ้พี่บ้า
“เร็วๆดิ ฉันรอแกนานแล้วนะโว้ย”ไอ้พี่บ้าพูดทั้งที่ยังหลับตาอยู่ สงสัยมันคงจะง่วงเหมือนฉันนั่นแหละ
“ไปเรียนกัน”ฉันสะพายเป้แล้วลากคอเสื้อพี่น้ำแข็งออกนอกบ้าน ฉันกับพี่น้ำแข็งเดินไปโรงเรียนด้วยกันทุกวันนั่นแหละ แม่ฉันขี้เหนียวบอกว่ามันเปลืองน้ำมัน ฉันก็ต้องลากสังขารไปโรเรียนอย่างนี้ทุกวัน แต่วันนี้มันผิดปกตินะท้องฟ้ามันมืดๆ เหมือนตอนกลางคืนเลย สงสัยฝนจะตกแต่ทำไมมันต้องมืดเวอร์อย่างนี้ด้วยเนี่ย
“หวัดดีค่ะ ลุงยาม”ฉันทักลุงยามตามประสาคนสวยใจดี
“หนูจะมาเฝ้าโรงเรียนเป็นเพื่อนลุงหรอ”ไหงลุงยามพูดงั้นเนี่ย สงสัยอยากมีเรื่อง
“อะไรของลุงเนี่ย “
“นี่มันเพิ่งตีสามเองนะ หนูจะมาสมัครเป็นยามหรอ ปิดรับสมัครไปตั้งนานแล้ว”
“ลุงคะนี่มันกี่โมงนะค่ะ”
“ตีสาม”
“ไอ้พี่บ้า เสือกมาปลุกตั้งแต่ตีสาม ตั้งใจเรียนขนาดนั้นเลยรึไง”อ้าว พี่ฉันมันหายหัวไปไหนแล้วเนี่ย
“ฮือ”อีพี่บ้ามันไปนอนกองอยู่กะพื้นแล้ว มันต้องละเมอ แน่เลย เซ็งมีพี่ปัญญาอ่อน ชอบนอนละเมอ
“หนูๆช่วยอะไรลุงหน่อนสิ”
“ได้สิค่ะ อะไรล่ะ”ลีลานัก เดี่ยวปั๊ด......
“ช่วยเฝ้าให้ลุงแปปนึง เดี๋ยวลุงไปยิงกระต่ายก่อน”
“เร็วๆนะลุง”
“เออ”แล้วลุงแกก็เดินหายเข้าไปหลังพงหญ้า
“พี่น้ำแข็ง ละเมอเลยทำให้ฉันมาติดร่างแหด้วยเลย แหกขี้ตาตื่นเดี๋ยวนี้เลยนะ มาช่วยลุงยามเฝ้าแปปนึง ลุงแกไปยิงกระต่าย”ฉันพูดพลางหันไปมองหน้าไอ้พี่น้ำแข็ง แต่มันกลับนอนกองเหมือนหมาข้างถนนอยู่ตรงป้อมยาม
“ตื่นดิไอ้พี่บ้า”ฉันเอาเท้าเขี่ยเหมือนเขี่ยเขียดตายแถวข้างถนน แต่มันก็ไม่รู้สึกรู้สาอะไร
“ฉันยังง่วงอยู่เลยนะ”พี่น้ำแข็งพูดขณะที่ตายังเหลือเท่าเม็ดถั่ว มันคงจะง่วงมาก
“ลุง ลุง เสร็จยังเนี่ย นานแล้วนะ”ฉันตะโกนเรียกลุง เมื่อไหร่ลุงแกจะออกมาเนี่ย ไม่ใช่ตายคาพงหญ้าแล้วหรอ
“ขอบใจที่มาช่วยลุงเฝ้าโรงเรียนนะ”แล้วลุงแกก็ซิ่งมอเตอร์ไซด์คู่ใจออกไปอย่างหน้าด้านๆ เฮ้ยแล้วฉันล่ะ ต้องเฝ้าโรงเรียนจริงๆหรอเพราะไอ้พี่น้ำแข็งคนเดียวเลย ด้วยความแค้นฉันเดินไปแตะไอ้พี่ชายตัวดี สองป๊าป เพื่อความสะใจ และ ด้วยความเป็นคนดีฉันก็เลยยืนเฝ้าโรงเรียนให้ลุง ด้วยความหวังริบหรี่ว่าลุงแกจะกลับมาจากกราบเท้าเมีย แต่ฉันง่วงนะ ขอสักงีบสักนิดเถอะ
“กรี๊ด ผีเฝ้าโรงเรียน”เสียงใครมาแหกปากแปดปรอทแถวนี้ว่ะ แม่จะตบล้างน้ำซะนี่ ฉันลืมตามาด้วยความรำคาญ
“อะไรของเจ๊เนี่ย มาแหกปากทำไม นี่ไม่ใช่ตลาดนะ”ดูเจ๊แกทำหน้าดิ ยังกะเห็นนางงามจูออน
“พวกแกฉันเจอผี”อะไรนักหนาว่ะเนี่ย
“กรี๊ด”สามสาวหน้าตายังกะผีตานี ช่วยกันแหกปากกัน หูจะแตกแล้วนะเว้ย แล้วพี่น้ำแข็งมันหายไปไหนเนี่ย ฉันเดินไปล้างหน้าที่ห้องน้ำตึกหน้าสุด ใกล้ๆป้อมยามนั่นแหละ แค้นโว้ย โดนยามหลอกซะตูดเปื่อยนมห้อยหมด
ฉันพอจะรู้แล้วว่ายัยสามคนนั้นกรี๊ดทำไม ก็ดูหน้าฉันสิ ดูได้ซะที่ไหน
“เปิดเทอมวันแรก มาเช้าขนาดนี้เลยหรอย่ะ”ยัยเพื่อนซี้สุดสนิทของฉันมันทัก ยัยเนี่ยชื่อแพนเค้ก ชื่ออภิมหาไฮโซ
“อย่างกะฉันขยันตื่นเช้านักนี่”แล้วฉันก็เล่าเรื่องซวยโคตรๆให้ยัยแพนฟัง
“ไปขึ้นห้องเถอะ”ยัยแพนลากฉันขึ้นไปบนห้องเรียน
“คาบแรกวิชาอะไรอะ แพน”
“ภาษาไทย”
“ใครสอน”
“อาจาร์ยพรวิภา”ยัยโหดนั่นหรอ คิดแล้วขนหน้าแข้งลุกซู่
“นี่แพนดูอาจาร์ยให้ด้วยนะ ฉันง่วง ขอสักงีบเถอะ”
“อืม”
“ป๊าป”เสียงอะไรบางอย่างลงมากระทบที่หัวอันสวยงามของฉัน
“นี่”ยังมีสะกิดอีกนะ อย่าให้รู้นะเป็นใคร ปั๊ด...
“อย่ายุ่งได้มั๊ย คนจะนอน ไม่มีมารยาท”
“พัชรินทร์นี่ไม่ใช่ห้องบรรทรรม ของเธอนะ ตื่นได้แล้ว”
“ขอโทษค่ะ”อะไรมันจะซวยขนาดนั้นนะ
“วันนี้วันเปิดเรียน เธอก็อยากโดนหักคะแนนแล้วหรอโซดา”อยากกะผีอะดิ เจ๊นี่ก็ถามแปลก ถามไม่คิด จบมาเป็นอาจาร์ยได้ไงเนี่ย มีนักเรียนคนไหนชอบโดนหักคะแนนบ้างล่ะ ฉันรู้ว่ามันคงไม่ใช่แค่หักคะแนนอย่างเดี๋ยว มันต้องมีการทำโทษตามมาเป็นระลอก เชื่อฉันเถอะ
“เลิกเรียนแล้ว ก็ไปขัดห้องน้ำด้วยนะ จะได้ตาสว่างขึ้น”
“ค่ะ”เกิดอาการเซ็งขึ้นมาตามเส้นเลือด จากนั้นก็ตามด้วยหลายวิชา ซึ่งมันน่าเบื่อมาก
ในสุดออดเลิกเรียนก็ทำงานซะที ฉันต้องหาเพื่อนร่วมชะตาชีวิต
“แพนเราเพื่อนกันใช่ป่ะ”
“อือ”
“ไปช่วยกันขัดห้องน้ำดิ”
“เรารู้จักกันด้วยหรอ”
“กวนตีนอะเนี่ย ไปออกกำลังกายลดไขมันกัน”จากนั้นก็ลากยายแพน ไปออกกำลังกายตอนเย็นกัน เป็นอะไรที่สุดยอดมากๆ ฉันกับแพนถึงกับกล้ามขึ้น
“แกตื่นยังเนี่ย เดี๋ยวก็ไปโรงเรียนสายอีกนะเว้ย”ฉันไม่เชื่อไอ้พี่น้ำแข็งอีกแล้ว ฉันจะไม่ตื่นไปเฝ้าโรงเรียนอีก ชัวร์
“ไปคนเดียว เลยไป”
“ไม่รอแล้วนะเว้ย”
“รีบๆไปเลยไป”
“กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”เสียงนาฬิกาปลุกโบราณ รุ่นแม่ฉันยังสาวมันก็ร้องโวยวาย
“จะปลุกหาบรรพบุรุษรึไงเนี่ย”ฉันมีความสามรถในการด่าทุกสิ่งทุกอย่างภายในสองวินาที
จากนั้นก็วิ่งมาราทอนผ่านน้ำอย่างมีสไตล์ ฉันไม่ได้ซกมกนะ แค่อาบน้ำเร็วเฉยๆต่างหาก
“แม่กี่โมงแล้วอะ ไม่มีไรกินเลยหรอ”ฉันเปิดฝาชีพลางเงยหน้ามองแม้ด้วยความซึ้ง ฉันหิวจนกระเพาะจะขาดแล้ว
“แปดโมงครึ่ง ไม่ต้องกินแล้วล่ะ รีบไปโรงเรียนเหอะ เดี๋ยวจะไม่ทัน”
“ค่ะแม่ หวัดดีค่ะ ไปแล้วนะแม่”ฉันหอบกระเป๋าใบเท่าช้างพลางวิ่งไปโรงเรียนอย่างไม่คิดชีวิต
“แควก”เสียงสวรรค์ รองเท้าฉันขาดออกมาเป็นวงกว้าง มันขาดเว่อร์เลย ฉันตัดสินใจโยนมันทิ้งแล้ววิ่งต่อ
“นี่เธอ”ฉันหันไปตามเสียงเรียก เทพบุตรในชุดนักเรียน หล่อกระชากตับมากๆ
“เธอนั่นแหละ”นายนั่นเรียกซ้ำ
“มีไร คนกำลังรีบ”
“เธอเป็นขอทานหรอ อะฉันให้ตังค์ น่าสงสารไม่มีรองท้าใส่ หูยังหนวกอีก”นายนั่นยื่นแบงค์ห้าร้อยให้ฉัน
“นี่ไอ้บ้า โง่รึป่าวเนี่ย หน้าตาฉันออกจะไฮโซ”หน้าหล่อแต่ ตาต่ำชะมัด มองสาวสวยอย่างฉันเป็นขอทานเนี่ยนะ
“แล้วแต่ไม่อยากได้งั้นเก็บ”
“นายทำให้ฉันไปเรียนสาย นายต้องรับผิดชอบ พาฉันไปส่ง”
“เกาะล้อไปแล้วกันนะ บาย แล้วเจอกันยัยยาจก”นายนั่นขึ้นรถBMWรุ่นใหม่ล่าสุดแล้วขับไปหน้าตาเฉย ไอ้บ้าหน้าหล่อ อยากโดนส้นเท้าขาวเนียนสวยตั้งแต่เช้าเลยนะ แต่ให้อภัยฉันมักจะแพ้คนหล่อเสมอ
ความคิดเห็น