คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ชั้นเพิ่งรู้ว่าเลิกกะแฟนเนี่ยมันเศร้ามั่กๆ
ฉัน บลูม์เบอร์รี่ ทั้งๆที่อีก2วันโรงเรียนจะเปิดแล้ว แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่ออาทิตย์ก่อนก็ยังทำให้
ฉันเศร้าไม่หาย มันทำให้ปิดเทอมของฉันเป็นปิดเทอมที่แย่ที่สุดเลยล่ะ ทำไมน่ะเหรอก็แฟนอัน
เป็นที่รักของฉันน่ะสิเขามาบอกเลิกกับฉัน และวันนั้นก็เป็นวันครบรอบ 3 ปีที่เราคบกับด้วย
ซวยสุดๆแต่คนอย่างฉันน่ะนะไม่ยอมเสียฟอร์มง่ายหรอก ดังนั้นฉันจึงบอกเขาไปว่า
"ความจริงฉันก็ว่าจะบอกเลิกนายแล้วล่ะ แต่ไม่ทันนายดันมาบอกก่อน"
แล้วฉันก็ต้องกลับคอนโดมานอนร้องไห้ ตางี้บวมเป่งเลยล่ะฉันไม่ออกจากคอนโดตั้ง
หลายวัน(กลัวนายนั่นเห็นตา ไม่งั้นฉันเสียฟอร์มหมดสิยะ)
RING……ring…..RING……อ๋า----โทรศัพท์ฉันดังใหญ่แล้วมันอยู่ตรงไหนเนี่ยหาไม่เจอ อ๊ะ อ้ะ..นั่นงัยเจอแล้วโทรศัพท์ของช้าน ไหนดูดิ๊ใครโทรมาคนยิ่งอกหักอยู่ อ๋ออออยัยองุ่นเพื่อนซี้ของชั้นนะเอง
"ฮาโหล"ฉันรับโทรศัพท์เสียงหวาน
"หวัดดีเบอร์รี่ ฉันองุ่นนะ"
"อ๋อ องุ่นน่ะเอง นี่เธอหายไปไหนตั้งหลายวันน่ะ ไม่เหนกลับมาที่คอนโดเลย"ฉันถามยัยเพื่อนซี้
"โทดทีน้า พอดีฉันไปหาน้าที่เชียงใหม่น่ะ เพิ่งกลับมา"ดูข้อแก้ตัวของยัยนั่ยสิ ฉันน่ะด่าไม่ลงเลย
"เออๆช่างมันเถอะ ละโทรมานี่มีอะไรป่ะ"
"มีดิพรุ่งนี้ว่างป่ะว่าจะชวนไปเที่ยวงานเกี่ยวกับญี่ปุนที่แถวๆสยามอ่ะ"ยัยนั่นถาม
"อือๆ ๆไปดิกี่โมงอ่ะ"
"1ทุ่มนะ ที่ร้าน กุญแจซอลน่ะแต่งตัวสวยๆล่ะ"
"อือ พรุ่งนี้เจอกันนะ"
หลังจากแต่งตัวเสร็จฉันก็รีบออกจากบ้านทำไมต้องรีบน่ะเหรอ ก็เพราะว่านี่มัน1ทุ่มแล้ว
น่ะสิ โอ๊ย..ทำไมฉันเป็นคนอย่างนี้เนี่ยทิ้งเพื่อนให้รอ อ๊ะเจอแล้วองุ่นอยู่นั่นไง
"องุ่น!!"ฉันตะโกนเรียกเพื่อนของฉัน
"เบอร์รี่ทำไมเธอมาเอาป่านนี้ยะทุ่มครึ่งแล้วเนี่ยฉันรอตั้งนาน"
"ขอโทษน๊าองุ่น ฉันผิดไปแล้วอ่ะ"ฉันขอโทษยัยองุ่น
"อือๆ ช่างมันเถอะเข้าไปในงานดีกว่านะ"
"อือๆ"
โห! ในงานนี่สวยชะมัดเลยล่ะ ฉันเล่นเกมส์ต่างๆแข่งกะยัยองุ่น โห!ยัยนั่นเล่มเกมส์เก่งจริงๆ "กะ..ก..รี๊..ด...........!!"ฉันกรี๊ดสุดเสียงด้วยความตกใจและรีบลากยัยองุ่นออกมา "นี่องุ่นเธอจำได้มะว่าฉันฝากโทรศัพท์ไว้ที่ช่องไหนอ่ะ"ฉันถามองุ่นดูเผื่อยัยนั่นจะจำได้
"อืม ไม่รู้อ่ะไขตู้ไหนได้ก็ตู้นั้นแหละมั้ง"องุ่นตอบ
"อือ ไม่เป็นไรหรอกฉันอยู่คนเดียวก็ได้แหละ"ฉันน้อยใจนิดหน่อย
เลย ไม่ว่าฉันจะเล่นอะไรนะ ยัยนั่นก็ได้รางวัลเยอะกว่าฉันตลอด แต่สิ่งที่เราจะทำกันต่อไปนี้ไม่
มีรางวัลแต่ว่าน่ากลัวสุดๆ ให้ทายนะว่ามันคืออะไร บ้านผีสิงไงล่ะน่ากลัวจิงๆนะ แล้วที่บ้านผี
สิงน่ะก่อนเข้าต้องเอาโทรศัพท์ไปฝากก่อนด้วยนะ (จะได้ไม่รบกวนเวลากรี๊ด อิอิ) พอไปถึงห้อง
ฝากของนะเขาก็จะให้เราเลือกล็อกเกอร์เองล็อกเกอร์ไหนว่างก็ใช้ก็เลย อ๊ะ นั่นล็อกเกอร์สีฟ้าที่มี
อยู่2ช่องและว่างอยู่แค่ช่องเดียว ดังนั้นยัยองุ่นก็เลยต้องเลือกช่องสีส้มใกล้ๆกันหลังจากฝาก
ทรศัพท์เสร็จเราก็เดินเข้าไปในบ้านผีสิง
พอฉันเดินเข้าไปฉันก็เจอกับผีซามุไรที่เลือดเต็มตัวและทำท่าจะเอามีดฟันฉัน
จากบ้านผีสิง ฉันว่านะฉันคงจะกลัวผีไปอีกนานเลยล่ะ เพราะขนาดออกมาที่ห้องฝากของแล้ว
มันยังหลอนฉันอยู่เลยล่ะฉันเดินไปที่ล็อกเกอร์ของฉันเพื่อจะเอาโทรศัพท์ แต่ว่าฉันลืมล่ะว่าฉันไว้ที่ช่องซ้ายหรือขวากันแน่
ฉันก็เลยลองไขดูตู้แรกก็ไขได้ฉันเลยหยิบโทรศัพท์มาและมันก็เป็นรุ่นที่ฉันใช้อยู่ฉันก็เลยคิดใน
ใจว่ามันคงเป็นของฉันสินะ
"อือ นี่คงเป็นของฉันแหละมั้ง งั้นเรากลับคอนโดกันดีกว่านะองุ่น"
"อือ เบอร์รี่ ฉันมีไรจะบอกอ่ะ"
"อะไรอ่ะ"ฉันถามองุ่นน้อย
"ฉันไม่ได้อยู่ห้องเดียวกะเธอแล้วล่ะ ละก็ไม่ได้อยู่คอนโดเดียวกันแล้วด้วยนะ"
"อ้าว ทำไมเหรอ"ฉันเริ่มงง
"ก็อืม พอดีพี่ริริอ่ะดิเขากลับมาจากฮ่องกงแล้วล่ะ ละพี่ริริก่อมาซื้อคอนโด แต่ดันไม่กล้าอยู่คนเดียว เลยมาขอให้ฉันไปอยู่ด้วย"ยัยองุ่นตอบฉัน
"นี่อย่าน้อยใจดิ เดียววันนี้ก็มีคนมาอยู่ด้วยแล้วพี่ที่คอนโดเค้าบอกว่าจะมีคนย้ายมาแทนฉันล่ะ"ยัยองุ่นพยายามปลอบใจฉัน
"อือ งั้นฉันกลับคอนโดดีกว่านะ อยากเจอเพื่อนร่วมห้องเร็วๆน่ะ"
"บาย บาย"องุ่นบอกลาฉัน
เจอกันตอนที่ 2 นะคร้า
"กะ..ก..รี๊..ด...........!!"ฉันกรี๊ดสุดเสียงด้วยความตกใจและรีบลากยัยองุ่นออกมา
จากบ้านผีสิง ฉันว่านะฉันคงจะกลัวผีไปอีกนานเลยล่ะ เพราะขนาดออกมาที่ห้องฝากของแล้ว
มันยังหลอนฉันอยู่เลยล่ะฉันเดินไปที่ล็อกเกอร์ของฉันเพื่อจะเอาโทรศัพท์ แต่ว่าฉันลืมล่ะว่าฉันไว้ที่ช่องซ้ายหรือขวากันแน่
"นี่องุ่นเธอจำได้มะว่าฉันฝากโทรศัพท์ไว้ที่ช่องไหนอ่ะ"ฉันถามองุ่นดูเผื่อยัยนั่นจะจำได้
"อืม ไม่รู้อ่ะไขตู้ไหนได้ก็ตู้นั้นแหละมั้ง"องุ่นตอบ
ฉันก็เลยลองไขดูตู้แรกก็ไขได้ฉันเลยหยิบโทรศัพท์มาและมันก็เป็นรุ่นที่ฉันใช้อยู่ฉันก็เลยคิดใน
ใจว่ามันคงเป็นของฉันสินะ
"อือ นี่คงเป็นของฉันแหละมั้ง งั้นเรากลับคอนโดกันดีกว่านะองุ่น"
"อือ เบอร์รี่ ฉันมีไรจะบอกอ่ะ"
"อะไรอ่ะ"ฉันถามองุ่นน้อย
"ฉันไม่ได้อยู่ห้องเดียวกะเธอแล้วล่ะ ละก็ไม่ได้อยู่คอนโดเดียวกันแล้วด้วยนะ"
"อ้าว ทำไมเหรอ"ฉันเริ่มงง
"ก็อืม พอดีพี่ริริอ่ะดิเขากลับมาจากฮ่องกงแล้วล่ะ ละพี่ริริก่อมาซื้อคอนโด แต่ดันไม่กล้าอยู่คนเดียว เลยมาขอให้ฉันไปอยู่ด้วย"ยัยองุ่นตอบฉัน
"อือ ไม่เป็นไรหรอกฉันอยู่คนเดียวก็ได้แหละ"ฉันน้อยใจนิดหน่อย
"นี่อย่าน้อยใจดิ เดียววันนี้ก็มีคนมาอยู่ด้วยแล้วพี่ที่คอนโดเค้าบอกว่าจะมีคนย้ายมาแทนฉันล่ะ"ยัยองุ่นพยายามปลอบใจฉัน
"อือ งั้นฉันกลับคอนโดดีกว่านะ อยากเจอเพื่อนร่วมห้องเร็วๆน่ะ"
"บาย บาย"องุ่นบอกลาฉัน
เจอกันตอนที่ 2 นะคร้า
ความคิดเห็น