คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro;;คติประจำใจรันมารุข้อที่0 เรื่องยุ่งๆคือสิ่งที่ยืดได้หดได้
Kirino Ranmaru: Part
“คิริโนะ ช่วงนี้นายว่างหรือเปล่า?” ชินโดถามฉันขณะที่กำลังจะเดินกลับบ้าน อ่านไม่ผิดหรอกฉันอยู่ที่หน้าบ้านชินโดน่ะ-_-; มากินชาฟรีเฉยๆ ไม่มีอะไรแอบแฝงนะ-*-!!
“พรุ่งนี้ก็ว่างทำไมเหรอ?” ฉันตอบนิ่งๆ แล้วถามกลับ ชินโดทำหน้าดีใจก่อนเดินมาจับมือฉัน=[]=! นายรสนิยมแบบนี้เหรอชินโด!!!
“’งั้นพรุ่งนี้เจอกันที่น้ำพุหน้าสถานี ตอนแปดโมงเช้านะ รัน^_^”เขาว่า ง่ะ!นายชวนฉันตอนเป็นผู้หญิงไปเที่ยวนี่หว่า=_= เอาเหอะๆ ยังดีที่นายไม่ได้ชวน ‘รันมารุ’ ไม่งั้นฉันต้องกรีดร้องแล้วกลายเป็นอะมีบาแน่ ถึงตอนนี้จะใกล้เคียงแล้วก็เถอะ-O-;;
ขออธิบายนะคะ ฉันคิริโนะ รันหรือที่พวกคุณๆทั้งหลายรู้จักในชื่อ รันมารุ นั่นเอง เรื่องนี้เล่นเป็นผู้หญิง ค่าตัวดีแต่ต้องระวังโดนดองเค็มก็ตามที (-_-)b
เอ้ย! เข้าเรื่องๆ พรุ่งนี้ฉันต้องใส่ชุดที่สาวน้อยสุดๆไปเจอชินโด ต้องเสี่ยงโดนพวกที่ชมรมเจอเพราะฉันแอบดอดข้อมูลมาจากอายะจังว่าพวกชมรมจะไปเที่ยว ส่วนอายะจัง คือ สมาชิกใหม่ที่นอกจากฉันและพวกโค้ชยังไม่มีมนุษย์ตัวไหนตรัสรู้ว่าเป็นผู้หญิง={}=;;
โอ้ ก็อต มันช่างเหลือเชื่อจริงๆนะ ช่างเถอะยังไงมันก็พอๆกับเรื่องที่ฉันเป็นหญิงแต่ยังหลอกทุกคนได้มาจนบัดนี้ ต้องขอบคุณอุปกรณ์ล้ำยุคของคุณวินดี้สินะ^^
หลังจากฉันมาบ่นมาเยอะแยะ อยากบอกทุกคนว่า ถึงบ้านแล้วค่ะ=..=
“แม่คะ กลับมาแล้วค่ะ ป๊าอยู่ไหม?” ฉันพูดทันทีที่กลับมาเหยียบธรณีประตูย่างแรก อ๊ะ!O_O รองเท้าใครเนี่ย แขกละมั้ง?
“ยัยรัน รีบมานี่เลย คู่หมั้นแกมารอนานแล้วนะ-*-” แม่ฉันเดินเข้ามาฉุดกระชากฉันไป เฮ้ยๆ คู่หมั้นไรอ่ะ=[]=;;
“คู่หมั้น? ใค…”ยังไม่ทันถามจบพอแม่ฉันเปิดประตูไปที่ห้องรับแขกฉันก็ต้องช็อคจนเกือบกรีดร้อง
”ต้องขออภัยจริงๆค่ะ ที่ลูกสาวดิฉันมาช้า(_ _)”แม่ฉันพูด
แว้ก!! นั่นมัน…
“(ไอ่)คาริยะ มาซาคิ!!!O[]O”
“…O_O!!”หมอนั่นทำหน้า อึ้ง ทึ้ง เพิ่งเคยเห็นแฮะ น่าขำดี-..- “ทำไม…ถึงเป็นรุ่นพี่ได้ละครับ?”
“(ตรู)ไม่สามารถตรัสรู้ได้(เฟ้ย)!! (ไอ่)คาริยะ”ฉันตอบโดยมีในวงเล็บคือตำที่อยากพูดแทบตายแต่โดนสายตาจิกๆจากแม่และพ่อปรามไว้ พวกท่านรู้ว่าฉันไม่เรียบร้อย (เอ็งเป็นลูกคุณหนูนะเฮ้ย=[]=!!)
“น่าเสียดายนะครับที่ไม่ตรัสรู้ ไม่งั้นผมคงฝากตัวเป็นศิษย์ไปแล้วล่ะ”พูดจบก็ทำหน้าเจ้าเล่ห์ โดยให้ฉันเห็นคนเดียว “ว่าแต่ รุ่นพี่เป็นผู้หญิงจริงๆ?”
เออ เอ็งตาถั่วเรอะก็เห็นอยู่ว่าแม่ตรูบอกว่าลูกสาวก็หญิงสิยะ หรือว่านายนึกว่าว่าฉันเป็นพารามีเซียมยะ ถ้านึกอย่างนั้นจริงฉันจะเฉือนไอ่นั่นแกซะ ไอ่เด็กเปรต
“ใช่” ต่อให้ในใจจะด่าทอ สาปแช่ง สาปส่งไอ่เด็กนี่แค่ไหนแต่คำตอบฉันก็สั้นๆว่า ใช่เท่านั้นแหละ เพราะไม่กล้าด่า-..-(กลัวเสด็จแม่)
ฉันเป็นสตรีงาม(ที่หลุดไปเยอะแล้ว)แห่งแดนอาทิตย์แดง ที่มีคนที่ชอบแล้ว(เฟ้ย) แต่ฉันไม่สิ้นคิดเท่านางเอกนิยายน้ำเน่า ที่จะหนีงานแต่งหรอกนะ เพราะฉันน่ะฉลาดมว้าก(วิบัติเพื่อเสียง)-_-b
“นายน่ะ…” ฉันเรียก พอเด็กนั่นเลิกคิ้วฉันก็พูดต่อทันที ถ้ามันพูดเปลืองหน้ากระดาษ “รีบ(ไสหัว)กลับไป(ซะ)ได้แล้ว”
วันนี้ฉันวงเล็บเยอะแฮะ ด่าคนในใจเยอะ แต่สบายใจ-..-!!
“ครับๆ พรุ่งนี้พี่ว่างไหม?”หมอนั่นถาม ทำไมมีแต่คนถามแบบนี้เนี่ย
“ไม่ว่าง ชินโดนัดแล้ว”ฉันตอบ อีกฝ่ายขมวดคิ้ว
“กัปตันเป็นคู่แข่งเหรอเนี่ย…” คาริยะพึมพำ อะไรนะไม่ได้ยินอ่ะ ดังๆสิ-*- “เอาล่ะ ผมขอตัวนะครับ รุ่นพี่”
แล้วจะทะลึ่งลุกพรวดมาให้ฉันหัวใจวายตายเรอะ=[]=! หัวใจยิ่งบอบบางอยู่นะยะ
“รีบๆเลย อย่ามาลีลา…”ฉันพึมพำ
“อ้อ ไม่ต้องห่วงนะครับ เรื่องที่พี่เป็นผู้หญิงผมไม่บอกใครแน่นอน^^”ยิ้มสดใส แหม~ไอ่เนียน หน้าไหว้หลังหลอก ไอ่…#$#$$&@!(*^&^+_)__))(&^%$##@
แล้วมัน(เลยเหรอ)ก็ไปจนได้ โอ้ย เรื่องนี้ชักไม่สนุกแล้วสิ อยากถอนตัวแล้วอ่ะ เหนื่อย ไม่เอาค่าจ้างก็ได้แต่พาฉันไปห่างๆไอ่เด็กนั่นที!
ฉันเกลียดแก กรี๊ดTOT~
(Intro: End)
Writer talk;; อะแฮ่ม! เปิดเรื่องใหม่นี่ห้ามทวงเรื่องเก่านะ พล็อตไปกับคอมที่เอาไปล้างเรียบร้อย ลืมเอาใส่ฮันนี่ไดรฟ์อ่ะนะ สักวันจะแต่งต่อให้ละกัน=_=a ตอนนี้คิดว่ารันจังจะรั่วเพราะเรา เราผิดเต็มๆ
ปล.คาดว่าจะมีคนเดาว่าคาริยะเป็นพระเอก แต่อยากบอกว่าต้องรอดูก่อนค่ะ แข่งระหว่างชินโดกับคาริยะ
ปลล.อินโทรชินโดออกไม่เยอะแต่ตอนหนึ่งจะออกเต็มๆ ตอนนึงจะมีสองถึงสามส่วนนะ ตามมีตามเกิดว่าจะรั่วได้ขนาดไหน=..=
ด้วยรัก
Writer J
ความคิดเห็น