คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : มื้ออาหารใหญ่ 100%
มาต่อละๆๆ
**************
"เอ้า นั่งสิๆ "เมื่อราชาคนใหม่สั่งทุกคนต้องปฏิบัติตามอย่างเสียไม่ได้
"นาย นี่ หล่อจริงๆเลยนะ"เมื่อถูกเซอเซสชมเอาหน้าด้านๆก็อดอายไม่ได้
"ขอบพระทัยพะย่ะค่ะ"แน่นอนโคทาเรนผู้ยึดหลักเถรตรงต้องทำความเคารพ แต่ยังไม่วายหน้าแดงอ่อนๆ
"ฮ่าๆๆ นายนี่ จริงๆเลย ลดความเถรตรงลงบ้างก็ได้ เสด็จพี่ เชิญท่านสั่งได้เลย"เซอเซสหัวเราะเสียงดังปิดท้ายด้วยการล้อเลียน
" หึ งั้นก็ ข้าซินอาร์ ราชาแดนปีศาจคนปัจจุบันของแต่งตั้งให้โคทาเรนเป็น องค์รักษ์ส่วนตัวของเจ้าชายเซอเซสมีอำนาจรองจากเซอเซสในดินแดนปีศาจ และให้ดำรงยศมาร์ควิส เพื่อเป็นสัญลักษณ์ของการมอบอำนาจอย่างเป็นทางการด้วย "ซินอาร์พูดเรื่อยอย่าไม่สนใจหน้าตาตกใจของโคทาเรน
"เป็นพระมหากรุณาธิคุณอย่างสูง กระหม่อมขอสาบานต่อองค์ซินอาร์ว่า หม่อมฉันจะปกป้อง ดูแลองค์ชายเซอเซสด้วยชีวิต!!!"
"ไม่ต้องมากพิธี อ่อ แล้วก็ต่อไปนี้ห้ามมากพิธีเวลาอยู่กับเซอเซส ไม่ต้องขอบพระทัย ไม่ต้องนอบน้อมมาก แค่ภักดีอยู่เฉยๆก็พอ"ซินอาร์สั่ง
"พะย่ะ..เอ่อ ขอรับ"โคทาเรนรีบแก้เมื่อเห็นสายตาค้อนขวับของเซอเซส
เพียะ เสียงโฟรเซนตบหัวเซอเซส
"เจ้าสมองเมล็ดถั่วรีบบอกพี่เลี้ยงเจ้าว่าให้นั่งแล้ว บอกเจ้าภาพว่า เมื่อไหร่จะให้กินได้ซักทีสิ"
เจ้าองค์รักษ์นั่นถือสิทธิ์อะไรมาตบหัวองค์ชายของข้า(ถือสิทธิ์ไปซะแล้ว)
"กะ..ก็ได้"ข้าเห็นองค์ชายเซอเซสหันไปด่าโฟรเซนทางสายตา
"อ่า งั้นก็ขอให้ทุกท่านเชิญรับประทานอาหารตามอัธยาศัยได้"ท่านซินอาร์รีบพูดอย่่างรู้ทัน แต่ก็ยังไม่วายหันไปด่าเจ้าองค์รักษ์หัวทองทางสายตาอีกรอบ
สิ้นเสียงของฝ่าบาท องค์ชายก็รีบใช้ความเร็วไม่ถึง 5นาทีในการกินอาหารตรงหน้า พอๆกับท่านซินอาร์ พอฝ่าบาททั้งสองวางช้อนทุกคนก็ต้องหยุดกิน ข้าแอบเห็นฝ่าบาททั้งสองส่งสายตาสะใจไปทางเจ้าหัวทองอุจจาระ แต่ว่า ข้าก็ยังไม่ได้กินเลยนะ ถึงจะคิดอย่างนั้นแต่ใบหน้าของโคทาเรนก็ยังสงบเหมือนเดิม
"โฟรเซน ข้ามีอะไรจะคุยด้วยหน่อย"เสียงอันอบอุ่นดังขึ้นจากประตูด้านหลัง พร้อมเจ้าขอร่างออร่าบริสุทธิ์ผุดผ่อง อืม ชื่อเพลโธรัสมั้ง แต่ว่าทำไมต้องส่งสายตารักใคร่ให้มันขนาดนั้นล่ะ ข้าหึงนะ โอ๊ะ เผลอคิดขึ้นมาซะได้ช่างมันไม่ใครได้ยินหรอก(เพราะมีแต่คนอ่าน)
"เอาล่ะเซอเซสข้ามีของขวัญจะให้"ฝ่าบาทรอเจ้าผมทองเดินจนหายลับสายตาแล้วจึงพูดออกมา
"อะไรเหรอซินอาร์ "องค์เซอเซสหันมาถามหน้าตาใสซื่ออย่างน่ารักแต่จู่ๆก็หน้ามุ่ยเหมือนโดนใครสักคนต่อว่า
"คงโดนเจ้าองค์รักษ์ไร้มารยาทต่อว่าอีกล่ะสิเนี่ยแหละข้าเลยเตรียมอุปกรณ์พิเศษเอาไว้ทีนี้เจ้านั่นจะไม่สามารถอ่านใจได้ถ้าเจ้ากดที่อัญมณีบนสร้อยคอนี่"ฝ่าบาทพูดพลางรีบสวมสร้อยแล้วกดในทันที
"ทีนี้เจ้าองค์รักษ์จอมระรานก็จะอ่านใจเจ้าไม่ได้ ถ้าเจ้าไม่ต้องการ แน่นอนถ้าเจ้าต้องการก็แค่คิดว่า"ผนึกจงเปิดออก"แค่นี้เจ้าองค์รักษ์ก็จะอ่านใจเจ้าได้เหมือนเดิม"เจ้าชายเซอเซสมีสีหน้าเบิกบานสะใจเต็มที่ ข้าล่ะชอบจริงๆ
"ขอบใจมากเลยซินอาร์ ถ้าไม่ได้เจ้าข้าต้องแย่แน่่ๆ ทาสใต้พันะสัญญาของข้ามันไม่ค่อยฟังข้าเลย เล่นเอาข้าหงุดหงิดมาก แต่ถ้ามีอุปกรณ์นี้ล่ะก็.."องค์ชายเซอเซสยิ้มชั่วร้ายแต่น่ารัก ในขณะที่ข้ามัวแต่คิดก็ไม่ทันสังเกตว่าพวกลูกน้องขี้นินทาที่กินข้าวยังไม่อิ่มหันหน้าซุบซิบเรื่องของข้าอยู่
"นั่นไง โคหลงเสน่ห์เข้าเต็มเปาแล้ว แต่ที่ฝ่าบาทซินอาร์ให้ของขวัญเนี่ยมีมูลเหตุมาจากองค์รักษ์หัวทองนั่นเป็นทาสใต้พันธสัญญาที่ชอบกัดจิกเจ้านายมากๆ เลยต้องวางแผนคุ้มกันดูเหมือน เจ้าชายซินอาร์จะเปิดทางปูพรมแดงให้เจ้าโคอย่างสุดๆอีกด้วย"ซีซุบซิบไปพลางแอบกินไปพลาง ทำไงได้เขายังไม่อิ่มเลยนี่นา
"ฮ่า ๆ นั่นสินะดูสิทั้งเทิดทูนและรักใคร่อยู่ในดวงตาอย่างไม่คิดปกปิดเลย เอ้าเจ้าหัวทองมาแล้ว"บีหันไปมองที่ประตูที่มีเจ้าเสือหัวทองเดินหน้าบูดมาหา
"เซอเซส!!! เจ้า!! ทำอะไรกับหัวสมองของเจ้าปัญญาอ่อนนี่ทำไมข้าถึงอ่านใจเจ้าเมล็ดถั่วนี่ไม่ไ้ด้"โฟรซินหันไปตวาดซินอาร์อย่างเดือดดาล แล้วหันมามองเซอเซส
"เจ้าบื้อ ซินอาร์มันทำอะไรเจ้า ทำไมข้าถึงอ่านใจเจ้าไม่ได้"โฟรซินเริ่มอาละวาดมโหลาร
"หึๆๆ ทีนี้ข้าก็อยู่เหนือเจ้าแล้วเจ้าเสือ อิ อิ"เรื่องอะไรข้าจะบอก บอกก็โง่สิ หึ ขอบใจเจ้าจริงๆซินอาร์ มีแต่เจ้าคนเดียวที่ดีกับข้า
*****
จบไปอีกหนึ่งตอน ตอนต่อไป ไปเที่ยวในแดนปีศาจ เอาเป็นว่ามันส์ แต่แน่นอนไหนเรื่องนี้ก็ขึ้นด้วยโคทาเรนอยู่แล้ว ก็ต้องตามใจให้บทเด่นไปอีกตอนสองตอนไม่ว่ากันเนอะ
ความคิดเห็น