แอบรักหมดใจคุณชายปากสุนัข

ลำดับตอนที่ #12 : แพนเปลี่ยนไป(ฉันกับแพนทะเลาะกัน)และในสวนสนุกนรกที่นายอะตอมพามา

“มาแล้วหรอยัยตัวดี”แพนทักฉันตั้งแต่ฉันย่างก้าวเข้ามาในห้องเรียน ยัยบ้านี่เป้นอะไรกัน ฉันยังไม่ได้ทำอะไรให้แกโกรธเลยนะ แล้วทรายไปไหนล่ะเนี่ย

“อะไรของแกเนี่ย”

“บอกมาว่าทำไมแกถึงไปอยู่บ้านเดียวกับพี่อะตอมและองศา”ยัยนั่นบีบแขนฉัน เจ็บนะเฟ้ย ฉันสะบัดออก ทำไมแกถึงเป็นได้ขนาดนี้นะแพน

“แม่ฉันติดหนี้แล้วฉันก็ไปทำงานเป็นคนใช้ล้างหนี้ให้แม่พอใจรึยัง”

“แกอย่ามาตอแหล แกใช้แผนอะไรล่ะ ถึงจับสองคนนั้นได้ เอาตัวเข้าแลกหรอ”มันจะมากเกินไปแล้วนะ

“ฉันก็พูดความจริง ฉันไม่คิดนะว่าผู้ชายสองคนนี้จะเปลี่ยนแกได้ถึงขนาดนี้”

“หุบปาก แกมันนังโสเภนีเอาตัวเข้าแลกเพื่อหวังจะได้เงิน”ฉันหมดความอดทนแล้วนะ ฉันฟาดมือของฉันลงไปบนหน้าของแพน

“ยอมรับไม่ได้หรอที่ฉันพูดความจริง”ผู้ชายเปลี่ยนยัยแพนได้ถึงขนาดนี้เลยหรอ ฉันคบกับแกมาตั้งหลายปีนะแพน  ฉันมองแกผิดไปรึไงกัน

“สองคนนี้ทำไรกันอยู่ย่ะ”ทรายเดินเข้าห้องมาพร้อมทักทาย แต่ฉันไม่มีอารมณ์ที่จะทำอะไรทั้งนั้น

“พวกแกเป็นไรกัน ทำหน้าอย่างกับใครบังคับให้อมขี้อย่างนั้นแหละ”

“..............”

“พวกแกอย่าเงียบสิ ฉันไม่สบายใจนะ”ทรายลากฉันออกมาจากห้อง

“พวกแกเป็นอะไรกันเนี่ยโกรธกันหรอ”ฉันเล่าเรื่องทั้งหมดให้ทรายฟัง

“แกก็ต้องเข้าใจว่าแพนมันชอบสองคนนั้นมากขนาดไหน”

“ฉันรู้แต่คำว่าเพื่อนมันไม่มีค่าเลยรึไง”ยัยทรายปลอบฉัน จนฉันหายเศร้า ขอบใจแกนะทราย

“เฮ้ยัยยาจก ทำหน้าเหมือนอึไม่ออก”นายอะตอมยืนรออยู่หน้าประตูโรงเรียน ทำไมนายไม่กลับบ้านล่ะ

“อย่ายุ่ง”

“โธ่เว้ย อุตสาห์จะมาชวนไปเที่ยว”

“ไม่ว่าง ไปคนดียวสิ”นายนี่ลากฉันขึ้นรถแล้วก็ขับออกไป อย่าขับเร็วสิ ฉันยังไม่อยากตาย นายนี่พาฉันมาสวนสนุก สวนสนุกมันปิดแล้ว นายจะพาฉันมาทำไมเนี่ย

“นายพาฉันมาทำไม”

“เดี๋ยวก็รู้”

“สวัสดีค่ะคุณอะตอม”พนักงานที่อยู่หน้าประตูพูดพลางเก็กหน้าสวย

“เค้าสวัสดีนายทำไม”

“ก็พ่อฉันเป็นเจ้าของ ฉันจะมาเล่นเมื่อไหร่ก็ได้”บ้านนายผลิตเงินรึไง

“ฉันยังไม่เคยเห็นพ่อนายเลย”

“พ่อฉันทำงานหนักจะตาย กลับบ้านดึก ตื่นเช้ากว่าไก่อีก เธอเลยไม่ได้เห็นสักที”พ่อนายนี่ก้อึดดีเนอะ

“อืม”

“ไปเล่นบ้านผีสิงกัน”ไม่เอาฉันกลัวผีนะ แต่ไม่ได้เดี๋ยวเสียฟอร์ม

“ไปก็ไปสิ”

“เข้ามาสิ กลัวรึไง”

“เปล่า”ฉันเดินเข้ามาในบ้านผีสิง วังเวงจัง ย้าก ผีเด้งออกมาจากในโลง หน้ากลัวชะมัด ฉันหลับตาปี๋

“เธอจะกระโดดขี่คอฉันทำไม กลัวก้บอกมาเถอะ อย่าฟอร์มหน่อยเลย”

“ฉันก็แค่ซ้อมให้มันเหมือนไง ฉันเหมือนคนกลัวผีมากเลยหรอ”ฉันโกหกหน้าด้านๆ ในนี้มันน่ากลัวมากๆ มีเสียงหมาหอนด้วย ฉันเกลียดบ้านผีสิง มีนานาผีอยู่ในนี้เลย ไม่เอาแล้ว ฉันวิ่งออกมาจากบ้านผีสิง

“ไหนบอกว่าไม่กลัวไง”

“......”ฉันไม่รู้จะแก้ตัวยังไงดี
ป.ล.เรื่องในสวนสนุกยังแต่งไม่จบ วันนี้พอแค่นี้ก่อนก้แล้วกัน ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน ขอบคุณมากๆ