[Room Tsurara] ห้องส่วนตัวของภูติหิมะเจ้าค่ะ!

ลำดับตอนที่ #2 : Ori no.2

Pearl Phoenix

Register

รูป:Click Click Click

รูปร่างหน้าตา: เขาเป็นชายหนุ่มผู้มีเรือนผมตัดสั้นสีดำสนิทราวกบท้องฟ้ายามรัตติกาล และมีนัยน์ตาคมสีฟ้าอมน้ำตาลดูแปลกตา(และแปลกสี)เป็นประกายราวกับน้ำค้างบริสุทธิ์(?) ทั้งยังเป็นเจ้าของริมฝีปากบางเฉียบได้รูปสีแดงเชอร์รี่อย่างเป็นธรรมชาติ ผิวของเขานั้นค่อนข้างตัดไปทางขาวซีดราวกับหิมะในฤดูหนาว หน้าตาของเขาจัดได้ว่าน่ารักปนหล่อเหลา(?)อยู่เอาการถึงแม้ใบหน้าหล่อน่ารักนั้นจะดูนิ่งเฉยปนมึนๆอยู่เสมอก็เถอะ... รูปร่างของเขาคนนี้ถ้าดูภายนอกจะดูบอบบางกว่าผู้ชายทั่วไปมาก แต่ว่าอันที่จริงแล้วเขาก็แอบมีกล้ามเนื้ออย่างพอเหมาะอยู่เหมือนกัน ไม่ได้เป็นคนบอบบางอย่างที่เห้นๆกันภายนอก

ส่วนสูง :: 179 ซม.

น้ำหนัก : 66 กก.

ข้อมูลทั่วไป

ชื่อ: อ๊อกซ์ชิโอ อินโนเซเต้ (Occhio Inocete)

ชื่อเล่น: ชิโอ (Shio)

ความหมายของชื่อ: อ๊อซ์ชิโอ - นัยน์ตา / อินโนเซเต้ - ความบริสุทธิ์ , บริสุทธิ์

อายุ: 18 ปี

ประวัติ:: เขาเกิดในเกาะซิชิลีประเทศอิตาลี มีน้องชาย1คนชื่อ ชิอนอายุห่างกัน2ปี อาศัยอยู่กับพ่อแม่จนถึงอายุ12 หลังจากนั้นพ่อแม่ก็เสียชีวิตไป เชื่อมั๊ยในวันที่พ่อแม่ตาย...เขาไม่มีน้ำตาเลยสักหยด... ลังจากนั้นเขาก็ถูกอุปการะเลี้ยงดูโดยชายคนหนึ่ง(เป็นพ่อมดแต่ว่าชิโอไม่รู้)และๆด้ย้ายไปอยู่ที่รัสเซีย ส่วนน้องชายก็ถูกจับแยกไปอยู่กีบอีกครอบครัวจึงไม่ได้เจอกันเลยตั้งแต่นั้น จนกระทั่งอายุ17ก็มีจดหมายจากโรงเรียนลึกลับโรงเรียนหนึ่งส่งมาให้ และนั่นทำให้เขาได้รู้ว่าผู้อุปการะเขานั้นเป็นพ่อมด...

นิสัย: 1. เขาเป็นเด็กหนุ่มผู้มีใบหน้าอันตายด้าน และนิสัยอัน(ค่อนข้าง)มึนๆ 
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร ตังแต่เกิดมาเขานั้นก็มีใบหน้าอันเย็นชา เฉยชา ตายด้าน มึน(?)มาโดยตลอด(แบบนี้ -_- ) ทุกคนที่พบเจอเขานั้นมักไม่ค่อยกล้าเข้ามาทักเขาสักเท่าไหร่นั่นก็เพราะเขามักทำหน้านิ่ง และเย็นชาจนคนอื่นกลัวและคิดว่าเขาเป็นพวกคนน่ากลัวๆ? เพราะไม่ว่าใครจะดีใจเขาก็ (-_-) ใครจะเสียใจเขาก็ (-_-) ใครโกรธเขาก็ (-_-) คือสรุปไม่ว่าใครจะเป็นจะตายสีหน้าเขาก็ไม่เปลี่ยนอ่ะ อืม...แต่ใช่ว่าเขาจะไม่เคยพยายามทำสีหน้าแบบอื่นดูนะ คือ...เคยลองแล้วแต่มันยกยิ้มไม่ขึ้น หัวเราะก็ไม่ออก น่าบึ้งก็ไม่ได้(??)อ่ะ! ฉนั้นเขาเลยปล่อยเลยตามเลยให้หน้าของเขามันนิ่งแบบนั้นต่อไป... นอกจากหน้าตาเขาจะตายด้านแล้ว นิสัยเขายังค่อนไปทางมึนๆ อึนๆ ไม่รับรู้เรื่องราว ชอบเหม่อลอยไม่ค่อยสนใจใคร (แต่ว่าไม่ใช่คนเย็นชานะ!) ส่วนใหญ่ก็ใช้เวลาอยู่คนเดียวและไม่เคยมีเพื่อนเลย เนื่องจากเขาไม่ค่อยสุงสิงกับใครเป็นพิเศษ จึงกลายเป็นว่าเขามีภาพลักษณ์ของชายหนุ่มเย็นชาโดยไม่ตั้งใจ

         2. เป็นเด็กหนุ่มผู้ไม่ค่อยพูดค่อยจา
นอกจากจะมีใบหน้าอันตายด้านแล้ว กล่องเสียงของเขาคนนี้ยังตายด้าน(?)อีกต่างหาก! ไม่รู้ว่าแม่จับเขากรอกน้ำกรดแต่เด็กหรือไร(!?) พอโตมาเขาจึงเป็นคนไม่ค่อยพูดเลยสักนิดดด ไม่ว่าใครจะ(พยายาม)มาคุยด้วยก็...เงียบบบบ...ใครมาถามอะไรก็...เงียบบบบ... คือไม่ว่าใครจะอะไรยังไงเขาก็ยัง...เงียบบบบ... คนอื่นเลยพูดต่อๆกันไปว่า เขาเป็นคนไร้มนุษย์สัมพันธ์เย็นชา แถมยังเย่อหยิ่ง ถือตัว อวดดีอีกต่างหากซะงั้น? คือไม่ใช่ว่าเขาไม่พยายามจตอบนะ...คือเคยพยายามแล้ว แต่ว่าพอจะตอบคำถามต่างๆหรือจะทักทายกลับ ก็กลายเป็นว่าเสียงมันหายไปเฉยๆอ่ะ! แต่ก้นะ ต่อให้ไม่มีเพื่อน หรือถูกนินทาขนาดไหนเขาก็ไม่ได้ใส่ใจมากนักหรอก...

          3. เขาคืออัจฉริยะตัวน้อย(?)
เขานั้นมีมันสมองถึงขนาดเป็นอัจฉริยะตั้งแต่เด็กแล้วล่ะ (ตอนอายุ7ขวบไปตรวจไอคิว ปรากฏว่ามีไอคิว250 แถมยังสามารถทำโจทย์ฟิสิกซ์ของระดับมหาลัยได้ถูกทุกข้อ และสามารถอ่านหนังสือปรัชญาภาษาฝรั่งเศษ,จีน,กรีกได้ ตั้งแต่อายุ8ขวบ!) นอกจากจะมีสมองอันชาญฉลาดแล้วยังมีความสามารถเหนือล้ำเลิศอีกต่างหาก! เขาเป็นพวกเรียนรู้ไวและสามารถปฏิบัติจริงได้ไว ยกตัวอย่างเรื่องเวทย์มนต์ เขาเพิ่งมาฝึกเวทย์มนต์กับพ่อบุญธรรมได้ปีเดียวก่อนมาเข้าโรงเรียน แต่ช่วงเวลาแค่ปีเดียวนั้นทำให้เขาเก่งเทียบเท่ากับพวกพ่อมดเลือดบริสุทธิ์ระดับกลางๆจนถึงดีแล้ว! 

           4.เป็นคนลึกลับพอตัว แต่ก็มีบางสิ่งที่ไม่น่าเชื่ออยู่ในตัวเหมือนกัน!?
อย่างที่รู้ๆกันว่าเขาคนนี้ทั้งหน้านิ่ง ไม่ค่อยพูด แถมยังดูเย็นชาอีกต่างหาก ไม่ค่อยมีใครรู้เรื่องเขานักนอกจากอาจารย์ใหญ่เพิลและศาตราจารย์บางคน เพื่อนๆในโรงเรียนไม่มีใครรู้เลยว่าเขากำลังคิดอะไรเพราะในแววตาของเขามันมีแต่ความว่างเปล่า เฉยชาเท่านั้นเอง เขาค่อนข้างชอบเก็บตัวและน้อยครั้งที่จะเห็นเขาเข้าร่วมกิจกรรมโรงเรียน แต่รู้มั๊ยเห็นเขาสุดแสนจะเป็นหนุ่มคูล(?)แบบนี้ เขาเองก็มีด้านที่....ชอบสัตว์เล็กๆน่ารักๆมว๊ากกก(หา!?) ไอ้สัตว์จำพวก แมว หมา กระต่าย กระรอก กระแต นก กิ้งก่า กวาง(นี่ตัวเล็ก?) หมาป่า(นี่น่ารัก?) ฯลฯ เขาคนนี้รักหมด! แถมในห้องของเขายังมีสวนสัตว์ขนาดย่อม(แอบพวกอาจารย์เลี้ยง?)อยู่ด้วยนะ เขาชอบช่วยเหลือสัตว์เล็กๆที่บาดเจ็บ คอยรักษาและดูแลจนกว่าสัตว์เหล่านั้นจะหายดีจึงค่อยปล่อยให้มันใช้ชีวิตตามธรรมชาติ และเขาจะมีรอยยิ้ม(???)ซึ่งหาได้ยากโคตรยิ่งกว่างมหากระดุมในทะเลทรายซาฮาร่า(?) ก็ต่อเมื่อเขาได้อยู่กับสัตว์เหล่านี้เท่านั้นแหละ...^^

เผ่าพันธุ์ :: มักเกิ้ล

บท:: Pearl Phoenix

ชอบ/เกลียด/กลัว/แพ้ :: ชอบสัตว์เล็กๆน่ารักๆ อาการคือ ตาเป็นประกาย ยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยน(แต่ต้องอยู่คนเดียวเท่านั้นนะ) ชอบอ่านหนังสือปรัชญาแบบเข้าใจยากสุดๆ(ไม่จำกัดประเภท ไม่ว่าจะเป็นเวทย์มนต์ ฟิสิกซ์ เคมี มนต์ดำ ประวัติศาสตร์ในยุคต่างๆ บลาๆ) อาการ นั่งนิ่งๆแล้วอ่านไปเรื่อยๆ / เกลียด คนที่ทำร้ายเหล่าสัตว์ทั้งหลาย อาการ มองตาขวางทำหน้าโกรธขึ้ง และตรงเข้าไปซัดเวทย์ใส่(?) / กลัว ยังไม่มี / แพ้ ยังไม่มี

งานอดิเรก: เล่นกับสัตว์ , ดูเเลสัตว์ที่บาดเจ็บ , อ่านหนังสือ , อยู่คนเดียว 

อาวุธ: ไม้กายาสิทธิ์

พลังเวทย์:: ไฟ (เขาสามารถควบคุมไฟได้อย่างใจคิดเลยล่ะ)

คาถาที่ชอบใช้ ::อินวิทารี่ (Invitare) สามารถทำให้ไฟเปลี่ยนรูปร่างไปเป็นสัตว์อสูร ปีศาจ หรือ วัตถุ  เช่นทำให้ไฟเปลี่ยนเป็นมังกร มังกรที่เกิดจากไฟนั้นก็กลายเป็นมังกรจริงๆและสามารถใช้พลังของมังกรได้ หรือไม่ก็ ทำให้ไฟเปลี่ยนรูปดาบ ไฟนั้นก็จะกลายเป็นดาบที่จับต้องและสามาถใช้เป็นอาวุธได้จริง ปัจจุบันความสามารถในการเเปลงรูปร่างของไฟจากคาถาของชิโอนั้นสามารถพัฒนาให้แข็งแกร่งขึ้นไปอีกได้

ความสามารถพิเศษหรือพลังพิเศษ: อ่านออกเขียนได้หลายภาษา ได้แก่ กรีก ฝรั่งเศษ จีน สเปน อิตาลี อังกฤษ และญี่ปุ่น , สามารถประคองจิตใจให้ไม่ได้รับผลกระทบจากคำสาปที่เป็นภาพลวงตาได้ , มีความสามารถต่อสู้ระยะประชิดอย่าง เทควันโด้ ไอคิโด้ มวยสากล คาราเต้ ยูโด การสกัดจุด และยังมีความสามารถด้านการฟันดาบด้วย 

ท่าทาง&ลักษณะคำพูดติดปากที่เป็นประจำ:: ไม่มีคำพูดติดปาก(เพราะปกติเอาแต่เงียบ) ท่าทางก็นิ่งๆ เฉยชา และดูสง่าอยู่เสมอ

เพิ่มเติม: - 

Interview Your Ori

            ฃิโอเดินเข้ามาในห้องโถงกว้างที่ไร้ผู้คน มีเพียงแค่ความเงียบงันและเจ้าของเรือนผมงามเท่านั้นที่นั่งไขว้ห้างมองคุณอยู่ด้วยท่าทางอ่อนโยน “สวัสดี ยินดีต้อนรับสู่บ้าน Pearl Phoenix บ้านเจ้าเวหาที่จะทำให้เธอโผบินได้ราวกับว่าวิญญาณออกจากร่าง เธอชื่ออะไร”

            - ทำหน้านิ่ง..........ชูกระดาษที่เขียนชื่อของตนเอาไว้ 'อ๊อกซ์ชิโอ อินโนเซเต้' 

            “อืม...ชื่อเพราะดี หน้าตาเธอก็พอไปวัดไปวาได้นะ”คำพูดของคนตรงหน้าทำให้ชิโอถึงกับคิ้วกระตุกและก่อนที่จะเถียงอะไรไป เขาก็พูดมาอีกว่า “แต่งตัวดีนิ แต่คงจะต้องละทิ้งเครื่องแบบแบบนี้ไปจนกว่าจะจบปีการศึกษาล่ะนะ”

            - พยักหน้า

            “เธอคงได้รับจดหมายจากเราไปแล้วสินะ ถึงได้ย่างกายมาที่นี่ได้ ดีใจด้วยที่ได้อยู่ที่นี่ ฉันคิดว่าเธอคงจะเป็นนักเรียนที่ดี และที่สำคัญเธอต้องเรียกฉันว่า ‘ศาสตราจารย์เพิล’ เพราะฉันคืออาจารย์ใหญ่ของที่นี่”เธอส่งยิ้มให้ด้วยความจริงใจก่อนจะเสกนกไฟไปเกาะอยู่บนบ่าของคุณแล้วจากนั้นมันก็กลายเป็น...เข็มกลัดนกฟินิกซ์

            -  มองไปยังเข็มกลัดด้วยแววตานิ่งๆ

            “มันคือสัญลักษณ์ของบ้านเรา และเธอจะไม่มีวันเอามันออกไปได้จนกว่าจะเรียนจบ เอาล่ะ ไปพักผ่อนเถอะ นี่มันก็ดึกมากแล้วด้วย...”จบคำพูดนั้นเขาก็หายไปเลยโดยไม่ลืมจุดไฟที่เข็มกลัดนั้นให้มันฝังลงไปในหัวใจของคุณ

            - มองตามหลังอาจารย์ใหญ่เพิลด้วยสีหน้านิ่งๆ (จะนิ่งไปไหนนักหนาเจ้าค๊าาาา>_<!!!)

Interview You

สวัสดีจร้า ชื่อไรจ๊ะ

- ซึจังค่ะ

เรื่องใบสมัครทางเราไม่เรื่องมากไปใช่มั๊ย

- ไม่ค่ะ^^

หากลูกคุณติดอาจจะมีการเปลี่ยนแปลงอะไรนิดหน่อย ทำใจได้มั๊ย

- ได้ค่ะ

แล้วถ้าหากว่าลูกไม่ติดคุณจะทำยังไง

- อืม...ก็คงแล้วแต่ไรท์เอลเลยค่ะ

แอดfav.และเพจเอลแล้วใช่มั๊ยคะ

- ค่ะ 

ติดแล้วเม้นด้วยนะ เอลขอร้อง TwT

- แน่นอนค่ะ^^ ถึงจะช้าแต่จะเม้นแน่นอนค่ะ

งั้นก็ขอให้โชคดีนะคะขอบคุณที่ร่วมสมัครนะค่ะ^^

- ค่าา