กลอน<<ส่งงาน>>

ลำดับตอนที่ #1 : กลอน1 ของจูน

My mistress’ eyes are nothing like the sun;

Coral is far more red than her lips’ red;

If snow be white, why then her breasts are dun;

If hairs be wires, black wires grow on her head.

I have seen roses damasked, red and white,

But no such roses see I in her cheeks;

And in some perfumes is there more delight

Than in the breath that from my mistress reeks.

I love to hear her speak, yet well I know

That music hath a far more pleasing sound;

I grant I never saw a goddess go;

My mistress when she walks treads on the ground.

And yet, by heaven, I think my love as rare

As any she belied with false compare.

ดวงตาของแฟนฉันไม่ได้สว่างแจ้งเหมือนพระอาทิตย์

สีแดงของปะการังนั้นก็แดงเกินกว่าสีปากของหล่อนเป็นไหนๆ

ถ้าหิมะเรียกว่าขาว หน้าอกของหล่อนก็กระดำกระด่าง

ถ้าเส้นผมจะเหมือนเส้นลวดได้ ลวดดำๆนี่ก็งอกอยู่เต็มหัวหล่อน

ฉันเคยเห็นกุหลาบมอญขวาแดงงามงด

แต่ไม่ยักกะเห็นมันบนแก้มของหล่อน

และก็มีกลิ่นหวนชวนหอมน่าดอมดม

มากกว่าลมหายใจที่ส่งกลิ่นหึ่งมาจากแฟนฉัน

ฉันชอบฟังหล่อนพูด แต่ฉันก็รู้ดี

ว่ามีเสียงดนตรีที่ไพเราะกว่าเป็นไหนๆ

ฉันพูดได้ว่าไม่เคยเห็นนางฟ้านางสวรรค์

แฟนฉันก็เดินแบบบ้านๆนี่แหล่ะ

แต่ถึงอย่างนั้น...สวรรค์เอ๋ย

ฉันก็คิดว่าแฟนฉันพิเศษเกินกว่าจะถูกเปรียบเทียบผิดๆเช่นนี้

Chanapa Phuaklikit M.5/4 No.18