ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ความจริง จบเเล้วจ้า
ที่บ้านของฉัน
“พี่ จะอธิบายให้ฉันฟังได้ยังว่าทำไมฉันต้องเเสดงละครบ้าๆนั่นด้วย >O< แล้วก็ไอ้ทีมบ้านั่นอีก”
ฉันมองหน้าพี่ตัวดีอย่างคาดคั้น ถ้าไม่รู้คำตอบก็ไม่ใช่ฉันเเล้ว ^0^/
“เอ่อ คือ ”
“ว่าไง เอ่อ อยู่นั่นเเหละ”
“ก็ได้ๆ คือว่า เรื่องมันเริ่มตั้งเเต่ตอนม.3 ฉันกับไอ้ทีมชอบผู้หญิงคนเดียวกัน เเล้วฉันเป็นฝ่ายจีบติด”พี่หยุดพักหายใจก่อนเล่าต่อ
“ไอ้ทีมมันเลยเเค้น ถ้าผู้หญิงคนไหนเป็นเเฟนฉัน มันก็จะเเย่งมาให้ได้”
“ไร้สาระ”
“เอ้อ ! แล้วมันมาเกี่ยวกับฉันได้ยังไงอะ”
“ก็ตอนนี้ฉันแอบชอบเด็กโรงเรียนอื่นอยู่ //^.^///”พี่บอกหน้าเเเดง
“พี่จะหลอกเด็กรึไง เด็กคนนั้นอายุ 15 ยัง เดี๋ยวโดนข้อหาพรากผู้เยาว์นะ ^^”
“-_-a”
“คนนี้ฉันเอาจริงเว้ย” ฉันเบะปากอย่างไม่เชื่อถือ ให้ตายเหอะ! เอาจริง
“แกไม่เชื่อก็ตามใจ”
“พี่เล่ามาต่อให้จบดิ”
“เเล้วฉันคิดว่าถ้าทีมรู้ มันต้องเเย่งเด็กคนนั้นเเน่ เลยเอาแกเป็นตัวหลอกไง^O^”
“แล้วพี่ไม่กลัวมันจะจีบน้องตัวเองรึไง -_-;”
“ไม่หรอก ฉันรู้ดี มันเลือกคนเป็น เพราะงั้นมันไม่โง่มาตาบอดจีบแกหลอก^0^ ”
“งั้นเหรอ-_-^”
“ใช่ๆ ไม่งั้นฉันก็เอาแฟนคลับฉันมาทำแฟนเเล้วสิ แต่บังเอิญ แฟนคลับฉันน่ารักทั้งนั้น เลยเหลือแกคนเดียว ^0^”
“ถ้างั้น พี่ก็ตายซะเถอะนะ ^^”ฉันยิ้มให้พี่ ก่อนวิ่งไล่ฆ่ามัน
ที่โรงเรียน
ฉันกำลังเล่าเรื่องที่พี่บอกเมื่อคืนให้แอนฟังอย่างออกรส
“จริงดิO0O”
“แล้วฉันจะโกหกแกให้ได้เงินล้านเหรอวะ”
“ยังกะนิยายเเหนะ0-0”
“พวกผู้ชายนี่ไร้สาระเป็นบ้าเลย คิดเเล้วโมโห ยิ่งคิดถึงอีตาทีม ยิ่งขยะเเขยง อะไรเล่า”ฉันหันไปว๊ากแอนที่กำลังสะกิดฉันเหยงๆ ขัดจังหวะชะมัด
“ฉันมันน่ารังเกียจขนาดนั้นเลย”น้ำเสียงเยีบยเย้นดังขึ้นหลังฉัน อิอ๋ายเเล้ว T.T
“เปล่า เเต่นายมันน่าขยะเเขยง น่าเกลียดน่ากลัวย่ะ”
“หึ ปากเก่งไปเหอะ เดี๋ยวก็รู้^____^”
อีตาทีมส่งรอยยิ้มโรคจิตนิดๆมาให้ฉัน มันคิดจะทำอะไรหว่า -_-?
.
เวลาพักกลางวัน
“พี่ๆ แย่เเล้วฉันว่าไอ้ทีมมันต้องวางเเผนอะไรเเน่เลยอะ”ฉันกระซิบบอกพี่ชายระหว่างที่เดินไปโรงอาหาร
“คิดมากน่า-_-^ อ๊ะ! น้องแก้วหวัดดี ยังสวยเด้งเหมือนเดิมเลยนะ^^ ”ไอ้น่าหม้อเอ๊ย มัวแต่หลีสาว แผนแตกเเล้วจะรู้สึก
หลังจากที่ฉันกำลังสวาปามข้าวเสร็จเเล้ว กำลังกินขนมต่อนั้น อีตาทีมก็มานั่งข้างหน้าฉัน
“ฉันมีเรื่องอะไรจะถามนิดหน่อยน่ะ^^” ฉันมองทีมที่ยิ้มเย็นๆอย่างหวาดระเเวง กลัวว่ามันจะคว้าซ่อมมาทิ่มคอหอยฉันนะสิ T_T
.
หวัดดีจ้า
           
            เรามาอัพเเล้วนะ คือว่า เราต้องไปเรียนพิเศษตลอดเลยไม่ได้มาอัพ ต้องขอโทษจริงๆนะคะ
แล้วตอนนี้เราก็เปิดเทอมเเล้วด้วย ยิ่งไม่มีเวลาใหญ่เลย ต้องขออภัยนะคะ
                                                                                                                    สีฟ้าใส
“พี่ จะอธิบายให้ฉันฟังได้ยังว่าทำไมฉันต้องเเสดงละครบ้าๆนั่นด้วย >O< แล้วก็ไอ้ทีมบ้านั่นอีก”
ฉันมองหน้าพี่ตัวดีอย่างคาดคั้น ถ้าไม่รู้คำตอบก็ไม่ใช่ฉันเเล้ว ^0^/
“เอ่อ คือ ”
“ว่าไง เอ่อ อยู่นั่นเเหละ”
“ก็ได้ๆ คือว่า เรื่องมันเริ่มตั้งเเต่ตอนม.3 ฉันกับไอ้ทีมชอบผู้หญิงคนเดียวกัน เเล้วฉันเป็นฝ่ายจีบติด”พี่หยุดพักหายใจก่อนเล่าต่อ
“ไอ้ทีมมันเลยเเค้น ถ้าผู้หญิงคนไหนเป็นเเฟนฉัน มันก็จะเเย่งมาให้ได้”
“ไร้สาระ”
“เอ้อ ! แล้วมันมาเกี่ยวกับฉันได้ยังไงอะ”
“ก็ตอนนี้ฉันแอบชอบเด็กโรงเรียนอื่นอยู่ //^.^///”พี่บอกหน้าเเเดง
“พี่จะหลอกเด็กรึไง เด็กคนนั้นอายุ 15 ยัง เดี๋ยวโดนข้อหาพรากผู้เยาว์นะ ^^”
“-_-a”
“คนนี้ฉันเอาจริงเว้ย” ฉันเบะปากอย่างไม่เชื่อถือ ให้ตายเหอะ! เอาจริง
“แกไม่เชื่อก็ตามใจ”
“พี่เล่ามาต่อให้จบดิ”
“เเล้วฉันคิดว่าถ้าทีมรู้ มันต้องเเย่งเด็กคนนั้นเเน่ เลยเอาแกเป็นตัวหลอกไง^O^”
“แล้วพี่ไม่กลัวมันจะจีบน้องตัวเองรึไง -_-;”
“ไม่หรอก ฉันรู้ดี มันเลือกคนเป็น เพราะงั้นมันไม่โง่มาตาบอดจีบแกหลอก^0^ ”
“งั้นเหรอ-_-^”
“ใช่ๆ ไม่งั้นฉันก็เอาแฟนคลับฉันมาทำแฟนเเล้วสิ แต่บังเอิญ แฟนคลับฉันน่ารักทั้งนั้น เลยเหลือแกคนเดียว ^0^”
“ถ้างั้น พี่ก็ตายซะเถอะนะ ^^”ฉันยิ้มให้พี่ ก่อนวิ่งไล่ฆ่ามัน
ที่โรงเรียน
ฉันกำลังเล่าเรื่องที่พี่บอกเมื่อคืนให้แอนฟังอย่างออกรส
“จริงดิO0O”
“แล้วฉันจะโกหกแกให้ได้เงินล้านเหรอวะ”
“ยังกะนิยายเเหนะ0-0”
“พวกผู้ชายนี่ไร้สาระเป็นบ้าเลย คิดเเล้วโมโห ยิ่งคิดถึงอีตาทีม ยิ่งขยะเเขยง อะไรเล่า”ฉันหันไปว๊ากแอนที่กำลังสะกิดฉันเหยงๆ ขัดจังหวะชะมัด
“ฉันมันน่ารังเกียจขนาดนั้นเลย”น้ำเสียงเยีบยเย้นดังขึ้นหลังฉัน อิอ๋ายเเล้ว T.T
“เปล่า เเต่นายมันน่าขยะเเขยง น่าเกลียดน่ากลัวย่ะ”
“หึ ปากเก่งไปเหอะ เดี๋ยวก็รู้^____^”
อีตาทีมส่งรอยยิ้มโรคจิตนิดๆมาให้ฉัน มันคิดจะทำอะไรหว่า -_-?
.
เวลาพักกลางวัน
“พี่ๆ แย่เเล้วฉันว่าไอ้ทีมมันต้องวางเเผนอะไรเเน่เลยอะ”ฉันกระซิบบอกพี่ชายระหว่างที่เดินไปโรงอาหาร
“คิดมากน่า-_-^ อ๊ะ! น้องแก้วหวัดดี ยังสวยเด้งเหมือนเดิมเลยนะ^^ ”ไอ้น่าหม้อเอ๊ย มัวแต่หลีสาว แผนแตกเเล้วจะรู้สึก
หลังจากที่ฉันกำลังสวาปามข้าวเสร็จเเล้ว กำลังกินขนมต่อนั้น อีตาทีมก็มานั่งข้างหน้าฉัน
“ฉันมีเรื่องอะไรจะถามนิดหน่อยน่ะ^^” ฉันมองทีมที่ยิ้มเย็นๆอย่างหวาดระเเวง กลัวว่ามันจะคว้าซ่อมมาทิ่มคอหอยฉันนะสิ T_T
.
หวัดดีจ้า
           
            เรามาอัพเเล้วนะ คือว่า เราต้องไปเรียนพิเศษตลอดเลยไม่ได้มาอัพ ต้องขอโทษจริงๆนะคะ
แล้วตอนนี้เราก็เปิดเทอมเเล้วด้วย ยิ่งไม่มีเวลาใหญ่เลย ต้องขออภัยนะคะ
                                                                                                                    สีฟ้าใส
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น