KiSS! KiSS! รักป่วน หนุ่มสลับเพศ

ลำดับตอนที่ #3 : KiSS 03 คำสาป 2

KiSS 03 คำสาป 2

หลายปีก่อน ณ ดินแดนอันไกลแสนไกล และห่างไกลจากประเทศนี้มากนัก ยังมีเมืองเล็กอยู่เมืองหนึ่งซึ่งผู้คนในนั้นอาศัยกันอยู่อย่างสงบสุข  ในเมืองนั้นมีอยู่ตระกูลหนึ่ง ซึ่งทำหน้าที่เหมือนกับเจ้าเมืองคอยดูแลผู้คนในเมืองนั้นอย่างสงบสุขเสมอมา ตระกูลนั้นไม่ใหญ่มากนัก มีแค่เพียง พ่อแม่ ลูก และเด็กรับใช้อีกหนึ่งคน พวกเขาเหล่านั้นมีเพียงแค่สี่คนแต่ก็อาศัยอยู่อย่างสงบสุขตลอดมา

แต่ถึงกระนั้นพวกเขาก็มิได้อยู่อย่างสงบสุขอย่างนี้อยู่ตลอดไป เพราะมีสิ่งหนึ่งบุกรุกเข้ามายังเมืองอันแสนสงบสุขนี้ มันคือ ”เวทมนตร์” เวทมนตร์แต่เดิมมีทั้งประโยชน์และโทษ คนในเองอ้าแขนรับมันเพราะเห็นถึงคุณประโยชน์ของมันเสียมากกว่า เวทมนตร์นี้จึงแพร่หลายไปในเมืองนี้อย่างรวดเร็ว

ทว่า หลายๆคนที่สัมผัสถึงพลังอันยิ่งใหญ่ของเวทมนตร์นี้ กลับไม่สามารถควบคุมความโลภหรือความกระหายในอำนาจของตนเองได้ เวทมนตร์นี้จึงเริ่มถูกใช้ในแง่ลบ และค่อยๆสร้างความวุ่นวายในเมืองที่แสนสงบสุขแห่งนั้นในที่สุด

ตระกูลที่ดูแลเมืองนี้อยู่จึงทนไม่ได้ที่เมืองอันแสนจะสงบสุขจะเปลี่ยนไปเช่นนั้น จึงประกาศห้ามให้ชาวเมืองใช้เวทมนตร์เป็นอันขาด และจะลงโทษขั้นรุนแรงกับผู้ที่ฝ่าฝืนในทันที ซึ่งเหตุนี้เองจึงสร้างความไม่พอใจให้กับบรรดาเหล่าผู้ใช่เวทมนตร์จำนวนหนึ่งเป็นอันมาก และเกิดการต่อต้านในที่สุด แต่ถึงกระนั้น ตระกูลผู้นำก็ยังสามารถควบคุมผู้ใช้เวทมนตร์เหล่านั้นได้ตลอดมา จนกระทั่งวันหนึ่ง....

................

“เดี๋ยวก่อนๆ ทำไมเรื่องที่นายเล่ามันเหมือนนิทานก่อนนอนอย่างนั้นล่ะ?” ฉันพูดแทรกเรื่องเล่าของปักษ์ ที่ปักษ์เล่ามาก็ไม่ได้โกหกล่ะนะ แต่สำนวนที่เล่าทำไมมันเหมือนพวกนิยายแฟนตาซีหรือแฟรี่เทลยังไงก็ไม่รู้สิ

“น่าๆ เล่ายังไงก็ได้ ขอแค่ให้อีกฝ่ายเชื่อได้ก็พอแล้วล่ะน่า เชื่อที่เราเล่าใช่ไหมไพ?”

“เอ่อ.... เชื่อก็แล้วกัน” แต่ฟังเสียงของไพแล้ว ดูเหมือนหล่อนจะไม่เชื่อที่ปักษ์เล่ายังไงก็ไม่รู้สิ

“ฉันเล่าต่อแทนก็แล้วกัน!”

“หลังจากนั้นน่ะ เมื่อห้าปีที่แล้ว ตอนที่ฉันอายุสิบห้า พวกนั้นก็บุกมาที่บ้านฉัน”

“น่าจะเรียกว่าคฤหาสน์ หรือพระราชวังมากกว่านะ จะได้ฟังดูสมจริงกว่า” ปักษ์เอ่ยแทรก

“อ่า ราวๆนั้นแหละ แล้วพวกนั้นก็เผาทำลายทรัพย์สินในคฤหาสน์ทันที แล้วก็สาปฉันด้วย”

“แล้วทำไมถึงสาปแปร่งๆแบบให้ผู้หญิงจูบแล้วกลายเป็นผู้หญิงอย่างนี้ล่ะ?”

“เอ่อ... ไม่รู้เหมือนกัน แต่ที่จริงฉันโดนสาปมากกว่านี้อีก แต่ที่เหลือถอนคำสาปได้หมดแล้ว แต่เหลือคำสาปนี้แคอย่างเดียว” พูดแล้วฉันก็รู้สึกสลดพอควร คำสาปที่เจอในตอนนั้นมีแปลกพิสดารกว่านี้มากมายนัก

“แล้วทำไมอันอื่นแก้ได้ แต่อันนี้แก้ไม่ได้ล่ะ?”

“ไม่ใช่ถอนไม่ได้หรอกนะ แต่ลืมถอนมันออกต่างหากล่ะ” ปักษ์เข้ามาตอบแทน “คำสาปอื่นๆทั้งหมดน่ะ ถูกถอนหมดแล้วตั้งแต่ตอนอยู่ที่เมืองนั้น แต่หลังจากลี้ภัยมาอยู่ที่นี่ได้ไม่กี่เดือน ก็เพิ่งจะรู้ว่าจริงๆแล้วยังมีคำสาปหลงเหลืออยู่อีกหนึ่งอย่าง”

“แล้วอย่างนั้นก็กลับไปแก้เสียซะล่ะ?”

“ก็ที่นั่นยังไม่ปลอดภัยน่ะ เลยต้องมาหลบอยู่ที่นี่ก่อน แต่นี่ก็ตั้งห้าปีแล้วล่ะนะ” ฉันพูดแล้วก็รู้สึกเศร้าเล็กน้อย

“แล้วทำไมไม่ส่งคนมาช่วยล่ะ?”

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า อย่าว่าส่งคนมาช่วยเลย ขนาดส่งจดหมายถึงกันยังทำกันแทบไม่ได้เลยล่ะ” ปักษ์หยุดหัวเราะแล้วก็พูดต่อ “จริงๆพ่อแม่ของเวทเขาก็ไม่สนับสนุนเรื่องการใช้เวทมนตร์ด้วย เรื่องการที่จะให้พ่อมดแม่มดมาช่วยถอนคำสาปให้ยิ่งไม่มีทางเข้าไปใหญ่”

“อ้าว? แล้วตอนถอนคำสาปนั่นทำยังไงล่ะ?”

“ก็บังคับให้คนที่สาปมาถอนให้น่ะสิ พอนับไปนับมาจึงรู้ว่าคนที่สาปเวทไม่ได้กลับมาถอนอยู่คนหนึ่ง แต่กว่าจะรู้ก็มาอยู่ที่นี่เสียแล้ว เรื่องมันก็เป็นแบบนั้นแหละ”

“อย่างนั้นเหรอ?” ไพฟังแล้วทำหน้าแบบเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งอยู่ดี “แต่ เอ... เหมือนกับนายบอกว่าเวทเคยเปลี่ยนเป็นผู้หญิงหลายครั้งแล้ว ขอถามหน่อยทำยังไงเวทถึงเปลี่ยนกลับไปเป็นผู้ชายได้เหมือนเดิมล่ะ? หรือรอจนเวลาหมด?” ไพถามอย่างนั้นฉันก็รู้สึกเสียววูบในทันที ถ้าเป็นไปไม่ได้ฉันก็ไม่อยากจะนึกถึงวิธีเปลี่ยนคืนเป็นผู้ชายวิธีนั้นเลย

“ก็จูบกลับน่ะสิ” พูดเสร็จปักษ์ก็ชำเลืองมาทางฉัน “แต่จูบที่ว่าคือจุมพิตนะ จูบที่ปากไง และต้องเป็นเพศตรงข้ามกับที่ทำให้เปลี่ยนเป็นผู้หญิงด้วย!”

“จุมพิต โดยเพศตรงข้ามกับคนที่...” แล้วไพก็นึกขึ้นได้ว่าปักษ์หมายความว่าเช่นไร “หมายความว่าให้จูบปากกับ...”

“ไพ....” ฉันร้องเสียงเอื่อย “ไม่ต้องพูดต่อแล้ว” พูดแล้วฉันก็แทบจะร้องให้ เป็นวิธีแก้คำสาปที่แสนจะทรมานจิตใจเสียจริง

“เอ่อ.... ฉันยังสงสัยอยู่ดีว่าไปรู้วิธีแก้คำสาปมาจากไหน คนที่สาปเวทมันบอกมาเหรอ?”

“เปล่า...” ฉันร้องเสียงเอื่อย “ตอนที่ฉันรู้ว่าโดนคำสาปนี้เป้นครั้งแรก ปักษ์มันก็บอกว่า งั้นลองวิธีตรงข้ามกันดู แล้วก็เลยวิธีแก้แบบนี้อ่ะ”

“ตกลง เวทไม่ได้เป็นเกย์ แต่ปักษ์เป็น?” เหมือนไพจะแซวเล่น แต่ฉันไม่ขำด้วยนะ!

“ฮ่ะ ฮ่ะ เราไม่ได้เป็นเกย์หรอกน่า ลองดูหน้าของเวทตอนนี้สิ เป็นใครก็อดใจไม่ไหวหรอกน่า” พูดแล้วปักษ์ก็หัวเราะต่อ

“จริง! แต่ฉันก็ว่าตอนเป็นผู้ชายก็สวยไม่แพ้ตอนนี้เหมือนกันนะ”

“ง่า... ไพ...” ฉันร้องเสียงเอื่อยๆ

แล้วทั้งปักษ์และไพก็หันมาทางฉัน ดูเหมือนปฏิบัติการเปลี่ยนให้ฉันกลับสู่ร่างเดิม กำลังจะเริ่มขึ้นในไม่ช้า

................