คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3 : อะไรนะ กระเป๋าตังค์ไม่ได้เอามาเหรอ
che
ery R
z.
R
z. R
z.
ตอนที่ 3 : อะไรนะ กระเป๋าตังค์ไม่ได้เอามาเหรอ
หลังจากที่ฉันที่ฉันคิดว่าหมอนี่คงไม่หยุดรัวปืนกลใส่ฉันแน่ ฉันเลยคงต้องประเคนตัวช่วยให้เค้าหน่อย ฉันกำหมัดแน่นก่อนจะทุบกำปั้นไปเต็มแรงเข้าที่เท้าของคนตรงหน้า
“อ๊ากกกกกกก”ฉันนั่งหัวเราะอย่างสะใจ ขณะที่ไอ้หัวทองเอามือกุมเท้าก่อนกระโดดหยองเหยงไปมา
“ดี หยุดพูดแล้วใช่มั้ย ที่นี้ฟังฉันพูดมั่ง อย่างแรกฉันไม่รู้จักซักนิดว่าพวกนายเป็นใคร ทำไมฉันถึงจะต้องเป็นแฟนคลับตามกรี๊ดกร๊าดด้วย แล้วอย่างที่สองพ่อแม่ฉันสั่งสอนมาดีแล้วฉันก็ไม่เคยดื้อกับพวกท่านด้วย เพราะฉะนั้นนายอย่ามาลามปาม แล้วอย่างที่สามนายคิดว่าฉันอยากหนีขึ้นมาบนรถคันนี้งั้นเหรอถ้าหากว่าฉันไม่วิ่งหนีคนตีกันมาละก็ ฉันไม่มีทางเหยียบขึ้นมาบนรถคันนี้ให้นายมาดูถูกหรอก แล้วอย่างที่สี่ ฉันไม่ใช่ผู้หญิงใจง่ายที่เที่ยวตามอ่อยผู้ชาย รู้ไว้ซะด้วย ไอ้หัวทองไร้มารยาท ก่อนจะมาด่าคนอื่นเค้าหัดถามซะก่อนว่าอะไรเป็นอะไร”ฉันสูดหายใจเฮือกๆหลังจากด่าคืนจบ ขณะที่ไอ้หัวทองทำตาโตก่อนจะอ้าปากทำท่าจะว่าฉันคืนแต่ ผู้ชายสองคนที่ยืนอยู่ข้างๆเอามือปิดปากอีตานี่ไว้ก่อน
“เธอว่าไงนะ เธอหนีคนตีกันมางั้นเหรอ”ผู้ชายคนนึงถามขึ้นมา
“ใช่”ฉันตอบรับก่อนพยักหน้าแข็งขัน
“เธอไม่รู้จักพวกเราจริงๆน่ะเหรอ”ผู้ชายอีกคนนึงถามขึ้น
“ก็ใช่นะสิ ฉันจะไปรู้ได้ไงว่าพวกนายเป็นใคร ประสาท”ฉันพึมพำเบาๆตอนท้ายประโยค
“บ้านนอก มีแต่คนส่วนใหญ่รู้จักพวกเราทั้งนั้นแหละ”อีตาหัวทองพูดพร้อมกับปรายหางตาแบบดูถูกมาทางฉัน
“ท่าทางนายอยากเจ็บปากแทนเท้าสินะ”ฉันพูดก่อนจะยิ้มกวนๆ ขณะที่ไอ้หัวทองทำท่าจะถลามาหาฉัน แต่สองคนเดิมก็ฉุดเอาไว้
“เธอไม่รู้จักพวกเราจริงๆน่ะนะ”ผู้ชายหน้าสวยถามขึ้นอีกรอบ
“ฉันจะตอบเป็นรอบสุดท้ายนะ ว่าไม่-รู้-จัก ทำไมเป็นดาราเหรอไง เฮอะ ถ้าใช้ฉันจะหัวเราะให้ม้ามแตกเลย”ฉันตอบเสียงเยาะ ก่อนจะส่งยิ้มกวนๆไปให้ ขณะที่พวกนั้น พยักหน้ายิ้มๆ
“ฮานา ดุล เซ We Are Super Junior ”ผู้ชายเกือบ 10 คนพูดขึ้นมาพร้อมกัน ขณะที่บางคนก็ทำท่าแปลกๆ นี่ฉันหลงมาลิเกโรงไหนเนี่ย -_-;
“เอสเจ จริงๆเหรอเนี่ย”แก้วพูดพึมพำขึ้นมาเสียงเบาๆ
“แกรู้จักเหรอ”ฉันหันหน้าไปถามแก้วทันที
“รู้สิ ก็ดงบังกะเอสเจ เลมันคลั่งจะตาย พูดกรอกหูทุกวัน”แก้วพูดขึ้นก่อนส่ายหน้าไปมาแบบเซ็งๆ
“พระเจ้า ฉันจะกลับคำทันมั้ยน่ะ”ฉันพึมพำเบาๆ ก่อนจะหันไปยิ้มแหยๆให้พวกนั้น
“ที่นี้เธอจะเชื่อพวกเรายัง”
.............................................................................................................................................................
“ก๊ากกกกกกกก 55555555555555+ ^O^”เสียงผู้ชายสิบกว่าคนหัวเราะขึ้นพร้อมกัน หลังจากที่ฉันเล่าเรื่องจบ นี่ฉันเล่าเรื่องเครียดนะ แล้วหัวเราะอะไรกัน -_-^
“คิกๆ เธอนี่มัน 55555555+”ผู้ชายหน้าสวยคนเดิมพูดขึ้น ก่อนจะล้มลงไปนอนหัวเราะบนเบาะ จะขำไรปานนั้น เวอร์ไปแล้วย่ะ -_-^
“จะขำไรกันนักหนาฮะ”เสียงไอ้ฝนพูดขึ้นแบบยั้วะๆ
“ใช่ ฉันเครียดนะเนี่ย”ฉันเสริมต่อ ขณะที่คิ้มเริ่มขมวดเป็นปม
“เธอนี่มันบ้านนอกจริงๆด้วย”อีตาหัวทองพูดพร้อมกับยิ้มกวนๆมาทางฉัน
“คือว่านะ มันไม่ใช่คนไล่ตีกันหรอก”ผู้ชายตัวอ้วนๆที่ดูเหมือนจะสงบอารมณ์ได้ พูดขึ้นมาช้าๆ
“คืองี้ วันนี้แถวนี้มางานโชว์ตัวของพวกเรา แล้วพอขากลับ แฟนคลับมากันเยอะมาก แล้วเจ้าหน้าที่กันไม่ไหว แฟนคลับหลุดมาถึงตัวพวกเราได้ พวกเราก็เลยวิ่งหนีกันมา แฟนคลับก็เลยวิ่งตาม ไม่ได้มีใครตีกันหรอก”ผู้ชายคนนึงพูดขึ้น ก่อนจะยิ้มกว้างออกมาเผยให้เห็นลักยิ้มสองข้างแก้ม
“จริงดิ”ฉันถามด้วยสีหน้าอึ้งสุดยอด นี่ฉันเข้าใจเหรอเนี่ย อ๊ากกกกกกก น่าอายชะมัด
“อืม”พวกเค้าทั้ง 13 คนพร้อมใจกันตอบรับ ขณะที่ฉันตอนนี้อยากหายตัว เอาปี๊ปมาคลุมหัวฉันที T0T
“เอ่อ งั้นพวกเราต้องขอโทษด้วยนะ ที่ทำตัวเปิ่นๆน่ะ”แก้วพูดขึ้น พร้อมกับยกมือไหว้
“เฮ้ๆ ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้ เราเองก็ผิด ถ้าคนขับรถไม่เปิดประตูรอพวกเราค้างไว้ก็ไม่มีปัญหาแบบนี้หรอก”ผู้ชายคนนึงพูดขึ้นก่อนยกมือไหว้กลับแทบไม่ทัน
“งั้นเราต่างฝ่ายต่างก็ผิดทั้งคู่โอเคมั้ย แล้วต้องขอโทษด้วยนะที่พี่เค้าเสียมารยาทนะ”ผู้ชายที่ล๊อกตัวนายหัวทองเอาไว้พูดขึ้น
“นายไม่ได้ผิดไม่เห็นต้องขอโทษ คนทำผิดสิควรจะขอโทษอะ”ฉันพูดก่อนจะกอดอกทำหน้าเชิด
“เฮอะ ถ้าฉันจะขอโทษอะนะ เธอเองก็ต้องขอโทษเหมือนกัน”อีตาหัวทองพูดขึ้นก่อนทำท่ากอดอกแล้วเชิดหน้าเลียนแบบฉัน
“เอาน่าๆ ให้มันจบเหอะ”ผู้ชายหน้าสวยๆพูดขึ้น
“แล้วพวกเธอจะไปพักที่ไหนล่ะ ฉันได้บอกทางได้ถูก”ผู้ชายที่มีลักยิ้มถามขึ้น
“ที่นี่อะ”ฉันพูดก่อนจะส่งกระดาษแผนที่โรงแรมไปให้
“โห ที่นี่โรงแรมระดับ 5 ดาวเลยนะ พวกเธอท่าทางอายุยังน้อยอยู่ มีเงินพอเหรอ”ผู้อีกคนที่ชะโงกหน้ามาดูกระดาษพูดขึ้น
“โห่ พอซิ พวกฉันไม่ได้จนตรอกอย่างที่คิดหรอกน่า”ฝนพูดขึ้นก่อนทำท่าตบกระเป๋าที่ใส่ห่อเงินที่พวกเราเอามารวบกันไว้
“งั้นก็ดี เดี๋ยวฉันจะให้รถจอดข้างหน้าแล้วนั่งแท๊กซี่ย้อนไปนะ”ผู้ชายที่มีลักยิ้มพูดขึ้นอีกครั้งก่อนจะเดินไปหาคนขับรถ
“เดี๋ยวก่อน”เสียงไอ้ฝนร้องลั่นขึ้นมา ทำเอาทุกคนหันไปมองตาเดียวกัน
“อะไรฝน”แก้วถาม ก่อนจะรู้สึกได้ถึงความซวยบางอย่าง
“แหะๆ ^O^; คือว่า”ฉันมองไอ้ฝนที่ยิ้มแปลกๆ พร้อมทั้งเอามือเกาหัวไปมา ท่าทางมันไม่ค่อยดีแล้วสิ -_-;
“อะไร รีบๆบอกมา อย่ามาลีลา”ฉันพูดขึ้นมาก่อนจะกอดอกมองหน้าฝน
“คือ ฉันลืมเอาเงินของพวกเรามาน่ะ”ฝนพูดออกมารวดเดียวจบ ขณะที่ฉันนั่งอ้าปากค้าง
“แกว่าไง อย่ามาตลก”ฉันพยายามหุบปากตัวเองลงก่อนจะทำเสียงรื่นเริงกลับไป พระเจ้าขอให้มันเป็นแค่เรื่องตลกเหอะ T0T
“คือ ฟังชัดๆนะ ฉัน-ลืม-เอา-เงิน-ที่-พวก-เรา-รวบ-รวม-ไว้-มา”ฝนพูดเน้นทีละคำ
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกก ไอ้ฝนแกตาย -_-^”ฉันร้องลั่นก่อนจะกระโจนไปหาไอ้ฝน ขณะที่แก้วเองก็พยายามกันฉันเอาไว้ ฮึ้ย ฉันไม่สนแล้วฉันจะฆ่ามัน -_-^
ความคิดเห็น