คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : >>ตอนที่ 1 .::::: ปัจจุบัน [ชีวิตที่สมบูรณ์เเบบ] ::::.
....................................
สายลมเย็นๆในฤดูหนาวกับหิมะสีขาวบริสุทธิ์ปกคลุมพื้นที่เมือง New york โดยรอบ มันสะอาด สงบ เเละสวยงามเหลือเกิน ต่างกับผู้คนที่นี่ที่ใช้ชีวิตอย่างวุ่นวายเเละรีบเร่ง
ฉัน.....ศศิ เเพทย์หญิงผ่าตัดอันดับต้นๆของเมืองไทย ก็คงใช้ชีวิตไม่ต่างอะไรกับผู้คนในเมืองนี้ ความใฝ่ฝันของฉันกับชีวิตการเป็นหมอ มันทำให้ฉันมีความสุขเเละทุ่มเทกับงานที่ฉันทำมากๆ
คุณจะบอกว่าฉันเป็นผู้หญิงที่โชคดีก็ได้ เพราะตอนนี้หน้าที่ การงาน เเละฐานะของฉันได้มาถึงจุดนึงที่ฉันต้องการแล้ว บวกกับชื่อเสียงที่ใครๆก็รู้จักฉันในฐานะเเพทย์หญิงผู้เสียสละชีวิตให้กับคนไข้ เมื่อรักษาให้คนไข้ ฉันจะไม่มีวันคิดถึงเรื่องอื่น
" ศศิครับ อาหารที่เราสั่งมาเเล้วครับ " ชินเรียกฉัน ขณะที่เขาลุกขึ้นจากโซฟา
" อ๋อ เหรอค่ะ เร็วจังเลยน่ะค่ะ " ฉันเดินมายังโต๊ะอาหาร
" เเต่ผมว่านานพอดูเลยน่ะ คุณจำไม่ได้เหรอว่าเราสั่งอาหารเมื่อชั่วโมงที่เเล้ว "
" เหอะๆ จริงสิค่ะ ฉันคงมัวเเต่ดูวิวที่นี่เพลิน จนลืมนึกถึงอาหารที่สั่งไปเลย " ฉัน
หัวเราะอย่างอายๆ พร้อมทั้งในใจก็นึกขำตัวเอง
" มีใครเคยบอกคุณไม๊ครับ ว่าเวลาคุณหัวเราะ คุณดูน่ารักมาก "
" ......................................... " >< * - *
ฉันอายหน้าแดงเอามากๆ ไม่กล้ามองสบตาเขาระหว่างทานอาหาร เเต่เขาก็ไม่ได้รังเกียจในอาการของฉันแม้เเต่น้อย เขากลับยิ้มเเละหัวเราะเบาๆเสียอีก
นี่ คงจะเป็นความโชคดีของฉันอย่างที่สองมั้ง....เพราะ ฉันโชคดีเหลือเกินที่ได้มารู้จักกับ ชิน หรือ อานัส ลูกชายเจ้าของธุรกิจการค้าชื่อดังในระดับเอเชีย ไม่ใช่เเค่ฐานะของเขาที่ร่ำรวยอย่างเดียว เเต่เขาทั้ง หล่อ เท่ห์ เเละสุภาพมากเลยทีเดียว
ใครจะไปรู้ว่าเราพบกันที่โรงพยาบาล ตอนนั้นฉันเป็นเพียงเด็กฝึกงานใหม่ๆ เเต่เค้ากลับมองฉันในฐานะว่าที่เเพทย์หญิงในอนาคต
เหตุผลของเขาที่ชอบฉันคงไม่ใช่เพราะหน้าตาหรือฐานะหรอก เเต่คงเป็นเพราะ ความตั้งใจเเละความทุ่มเทกับงานของฉันมากกว่า จนเขาอดชื่นชมไม่ได้ว่าฉันทั้งทำงานหนักเเละตั้งใจกับงานจริงๆ
ฉันมีความสุขกับชีวิตตอนนี้มาก มันเหมือนทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันได้คิดไว้ตอนเด็ก ฉันได้ทำมันสำเร็จ เเละฉันก็ไม่อยากจะคิดไปมองภาพในอดีตเพื่อรำลึกความทรงจำเลย ก็เพราะตอนนี้ฉันได้ในสิ่งที่ฉันต้องการเเล้วหนิ ว่าไม๊ ?
.............................................
ความคิดเห็น