ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Lauris Triste Resolu
ใบสมัคร:อาจารย์
" เอ้าๆ! เจ้าพวกปวกเปียกทั้งหลาย! กล้าพักงั้นเหรอ?!? ไปวิ่งรอบโรงเรียนอีก 50 รอบ! ไป! "
ชื่อ-สกุล: ลอริส ทริสเต้ รีโซลู [ Laulis Triste Resolu ]
เพศ: ชาย
อายุ: 22 ปี
เผ่า: ฮาร์ฟบีสต์ [ แมว+สุนัขจิ้งจอก ] #บ้าอะไรกันนี่
บ้านเกิด: ดินแดนใต้ #โอ้ลูกช่างแข็งแกร่ง---
ลักษณะ: สูง 150 ซม. น้ำหนัก 35 กก. รูปร่างสมส่วนติดผอมไปนิด นัยน์เนตรสีแดงเบือดนก เส้นผมสีแดงทอประกายแสบตา ผิวสีเนื้อ ใหล่บาง นิ้วเรียวยาว มักจะใส่เสื้อสองชั้นชั้นแรกแขนยาวลายทางสีแดงสลับดำ และชั้นที่สองใส่เสื้อแขนสั้นขาดๆเท่ห์ๆ[ ซึ่งนุ่งลอบอกว่าแบบนี้ล่ะดีจะได้ไม่ต้องซื้อเสื้อใหม่ให้เปลืองเงิน เงินยิ่งน้อยๆอยู่! ] กางเกงขาสั้นสีดำพร้อมกับถุงเท้ายาวลาย...แมว? และรองเท้าบูทสีแดงที่ด้านใต้เป็นรูปอุ้งเท้าแมว [ซึ่งเอาไว้เร่งสปีดกับกระโดดครับ]ทำให้ภายนอกดูน่าร๊ากน่ารัก (เฮ้อ...)
นิสัย: เป็นเด็กหนุ่มที่...มีแต่ความอยากในการต่อสู้! ครั้งแรกที่มองดูน่ารักนะ...จะดูน่ารักขึ้นถ้าเงียบ...แต่เมื่อเอ่ยปากพูดทุกอย่างจะปริ๊ง!...หายไปกับสายลม... ขี้โมโห หงุดหงิดง่าย ความอดทนต่ำ ชอบให้คนอื่นเป็นผู้ฟังและไม่พูดแทรกเวลาที่ตนพูด...ถ้าเจอแบบนั้นจะจับทุ่มเลย! เรียกชื่อคนด้วยชื่อจริงไม่เรียกชื่อเล่นแบบเด็กๆ เวลาร้องไห้จะร้องตรงนั้นเลยแต่ไม่ร้อนลงไห้ฟูมฟายจะสะอื้นก็เท่านั้นเอง เวลาดีใจก็จะยิ้มเบิกบานสุดๆ! เวลาสนใจอะไรก็จะ...แสยะยิ้ม? เวลาใครเล่าเรื่องตลกก็จะหัวเราะก๊ากทันทีแต่ถ้าไม่ฮา...ก็อาจจะโดนต่อว่าว่าไร้สาระก็-เป็น-ได้ แต่ถึงสิ่งที่กล่าวมาจะทำให้ลอริสดูเป็นหนุ่มไฟแรงแซงทางโค้ง(?) แต่เขาก็ยังรู้กาลเทศะอยู่นะแถมยังชอบตอบรับคำที่คนอื่นของ่ายๆด้วย
ประวัติ: โดนพ่อและแม่ทิ้งเพราะพ่อกับแม่ไม่ได้รักกันแต่เผลอท้องลอริสออกมา หลังจากนั้นไม่นานลอริสก็ถูกใครซักคนที่ลอริสจำได้ว่าเก่งมากๆไปเลี้ยงแล้วก็สอนลอริสในการใช้อาวุธต่างๆมาหลายปีจนลอริสย่างเข้า 12 ปี อนิจจาเหมือนลอริสจะเป็นโค-ัน อยู่กับใครคนนั้นต้องมีอันเป็นไป(?)ตลอด พ่อเลี้ยงของลอริสตายเพราะนิ้วก้อยเท้าไปชนกับขอบโต๊ะอย่างรุนแรงจึงตาย(?) ลอริสเสียใจเป็นอย่างยิ่งจึงยิ้มกระหยิ่ม(?)แล้วเอาศพไปฝังใต้ต้นมะม่วง(???) ก่อนที่จะเดินทางฆ่าปีศาจไปมากมายเพราะอยากฝึกตามประสาเด็ก(?)จนทำให้เลือดของปีศาจเปียกโชกไปทั่วตัว เด็กหนุ่มรู้สึกเหนียวตัวจึงไปเคาะประตูบ้านต่างๆแต่ไม่มีใครเปิดให้จนมาถึงบ้านของมาสเตอร์ จนดั่งที่กล่าวเอาไว้ในพาร์ท(?)ของมาสเตอร์ เขาได้นอนเป็นผักสมใจ ลอริสรู้สึกขยะแขยงตัวอักษรเป็นอย่างมากยกเว้นภาพอธิบาย ความรู้จึงค่อยๆเข้าหัวทีละนิดๆ...แต่นิดจริงๆนะ! ผ่านไปหลายปีพ่อกับแม่มาสเตอร์ก็ส่งพวกเราไปสอนกนังสือที่โรงเรียนบ้าๆแห่งนี้...
ความสามารถพิเศษ: เหนื่อยยาก ร้องเพลงเพราะ(?????)
สอนวิชา: ศิลปะการต่อสู้
อาวุธประจำตัว: ...กรงเล็บ...จริงใช้อาวุธได้หลายอย่างถ้าของที่พึ่งใช้จะเห่อ(?)จะเข้าใจเร็วมาก...
สัตว์รับใช้: อีกา(?)
ชอบ: การต่อสู้! ความท้าทาย! คนที่ประมือได้!(หรือทนมือทนเท้า...?) ความยุติธรรม! ...ของนุ่มๆอุ่นๆ...เฮ้ย! อย่ามองสิ! ชิ! //ข่วน---
ไม่ชอบ: คนเหยาะแหยะ! อะไรที่มันต้องคิดยุ่งยาก
กลัว: ฟ้าผ่า
แพ้: -
งานอดิเรก: ฝึกอาวุธใหม่ๆ กิน!และฝึกต่อสู้(ที่ผลาญงบประมาณโรงเรียน?)
ธาตประจำตัว: ไฟ
เพิ่มเติม: เห็นแบบนี้...ชอบเล่นผมชาวบ้าน(?)ครับ แถมถ้าถูกใจประมาณว่าของฟูๆหรือนุ่มๆอะไรจะชอบน้วย(?)เป็นพิเศษ จะเห็นความน่ารักได้จากมุมนี้ครับ
[สัมภาษณ์อาจารย์]
ก่อนอื่นช่วยแนะนำตัวด้วย
:: ชายหนุ่มร่างเล็กนั่งกอดอกเอาขาพาดไว้บนโต๊ะอย่างไม่เกรงใจผู้ถาม ลอริสแสยะยิ้มและพูดด้วยน้ำเสียงที่แข็งกร้าว " ลอริส! ลอริส ทริสเต้ รีโซลู! " พลางเชิดใบหน้าขึ้น
อืม...คิดอย่างไรกับโรงเรียนนี้
:: ชายหนุ่มเค้นเสียงขึ้นมา " หึ!...คิดยังไงโรงเรียนนี้อย่างนั้นเรอะ! ข้ารอต่อสู้กับนักเรียนหลากหลายแบบละกัน! แต่ไม่รู้ว่าจะมีรึเปล่านี่น่ะสิ! "
ช่วยบอกสิ่งที่คาดหวังกับที่นี่หน่อย ถึงมันจะไม่มีหวังก็เถอะ
:: ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นประหนึ่งเยาะเย้ย " ใช่แล้ว! ที่นี่มันไม่มีหวังหรอก! นอกจากเด็กเส้น! " ...ด้วยถ้อยคำที่ทำให้คนฟังรู้สึกเจ็บจี๊ด
อ่า...เอาเถอะ คิดว่าจะทำงานไหวไหม? โรงเรียนนี้ใช้งานคุ้มนะ เด็กก็...อืม
:: ลอริสยิ้มอย่างท้าทาย " หนักไม่กลัว! กลัวแต่มันจะไม่หนักพอนี่น่ะสิ! ส่วนนักเรียนถ้าใครกล้าจะเอามาใส่กระสอบแล้วเตะให้หนำใจไปเลย! "
งั้นขอให้โชคดีแล้วกันนะ ไปได้(โบกมือไล่)
:: ลอริสรู้สึกโกรธเป็นอย่างมากที่มีคนมาโบกมือไล่ ชายหนุ่มเดินไปที่ประตูก่อนที่จะหันหน้ามาตะโกนใส่ " เออ! รู้แล้วน่า! " แล้วปิดประตูอย่างรุนแรง
[คุยกับผู้ปกครอง]
Z-Nightmareค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก
:: คร้าบ~ บลัดคร้าบ~
คิดสั้น เอ้ย คิดยังไงถึงมาสมัครคะ
:: เพราะคิดสั้น เอ้ย! คิดว่าจะได้เอาลูกเป็นอาจารย์บ้าง(?) เป็นเด็กมานาน(???)
อย่างที่บอกไป ถ้าไม่ผ่านจะกลายเป็นตัวประกอบใช้แล้วทิ้งรับได้นะ
:: รับได้ครับ *ฮา* ขอตายสวยๆละกันนะครับลูกขอมา(?)
ถ้าไรท์ดอง ไม่ว่านะ แต่จะพยายามอัพค่ะ
::ไม่เป็นไรคร้าบ~
มีอะไรฝากฝังไหม? แอดนิยายยัง?
:: ขอให้ลูกไม่มีคู่(เอ๊ะ?)แค่นี้ล่ะครับ ส่วนแอดนิยาย...แอดแล้วครับ~
ขอบคุณที่มาสมัครนะคะ
:: ไม่เป็นไรคร้าบ~ รับลูกไว้ในอ้อมกอดด้วยนะครับ //ขยิบตา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น