KiSS! KiSS! รักป่วน หนุ่มสลับเพศ

ลำดับตอนที่ #2 : KiSS 02 คำสาป 1

KiSS 02 คำสาป 1

                มักจะเป็นที่แน่นอนอยู่แล้ว ที่คนหน้าตาดีมักจะตกเป็นเป้าสายตาของผู้อื่นอยู่เสมอ และยิ่งเป็นหนุ่มหน้าตาดีอันดับหนึ่งในมหาวิทยาลัยอย่าง “เวท” แล้วมันเป็นที่แน่นอนที่เขามักจะได้รับการสนใจจากผู้คนรอบๆข้างอยู่เสมอๆ ไม่ว่ากระทั่งหญิงและชาย แต่ใครเล่าที่จะรู้ ว่าจริงๆแล้วสำหรับตัวหนุ่มผู้นี้นั้น เขาเกลียดการตกเป็นเป้าสายตาของผู้อื่นเป็นอย่างที่สุด! และไม่เพียงแค่นั้น เขาไม่ค่อยชอบนักที่สาวๆ มักจะชอบมาเกาะแกะกับเขาอยู่บ่อยๆหรือแม้กระทั่งขโมยจูบ! ซึ่งแน่นอนเขาก็มักจะโดนและเกือบโดนอยู่บ่อยๆ เนื่องด้วยหน้าตาที่ของเขานั่นแหละที่เป็นเหตุ แต่ที่เขาไม่ชอบไม่ใช่เพราะว่าเขาเป็นเกย์หรือรังเกียจผู้หญิงแต่อย่างใด จริงๆแล้วเหตุผลของเขาก็คือ....

................

ตาย! ตาย! ตาย! รู้สึกว่าฉันจะอยู่ในวิกฤติหนักเข้าเสียแล้ว ตอนนี้ไพก็กำลังจ้องมายังที่ตัวเธออย่างสงสัย พร้อมกับง้างหมัดคอยไว้อยู่ ก็จะไม่สงสัยได้ยังไงล่ะ? ในเมื่อผู้ที่เคยอยู่ตรงนี้นั้นเคยเป็นชายหนุ่มอยู่นี่? แต่พอหกล้มโครมใหญ่ชายหนุ่มผู้นั้นกลับหายไปแล้วกลับกลายเป็นสายน้อยอีกคนไปเสียนี่ ใครเล่าที่จะไม่สงสัย?

ฉัน.... ผู้ที่กำลังจะร้องไห้เพราะโดนไพจ้องตาขมึงใส่พร้อมกับเตรียมตะบันหมัดใส่นี้ไม่ใช่ใครที่ไหน ก็ “เวท” เองนั่นแหละ แต่ด้วยเหตุผลกลใดไม่ทราบได้ ทุกๆครั้งที่ถูกผู้หญิงจุ๊บเข้าก็จะกลายเป็นผู้หญิงในทันที ท่าทางคราวนี้ความลับที่เก็บมาร่วมหลายปีเห็นท่าจะแตกเสียซะแล้ว

“อยู่นี่เองเหรอ เมย์?”

“ปักษ์” ฉันเอ่ยทักชื่อของชายผู้นั้นออกไป ไม่รู้ทำไมเจ้าหมอนี่มักจะมาได้ทันจังหวะแบบนี้ทุกที

“ใครนะ?” ขณะที่หันหน้าไปถามปักษ์ ไพก็ยังคงคว้าหมับที่คอเสื้อของฉันอยู่เช่นเดิม

“ปล่อยมือก่อนสิ” ปักษ์แกะมือของไพออกจากคอเสื้อของฉันก่อนที่จะเริ่มพูดต่อ “นี่ ไมนารี เดไชยมนตร์ หรือเรียกสั้นๆว่าเมย์ น้องสาวแท้ๆเพียงคนเดียวของเวทมัน ยินดีที่ได้รู้จักนะ” ว่าแล้วปักษ์ก็วาดมือมาทางฉัน

“เห? ไม่เคยได้ยินว่าเวทมันมีน้องสาวด้วยเลยนี่?“

“ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ” ปักษ์หัวเราะเล็กน้อยก่อนที่จะเริ่มโกหกอย่างแนบเนียนต่อ “ช่วยไม่ได้นี่นา หมอนี่อยู่ที่นี่ก็จริง แต่เมย์เค้าเรียนอยู่ที่ต่างประเทศมาตลอด เลยไม่ค่อยได้พูดคุยหรือติดต่อกันเท่าไหร่ เธอเป็นคนนอกเลยไม่รู้ก็ไม่น่าจะแปลก”

“งั้นเหรอ?” ไพยังคงทำสีหน้าสงสัยอยู่

“เอาเถอะๆ ไม่เชื่อก็ไม่เป็นไร” แล้วปักษ์ก็หัวเราะต่อเล็กน้อย “เก็บหนังสือเข้าที่ก่อนเถอะ คนเริ่มมามุงแล้วนะ”

แล้วทั้งฉัน ปักษ์ และไพ ก็ช่วยกันเก็บหนังสืออย่างเงียบๆ จริงๆก็ไม่ค่อยเงียบเท่าไหร่หรอก เพราะมีคนมามุงดูเรื่อยๆ ไพเลยจัดการตวาดไล่พวกนั้นให้กระเจิงออกไปกันจนหมด

“มันก็ยังน่าสงสัยอยู่ดี” ไพพูดบ่นพึมพำกับตนเองแบบจงใจให้ฉันกับ ปักษ์ได้ยิน

“น่าสงสัยยังไงเหรอ?” ปักษ์หันกลับไปถามไพด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

“ก็ตอนที่ชนกันล้มลงไปเมื่อกี้ เวทยังอยู่ตรงนี้อยู่เลย แต่ทำไมพอพริบตาเดียวกับกลายเป็นน้องเจ้าเวทไปได้มันน่าสงสัยจริงๆ”

“ชนกับเวทกันจนล้มลงไปเหรอ?” ปักษ์ยิ้มพร้อมทวนคำพูดนั้นอย่างช้าๆ ดูเหมือนเจ้าเพื่อนคนนี้จะเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดนะ

“เออ!” ไพกระชากหางเสียง แก้มของไพเริ่มแดงเรื่อๆ จนฉันอดไม่ได้ที่จะแอบขำ แต่ก็ขำได้ไม่นานนัก เพราะไพชำเลืองด้วยสายตาที่แสนจะโหดมาทางฉัน จึงทำให้ฉันต้องเปลี่ยนไปยิ้มแห้งๆแทน

“จริงๆแล้วเจ้าเวทมันไม่ค่อยถูกกับเมย์สักเท่าไหร่ เจอกันทีไรก็เผ่นทุกที ไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นงั้น ทั้งๆน้องสาวมันก็แสนจะน่ารักออกอย่างนี้” ปักษ์พูดขึ้นลอยๆขณะที่เก็บหนังสือเข้าชั้น

“ดังนั้นพอเห็นน้องสาวตนเองทีไรก็ต้องเผ่นหนีไปแอบไกลๆทุกทีเลยเหรอ?”

“ใช่”

“ส่วนที่เมย์มาล้มอยู่ตรงนี้  ก็เพราะต้องการจะไล่ตามเวท แต่ดันมาสะดุดฉันที่ล้มอยู่ตรงนี้ก่อนใช่ไหม?”

“ก็ใช่” พอได้ยินประโยคนั้นไพก็เริ่มหัวเราะออกมา

“ยังโกหกได้ไม่เนียนพอนะ”

“เราไม่ได้โกหกนะ” ปักษ์ยิ้มพร้อมพูดด้วยเสียงอันราบเรียบในขณะที่เรียงหนังสือเข้าชั้นวาง

“แล้ว ทำไมถึงใส่ชุดนักศึกษาชายของเวทได้ล่ะ?”

“ก็เพิ่งมาเลยยังไม่มีชุดมา เราเลยให้ใส่ชุดของเวทไปก่อนน่ะ” หนังสือทั้งหมดถูกเก็บเข้าชั้นแล้ว ปักษ์เลยหันหน้ามาพูดกับไพอย่างตรงๆเป็นครั้งแรก

“งั้นนี่ล่ะอะไร?” พูดเสร็จไพก็ยื่นสิ่งหนึ่งออกมา พอเห็นฉันก็ตกใจจนแทบเก็บอาการไม่อยู่ นั่นมันกระเป๋าสตางค์ของฉันนี่!

“คงทำตกไว้มั้ง?” ปักษ์โกหกหน้าตายต่อ แต่ให้ตายสิ หัวใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะแล้ว

“แต่ฉันเพิ่งล้วงมาจากกระเป๋าหล่อนเมื่อกี้เองนะ?” ไพพูดแล้วก็ยิ้มๆ “และที่ฉันบอกว่าชุดของเวท ก็หมายถึงชุดของเวทจริงๆ อย่ามาหลอกฉันให้ยากเลย อย่าบอกนะว่าแม้กระทั่งรอยขาดตรงรองเท้าก็ตรงกันน่ะ?”

ฉันกับปักษ์ก้มมองไปที่รองเท้าของฉัน มันมีรอยขาดอยู่จริงๆด้วย....

“ตรงนู้นมีโต๊ะอยู่ ไปคุยกันตรงนั้นดีกว่า”

................

“ตกลงผู้หญิงคนนี้ใคร!” ไพถามแบบกระชากเสียงพร้อมกับชี้มาทางที่ฉัน ไพ! เธอใช้คำถามหมวดเดียวกับภรรยาถามสามีเวลาคิดว่าเขานอกใจนะ!

“ก็น้องสาวของเวท” ปักษ์พูดออกมาแล้วยิ้มๆ

“ยังจะคิดมาโกหกฉันอีกเหรอไง?”

“แล้วอยู่ดีๆเวทคนนั้นจะกลายมาเป็นผู้หญิงได้ยังไงล่ะ?”

“ก็เพราะตอนที่ล้มล่ะมั้ง?”

“แค่ล้มเนี่ยนะ? ทำให้ผู้ชายเปลี่ยนไปเป็นผู้หญิงได้?” ปักษ์ถามออกไปด้วยท่าทางกวนๆ

“เปล่า! จูบด้วย!” แล้ว.... ฉันก็เห็นว่าใบหน้าของผู้พูดพลันเปลี่ยนไปเป็นสีแดงอีกครั้ง

“หา? อะไรนะ?” ปักษ์ทำท่าทางว่าไม่ได้ยิน ทันใดนั้นเอง มือของไพก็เตรียมคว้าหมับมายังที่คอเสื้อของปักษ์ แต่ปักษ์ก็หลบได้อย่างชำนาญ ทว่าไพก็ยังไม่ยอมแพ้ หล่อนพยายามอยู่ต่ออีกชั่วครู่หนึ่ง ก่อนที่จะหันมาจับตัวฉันแทน

“เธอคือเวทใช่ไหม?” คราวนี้ไพไม่ถามปักษ์ แต่หันมาถามฉันแทน แล้วจะให้ฉันตอบยังไงล่ะเนี่ย?

“ปะ.... เปล่า” กว่าคำตอบจะออกไปจากปากฉันได้เล่นจนเวลาผ่านไปเกือบชั่วโมง แถมเสียงยังสั่นอีกต่างหาก

“เห เห เธอคือเวทจริงๆด้วย” ไพพูดแล้วก็ยิ้มแถมทั้งยังจ้องมายังที่หน้าฉัน แต่ฉันพยายามหลบสายตานั้น....

“เฮ้อ! โกหกไม่เก่งเหมือนเดิมเลยนะนายเนี่ย” พูดแล้วปักษ์ก็ถอนหายใจออกมา “ช่างเหอะ จริงๆมันแตกมาตั้งแต่คุยกันเมื่อตะกี้นี้แล้วล่ะ” แล้วปักษ์ก็เปลี่ยนท่าทีในทันที

“ช่วยเก็บเรื่องนี้เป็นความลับหน่อยได้ไหม?”

“หือ? ทำไมล่ะ?” ไพเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อย ดูเหมือนหล่อนจะต้องการแกล้งคืนปักษ์เมื่อครู่นี้ เอ่อ.... เพิ่งรู้ว่าไพมีนิสัยเด็กอย่างนี้ด้วยแหะ

“ไม่งั้นพวกเราคงจะอยู่ที่นี่ต่อไม่ได้ อาจจะต้องลาออก” ปักษ์พูดออกไปด้วยสีหน้าจริงจังอีกครั้ง ฉันสังเกตว่าคำพูดนี้ทำให้ไพถึงกับชะงักกลืนน้ำลายเลยทีเดียว

“ฉันก็ไม่ใช่คนใจร้ายซะด้วย ไม่เป็นไรฉันจะไม่เอาเรื่องนี้ไปบอกใครหรอก”

“ใจดีกว่าที่คิดซะอีกนะเนี่ย” ปักษ์เปลี่ยนท่าทีกลับไปเป็นเหมือนเดิมพร้อมกับยิ้มเยาะเล็กน้อย

“เฮ้ๆ พูดอย่างกับว่าฉันใจร้ายอย่างนั้นแหละ”

“ก็เห็นคุยกับเวทมันทีไรตวาดใส่ทุกทีเลยไม่ใช่เหรอ?”

“แต่ถ้ารู้ว่าเป็นคนสวยอย่างนี้ฉันไม่ตวาดใส่หรอกน่า” แล้วไพก็ชำเลืองมาทางฉัน สวย! ฉันเป็นผู้ชายนะไพ! แถมมาโดนไพชมอย่างนี้อีก.... เอ่อ ตกลงเธอเป็นเลสจริงๆใช่ไหม?

“แล้ว ตกลงเรื่องมันเป็นมายังไงเหรอ? ทำไมพอเวทถูกจุมพิตแล้วถึงกลายเป็นผู้หญิงไปได้ล่ะ?”

“เมื่อกี้เธอบอกว่าจุมพิตใช่ไหม?” ปักษ์ยิ้มอย่างมีเลศนัย “จุมพิต ก็แปลว่าจูบที่ปาก แปลว่าเมื่อกี้นี้เธอจูบเวทที่ปากใช่ไหม?”

“แล้วทำไมยะ!” ไพตวาดในขณะที่หน้าของหล่อนแดงแป๊ด ฉันเองก็ด้วยเช่นกัน

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า จริงๆจะจูบที่ไหนก็ได้ แต่ขอแค่เพียงที่ใบหน้าเท่านั้นแหละ จากหนุ่มหล่อเวทก็จะกลายเป็นสาวน้อยในทันที แต่กรณี จุมพิตปากต่อปากเนี่ย เพิ่งจะเจอเป็นครั้งแรกนี่แหละ ร้อนแรงไม่เบาเลยนะไพ!”

“อุบัติเหตุหรอกย่ะ!” แล้วไพก็พักหายใจชั่วครู่ ก่อนที่จะเริ่มถามต่อ “แต่ว่า... การที่ผู้ชายเปลี่ยนไปเป็นผู้หญิงเพราะถูกจูบเนี่ย ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย ไปทำอะไรที่ไหนมาถึงได้โดนสาปแบบนี้ได้ล่ะ?”

“นั่นสินะ สำหรับโลกนี้ที่ดีแต่เด่นทางเรื่องวิทยาศาสตร์ เรื่องไสยศาสตร์อย่างเรื่องนี้คงจะเชื่อได้ยากอยู่สินะ” ปักษ์หยุดพูดชั่วครู่ก่อนที่จะเริ่มพูดต่อ “จริงๆแล้วโลกนี้น่ะ ยังมีคนที่มีอำนาจเวทมนตร์อย่างพ่อมดและแม่มดอยู่จริงๆ”

“พ่อมดแม่มด?”

“ใช่พ่อมดแม่มดนั่นแหละ เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อห้าปีก่อน ตอนที่พวกเรายังอายุสิบห้าอยู่...” แล้วปักษ์ก็เริ่มเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้ไพฟัง โดยไม่ได้โกหกไปแม้แต่น้อย

เรื่องที่ปักษ์เล่าให้ไพฟังทั้งหมด ไม่ได้โกหกเลยแม้แต่น้อย แม้มันดูเหมือนจะเป็นเรื่องลึกลับที่แสนจะเหลือเชื่อ แต่มันเป็นเรื่องที่เกิดจริง และทำให้ฉันต้องมาประสบเคราะห์กรรมอยู่เช่นอย่างนี้....

................