ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ===ขุน[ทอง]===
---------------------------------------Uptown Girl-----------------------------------------------
\" อาาา ... ปวดหัวจังเลย \" ยัยร่มฟ้าหรี่ตาลง เบนศรีษะไปทางหน้าต่าง ทำท่าครุ่นคิดอะไรซักพัก แล้วหันกลับมาทางฉันอีกครั้ง
มันก็น่าอยู่อะนะ ก็รอบหัวเธอมันเต็มไปด้วยผ้าพันแผลเลยอะ >__<
\" ฉะ ฉันจำเธอได้ .... บนรถไฟ ... เธอนี่แย่ชะมัด ทำไมไม่ถึงไม่ยอมปลุกฉันตอนเขาเสิร์ฟข้าวอะ TT_TT \"
\" --__-- ละ แล้วตอนนี้เธอรู้สึกไงมั่ง ยังเจ็บตรงไหนรึเปล่า ... ปวดหัวช่ายมะ เอายาไหม ฉันจะไปขอให้นะ หรือว่า
เธออยากให้ฉันไปตามหมอ หิวน้ำมั้ย ฉันรินให้เอามั้ย เอ๊ะ ... หรือว่าปวดห้องน้ำ ฉันจะพาไปเอง ^__^ \"
\" ฮะ ๆ ^O^ ทำไมวันนี้ถึงกลายเป็นเธอที่พูดมากนะ \"
\" เอ่อ --__-- \" งั้นลืมมันซะเถอะนะ ที่ฉันถามอะ T_T ..... ว่าแต่ เธอไปทำอีท่าไหนเข้าเนี่ย ทำไมถึงเฟอะฟะ
ไปโดดให้รถชนได้ห๊ะ ? \"
\" เอ่อ ...ก็ตอนนั้นมันมืดๆอะ ฉันกำลังจะข้ามถนนไปซื้อของกิน แล้วจู่ๆ ก็ตู้ม !!! ชาไปหมดทั้งตัวเลย ตอนแรกฉันนึกว่าคงได้
ไปเฝ้าพระอินทร์ซะแล้ว ดีที่ได้พี่ชายช่วยไว้ o^^o \" หงะ ยั่ยนั่นพูดพลางเม้มปากยิ้มอย่างเขิลๆมาทางฉัน
-_- เธอทำฉันขนลุกนะ ><
\" มะเปนไรฮะ ... แบบว่าเต็มใจ คึคึ o^^o \"
O.O แว๊กกกกกกกก !!!!
สิ่งที่ทำฉันขนลุกยิ่งกว่า คือเสียงไอ้พายที่ดังมาจากข้างๆหูฉัน นี่แกมาอยู่หลังฉันตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย -- --
\" อิอิ แบบว่ายังไงก็ต้องขอบคุณจริงๆค่ะ ถ้าไม่ได้พี่ชาย ป่านนี้หนูคงได้เกิดใหม่ไปแล้ว o^^o\"
เอ่อ ..ทำไมแค่ขอบคุณเธอต้องหน้าแดงด้วยยะ --\"--
\" ฮะ ๆ ไม่ถึงขนาดน้านน แบบว่า พี่ก็แค่ ชอบช่วยเหลือคน ................ น่ารัก o^^o \"
เอ่อ ... เฮีย หูเฮียมันดำขึ้นเรื่อยๆแล้วอ้า ><
\" >O< \"
\" ^__^ \"
\" อะ แค่ก ๆๆๆ \"
\" โอ๊ะ ๆๆ คอแห้งหรอ...พี่ป้อนน้ำให้นะ อ้า ค่อยๆนะครับ \"
>_< ฉันว่าความรักมันติดคอเธอมากกว่านะ
\" เป็นไง ดีขึ้นมั้ย ^__^ \"
\" ขอบคุณพี่มากนะคะ อ้อ ว่าแต่ พี่เป็นพี่ชายของ... เพียวหรอคะ \"
\" ช่าย ๆ คลานตามกันออกมาเลย แต่พี่น่าตาดีกว่ามันเยอะนะ ฮ่า ๆๆ \" เอ่อ . . TT_TT
\" ... บุพเพแหงๆเลย \"
ยัยร่มฟ้ากระซิบกับตัวเองซะดังลั่น -_-
\" น้องร่มว่าไงนะครับ ^^ \"
\" อ้อ .. ป่าวค่ะ .... ไม่มีไร แหะๆๆ \" เหอะๆ เต็มสองหูฉันเลยล่ะ ><
\" อ้า .... ลืมไปเลย นี่สำหรับคนป่วยฮะ \"
\" อุ๊ยยยยย น่ารักจังเลยค่ะ หอมมากเลย \"
\" ฮ่า ๆ ๆ ก็เหมาะกะคนน่ารักๆไงฮะ \"
ไอ้ดอกมะลิเนี่ย --__-- \" โคดน่ารักเลยแหละ . .
\" คงต้องไปแล้วนะ แล้วพรุ่งนี้ฉันจะมาเยี่ยมใหม่นะ ^^ \"
\" หายไวๆนะเด็กโง่ \"
\" ^ O ^ อ๊ากก\"
--__--
หลังจากที่ฉันต้องยืนเป็นเสาน้ำเกลือมองหม้อกระจัดกระจายเกลื่อนห้อง ที่เฮียปล่อยมันออกมาให้ยัยร่มฟ้า
..นี่ก็เกือบๆจะห้าโมงแล้ว ยัยนั่นกินยาไปเรียบร้อย และกำลังจะหลับ ฉันกับเฮียเลยได้เวลากลับซักที
ดีเหมือนกัน ...เพราะอยู่ที่นี่ฉันแทบไม่มีบทอะไรเลย มันผิดวิสัยนางเอกนะ >__<
------- มื้อเย็น ------
วันนี้บ้านเราจะต้องทานข้าวเย็นกันโดยปราศจากคุณป้า เพราะการประชุมอะไรซักอย่าง ..และเหตุการณ์นี้ก็เกิดขึ้น
ระหว่างที่เรากำลังรออาหารที่ยังทำไม่เสร็จ - -
\" หิว ๆ ๆ ๆ \" ตึก ตึก ตึก ไอ้ขุนทองเอาช้อนกับส้อมขึ้นมาถือไว้ แล้วเริ่มเคาะโต๊ะเหมือนเด็กๆ
\" --__-- \"
\" หิวโว้ยยยยยยย !!!! \" ตึก ตึก ตึก โป๊ก ๆ ๆ ๆ
\" --__-- \"
\" แม่งเว้ย !!! เมื่อไหร่จะเสร็จวะ ...วะ ...วะ ...วะ \"
\" เฮือก !! \"
เสียงสะท้อนที่ดังมาจากการแหกปากอีกครั้งของมันทำฉันสะดุ้ง
\" อะไรยัยบ้านนอก แค่นี้ทำตกใจอ๋อ ห๊ะ !! \"
\" --O-- อะ.. \"
\" แล้วใครใช้มานั่งตรงข้ามฉันวะ ห๊ะ !! ไปนั่งไกลๆเลยไป๊ เอาเสื่อมะ จะให้คนมากางให้ เอามะ เอามะ \"
\" นี่แก !!!!!! \"
\" เฮ๊ย ไอ้ขุน เมิงโมโหหิวก็อย่าเอามาลงที่น้องกรูดิ \"
\" เฮีย ว่า ไง นะ \"
\" กรูบอกว่า อย่า มา อารมณ์ เสีย ใส่ น้อง กรู ! \"
\" เฮีย ...เฮียพูดเหมือนผมไม่ใช่น้องเฮียงั้นอะ โธ่เว้ยยย !!!!! \" พูดเสร็จไอ้ขุนก็หุนหันลุกจากเก้าอี้ แล้ววิ่งขึ้นไปชั้นบน
\" คะ เค้าเป็นอะไรอะเฮีย \"
\" ช่ า ง แ ม่ ง .. สงสัยโรคเก่ากำเริบ \" ไอ้พายพูดหน้าตาเฉย แล้วก้มหน้าก้มตาสวามปามอาหารที่เพิ่งจะเอามาเสิร์ฟ
\" หา โรค ? เค้าเป็นโรคงั้นเหรอ ร้ายแรงมั้ยอะ O.O \"
\" เฮ่อ น้องกรู... ทำไมมันเซ่องี้วะ โรคนี่คือหมายถึงนิสัยอะนิสัย แบบสันดานอะ ๆๆ \"
\" หงะ - - \" ก็เค้าไม่รู้นิ่ \"
\" รีบๆกินซะ แล้วเดี๋ยวยกข้าวไปให้มันด้วย \"
\" ง๊า ทำไมต้องเปนเค้าอะ ให้มันมากินเองเดะ \"
\" มันก็เหมือนน้องแกคนนึงนะเว่ย เห็นเรื่องกินสำคัญกว่าน้องหรอวะ \"
\" ม่ายอาววว มานม่ายช่ายน้องเค้าซะหน่อย ง่ำ ๆๆๆ \"
\" เคร้งงง \" ไอ้พายวางช้อน แล้วหันมาค้อนหน้าฉัน
\" T_T ไปก็ได้ค่ะ T_T \"
-----------------------------------------------------
หลังจากที่กินข้าวเสร็จเรียบร้อย ตอนนี้ฉันกำลังถือถาดอาหารอยู่หน้าห้องไอ้ขุน กำลังตัดสินใจอยู่ว่าจะเคาะประตู
เรียกเขาออกมา หรือว่าแค่วางทิ้งไว้แล้วเผ่นไปเลยดี... แต่แล้วฉันก็ฉุกคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ ฉันค่อยๆบิดลูกบิด
แล้วดันประตูให้เปิดออกช้า ๆ ว๊าว ... ห้องนี้มีแต่แสงสลัว ๆ กลิ่นหอมอ่อนๆคล้ายผ้าอ้อมเด็ก เสียงน้ำไหลจ๊อกแจ๊กๆ
ฉันเห็นเงาใครคนหนึ่งกำลังนั่งพิงฝาอยู่ตรงระเบียง -_- ซึ่งก็คือไอ้หมอนั่น ดูเหมือนเขาจะรู้ตัวว่าถูกจ้องอยู่ เลยรีบลุกขึ้น
แล้วเดินเข้ามา
\" ใครน่ะ \"
\" เอ่อ ... ฉันเอง เพียว เฮียให้เอาข้าวมาให้อะ ปะ เปิดไฟก่อนสิ \"
\" ไม่ !! ออกไป \"
\" อะอืม งั้น.... กินข้าวซะนะ ฉันไปล่ะ \"
\" เดี๋ยว !!! \" ฉันจับลูกบิดประตูอีกครั้ง และกำลังจะก้าวขาออกไป ทันใดนั้นไอ้ผู้ชายน่ากลัวก็คว้าแขนฉันไว้
--O-- เฮือกกก นะนายจะทำอะไรฉันเนี่ย ><
\" อยู่คุยกันก่อนสิ \"
\" แต่นายเพิ่งจะไล่ฉันเองนะยะ \"
\" หรอ .. งั้นเธอไปเถอะ \" อ่าวไอนี่ --\"--
\" ไม่เอาอะ ไม่ไป \"
\" ฮะ ๆ เธอนี่ด้านดี \"
\" อะไรนะ ไอ้นกเอี้ยง >O< \"
\" ฮะ ๆ น่ารักซ้าา \"
\" O.O \" ไอ้หมอนี่พูดว่าไงนะ >O< ...ให้ตาย ฉันตามอารมณ์มันไม่ทันจริงๆเลย
พรึ่บบ
แสงสว่างทำให้ฉันเห็นความแปลกประหลาดมากมายของห้องนี้ .. ร้อยละเจ็บสิบมีแต่หนังสือการ์ตูน ไม่ว่าจะเป็นที่หัวเตียง
โต๊ะคอม พื้น ไม่เว้นกระทั่งตะกร้าผ้า --\"-- ที่เหลือก็เป็นพวกตู้ปลาขนาดย่อมๆประมานเจ็ดแปดตู้ แล้วไหนจะกรงนก
กรงกระต่ายนั่นอีก ...
\" นี่มันสวนสัตว์เหรอไง \"
\" ฮะ ๆ ลูกๆฉันเอง น่ารักใช่มั้ยล่ะ ^^ \" เขาพูดอย่างภูมิใจ พลางอุ้มกระต่ายตัวประมาณฝ่ามือขึ้นมาจากบนเตียง
\" เอ่อ -_- น่ารักดี ... ทั้งหมดมันกี่ตัวอะ \"
\" ก็.. นกแก้วสี่ กระต่ายสี่ ปลาอีกเป็นสิบ \"
\" O.O คุณป้ารู้มั้ยเนี่ย !! \"
\" รู้ดิ แม่ถึงไม่ให้มันออกไปเพ่นพ่านข้างนอก ..เค้าเกลียดพวกมัน \"
\" --O-- \"
\" อย่าแม้แต่จะคิด ถึงเธอจะหิวก็เถอะ \"
\" หงะ ไอ้บ้า ... อย่าเผลอแล้วกัน ก๊ากกกกกกกกก -_- \"
\" --__-- \"
\" เอ่อ . . . \"
แล้วความเงียบก็เริ่มคลืบคลานเข้ามา - - ;;;
\" อ้อ ห้องนายนี่มีการ์ตูนเยอะแยะเลยแฮะ ประมาณซักร้อยเล่มนี่น้อยไปมะ ทะ ถ้านายไม่อ่านแล้ว ทำไมไม่ลองขายดูล่ะ
ฉันว่าต้องได้เงินเป็นฟ่อนแหงๆเลย ^^ \"
\" ฉันไม่ได้ยากไร้ขนาดนั้น \"
\" อะหรอ T_T \"
\" ฉันรักการ์ตูนพวกนี้ แต่ละเล่มมันมีความหมายต่อฉันมาก ดูอย่างเล่มนี้ดิ (เขาพูดแล้วเดินไปหยิบการ์ตูนเล่มหนึ่งที่วางอยู่บนหัวเตียง)
นี่เป็นเล่มแรกที่ฉันได้มา แม่ซื้อให้ฉันตอนอายุเจ็ดขวบ เอ่อ..หมายถึงแม่แท้ๆอ่ะ ตั้งแต่นั้นมาฉันก็เริ่มสะสมมันเรื่อย ๆ มีคนมาขอซื้อราคา แพงๆ ฉันยังไม่เคยคิดจะขายให้เลย \"
\" อ้อ ... ว่าแต่ฉันถามนายเมื่อไหร่อะ ? \"
\" คงเคยมีคนอยากจะฆ่าเธอบ่อยๆใช่มั้ย -_- \"
\" หงะ T_T \"
\" เธอแก่กว่าฉันรึเปล่า \"
\" หงะ ทำไมคิดงั้นอะ \"
\" ฮ่าๆ ก็หน้าเธอมันฟ้องอะ ฮ่า ๆๆๆ \"
\" หงะ \"
\" เลิกหงะซักที มันทำให้ฉันหงุดหงิด \"
\" หงะ ^^ \"
\" เฮ่ยย อยากตายเหรอไงวะ ! \"
\" TT_TT \"
\" ว๊าา ....ทำไมวันนี้เธอเงียบๆอะ แกล้งไม่สนุกเลย \"
\" เฮ่อออ รู้อะไรมั้ย ตอนนี้ฉันทั้งอิ่ม แล้วก็เหนื่อย แล้วก็อยากนอนมากๆเลยนะ >__< \"
\" หรอออ งั้น ...ก็นอนเลยดิ ๆๆๆ
นอนกับฉัน ^^ \"
\" O.O แว๊กกกกกกกกก \"
จู่ๆไอ้ขุนทองก็ปล่อยน้องกระต่ายลงพื้น แล้วหันมาฉุดกระชากลากฉันให้ลงไปนอนที่เตียง
\" มามะ ๆๆๆมาเร็ว ๆๆๆ พี่ชายคนนี้จะกล่อมเธอเองนะ ฮ่า ๆๆๆๆ \"
\" >O< ไอ้โรคจิต แกเล่นอะไรอีกแล้วเนี่ย ปล่อยฉันนะโว๊ยยยย \" ฉันยึดลูกบิดประตูไว้เป็นที่ตั้ง ให้ตาย ..ทำไมแรงผู้ชายมันเยอะอย่างงี้ฟะ
\" ทำไมอะ เธอเข้ามาให้ห้องฉัน ไม่ได้หวังเอาไว้หรอกเหรอ \"
\" O.O หวัง ?? หวังจะฆ่าแกน่ะสิ ปล่อยฉ้านนน \"
\" หึหึ -_- \"
ตุ่บ !!!!!
แล้วจู่ๆมันก็ทำตามที่ฉันสั่ง TT_TT โดยปล่อยฉันเอาดื้อๆ จนฉันกระเด็น หัวกระแทกกับประตูเข้าอย่างจัง
\" โอ๊ยยยย ไอ้ขุน แก !! สนุกมากช่ายมะ หาา หาาา \"
\" ก๊ากกกกกกกกกกก \"
\" ไอ้ ๆๆ ไอ้น่าเกลียดน่ากลัว ไอ้ตัวอุบาทว์ ไอ้ชาติเป็ด !!! \"
\" โห ... ทำไมเจ๊ปากจัดงี้อะ \"
\" ฉันไม่ใช่เจ๊แก !!! \"
\" ง๊าาา คุณป้าหน้าเห่ว ใจโหด \"
--__-- ไอ้ ขุน
\" อย่าอยู่เลยแก !!!!!!!!!!!! \"
\" อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก \"
หึหึ ในคืนนรกแตกนั้นเอง ที่เสียงของไอ้ขุนทองร้องโหยหวนไปทั่วซอย เนื้อตัวมีแต่รอยฟัน .... เพราะฝีมือของฉัน --\"--
เช้าวันรุ่งขึ้น
วันนี้ฉันตื่นเช้าเอาม๊าก ๆ ซักหกโมงได้มั้ง ทั้งบ้านยังไม่มีใครตื่นซักกะคน คนกรุงเทพฯนี่ตื่นสายจริง ๆ
ตอนนี้ฉันกำลังอยู่ในชุดพร้อมวิ่ง กะว่าจะไปออกกะลังกายหน้าบ้าน ในขณะที่ฉันกำลังจะลงไปต้องผ่านห้องไอ้ขุนพอดี หึหึหึ
..ฉันค่อยๆย่องเข้าไปในห้องไอ้ขุนกะจะไปเยาะเย้ยมันซักหน่อย บรึ๋ยยย แอร์เย็นเฉียบเลยหวะ ฮ่า ๆ ๆ หมอนี่นอนเป่าปากด้วยอะ
เหมือนเด็กชะมัดเลย ....ไอ้ขุนทองเอ๊ยย เวลานอนแกมันก็แค่ไอ้หนูธรรมดาเท่านั้นเองแหละวะ
\" เปรี๊ยะ !! \" ฉันดีดหน้าผากมันไปหนึ่งที --__--
\" O.O เฮ๊ยย \"
\" ตื่นแระหรอตัวเอง ^^ \"
\" ปะ ปีศาจฮิปโป เข้ามาได้ไงวะ \"
\" อ่าว ไอนี่ -_- \"
\" ไปให้พ้น !!!! -O- ไปให้พ้นๆเลยย\"
\" โอ๋ ...คงเจ็บมากสินะ ฉันเป่าเพี้ยงๆให้เอาปะ --O-- ฟู่ ๆๆๆๆ \"
\" ไปไกลๆตี-นเลย \"
\" ก๊ากกกกกกกก มันมีรอยสีม่วงเต็มแขนแกเลยอ้า >< น่าสมเพชหวะ เอิ๊ก ๆๆๆๆๆๆ \" พูดเสร็จฉันก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา
ผลักหัวมันให้ล้มไปที่หมอน แล้วเดินออกจากห้องอย่างผู้ชนะ สะใจว๊อยยยยยย
------------------------------------------------------------------------------------------------------
ลัลล้า ~~ ฉันขี่ราวบันไดจนลงมาถึงชั้นล่าง เสียงสะท้อนจากการร้องเพลงเบาๆไม่ได้ทำให้ใครตื่นขึ้นมา
ตอนเช้าๆบ้านนี้ช่างเงียบเหมือนไม่มีใครอยู่ รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเจ้าของบ้านเลยแฮะ ^__^
ทันที่ที่ก้าวขาออกจากรั้วบ้านมา ฉันก็เริ่มวิ่งอย่างบ้าคลั่ง ให้ตาย . . . รู้สึกหนักๆเหมือนมีใครเอาลูกตุ้มมาผูกไว้ที่เท้าเลย
ตลอดสามวันที่ฉันมาที่นี่ ฉันแทบจะไม่ได้ออกกำลังกายด้วยซ้ำ ทั้งที่ปกติตอนอยู่บ้านนอก เอ่อ . . หมายถึงบ้านเก่าอะนะ
ฉันต้องตื่นแต่เช้าไปช่วยแม่เก็บดอกไม้ในสวนไปส่งตลาดเป็นเข่ง ๆ ...มันถึงได้ถึกมาจนถึงทุกวันนี้ไง TToTT
ฉันวิ่งต่อไปเรื่อยๆ นานราวๆสิบนาที ใบหน้าซ่กไปด้วยเหงื่อ จนในที่สุดฉันก็มาถึงสวนสาธารณะหรืออะไรซักอย่าง
...ที่มันมีของเด็กเล่นเยอะๆอะ >__<
จากแสงแดดอ่อนๆเริ่มกลายเป็นแดดแดงแรงฤทธิ์ ฉันซื้อไอติมโคนรสกะทิของโปรด แล้วรีบวิ่งแจ้นไปนั่งที่ชิงช้าตัดหน้า
เด็กชายคนหนึ่ง ไอ้เด็กนั่นทำท่าเหมือนจะร้องไห้ เชอะ ฉันเลยเลียไอติมต่อ แล้วแกล้งทำเป็นมองไม่เห็นซะ --__--
จนในที่สุดมันก็วิ่งหนีไป ก๊ากกกกกกก ( --- ดูความเลวของมัน TT_TT--- )
O_O
โอ๊ะ ให้ตาย นั่นมัน ....
ฉันเหลียวมองๆไปรอบๆตัวเอง ก็พบว่ามีต้นมะม่วงนับสิบต้นอยู่รอบๆไอ้สวนซังกะบ๊วยนี่ และที่สำคัญ >< ลูกมันกำลังดกซะด้วย
สัญชาตญาณความเป็นบ้านนอกเข้าสิงทันที แน่นอน . . . ใครจะปล่อยให้มันสุกแล้วร่วงลงมาเองละย่ะ
หลังจากมองซ้ายมองขวา ฉันก็รีบแถเข้าไปใกล้ต้นที่ลูกดกมากที่สุด โอ้วว ท่าทางจะมะม่วงแรด เอ๊ะ หรืออกร่องหว่า กรี๊ดดดด
อย่างงี้ต้องพิสูจน์ >_<
\" ^^ จะปีนล่ะน๊า ฮึบ ๆ ๆ \"
ตอนนี้ตัวฉันกำลังอยู่สูงจากพื้นประมาณสองช่วงตัว ไอ้หยา ....สูงชะมัด แต่พอแหงนมองขึ้นไปเห็นพวงมะม่วง
ขาแขนมันกลับไต่ขึ้นไปเอง เสียวโว้ยย
\" เฮ้ ๆๆ พวกเรามาดูไรนี่ \"
\" O_O \" เสียงใครฟ่ะ
\" เฮ้ ป้า ขึ้นไปทำอะไรบนนั้นน่ะฮะ !! \" ไอ้เด็กเมื่อตะกี้ - - \"
\" เอ่อ คือป้า เอ๊ย ฉันทำของหายน่ะจ๊ะ ^^ \"
\" ของหายหรอฮะ ^^ ว่าแต่ .... เฮ้ นั่นมันยัยป้าเพิ้งที่แย่งชิงช้าเค้านี่ เฮ้ ! พวกเรามันอยู่นี่ ๆๆๆ \"
โอ๊ะโหยว -O- ตายล่ะหว่า ไอ้เด็กที่ร้องไห้วิ่งออกไปเมื่อกี้ มันพาเพื่อนวัยเดียวกันมาด้วยอีกเป็นโขยงเลย และพวกมันก็
กำลังแห่กันมาทางนี้ด้วย นี่ถ้าฉันอยู่ข้างล่างล่ะก็ ฉันคงวิ่งทิ้งวิญญาณไปนานแล้ว แต่ปัญหาก็คือ ฉันอยู่บนต้นไม้เนี่ยสิ ฮือ T_T
\" เฮ้ ป้าจะลงมาดีๆ หรือจะลงมาทั้งน้ำหมากฮะ \"
\" น้ำหมากอะไรของแกยะ ฉันไม่ลงย่ะ ไปให้พ้นๆเลยไป๊ \"
\" อย่างนี้ต้องเรียกท่านหัวหน้าซะแล้ว เฮ้ ซันนี่ไปตามท่านหัวหน้ามาเร็วเข้า \" แล้วไอ้เด็กหัวทองคนหนึ่งก็วิ่งออกไปตามคำสั่ง
ของไอ้เด็กน้อยนี่
\" หัวหน้า ? หัวหน้าอะไร นี่เด็กน้อยถอยไปซะก่อนจะเจ็บตัว \"
\" ฮ่าๆๆๆ เฮ้ พวกเรา คนแก่รังแกเด็กอ้า โอ๊ะ ว่าแต่ ป้าขึ้นไปทำอะไรกันแน่ฮะ \"
\" ชิ \"
\" ต้องขึ้นไปขโมยมะม่วงแน่ๆเลย เฮ้ . . . ถ้าป้าไม่ลง ผมจะเรียกยามหมู่บ้านล่ะน๊า ยามค้าบบบบบบบบบ \"
\" ชู่ ๆๆ จุ๊ ๆๆ >< อ๊ากกกกไอ้เด็กบ้า แกอยากตายใช่มั้ยเนี่ย \"
\" น้ายามค.... \"
\" อ๊ากกก เอาล่ะ ๆๆ ฉันจะลงไปเดี๋ยวนี้แหละ แต่หนูอย่าเรียกยามนะจ๊ะ เข้าใจมั้ย \"
\" ^^ อื้อ ๆๆ เข้าใจฮะ \"
\" ฮือออ TT_TT ลาก่อนมะม่วงที่น่าเจี๊ยะ\"
ฉันค่อยๆ เอาตัวเองไต่ลงมาข้างล่างอย่างช้า ๆ ให้ตาย สูงขนาดนี้ฉันขึ้นมาได้ยังไงฟะ เอาล่ะ ค่อยๆนะเพียว เธอต้องทำได้
ฉันหลับตาปี๋แล้วเอาเท้าข้างซ้ายเหยียบกิ่งไม้บางๆอันหนึ่งเอาไว้ ฉันมั่นใจเหลือเกินว่ามันต้องไม่หักแน่เพราะตัวฉันก็เบา\"นิด\"เดียว
แต่แล้ว . . .
ปร๊อกกกก !!!!!
ซวบบบบ !!!!!
ตุ่บบบ !!!!!!!
\" ป้าาา ! \"
\" ป้า ป้า ป้า ป้า \"
\" เฮ้ยยย ยัยฮิปโป ! \"
ฉันได้ยินเสียงใครซักคนเรียกใครก็ไม่รู้ว่ายัยฮิปโป .... แต่ทำไมทุกสิ่งทุกอย่างมันถึงได้ดูเบลอไปหมดนะ -_-
เสียงเด็กๆตะโกนกันระเง็งเซ็งแซ่ไปหมด อืมมมม -_- พวกเขาพูดว่าไงกันนะ อยากกินไอติมงั้นเหรอ .....
\" ลัลล้า นี่ ๆ เพียว แม่เจอดอกกุหลาบสามสีในดอกเดียวกันล่ะ \"
\" ลัลล้า ฮ่า ๆๆ แม่คะ ไม่มีหรอกค่ะ สามสีในดอกเดียวเนี่ย \"
\" ลัลล้า แม่เจออยู่นี่ มาดูเร็วเข้าลูก \"
\" ลัลล้า อะไรกัน นี่มันมะม่วงสามสีชัดๆเลยนะคะแม่ \"
\" ลัลล้า มะม่วงที่ไหนล่ะยัยโง่ !! \"
\" ลัลล้า นี่แม่ว่าหนูงั้นเหรอ แล้วนี่มันที่ไหนกันคะแม่ \"
\" ลัลล้า เฮ้ เธอนี่มันฮิปโปจริงๆด้วย \"
\" เอ๋ !@#% !!! \"
พอฉันลืมตาขึ้นก็พบว่ามีใครคนหนึ่งกำลังแบกฉันไว้บนหลัง -_- กลิ่นเหมือนผ้าอ้อมเด็กอ่อนนี่ฉันเคยเจอที่ไหนกันนะ
โอวว ให้ตาย เจ็บไปหมดทั้งตัวเลย แล้วดอกกุหลาบกับมะม่วงสามสีล่ะ หายไปไหนแล้ว ? ว่าแต่ฉันกำลังอยู่บนหลังใครเนี่ย ><
\" ธะ เธอเป็นใคร -_- \"
\" ------- \"
\" มะ ไม่ทราบว่า คุณเป็นใครหรอคะ \"
\" คนที่หล่อที่สุดในโลก \"
\" เตี่ย ! \"
\" -_- \"
\" เตี่ยมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ แล้วแม่ล่ะ แม่มาด้วยรึเปล่า \"
\" ฉัน ... ขุน \"
\" ฮืออ TT__TT ทำไม ทำไม ทำไมเตี่ยเพิ่งมาเอาป่านนี้ \"
\" เอ่อ เธอยังเบลอ และเจ็บหัวอยู่ใช่มั้ย - - \"
\" ฮือออ เตี่ยจ๋า หนูคิดถึงเตี่ยมากที่สุดในโลก หนูอยากกลับบ้านมากแค่ไหนรู้มั้ย อยู่ที่นี่ไม่มีความสุข ทุกคนไม่เป็นมิตร
มีแต่คนแล้งน้ำใจ เฮียพายไม่รักหนูเหมือนอย่างเก่า คุณป้าเป็นคนดีมากก็จริง แต่ยังมีคนเกลียดหนู \"
\" -------- \"
\" หนูรู้สึกโดดเดี่ยว เหมือนอยู่ตัวคนเดียว ไม่มีเพื่อน ไม่มีคนคอยพูดคุย ให้หนูกลับบ้านเถอะนะ หนูจะไม่ไปมีเรื่องกับใครอีก ฮึก \"
\" เธอ ... \"
\" เตี่ยจ๋า \"
\" เฮ้ ... ฉันบอกว่าฉันคือขุน !!!! \"
O_O O_O O_O พัวะ !!!! ฉันลืมตาขึ้น หยุดร้องไห้ แล้วโบกมือตบหลังไอ้ขุนทันที
\" โอ๊ยย \"
\" แก๊ๆๆๆๆ ไอ้ขุนนนนน !!! \"
\" อะไร \"
\" มาอุ้มฉันทำไม O_O \"
\" เฮ๊ยอะไรวะยัยนี่ คิดว่าฉันอยากแบกกระสอบนักเหรอไง ห๊า ? ถามจริงเหอะ อยู่บ้านนอก
นอกจากกินฟางแล้วเธอยังกินอะไรเป็นอาหารอีก ตัวหนักเป็นบ้า ให้ตาย \"
\" ตัวอะไรกินฟาง .. ช่างเถอะ -_- แล้วใครใช้ให้แกมาแบกฉัน ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ ปล่อยช้านนนน \"
\" เธอ ... คิดถึงบ้านเธอมากสินะ \"
\" O_O หมายความว่าไง \"
\" เล่าเรื่องครอบครัวเธอให้ฟังหน่อยสิ \"
\" บ้านฉันที่ลำปางหรอ อยู่นอกเมืองน่ะ โหย นายรู้มะ ว่าหน้าหนาวอากาศที่นั่นเป็นยังไง เฮ้!!! ไม่ต้องมานอกเรื่อง ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลย \"
\" --__-- \"
ตุ่บบบ !!!!!!!
\" อ๊ากกก ก้นที่น่าสงสารของฉัน TT_TT \"
\" ลุกขึ้นเร็วเข้า แม่รอกินข้าวอยู่ \"
\" ปล่อยเบาๆไม่เป็นหรอยะ >< \"
\" ช้าหมด อดข้าวนะ \"
\" ฉันจะฟ้องคุณป้า \"
\" ฮ่า ๆๆๆ ฟ้องว่าเธออดอยาก ถึงขนาดปีนเก็บมะม่วงที่สวนพักผ่อนนั่นหรอ \"
\" จึก ๆๆๆ \"
\" เฮ้ ป้า !!!! \"
\" O_O \" อ้าว ไอ้เด็กกลุ่มนั้น ยังอยู่เหรอเนี่ย
\" ป้าเป็นแฟนกับหัวหน้าหรอ \" ไอ้ตัวเปี๊ยกพูดพลางชี้ไปที่ไอ้ขุน
\" เปล่าซะหน่อย !!!!! \"
\" หงะ เปล่าก็เปล่าดิ ไม่เห็นต้องตะโกนเลย ....... เอ้อ หัวหน้า ผมไปก่อนนะ เดี๋ยวแม่เป็นห่วงอีก บ๊ายบายยยยยยย \"
TT_TT และแล้วฉันก็ถูกปล่อยให้อยู่กับอสูรกายสองต่อสอง
ให้ตาย พอไอ้เด็กแก๊งนรกนั่นไปแถวนี้ก็เงียบสนิท ฉันเม้มปากเล็กน้อยแล้วหันไปมองหน้าหมอนั่น ซึ่งกำลังปาดเหงื่อบนหน้าผาก
\" นี่ นายคบกับเด็กพวกนั้นเหรอ \"
\" อือ \"
\" -_- ทั้ง ๆที่นายแก่กว่าพวกเค้าร่วมสิบปีเนี่ยนะ \"
\" อือ ทำไม \"
\" แถมยังเป็นท่านหัวหน้าซะด้วย \"
\" -_- \"
\" นายคงไม่ใครคบด้วยสินะ ถึงต้องหาเพื่อนเป็นเด็กตัวเท่าเป็ด ก๊าก ๆ ๆ ๆ \" แล้วฉันก็แกล้งหัวเราะงอหาย ทั้งๆที่มันไม่ได้ขำอะไรเลยซักนิด
\" รีบกลับบ้านเถอะ -_- \"
\" อ๊าก รอด้วย \"
หมอนั่นพูดเสร็จ ก็หันหลังแล้วก้าวเดินออกไป ไม่สิ . . มันวิ่งเลยต่างหาก
\" เฮ้ จะรีบกลับไปดูเจ้าขุนทองหรอไง \"
\" บ้าน่ะ \"
\" O_o จิงเหยอ อะแหม ๆ ไม่ต้องอายหรอกน่า \"
\" -_- \"
\" ^O^ อรุณเบิกฟ้า ~ นกกาโบยบิน ^O^ \"
\" - - \"
\" ออกหากินร่าเริงแจ่มใส ~ พวกเราต่างมารีบมาเร็วไว ~ ยิ้มรับวันใหม่ ยิ้มให้แก่กัน ~ ^O^ \"
\" เธอ.. \"
\" ยินดีปรีดา บ้างร้อง (บ้างร้อง) บ้างเล่น ( บ้างเล่น ) .... \"
\" ขับขาน เริงร่า \"
\" เจ้าขุนทอง \"
\" ฮ่า ๆๆๆๆๆ ^__^ / ฮ่า ๆๆๆๆๆ ^__^ \"
เป็นครั้งแรกที่เราหัวเราะร่วมกัน .... ขุนเดินช้าลง เวลาหมอนี่ยิ้มแล้วอย่างกับคนละคน ฉันสังเกตุเห็นเขี้ยวของเขา
ที่ยาวกว่าคนปกติทั่วไป -_- เขามีเสน่ห์เหมือนกันนะเนี่ย แต่มันก็แค่แวบเดียวเท่านั้นล่ะ พอเขารู้ตัว ก็หุบยิ้มแล้วเดินก้มหน้าต่อจนถึงบ้าน
โดยที่ไม่รอฉันอีก ...
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สวัสดีปีใหม่ค่า ^^
นานแค่ไหนแล้วหว่าที่หายไป ต้องขอโทด ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จริงๆค่ะ
คือทองปูดยุ่งมาก ๆ [แก้ตัว] คือตั้งแต่เริ่มเปิดเทอม หลังจากนั้น 10 วันจะมีกีฬาสี
ทองปูดทำหน้าที่คุมพาเหรดน้องไง - -
แต่ว่ามันมีเหตุการณ์นิดหน่อย คือที่ รร ทองปูดจะมีแข่งลูงทุ่งแดนซ์เซอร์ด้วยค่ะ
แล้วคิดว่าใครจะลงคะ ? . . . .
แน่นอนค่ะ นังทองปูด -*-
เหลือเวลาแค่สิบวันเอง ซ้อมกันหัวหดเลยค่ะ ผลคือได้ที่ 3 [ มี 5 สี ]
ไม่ค่ะ ไม่ต้องทำหน้าสมเพชทองปูด T_T
หลังจากนั้นก็เรียน ๆๆ หัวฟู แล้วก้อสอบย่อยเยอะแยะไปหมด แล้วก้อเพิ่งจะสอบกลางภาคเสร็จไปอ่า
คือทุ่มเทมาก ๆ แต่ผลออกมาก้อคือ ตก อยู่สายวิทย์แต่พอดีตกวิชาไม่ค่อยสำคัญค่ะ ฟิสิกส์ กะ เคมี กะเลข ก๊ากกกกกกกกก
พูดไปก็ทุเรสตัวเองวุ้ย
ถึงเรื่องนิยาย ขอบคุณสำหรับทุกๆคอมเม้น [ด่า] มันเหมือนตัวกระตุ้นค่ะ เหมือนเอาไม้เขี่ยกิ้งกือ ยิ่งเขี่ยมันยิ่งม้วนตัว
เกี่ยวมั้ยฟร่ะ -*-
แอบเปลี่ยนชื่อตอนด้วย เพราะไม่รู้จะสัญญาอะไร -*-
ช่วงนี้สมองเอ๋อ ๆ แต่งไรเอ๋อๆก็ว่าได้นะ แต่อย่าเกลียดกันก็พอ . . แหยะ - -
สุดท้ายนี้ก็ขออวยพรทุก ๆ ที่เปิดมาเจอหน้านี้นะคะ
ก็ขอให้ . . . สวยวันสวยคือ ถ้าเป็นผู้ชายก็ขอให้สวยยิ่งๆขึ้นไปอีก - - \"
ขอให้รวย รวยปัญญา รวยความสามารถ รวยจินตนาการ (ที่สำคัญกว่าความรู้) รวยกิ๊ก รวยเงินทอง
ขอให้มีความสุข . . บนความทุกข์ของคนอื่น ฮ่า ๆๆๆ
โชคดีจ้า . .
ทองปูด
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น