ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ยัยตัวร้าย!! [*NoteApp*]

    ลำดับตอนที่ #2 : ยัยตัวร้าย 2*

    • อัปเดตล่าสุด 28 เม.ย. 55




    ���� ตอนนี้เรากำลังนั่งอยู่ในร้านอาหารแห่งหนึ่งที่บรรยากาศดีมาก� มองไปทางไหนก็เจอแต่คู่รักมาทานทานข้าว�
    ��� ไป กระหนุงกระหนิงไป และสีหน้าแต่ละคนที่ได้เข้ามาในร้านนี้ก็เต็มไปด้วยความสุขและรอยยิ้มกลับบ้านไป�
    ��� ด้วยทุกครั้ง จึงไม่แปลกเลยที่ร้านแห่งนี้จะได้รับความนิยมจากบรรดาคู่รักมากมาย ทั้งบรรยากาศที่โรแมนติก�
    ��� ภายในร้านก็จัดเป็นโซนๆดูเป็นส่วนตัวเหมือนทั้งร้านมีอยู่แค่สองคน�แล้วก็พนักงานภายในร้านเท่านั้น



    ���� เมื่อก่อน...ฉันก็เคยมาที่นี่อยู่บ่อยๆจนเป็นแขกประจำก็ว่าได้� แต่ฉันไม่ได้มากับแอปเปิ้ลหรอกนะ มากับ
    ���� "พี่แกรนด์" แฟนคนแรกแล้วก็รักแรกของฉัน เราเลิกกันได้ 2 ปีแล้วหลังจากที่พี่แกรนด์เรียนจบ สาเหตุที่เลิก
    ���� กันก็แค่เหตุผลคลาสสิกที่คนรักกันใช้บอกลาเพื่อถนอมน้ำใจอีกฝ่ายให้มากที่สุด แล้วมันจะต่างกันมากแค่
    ���� ไหน�ก็แค่คำที่พูดอาจจะต่างกันแต่ผลลัพธ์ที่ออกมามันไม่ต่างกันเลย มันก็แค่คำบอกเลิกดีๆเท่านั้นเอง


    ��

    ���� "พี่ว่า...เราอย่าฝืนที่จะคบกันต่อเลยนะนท"


    ���� "ไม่ว่าจะช้าหรือเร็ว...ยังไงเราก็ต้องจากกันอยู่ดี"


    �����"สู้เราจากกันตอนนี้เลยไม่ดีกว่าหรอ"


    ���� "พี่เชื่อว่านทจะต้องเจอคนที่ใช่...และคนๆนั้นก็คงไม่ใช่พี่"

    �����
    ���� �"แต่ยังไงเราก็ยังเป็นพี่น้องกันได้นะนท"



    ����� �คำพูดในวันนั้น ฉันยังจำได้ขึ้นใจ ฉันจะทำอะไรได้นอกจากต้องยอมรับเงื่อนไขบ้าๆนั่นที่เขาต้องการ แค่พูด
    ����� ว่า "เลิกกัน"�ก็จบ จะแต่งถ้อยคำสวยหรูไปเพื่ออะไร ในเมื่อมันก็ต้องเสียใจไม่ต่างกัน...เป็นพี่น้องกันหรอ...
    ����� ตลกสิ้นดี ถ้านทอยากเป็นพี่น้องกับพี่แกรนด์ตั้งแต่แรก นทก็คงไม่ยอมทำทุกอย่างเพื่อมาเป็นแฟนกับ
    ����� พี่แกรนด์หรอก



    ������
    �����


    ���� �"แอปสั่งเลยนะ...เดี๊ยวพี่เลี้ยงเอง"


    ������"มันก็ต้องเป็นแบบนั้นแหละพี่นท"


    �����
    ����� จริงๆเลยเด็กคนนี้ มันน่าจับมาจูบปากซะจริงๆ แต่ดูท่าทางแอปเปิ้ลจะชอบบรรยากาศที่นี่นะ ก็ตอนเดินลง
    ����� จากรถยังหน้าบึ้งอยู่เลย แต่พอเดินเข้ามาในร้านที่อบอวลไปด้วยกลิ่นหอมอ่อนๆจากเทียน และก็การจัด
    ����� ตกแต่งร้านที่ไม่เหมือนใครมันทำให้แอปเปิ้ลดูอารมณ์ดีขึ้นทันที


    ����
    ��� � "เป็นไงแอป??...หายงอนพี่ยัง??"


    ������"คิดว่าแค่นี้จะทำให้แอปหายงอนหรอ"


    ������
    ������ ปากแข็งจริงๆ หายงอนเขาก็ไม่ยอมรับตรงๆ



    ����� "โอเค...ยังไม่หายก็ยังไม่หาย"














    ������ "นี่ไม่คิดจะง้อต่อเลยหรอพี่นท"


    ��������
    �������หลังจากที่เงียบได้ซักพักหนึ่ง สุดท้ายแอปก็เป็นฝ่ายทนไม่ได้� ฉันคิดอยู่แล้วหล่ะว่าแอปรอให้ฉันง้ออยู่แต่�
    �������ขอแกล้งหน่อยแล้วกัน ขี้งอนแล้วก็ปากแข็งดีนัก ต้องแกล้งซะให้เข็ด


    ����
    ���� ��"พี่เห็นแอปงอนอยู่ก็เลย..."


    ����� �"อาหารที่สั่งได้แล้วครับ"
    ����


    ������
    ������ ฉันกำลังจะพูดต่อแต่พนักงานเสิรฟ์ก็เดินเข้ามานำอาหารที่สั่งไว้มาวางบนโต๊ะตรงหน้าเรา ไม่ได้มาตั้งนาน
    ������ อาหารยังน่าทานเหมือนเดิม�



    ������ "ขอบคุณค่ะ"



    ������ แอปเปิ้ลกล่าวขอบคุณพนักงานเสิรฟ์ แล้วก็ลงมือทานอาหารตรงหน้าทันที�ไม่คิดจะฟังฉันพูดต่อเลยหรอ
    ������ ทีจะคนง้อก็ไม่ยอมฟัง อาหารข้างหน้านี่มันน่าสนใจกว่าหน้าฉันอีกงั้นหรอ ยัยคนนี้นี่จริงๆเลย



    ������ "อร่อยไหม?"


    ������ "อืม...ก็ดี"



    ������ แค่พูดว่าอร่อยมันพูดยากขนาดนั้นเลยหรอแอปเปิ้ล ปากแข็งแม้กระทั่งกับรสชาติอาหาร



    ����

    ����� หลังจากที่ทานอาหารเสร็จ ฉันก็พาแอปเปิ้ลมาเดินเล่นอีกนิดหน่อย�พอเห็นว่าฟ้าเริ่มมืด ฉันก็ขับรถไปส่ง
    ����� แอปที่หน้าบ้าน� ฉันทำแบบนี้ทุกวันจนเป็นเรื่องปกติ ตั้งแต่คบกันจนถึงวันนี้ก็ยังทำเหมือนเดิมและฉันก็อยาก�
    ����� จะทำหน้าที่นี้ตลอดไป��

























    �����������หลังจากที่พี่นทมาส่งฉันที่หน้าบ้าน ฉันก็เดินเข้ามาในบ้านทันที ไม่ลงไม่ลาหรอก�แกล้งกันดีนัก� ถึงแม้
    ���������� บางวันฉันจะเลิกเรียนช้ากว่าพี่นท� แต่พี่นทก็ยังรอฉันกลับบ้านด้วยกันทุกวัน ก็ดีเหมือนกันประหยัดค่ารถ


    ����������
    ���������� พอนึกๆดูแล้วฉันกับพี่นทก็คบกันมาจะ 4�เดือนแล้ว เร็วเหมือนกันนะ� พี่นทก็ยังเป็นคนเสมอต้นเสมอ
    ���������� ปลายตอลดตั้งแต่วันแรกที่เราคบกัน� ตอนแรกฉันก็คิดว่าพี่นทเข้ามาจีบฉันเล่นๆเหมือนที่ทำกับคนอื่น
    ���������� ฉันก็เลยยังไม่กล้าตกลงที่จะคบกับพี่นท ถึงแม้ฉันจะชอบพี่นทก่อนที่พี่นทจะเข้ามาจีบฉันก็เถอะ� แต่พี่
    ���������� นทก็พิสูจน์ให้ฉันเห็นว่าเขาชอบฉันจริงๆ� ฉันก็เลยยอมเสี่ยงที่จะคบกับพี่นทดู� ถึงเพื่อนๆในคณะจะ
    ���������� เตือนฉันว่าพี่นทเจ้าชู้ยังงั้นยังงี้� อย่าไปยุ่งด้วยดีกว่าเดี๊ยวจะโดนทิ้งเหมือนที่เขาทำกับคนอื่น� แต่ฉันก็
    ���������� อยากจะลองทำตามหัวใจตัวเองสักครั้ง แม้จะต้องเจอกับอะไรก็ตาม




    ���������� ติ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

    ��������

    �����������
    หลังจากที่ฉันอาบน้ำเสร็จได้ซักพักหนึ่ง เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น� เวลานี้ ตอนนี้ คงไม่ใช่ใครที่โทรมา



    �����������"ว่าไงค่ะ"


    ���������� "ไม่ว่าไง...แค่อยากคุยด้วย"


    ���������� "งั้นแค่นี้นะค่ะ...แอปไม่อยากคุยด้วยเท่าไหร่"


    �����������
    ���������� ฉันตอบเสียงกวนๆใส่ แม้ภายในใจจะดีใจจนออกนอกหน้าและอยากคุยมากก็ตามแต่ก็ต้องรักษาฟอร์ม
    ���������� หน่อย ไม่ได้ๆเดี๊ยวพี่นทรู้แล้วจะเอามาล้อให้ฉันเขินเล่น �พี่นทยิ่งชอบแกล้งฉันอยู่ด้วย



    ���������� "จริงหร้อ...ไม่อยากคุยด้วยจริงอ่ะ"


    �����������"จริ้ง..."


    �����������"อืม...คงไม่ค่อยอยากคุยด้วยจริงๆ...ก็แค่รีบกดรับ"

    �����
    ���������� "อะไร!!ใครรีบ...ไม่มีอ่ะ"

    ���������
    ���������� "งั้นไม่เป็นไร...แอปไม่อยากคุยกับพี่...พี่คุยกับคนอื่นแทนก็ได้"


    ���������� "กล้าหรอค่ะพี่นท"


    ���������� "โธ่!!แอป...ไม่อยากจะคุย...ไม่กล้าหรอก"


    ���������� "จะคุยก็ได้นะค่ะ...แอปไม่ว่าอะไรหร้อก"


    �����������
    ���������� ฉันรู้อยู่แล้วหล่ะว่าพี่นทไม่กล้าคุยกับใครหรอก��ตั้งแต่ครั้งนั้นที่ฉันจับได้ว่ากิ๊กเก่าพี่นทยังติดต่อกับพี่นท
    ���������� อยู่ ถึงพี่นทจะอธิบายให้ฟังว่าไม่มีอะไรจริงๆเขาแค่โทรมาเรื่องเรียนเท่านั้น�แต่ฉันก็แค่อยากเช็คว่าพี่
    ���������� นทพูดจริง ก็เลยลองใจโดยไม่คุย ไม่ให้เจอหน้าไปเกือบอาทิตย์�พี่นทก็พยายามง้อจนหายฉันใจอ่อน� แต่
    ���������� ไม่ได้หรอก...ต้องดัดนิสัยกันบ้าง�ฉันไม่ใช่คนที่จะยอมทุกเรื่องหรอกนะ ไม่ใช่ว่าฉันไม่มีเหตุผลแต่ก็แค่
    ������� �� ต้องการลองใจพี่นทเท่านั้น�ว่าที่พี่นทพูดเป็นเรื่องจริง




    ���������


    ���������� "พี่นท...ดึกแล้วนะ เดี๊ยวพรุ่งนี้ก็ตื่นไปกับแอปไม่ไหวหรอก"


    ���������
    �������� � หลังจากที่คุยกันไป เถียงกันไปจนนาฬิกาบอกเวลาว่าดึกมากแล้ว ฉันก็ชักเริ่มจะง่วงแล้ว


    ���������

    ���������� "ก็พี่เห็นแอปแม่อยากคุยกับพี่เท่าไร...ก็เลยรอแอปบอกแค่นี้นะอยู่ไง"


    ���������� "คล้ายๆประชด...งั้นแค่นี้นะค่ะ"


    ����������พอฉันพูดจบฉันก็รีบกดวางสายทันที แต่เหมือนจะได้ยินเสียงพี่นทตะโกนออกมาว่า เดี๊ยวก่อน แต่ไม่ทัน
    ��������� แล้ว�ฉันกดวางไปแล้ว��พรุ่งนี้ฉันมีนัดกับพี่นทว่าจะไปเลือกซื้อของขวัญให้พี่ฉันด้วยกัน รีบเข้านอนดีกว่า


    ����������
    ��������

    �������
    ***************************************************************************************************************

    รีบมาอัพ เดี๊ยวจะไม่ได้อัพเพราะต้องไปดูเดอะสตาร์� พรุ่งนี้จะรู้แล้วว่าใครจะได้เป็นเดอะสตาร์คนที่ 8 ของเมืองไทย แต่เราลุ้นปีที่แล้วมากกว่า กดโหวตให้นทไม่ยั้งเลย 55 ถึงปีนี้ไม่ได้ติดตามเท่า ts6�กับ ts7 แต่ก็ยังเป็นรายการที่สนุกและลุ้นระทึกตลอดเวลา� ชอบรายการนี้ที่สุด^^��








    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×