คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : EP:2อดีตของเราท้ังสอง(2)
["นี้ไมเธอไม่มีู่ใ่ไหม"]
["อืมใ่้ะ"]
[ "ั้นเราู่ันใหมหละ" ]
ในอนนั้นเธออบลใน้อเสนออผมในระหว่าารลสนามผมับไม็ุยันเเ่ผมับไม่รู้สึรัเรียเธอเลยเหมือนผู้หิ
นอื่น [เเ่มันับลายเป็นวามรู้สึผูพันธ์] " ทำไมันนะ "
เเ่ลับลายเป็นหลายๆรั้ที่ผมเลือที่ะู่ับไม "เพราะผมรู้สึว่าเธอมีหลายๆๆเรื่อที่เหมือนผม
ในเวลา 1 เทอม ผมับไม็สนิทันมา
นถึวันเทศาร์มอไม้ไฟ ในอนนั้น ผมับอึ้ในำพูอไม
"เรียวนายอยันไหม"เธอหันหน้ามาถามผม้วยวามเินอาย
เเ่ผมับรู้สึว่าเธอลัวำอบบาอย่าอผม
เเล้วผมหันหน้าไปอบว่า "เธอิยัไหละไม" เเล้วไม็้มหน้าล
เเ่ผม็เอื้อมมือไปับที่หน้าอเธอเเล้วระิบ้าหูมันทำให้เธอยิ้มทั้ๆๆที่ร้อให้
"ผมรัเธอนะไม" ในอนนั้นผม็ไม่เ้าใหัวใอผมมัน.......
"ผมะอยู่้าๆๆเธอเสมอ เธอือทุสิ่อผม"
เเล้วผม็ปล่อยมือาใบหน้าอเธอที่ำลัยิ้มเเละร้อไห้
"อบุนะ" นั้นือำพูอเธอ
แ่ผมลับไม่รู้เลยว่าอนนั้นมีนำลัเเอบฟัเรื่อราวอเรา
[นมันลายเป็นุเริ่ม้นอวามสูเสีย]
่วยcommentันหนอยนะอยารู้ว่านอ่านรู้สึยัไับเรื่อนี้
เเล้ว็เียนผิรใหน่วยบอหนอยนะะ ะไ้ไปเเ้
อบุ่ะ
ความคิดเห็น