เก็บไปเรื่อยๆ

ลำดับตอนที่ #2 : APPLICATION

APPLICATION

(คิดออกแค่นี้ค่ะ พอดีรีบ)

“รับหนูทำงานเถอะค่ะ จะล้างจาน ถูพื้นครัว รับออเดอร์ หนูก็จะทำ!!”

แนวเรื่อง:  AU fic ยุคปัจจุบัน /พ่อครัวกับเด็กฝึกงาน/แนวรักคอมเมดี้

คู่: Vinsmokev Sanji || วินสโมค ซันจิ

ชื่อ: Aoi Mizu || อาโออิ มิสุ (ถ้าแปลก็ น้ำสีน้ำเงินแค่นั้นแหละ)

ชื่อเล่น: Mizu || มิสุ

เพศ: หญิง

อายุOC/อายุคู่: ซันจิ อายุ 21 มิสุ อายุ 17

ลักษณะทางกายภาพ: สูง 160 หนัก 45  รูปร่างค่อยข้างเหมือนเด็กอายุ 14 เพราะร่างกายเริ่มไม่มีการเปลี่ยนแปลงตั้งแต่ตอนม.2 จนเหมือนหยุดโตไปแล้ว ผิวขาวเกือบซีดเพราะชอบใส่เสื้อผ้ามิดชิด ยาวถึงต้นขาสีฟ้า มัดแกละต่ำผูกโบร์สีดำแถบแดง ตากลมโตสีฟ้าใส

ลักษณะนิสัย: เป็นคนที่ร่างเริงและกวนประสาทชาวบ้านชาวช่อง ดื้อเงียบกับพี่ชายตัวเอง ด้วยเหตุที่ว่าร่างกายเหมือนเด็กม.2เลยทำให้คนอื่นๆคิดว่าเธอเป็นเด็กร่างกายอ่อนแอเลยทำให้มิสุแทบไม่ต้องทำเอง เลยทำให้มิสุอยากพิสูจน์ตัวเองว่าเธอก็ทำอะไรได้เหมือนคนปกติทั่วไป มิสุค่อยข้างกลัวคนแปลกที่เป็นผู้ชายอายุมากกว่า เป็นพิเศษ เพราะถูกพ่อแม่ขู่ไว้และเคยถูกลักพาตัวมาก่อนเลยทำให้แผลใจ แต่จะไม่แสดงออกว่าเธอกำลังกลัวอยู่ให้เห็นแล้วแสร้งทำตัวปกติแทน เวลาทำอะไรครั้งแรกจะเก้ๆกังๆ วุ่นวายไปทุกอย่างเข้าขั้นเป็นตัวถ่วน ส่วนเวลาต้องพูดคุยกับคนแปลกแบบหลีกเลี่ยงไมได้ก็จะทำเป็นคุยด้วยดีๆไปก่อนแล้วถ้าอีกฝ่ายไม่ได้มาดีก็จะรอให้พอสบโอกาสแล้ววิ่งหนีไปแบบไม่ขีวิต มิสุเป็นคนที่ดูภายนอกเป็นผู้หญิงหน้าตาเหมือนเด็ก ม.2 ที่ไร้เดียงสาร่างเริงและกวนประสาทไปวันๆ แต่จริงๆแล้วเป็นคนที่ความอดทนสูงแล้วทะเยอทะยาน ต่อให้ลำบากมากๆก็จะไม่ขอให้ใครช่วยเว้นแต่จะจนมุมสุดๆเท่านั้น และมิสุเป็นพวกที่ค่อยข้างจะทนมือทนเท้าพอตัวเพราะเนื่องจาก ปากที่ไปกวนประสาทไปทั่วเลยทำให้มีการใช้กำลังเกิดขึ้นเป็นประจำ ยิ้มเก่ง แต่เก็บสีหน้าที่ไม่ใช่สีหน้าตอนกลัวไม่เก่ง พิรุธจะหลุดตลอด  เขินคือหน้าแดงแล้วท่าทีจะลุกลี้ลุกลน เคร้าเสียใจ น้ำตาจะไหลออกมาเหมือนเปิดก๊อกน้ำทันที โกรธก็ฃ็จะขึ้นเสียงแล้วก้าวร้าวขึ้น

     มิสุเป็นคนที่เห็นแก่กินมากๆ ด้วยเหตุที่บ้านจนเลยไม่มีของดีๆทานกันบ่อยๆเลยทำให้ตอนเด็กๆจนถึงตอนนี้ เวลามีสิ่งที่เกี่ยวอาหารหรือของกิน จะลดการระวังตัวลงไปมาเลยง่ายต่อการถูกลักพาตัว ไม่รอบคอบถ้าถูกล่อด้วยของกินต่อให้เป็นคนแปลกหน้าถ้าให้พวกลูกอมหรือว่าขนมจะรับมาอย่างไม่ลังเล่ แต่จะไม่กินในทันทีเพราะไม่แน่ใจว่ามาดีหรือมาร้ายบวกกับความกลัวฝังใจในตอนที่ถูกลักพาตัวไปเลยทำให้เมื่อมิสุโตขึ้นจะระวังตัวเพิ่มขึ้นอย่าง ถ้าถูกชวนไปทานข้าว กับคนที่พึ่งรู้จักได้ไม่นานก็จะเป็นคนเลือกร้านเอง ถ้าอีกฝ่ายแนะนำไปร้านอื่นก็จะให้บอกรายละเอียดแบบละเอียดมากๆมาก่อนที่จะตกลงไป 

ลักษณะการพูด: เสียงจะเป็นไปทางแหลมเล็ก นุ่มๆเหมือนเด็ก จะพูดเป็นกันเองปนกวนนิดๆถ้าเป็นเพื่อนหรือรู้จักที่สนิทกันมากๆ แทนตัวเองว่า ฉัน แทนตัวอื่นว่า นาย เธอ แก จะพูดมีมารยาทกับคนที่พึ่งรู้จัก คนเถ้าคนแก่และคนแปลกหน้า แทนตัวเองว่า หนู แทนคนอื่นว่า คุณ

ตัวอย่างประโยค

'นี่ๆ รู้หรือเปล่าว่าสีหน้าตอนที่เธอโกรธน่ะ มันแดงเหมือนมะเขือเทศเลยล่ะ ฮ่า!ๆ' สาวผมฟ้ากล่าวพร้อมทำท่าทางประกอบแล้วหัวเราะออกมาอย่างไม่แคร์สายตาคนอื่นๆ ด้วยรอยยิ้มที่ดูไร้เดียงสา

'ฉันว่านายควรย้ายไปนั่งที่อื่นนะ ถ้าคิดจะสูบบุหรี่น่ะ' เธอมองอีกฝ่ายด้วยสายตาที่ไม่ค่อยพอใจที่ชายหนุ่มกำลังจะมาสูบบุหรี่ใกล้ๆเธอ 

'คุณลุงจะรับหนูเข้าทำงานงั้นหรอคะ! ขอบพระคุณมากเลยค่า!' เด็กสาวตะโกนร้องออกมาด้วยความดีใจสุดขีด ที่ต่อไปนี้เธอจะได้มีเงินไปช่วยเรื่องค่าใช้จ่ายภายในบ้านอีกแรง

'ลูกอมหรอคะ? เอาค่ะ ขอบคุณสำหรับของหวานนะคะ ขอตัวก่อนนะคะ'เธอยื่นมือไปรับลูกอมที่ว่าก่อนจะ เดินออกห่างจากลุงคนแปลกหน้าที่อยู่ก็มาแจกลูกอมให้ แล้วกล่าวขอบคุณพร้อมขอตัวลาไปอย่างมีมารยาทที่สุด

ชอบ: ของกิน || ทุกอย่างที่กินได้มิสุจะรับมาอย่างไม่คิดทันที ตาจะลุกว้าวเป็นประกาย

ตุ๊กตาผ้านิ่ม || จะหลงไหลมากเป็นพิเศษ จนไม่ทันสังเกตสิ่งรอบๆตัว

สีดำ || ทำให้รู้สึกว่าตัวเองเท่ขึ้น และมั่นใจมากขึ้น

ไม่ชอบ: กาแฟ || ด้วยความขมที่ไม่ถูกปากเลยไม่ชอบ เวลาพูดถึงกาแฟจะทำหน้าขัดใจแล้วแลบลิ้นใส่นิดๆอย่างไม่แคร์สายตา

บุหรี || ด้วยกลิ่นเหม็นแล้วฉุนจมูก  ถ้าได้กลิ่นจะเอาป้องจมูกแล้วหันไปทางอื่นทันที

เกลียด:  แสงแดด|| เพราะแพ้แดดเลยไม่สามารถอยู่ข้างนอกนานๆโดยไม่ป้องกันไม่ได้ เวลารู้ว่าต้องออกไปข้างนอกทั้งแดดแรงจะซักสีหน้าไม่พอใจสุดๆ

กลัว: คนแปลกหน้า || เวลาถูกเรียกหรือจับตัวจะตกใจมากแล้วถอยห่างพอตัว จะมีเหงื่อ ออกที่มือด้วยถ้าถูกคุกคามมากๆ

แพ้: แสงแดด ระดับอาการ เล็กน้อย อาการ ถ้าตากแดดแรงๆนานจะมีแผลพุพองขึ้นตามตัวเลยต้องทาครีมกันแดดแล้วต้องใส่เสื้อผ้ามิดชิดตลอด

งานอดิเรก: ฝึกทำอาหารและขนม ทำงานบ้าน ปลูกต้นไม้

เพิ่มเติม: มิสุเป็นลูกสาวคนกลาง มีพี่ชายอายุ20 ชื่อ อาโออิ ฮิเซะ ทำงานเป็นพ่อครัวในร้านอาหารเล็กๆของเพื่อนสนิท เป็นคนมีความรับผิดชอบต่อหน้าที่แล้วห่วงมิสุที่เคยถูกลักพาตัวไป จะเช็กโทรศัพท์ตัวตลอดถ้าตัวเองว่าง รักน้องสาวทั้งสองคนมาก มีน้องสาวอายุ15 ชื่ออาโออิ คาเซะ เรียนอยู่ม.3 เป็นคนตามกระแสแฟชั่นที่สุดในบ้าน อยากได้อยากมีเหมือนวัยรุ่นทั่วไป ที่เค้าฮิตกันอยากเป็นที่สนใจ แล้วเธออยากให้พี่ๆมาสนใจเธอมากกว่าที่สุด ห่วงพี่สาวที่มักจะถูกล่อด้วยของกิน เลยทำให้ตั้งเล็กยันโตต้องคอยห้ามไม่ให้มิสุรับของจากคนแปลกหน้าจนคนแถวบ้านๆคิดว่าคาเซะมีความเป็นพี่มากกว่ามิสุเสียอีก พ่อแม่เป็นพนักงานบริษัทเล็กๆแห่งหนึ่งทำงานหามรุ่งหามค่ำจนไม่มีเวลาได้พูดคุยกันเลย    มิสุมีความฝันที่อยากจะเป็นเชฟแต่ไม่มีเงินไปเรียน เลยวางแผนไปของานทำ ที่ร้านบาราตีเอที่ขึ้นชื่อเรื่องอาหารอร่อยและอยู่ไม่ไกลจากบ้านถึงจะรู้ว่าพ่อครัวที่นั่นโครตน่ากลัว แต่ด้วยความมุ่งมั่นที่จะหาเงินและหาข้อมูลสำหรับอนาคตเลยทำให้ลืมเรื่องกลัวไป อยู่ระหว่างตาม(ทำใจกล้าหน้าทน)ตื๊อเจ้าของร้านให้รับเข้าทำงาน มิสุเรียนอยู่ชั้นม.5 ชมรมทำอาหาร

อาโออิ ฮิเซะ(ไฟ)

อาโออิ คาเซะ(ลม) 

 

TALK

สวัสดีค่ะคุณผู้ปกครอง ชื่ออะไรคะ?

: กระต่ายสรสีฟ้าค่ะ 

อยากทราบว่าทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้คะ?

: ก็มันดูน่าสนุกดี แล้วเราก็ชอบวันพีชมากๆด้วย แถมตอนนี้กำลังหัดแต่งฟิควันพีชอยู่ด้วยเลยอยากจะรู้วิธีแต่งของคนอื่นด้วย

แล้วอะไรเป็นแรงบันดาลใจในการคิดออริคะ ของเบทช์เป็นตอนที่รูจคลอดเอสแล้วบอกว่า ถ้าเป็นผู้หญิงให้ชื่อแอนน์ถ้าเป็นผู้ชายให้ชื่อเอส//ใครถาม

: ฮ่าๆ เอาจริงๆเราเองก็ไม่รู้เหมือนกัน รู้แค่ว่า นางเอกในนิยายเรามันนิสัยออกแนวๆนี้เลยเอาเป็นออริสมัครเรื่องนี้ดูแล้วอีกอย่างเราพึ่งเห็นเหมือนวันที่7/7/18 เวลา2ทุ่นกว่าเลยค่อยข้างรีบด้วย

ถ้าแต่งไม่ตรงตามที่คิดอย่าว่ากันเลยนะคะ เบทช์ขอ

: ตามสบายจ้ะ นักเขียนเหมือนกัน

ที่นั่งมีจำกัด อย่าว่ากันเลยนะคะถ้าไม่ติด//กราบ

: ก็ไม่เป็นไร ถือว่าเป็นประสบการแล้วกัน

มีอะไรอยากถาม ติ ชม แนะนำเบทช์ไหมคะ ถ้ามีก็เชิญเลยค่ะ กี่ข้อก็ได้ไม่ว่ากัน

: ไม่รู้สิ

ขอให้โชคดีนะคะ

: จ้ะ