แอบรักหมดใจคุณชายปากสุนัข

ลำดับตอนที่ #11 : ในรถทัวร์และเรื่องวุ่นวายต่างๆ

เฮ้อ ในที่สุดก็กลับมาถึงที่พักอย่างปลอดภัยปและการทัศนศึกษาปัญยาอ่อนก็หมดลงสักที แต่ตอนนี้ฉันกำลังนั่งอยู่กับไอ้ปีศาจในร่างคนเพื่อกลับมาที่โรงเรียน เฮ้อ ไอ้หมัยักษ์ที่ได่มาจากงานวัดก็กองอยู่ข้างๆฉัน อึดอัดชะมัด ฉันจะไม่นอนจนกว่าจะถึงโรงเรียนหรอกนะ ถ้าฉันหลับแล้วไปพิงนายนี่อีก ฉันก็ต้องโดนว่าว่าฉันพิศวาสนายอ่ะสิ

“ดิ้นไปดิ้นมาอยู่ได้น่ารำคาญ อยากอยู่ไกล้ฉัน ไม่ต้องเรียกร้องความสนใจก็ได้”อะไรว่ะ ฉันเรียกร้องความสอนใจตอนไหนย่ะ ด้วยความรำคาญปากอันสุกแสนจะหมาของนายนี่ก็เลย หนีลงมานั่งแทนที่ไอ้หมียักษ์(ที่พื้น) แล้วฉันก็โยนไอ้หมีบ้านั่นไปนั่งที่เบาะแทนที่ฉัน พวกที่อยู่ในรถหันมามองฉันด้วยสายตาประมาณว่าอีนี่มันบ้ารึป่าวเนี่ย

“มองทำไมไม่เคยเห็นคนหรอ”ฉันพาลคนอื่นเค้าไปทั่ว

“เธอมานั่งกับฉันก็ได้”นายองศาเรียก

“อือ”ยัยแพนไม่รู้หายหัวไปไหนฉันเลยถือโอกาศนั่งแทนเลย อิอิ ถ้ามันกลับมาไม่มีที่นั่งก็ให้ไปนั่งกับขวัญใจของมันนู่นไป

“ทำไมเธอถึงไม่อยากนั่งกับอะตอมล่ะ”

“ฉันรำคาญนายนั่นอะ ไม่หุบปากสักที ว่างๆนายก็ซื้อตะกร้อไปครอบปากนายนั่นหน่อยนะ จะได้เลิกเห่าเลิกกัด”

“ฮ่าฮ่าๆๆๆๆ”ง่วงนอนชะมัด ขอสักงีบนะ(ไหนแกบอกว่าจะไม่นอนไง/ผู้แต่ง)เปลี่ยนใจแล้วเว้ย ฉันตื่นขึ้นมาตอนเที่ยงคืน เฮ้ เมื่อไหร่มันจะถึงกรุงเทพสักทีนะ ฉันนอนพิงองศาอยู่ ส่วนยัยแพนก็ไปนอนกับขวัญใจของมันโดนที่มีหมียักษ์วางกั้นสองคนนั้นไว้ ไม่อึดอัดบ้างรึไงฟร่ะ แอร์ในรถนี่เย็นจัง ฉันเอาผ้าห่มมาพันตัวเหมือนซูชิ หนาวๆ ทำไมมันหนาวอย่างนี้นะ ฉันหยิบผ้าห่มมาห่มให้นายองศา ทราย แล้วก็แพนและตอนที่ฉันกำลังจะเอื้อมไปหยิบผ้าห่มมาห่มให้นายอะตอมนายนั่นก็ลืมตาขึ้นมาพอดี ทำเอาฉันสะดุ้งโหยง ตื่นตอนไหนไม่ตื่นมาตื่นตอนนี้ทำไมฟร่ะ เฮ้อ เดี๋ยวนายนี่ก็หาว่าฉันพิศวาสอีก

“เธอจะทำอะไรฉัน เธอจะข่มขืนฉันรึไง”นายนี่จ้องหน้าฉันเขม็ง

“ฉันจะมาห่มผ้าให้หมีต่างหากล่ะ ฉันกลัวมันหนาวเข้าใจมั๊ย ใครจะไปข่มขืนนาย”ฉันแก้ตัวไปต่างๆนานา

“แล้วไป นอนไม่หลับรึไง ยัยยาจก”ถ้าฉันนอนหลับฉันจะมาเดินแคทวอล์กทั่วรถอย่างนี้มั๊ย ถามแปลกๆ

“ถ้าฉันนอนหลับฉันจะมาเดินอยู่อย่างนี้รึไง”รถทัวร์แวะจอดที่ปั๊มน้ำมันเพื่อให้ทุกคนลงไปซื้อของกิน

“ลงไปซื้อของกันเถอะแพน ทราย”ฉันเดินไปปลุกแพนกับทราย พวกนี้งัวเงียมากๆ

“ไม่ล่ะ ไปคนเดียวเถอะ ฉันง่วง”สองคนนี้มันตอบเหมือนกับ เปี๊ยป ไม่ง้อก็ได้

“ลงไปกับฉัน”นายอะตอมลากฉันลงมาจากรถ

“จะกินอะไร ซื้อไปสิ ฉันเลี้ยง”นายนี่ไม่สบายรึป่าวเนี่ย

“ถ้างั้นฉันก็เอาหมดนี่แหละ”ฉันเดินไปซื้อขนมและของกินอย่างอื่น เยอะมากๆ ขนมทั้งหมดนี้เลี้ยงคนทั้งรถได้เลยนะเนี่ย นายนั่นยื่นแบงค์สองใบให้พนักงาน พนังงานจับมือนายนั่นด้วย ข่มขืนทางอ้อม

“อย่าจับน่ารำคาญ”พนักงานยืนเหวอไปเลย

“รีบๆคิดตังค์สิ ยืนอยู่ได้”

“ค่ะ”พนักงานตอบพลางรีบคิดตังค์ ฉันขึ้นรถและวางของที่ซื้อมาทั้งหมดไว้ที่พื้น เฮ้อ หนักเป็นบ้าเลย

“มานั่งตรงนี้”นายนี่ลากฉันไปนั่งข้าง แล้วก็ไล่ยัยแพนให้ไปนั่งกับองศา อะไรว่ะเนี่ย บ้าไปแล้วรึไง

ฉันนั่งกินขนมส่วนทุกคนในรถรวมทั้งนายอะตอมก็หลับกันหมด ฉันกินขนมหมดไปหลายห่อและถึงสะทีนะกรุงเทพ

“ตื่นได้แล้ว”ฉันาสะกิดนายอะตอม องศา แพน ทราย เมื่อลงมาจากรถฉันก็เห้นลุงเข้มมารอรับอยู่

“แบกกระเป๋าไปด้วยยัยยาจก”นายนี่โยนกระเป๋าใส่ฉัน ไอ้ซานตาน  ยัยแพนมองฉันด้วยสายตาเคือง ฉันไม่ได้บอกแพนเรื่องที่ฉันเป็นคนใช้อยู่ในบ้านนายสองคนนี้อ่ะ แพนอย่าโกรธฉันนะ

“ห้ามนอนจนกว่าจะทำงานทุกอย่างเสร็จ”ยัยป้าเหี่ยวตลอดกาล สั่งฉันแต่นี่มันเที่ยงคืนแล้วนะ งานเยอะอีกด้วย แล้วฉันจะได้นอนเมื่อไหร่เนี่ย นรกจริงๆเลย