ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ยัยตัวร้าย 3*
ติ๊ดๆๆๆๆๆๆๆ
โอ๊ยยยยยย...ใครโทรมาแต่เช้าเนี่ย คนจะหลับจะนอน แถมวันนี้ก็เป็นวันเสาร์ วันที่ฉันชอบมากที่สุดเพราะจะได้นอนตื่นสาย แต่ตอนนี้ฉันชักเริ่มไม่ชอบมันสักเท่าไรแล้ว มันใช่เวลาโทรมารึไง ถ้ารับแล้วธุระไม่สำคัญพอหรือไม่มีใครตาย ฉันจะด่ากลับจนไม่กล้าโทรมาอีกเลย
ฉันกดรับโทรศัพท์หลังจากที่ปล่อยให้มันดังได้ซักพักใหญ่ แต่ไม่ได้ดูหรอกว่าใครโทรมา...ก็ตามันลืมไม่ขึ้นนี่
"ฮัลโหล!!"
ฉันกรอกเสียงใส่ปลายสายอย่างหงุดหงิด
"พี่นท!!ตื่นยัง?"
"ยัง!!"
"ตื่นได้แล้ว...จะนอนไปถึงไหน..หะ!!"
"ก็นอนจนกว่าจะตื่นนั่นแหล่ะ"
ฉันตอบทั้งๆที่ตายังหลับอยู่ แล้วนี่ใคร ไม่คิดจะบอกชื่อเสียงเรียงนามเลยรึไง พอรับสายก็ด่าเอาๆ คนที่จะด่าน่าจะเป็นฉันมากว่านะ บังอาจมากที่กล้าโทรมาตอนฉันหลับ...กล้ามากจริงๆ
"เมื่อกี้ว่าอะไรนะ!!"
เออะ...เสียงแบบนี้มันคุ้นๆยังไงไม่รู้ คล้ายๆเสียงของคนที่ฉันนอนฝันทั้งคืน ไหน...เพื่อความแน่ใจขอเช็คหน่อยสิ ว่าแล้วฉันก็รีบก้มลงดูที่หน้าจอโทรศัพท์ทันที ชัดเจน...ตื่นเลย ไม่นอนแล้ว
"ป่าวจ้า...พี่ละเมอ"
"อ๋อ...ละเมอนี่เอง!!"
เสียงปลายสายตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่พอจะเดาได้ว่าหน้าตาเป็นยังไง ดีนะที่ไม่ได้อยู่ใกล้ๆ
"ใช่ๆละเมอ...ว่าแต่แอปโทรมาแต่เช้ามีอะไรหรอ?"
"เช้า??...บ้านพี่นทเรียก 10 โมงว่าเช้าหรอค่ะ..หึ??"
"ก็สำหรับพี่มันยังเช้าอยู่"
ฉันตอบอุบอิบไม่กล้าพูดเสียงดัง จริงๆแล้วเที่ยงตั้งหากที่จะเรียกว่าสายสำหรับฉัน ไม่ได้กลัวนะแค่เกรงใจ อะไร!!ไม่เชื่อหรอ หะ??
"งั้นแอปให้พี่นทเลือกแล้วกันว่าจะตื่นหรือจะนอนต่อ"
ฉันมีสิทธิ์เลือกได้ด้วยหรอ มันช่างเป็นคำถามที่ดูไม่เหมือนคำถามเลย มันเหมือนจะเป็นคำสั่งซะมากกว่า
"ตื่นๆตอนนี้ตาพี่โตมาก...ปิ๊งๆเลยแอป"
"หึหึ...นึกว่าจะไม่ตื่น...วันนี้เรานัดอะไรกันไว้พี่นท"
"หะ...เอ่อ.."
"ก็วันนี้วันเกิดพี่แอป"
"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับพี่หรอ??...พี่ไม่ได้ให้กำเนิดพี่สาวแอปนี่"
"แอปคลอดออกมาเอง...พอใจรึยัง...ให้เวลาแค่ 30 นาที...ไปอาบน้ำเดี๊ยวนี้!!..ไป๊"
เอ่อ...คงไม่ต้องนอนต่อแล้วหล่ะ ว่าจะแอบนอนต่ออีกสักหน่อย งั้นฉันขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะ
"รอนานมั๊ย"
ฉันถามอย่างกล้าๆกลัวๆหลังจากที่แอปขึ้นรถได้สักพัก แล้วก็ทำหน้านิ่งใส่กัน ทำไมต้องนิ่งใส่กันขนาดนั้นด้วยอ่ะ ก็แค่เลทนิดเลทหน่อย
"ไม่นานหรอกพี่นท...ก็แค่ 1 ชั่วโมงกับอีก 30 นาที...ไม่นานเลย"
"ก็...ก็...รถมันติดอ่ะแอป"
"อ๋ออออ...รถติด"
"ใช่จ้า...พี่งงมากเลยอยู่ดีๆรถก็ติด...ไม่รู้มันติดอะไร"
"สงสัยคงติดขบวนแห่หมีแพนด้ามั้งค่ะ"
เฮ้ย...แอปพูดจริงๆอ่ะ มีขบวนแห่หมีแพนด้าจริงๆหรอ หลังจากที่มาเรียนที่นี่ฉันไม่ได้เจอหมีแพนด้าสัตว์ตัวโปรดของฉันอีกเลย แล้วเขาเอาหมีมาแห่ที่กรุงเทพเนี่ยนะ
"จริงหรอแอป?...แต่พี่ยังไม่เห็นหมีแพนด้าซักตัวเลยนะ"
"พี่นทขับรถมาไม่เห็นอะไรเลยหรอ??"
"ไม่เห็นมีอะไรนี่...พี่ขับมาก็เห็นมันปกติดี"
"รถไม่ติดเลยหรอ??"
"ไม่ติดนะ...ถนนโล่งเลย"
อุ๊ย!!...เอาแล้วไงไอ้นท เจอแผนซ้อนแผนของแอปเข้าแล้ว ความจริงฉันน่าจะตะหงิดใจตั้งแต่ไอ้ขบวนแห่หมีแพนด้าแล้วนะ เป็นไงหล่ะ...มัวแต่คิดถึงหมีแพนด้า ไม่ได้คิดถึงชีวิตตัวเองเล้ย
"โล่งเลย..."
ฉันหันไปมองหน้าแอปพร้อมส่งยิ้มหวานละลายโลกไปให้ แต่แอปก็ส่งยิ้มหวานกลับมาให้ฉันด้วยนะ ถ้าเป็นตอนอื่นฉันก็คงจะเขินแต่ตอนนี้มันโล่งไปหมดจริงๆ สมองโล่งเลย
"ชุดนี้เป็นไงพี่นท...สวยไหม"
"สวยจ้า"
"แล้วชุดนี้หล่ะ"
"ชุดนี้ก็สวย"
"พี่นทว่าชุดไหนสวยกว่ากัน...สีส้มหรือสีชมพู"
"พี่ว่าสีชมพูสวยกว่า"
"แต่แอปว่าสีส้มสวยกว่า..."
เอ่อะ...แล้วจะถามทำไม...จริงๆก็อยากจะพูดประโยคนี้ออกไปนะแต่หลังจากเหตุการณ์เมื่อกี้มันทำให้ฉันต้องสงบเสงี่ยมและเจียมตัว พร้อมกับการไถ่โทษที่มาช้าและดันโดนจับโกหกได้อีกโดยการตามใจแอปทุกอย่าง แอปอยากได้อะไร ป๋านทจัดให้ ไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธไม่ว่ากรณีใดๆทั้งสิ้น
"งั้นเอาทั้งสองชุดเลยแล้วกันค่ะ"
หะ!!อะไรนะ!!...เอาทั้งสองชุดเลย จะซื้ออะไรนักหนา ไม่เห็นบ้างรึไงว่ามือไม่มีจะถือแล้ว ถ้าซื้ออีกก็คงต้องใช้ปากคาบแทนแล้วหล่ะ ไม่เห็นใจกันเลย...นทยอมไม่ได้
"ได้ไหมค่ะพี่นท?"
"ได้สิ...แอปอยากซื้อทั้งห้างพี่ก็ไม่ว่าหรอก"
หวังว่าที่พูดไปคงจะรู้นะว่าฉันประชดอ่ะ ไม่ใช่เกิดบ้าจี้ซื้อขึ้นมาหล่ะ
"จริงหรอพี่นท...เนี่ยะยังมีอีกตั้งหลายชุดแหนะที่แอปอยากได้อ่ะ...แต่เกรงใจ"
"แต่ในเมื่อพี่นทอนุญาติขนาดนี้แล้วหล่ะก็..."
"แอป!!"
ฉันเรียกชื่อแอปเสียงดัง ฉันชักหงุดหงิดแล้วนะ ไม่เห็นรึไงว่ามือฉันแดงไปหมดแล้วเนี่ย ฉันต้องทำอะไรสักอย่างกับเด็กคนนี้แล้ว
"พี่ว่าไว้ซื้อวันอื่นดีกว่าไหม...เผื่อมันมีชุดใหม่ออกมาอีกไง"
"เออเนอะ...เป็นความคิดที่ดี...ฉลาดขึ้นนะเนี่ย"
เอิ่ม...นอกจากจะทำอะไรไม่ได้แล้ว ยังถูกหลอกด่าว่าโง่อีก ทำม๊ายยยย...ถึงทำกับฉันได้
**************************************************************************************************************
มีคนรู้ทันว่าพี่แกรนด์เป็นพี่สาวแอป (เบื่อนักคนรู้ทัน) ยังงี้พล็อตเรื่องที่วางไว้
ก็คงเป็นเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน (แล้วจะพิมหาอะไร) ตอนแรกกะจะเปลี่ยน
แต่ขี้เกียจ เอาเหมือนเดิมนั่นแหล่ะ 55
ปล1.ขอบคุณทุกคอมเม้นที่เม้นให้นะ
(อะไรนะ!!เม้นๆไปงั้นแหล่ะ โอโห...เดี๊ยวก็อัพให้ทุกวันเลยนี่)
ปล2.ขอบคุณจริงๆไม่ได้ล้อเล่น
(อื้อหือ...ไม่เชื่ออีกแล้ว...เดี๊ยวก็อัพให้อีกเลยนี่...ปั๊ดโธ่!!)
ปล3.ถ้าคุณอยากให้ฟิคนี้ได้ไปต่อ อย่าลืมส่งผลคะแนนมาที่คอมเม้น ฟิคนี้จะสั้นหรือยาวอยู่ที่คอมเม้น
ทุกคอมเม้นของคนไทยทั้งประเทศ!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น