ผู้กล้าแห่งความทรมาน

กาลครั้งหนึ่งหลายร้อยปีเผ่าปีศาจได้รุกรานทุกๆ อย่างที่มันเห็น ทำลายบ้านเมือง ฆ่าคนอย่างสนุกสนาน พวกมันเห็นอะไรที่มีชีวิตพวกมันก็ฆ่าทั้งหมด ฆ่าหมดทุกอย่างโดยไม่ได้ใยดี 

แต่ว่าในวันหนึ่งได้กำเนิดผู้กล้าสามคนแต่ละคนนั่นมากจากคลโลกคนหนึ่งผู้กล้าแห่งดาบมาจากโลกอีกโลกเขามีพลังแห่งดาบ ทักษะความสามารถของดาบของเขานั่นเหนือกว่าไคร ไม่มีไครเทียบได้ เค้าเป็นคนเดียวที่ยกดาบศักดิ์สิทธิ์ขึ้นมาได้

คนที่สองผู้กล้าแห่งความสงบ เป็นผู้กล้าสาวที่มีจิตใจดีงาม เธอเกิดจากโลกใบนี่เธอนั่นรักและอยากปกป้องโลกใบนี่ เธอนั่นเป็นคนเดียวที่ใช้เวทย์มนต์สูงสุด ไฟนอล-การพิพากษาครั้งสุดท้าย 

และผู้กล้าแห่งความสิ้นหวัง ผู้กล้าที่ไม่ได้เป็นมิตรต่อไครเค้าเป็นอมตะ เค้าไม่ตายและคำน่ากลัวของเขานั่นก็คือเค้าตายได้แต่ว่าที่อมตะนั่นจะเริ่มต่อจากนั่น เค้าตื่นขึ้นมาพร้อมกับคว่ทสามารถ ถ้าตายด้วยอะไรเค้าจะตื่นมาและทนต่อสิ่งๆ นั่น สมมุติว่าเค้าตายจากการโดยการย่างสด เค้าจะตื่นขึ้นมาและไฟนั่นจะทำอะไรเค้าไม่ได้อีก ยกเว้นว่าไฟครั้งต่อไป จะรุ่นแรงกว่า เค้านั่นคือความไร้เทียมทานเค้าเป็นความสิ้นหวังอย่างสมบูรณ์

ในเวลาต่อมาผู้กล้าทั้งหมดได้ต่อสู่กับจอมมารและได้จบสงครามของจอมมารและมนุณษ์ และสร้างกฏขึ้นมา ปีศาจที่ผู้ภายใต้จอมมารจะต้องไม่โจมตีมนุณษ์ และเป็นมิตรต่อกันจากนั่นโลกนั่นกลับสู่ความสงบแต่ว่าจอมมารได้พูดเอาไว้ว่าที่ๆ เราอยู่นั่นเป็นเพียงพื้นที่เล็กๆบนโลกนี่ ยังพื้นที่อีกมากที่พวกเรายังไม่ได้ค้นพบ ดังนั่นนี่จึงเป็นจุดหมายใหม่ของนักผจนภัย

ส่วนเหล่าผู้กล้นนั่นได้ใช้ชีวิตต่อสู่มานานกว่า 30 ปีพวกเค้าได้วางมือลง ผู้กล้าแห่งดาบได้มีครอบครัว มีโรงเรียน และผู้สืบสายเลือด ของตัวเอง ผู้กล้าแห่งความสงบได้รับใช้พระเจ้า ได้ช่วยเหลือ และได้เฝ่ยแฝ่คำสอน ของตัวเอง

ส่วนผู้กล้าแห่งความสิ้นหวัง เค้านั่นไม่การเปลี่ยนแปลกของคนเองความอมตะไม่ให้เค้าตาย ความตายไมารับเขา เขาหายตัวไป และไม่มีข่าวของเค้าอีก เค้าได้มางานศพของ ผู้กล้าแห่งดาบและความสงบ ไม่มีหยดน้ำตาออกมาจากดวง จากนั่นเค้านั่นก็ได้จากไปอีก...

อั่นนี่ทำขึ้นมาเล่นๆ ส่วนนิยายใหม่ที่ชื่อว่า LUCKY GIRL นะคือตอนแรกลงจากนั่นเอาออกขึ้นว่าผู้นำโชคคงไม่น่าจะดี แต่ว่าไม่รู้ทำไมมันไม่หายไปเหมือนกัน

แต่ว่าเรื่องนี่ทำระหว่างที่สมองตัน(ปัณหายอดนิยมของนักแต่งเรื่อง) ของผู้กล้า 999

เรื่องนี่ไม่ได้ทำให้ยาวมาก แต่ก็อาจมาบ้างไม่มาบ้างเพราะคิดเนื้อเรื่องต่ออยู่