คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ...เจอกันเพราะตุ๊กตาเน่าๆตัวหนึ่ง
“ ไคซึกะ อินาโฮะ เด็กหนุ่มรูปร่างโปร่งแต่ดันเตี้ยไปหน่อย สง่างามราวกับพรมเช็ดเท้าในพระราชวัง ผลการเรียนดีเลิศชนิดเรียกได้ว่า โคตรเมพ! เก่งกีฬาทุกอย่างยกเว้นบาสเกตบอล คะแนนความประพฤติติดลบตกต่ำมาก ต่ำยิ่งกว่าเสาหลักกิโลหักเสียอีก พูดง่ายๆก็คือ แม่งไม่ชั่วไรเลย แถมยังเก่งเรื่องการจับไม้เรียวตีก้นเด็กอีกด้วย!!!"
"อิงโกะ" เสียงหล่อเข้มเรียกชื่อเพื่อนสาวด้วยเสียงเย็น แต่ถึงจะเสียงเย็นแต่อิงโกะรับรู้ได้เลยว่าเพื่อนหนุ่มของตนกำลังด่าเธอในแบบฉบับของเขา อิงโกะหันไปแลบลิ้นใส่อินาโฮะ
“อะไรของนายกัน ฉันอุตส่าอ่านชีวประวัตินายอย่างสวยหรูที่สุดเท่าที่เคยอ่านมาเลยนะ!!” อิงโกะสวนกลับพลางหัวเราะอย่างสะใจในชัยชนะของตน แต่คงจะลืมไปแล้วว่าคนที่เธอล้อเล่นด้วย คือไคซึกะ อินาโฮะเชียวนะ!!
"แล้วเธอจะรู้ว่านรกมีจริง" พูดด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบไม่พอ ส่งสายตาอาฆาตย์ในรูปแบบของขอนไม้ใส่อิงโกะอีกต่างหาก เจ้าเพื่อนสาวที่โดนแบบนี้เป็นประจำเลือกที่จะไม่คิดมาก ก่อนจะรีบหลีกตัวออกจากห้องของ ประธานนักเรียน อย่างรวดเร็วเพราะกลัวว่าตนอาจจะตายด้วยสายตาคมกริบคู่นั้นก็เป็นได้
"ไปก่อนนะ ท่านประธาน"
เมื่อเจ้าตัวปัญหาออกไปจากห้องเรียบร้อยแล้ว อินาโฮะก็ก้มลงมองเอกสารในมือที่เพิ่งทำเสร็จไปหมาดๆ ที่เขาต้องมาเสียพลังงานเป็นประธานนักเรียนปีนี้ก็เพราะพี่สาวจอมขยันหาเรื่องของเขานั้นแหละ พี่ยูกิเคยเป็นประธานนักเรียนมาก่อน หน้าที่นั้นเลยตกทอดมายังเขาแบบไม่ได้ต้องการเลยแม้แต่น้อย
เมื่อตรวจเช็คดูแล้วว่าทุกอย่างเรียบร้อย เขาก็เก็บกระเป่าเตรียมทำหน้าที่ต่อไป คือ เดินตรวจห้องเรียนต่างๆ ที่ต้องเดินตรวจเพราะกลัวว่าจะมีเด็กนักเรียนแอบมา ล่า ท้า ผี ที่โรงเรียน แต่ว่าตั้งแต่อินาโฮะมาเป็นประธานนักเรียนก็ไม่มีใครกล้าอยู่โรงเรียนหลัง 5 โมงเย็นเลย
คงจะเพราะว่าอินาโฮะน่ากลัวกว่าผีก็ได้มั้ง เลยคิดว่าไม่ต้องมาล่า ท้า ผี ตอนกลางคืน ก็เจอ ผีระดับบร๊ะเจ้าเรียกเฮียมีให้เห็นอยู่ทุกวี่ทุกวัน แถมยังเป็นตอนกลางวันแสกๆอีกด้วย
ขณะที่อินาโฮะกำลังเดินตรวจตราไปถึงห้องโฮมรุมของเขานั้นเอง เขาก็เพิ่งสังเกตว่ามีตุ๊กตาท่าทางไม่เป็นมิตรรูปทรงเหมือนกระต่ายคอหักตัวหนึ่งนั่งโดดเดี่ยวอยู่บนโต๊ะเรียนโต๊ะหนึ่ง
"ใครที่ไหนมันเอากล้าเอาตุ๊กตามาโรงเรียน" เมื่อคิดในใจเงียบๆแล้วก็จดรายการ ข้อห้ามข้อที่ 133 ว่าห้ามเอาตุ๊กตามาโรงเรียนเด็ดขาด นี่พวกมันอายุเท่าไหร่กันแล้ว ยังเล่นเป็นเด็กไปได้
ไวเท่าความคิด อินาโฮะสาวเท้าไปหาตุ๊กตาตัวนั้นอย่างรวดเร็ว หรี่ตามองอย่างพินิจ ที่กลางท้องของมันน่าจะถูกแทงด้วยมีดหั่นผักแบบลวกๆก่อนจะถูกเย็บด้วยด้ายสีแดง ในท้องของมันมีข้าวสารแห้งๆ เป็นเมล็ดทะลักออกมา แถมรอบๆตัวของตุ๊กตามีเส้นด้ายสีแดงล้อมรอบเหมือนจงใจพันมั่วๆอย่างเร่งรีบอีกต่างหาก
ยังไม่พอ มีชื่อเขียนแปะไว้บนตุ๊กตาตัวนั้นอีกต่างหาก ลายมือตวัดๆอ่านยากแต่ระดับอินาโฮะแล้วไม่มีอะไรทีเขาทำไม่ได้ หลังจากแกะลายมือนั้นออก อินาโฮะส่งเสียงเบาๆ
"โอเรนจิ(ส้ม)" สงสัยจะเคียดแค้นอะไรส้มมากเกินไปหรือเปล่า??
แต่เอาเถอะ อินาโฮะทำหน้าตายแข่งกับตุ๊กตาก่อนคิดว่าใครก็ตามที่มันเล่นอะไรพิเรนท์ๆแบบนี้ต้องเป็นโรคจิตไม่ก็เพิ่งจะหลุดมาจากโรงพยาบาลบ้าๆแน่
ว่าแล้วก็นึกถึงเมื่อเช้า เท่าที่จำได้ มันมีนักเรียนย้ายมาใหม่คนหนึ่งนี่นะ เป็นเด็กผู้ชายที่มีหัวสีทองเมื่อต้องกับแสงอาทิตย์ก็ทอประกายอร่าม แต่เมื่อเข้าที่ร่มก็ซีดจนออกเป็นสีชา ดงตาสีน้ำทะเลคู่สวยนั้น แต่อินาโฮะจำไม่ได้แล้วว่าชื่ออะไรเพราะไม่ได้ถาม
หมอนั่นต้องเป็นคนเล่นอะไรแปลกๆแบบนี้แน่ เพราะเขาเดินตรวจโรงเรียนมาหลายวันแล้ว เพิ่งจะเห็นอะไรแปลกๆแบบนี้เนี่ยแหละ
แต่แล้วความรู้ภูมิฐานก็เข้าครอบงำอินาโฮะอยู่ชั่วครู่หนึ่ง นี่มันการเล่นของญี่ปุ่นนี่หว่า
เมื่อข้อสงสัยถูกเปิดเผยออก อินาโฮะจ้องมองตุ๊กตาเน่าๆตัวนั้นอีกครั้ง
.....มีใครบางตัวกำลังเล่นซ่อนหากับตุ๊กตาตัวนั้น
แล้วทำยังไงนะถึงจะจบเกมส์นี้ได้ เขาคิดอีกครั้งก่อนจะจัดการคว้าตุ๊กตาตัวนั้นมาไว้ในอ้อมแขม มุมปากกระตุกยิ้ม
ถ้าหาตุ๊กตาไม่เจอก็จบเกมส์ไม่ได้.......
ไม่รู้เกิดคึกอะไรขึ้นมา อินาโฮะรู้สึกอยากแกล้งเจ้าเด็กใหม่นั้น ถึงจะไม่รู้จักชื่อกันก็เถอะ
..และนั้นก็คือที่มาของการพบเจอกันโดยมีตุ๊กตาเป็นสักขีพยาน....
=============================================================
รู้สึกว่ามันใช่เรื่องราวความรักจริงหรือเปล่าเนี้ย ทำไมขึ้นเรื่องมาด้วยการละเล่นของญี่ปุ่นกันละเนี้ยยยย โอ้ม่ายยยย!!!
ใครที่เคยอ่าน การเล่นซ่อนหาคนเดียวของญี่ปุ่นน่าจะรู้จักกันดีนะคะ เพียงแต่ในนี้สเลน..อุ๊บ!! คนที่เล่นกับตุ๊กตาไม่ได้จับมันกดลงในอ่างน้ำค่ะ เพราะมันดูยุ่งยากไปเมื่ออยู่ที่่โรงเรียน แถมยังไม่มีโทรทัศน์ให้เปิด ช่องที่ไม่มีสัญญาณเพื่อให้เกิดเสียงซ่าๆอีก มันก็เลยต้องดัดแปลงออกมาเป็นแบบนี้
นี่คือชีวิตประจำวันจริงๆนะคะ!!! 55555+
เว็บไซต์อ้างอิงการเล่นซ่อนหาคนเดียวของญี่ปุ่นค่ะ ^^ เผื่อใครยังไม่เคยอ่าน
http://www.thaichubbear.com/bearboard/forum.php?mod=viewthread&tid=15926
ความคิดเห็น