คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Kiss Me. [AkashiXkuroko]
ผัวะ!!!!
อะไรบางอย่างกระแทกเข้าใส่หัวของชายหนุ่มร่างสูงผมสีแดงที่กำลังยืนอยู่กลางสนามบาสเข้าอย่างเต็มรักทำเอาร่างสูงแทบเซ แล้วก็ได้คำตอบเมื่อหันไปเห็นลูกบาสกลิ้งหลุนๆอยู่ตรงหน้า
“ไอ้บ้าตัวไหนมันโยนมาอยากโดนกรรไกรเสียบท้องใช่มั้ย!!!”อาคาชิตวาดลั่นก่อนจะหันขวับกลับมาตามแนวของลูกบาสเห็นเพียงคุโรโกเท็ตสึยะ(ที่หนีไม่ทัน)นั่งทำหน้านิ่งอยู่ที่เก้าอี้ยาวข้างสนาม
“เท็ตสึยะนายเป็นคนโยนมันมางั้นหรอ?”อาคาชิเดินเข้ามาใกล้ คุโรโกะมองสายมองขวาหาตัวช่วยที่เหมือนจะไม่มีเพราะอาโอมิเนะก็ลากคิเสะไปนู้นแล้วส่วนมิโดริกับมูราซากิก็ขอลาในวันนี้ ซวยแล้วไง...
“ว่าไงเท็ตสึยะ”อาคาชิจับคางร่างบางที่หันไปมาให้หยุดนิ่งก่อนจะมองเข้าไปในดวงตาก้มโตสีฟ้าใสของเขาทำเอาเท็ตสึยะหลุบตาต่ำลงทันทียิ่งมองยิ่งเหมือนโดนสะกด
“ไม่ใช่ครับ”
“หืมงั้นนายจะพิสูจน์ยังไงว่าไม่ใช่นายในเมื่อตอนนี้มีแค่ฉันกับนายอยู่ที่นี่คนเดียว”คุโรโกะค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาสบตาอาคาชิ นัยน์ตา 2 สีที่น่าหลงใหล
“มองตาผมสิครับ!!!”
.... เกิดความเงียบเข้าปกคลุม
“ฮ่าๆๆๆ อะไรของนายนะเท็ตสึยะมองตางั้นหรอ”อาคาชิหัวเราะออกมาก่อนจะเอามือกุมท้อง คุโรโกะเอียงคอมองย่างุนงงว่าเขาพูดอะไรผิด?
“ก็ดวงตาเป็นหน้าต่างของหัวใจ...”คุโรโกะพึมพำออกมาทำเอาอาคาชิหยุดขำ คุโรโกะคงต้องการจะบอกว่าให้มองเข้าไปในความจริงใจว่าเขาไม่ได้เป็นคนทำสินะ?
“ก็ได้ๆ”อาคาชิหยุดขำก่อนจะหันไปมองตากับคุโรโกะอีกรอบ...
ความจริงใจอะไรนั่นเขาไม่เห็นหรอกเห็นแต่ความน่ารักของคนตรงหน้าที่ตั้งใจเบิกตากว้างเพื่อแสดงความจริงใจ? แล้วโดยไม่รู้ตัวอาคาชิก็เลื่อนหน้าเข้าไปครอบครองริมฝีปากบางของคนตรงหน้าอย่างนุ่มนวลลิ้นร้อนๆคว้านเข้าไปในริมฝีปากร่างเล็กที่เหมือนจะขัดขืนแต่เพียงคู่เดียวก็โอนอ่อนตามอย่างง่ายดายเพราะรสจูบที่อ่อนโยนที่ไม่เคยได้สัมผัสจากคนตรงหน้า จูบที่นุ่มนวลและอ่อนโยนเนิ่นนานอาคาชิกัดริมฝีปากล่างของคนตรงหน้าเบาๆเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะถอนริมฝีปากออกอย่างอ่อยอิ่งเพราะร่างบางตรงหน้าเริ่มหายใจไม่ทันร่างเล็กหอบหายใจอย่างหนักอาคาชิลูบหัวคุโรโกะเท็ตสึยะเบาๆก่อนจะก้มลงไปกระซิบที่หูของร่างบางที่ตอนนี้หน้าแดงระเรื่อถึงใบหูเบาๆ
“ฉันเชื่อแล้วล่ะว่านายไม่ได้ทำวันนี้กลับบ้านได้แล้วล่ะ” อาคาชิยิ้มก่อนจะหันหลังเตรียมเดินออกไปก็ต้องชะงักเมื่อมือของคนด้านหลังรั้งชายเสื้อข้างหลังของเขาไว้เมื่ออาคาชิหันไปมองก็แทบหยุดหายใจกับใบหน้าที่อ้อนวอนของคุโรโกะเท็ตสึยะ
“อาคาชิคุง...”เสียงเล็กที่แหบพร่าและสั่นระเรื่อทำเอาอาคาชิยิ้มออกมาอย่างชั่วร้าย
“เอาแต่ใจจังนะเท็ตสึยะแต่วันนี้ฉันอารมณ์ดีจะยอมทำตามที่ต้องการแล้วกัน”ร่างสูงปราดเข้าไปประกบริมฝีปากของร่างบางตรงหน้าทันทีรอบนี่ถึงจะรุนแรงแต่เท็ตสียะก็ไม่ขัดขืนอาคาชิอุ้มร่างบางขึ้นหายเข้าไปในห้องพักตัวนักกีฬาโดยที่ริมฝีปากทั้งสองไม่ยอมแยกห่างจากกันสักวินาที
(The End)
ชอบคู่นี้นะฮะ แต่ยังแต่งให้อาคาชิ S ไม่พอ(ฮา)เอาแบบน่ารักๆ(?)ไปก่อนแล้วกันนะฮะ ถ้าไม่สนุกต้องขออภัยด้วย ขอบคุณสำหรับ 2 คอมเม้นนะฮะะ
t
em
ความคิดเห็น