ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fanfic พิภพพญามังกร เมื่ออ๋าวเยี่ยนโตเป็นผู้ใหญ่

    ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 3 นครสามพิภพ 100%

    • อัปเดตล่าสุด 18 เม.ย. 53


      ในสนามต่อสู้แห่งหนึ่งในนครสามพิภพ  

      ตึ่ง ตึ่ง ร่างของอ๋าวเยี่ยนปรากฏออกมา แน่นอนยังอยู่ในชุดมีค่าสูงศักดิ์เหมือนเดิมพร้อม

    ประกาศหาคนมาแทงนักรบทันที

      "เวทีบนสู้ตาย เวทีล่างสู้ดวง มาๆ ใครจะพนันใครก็เข้ามาเลย แทงหนึ่งได้สิบ แทงหนึ่งได้สิบ 

    เข้ามา ใครจะแทงใครเข้ามาเลย"อ๋าวเยี่ยนเรียกคนที่กำลังมุงดูอยู่ให้เข้ามาแทงโดยมีเจี๋ยเซียว

    เป็นคนแจกป้ายไม้ว่าแทงใครอยู่อย่างซื่อสัตย์

      "ไม่นึกเลยนะว่าในเมืองหลวงจะมีที่คึกคักแบบนี้"ร่างของชายหนุ่มใบหน้าหมดจดงดงาม ใส่

    เสื้อแพรสีขาวขลิบน้ำเงินยาวถึงเท้า ลายก่อนที่จะถึงขลิบเป็นเปลวเพลิงสีฟ้าอ่อนทำให้ร่างนั้นดู

    เด่นสง่าขึ้นมาทันที 

      "ฝ่าบาทที่นี่ไม่ใช่ที่ๆท่านจะมาเดินเล่นนะพะยะค่ะ ระวังตัวไว้บ้างจะเป็นการดีมากเลยพระเจ้า

    ค่ะ"หนุ่มวัยกลางคนแต่เหมือนอัศวินแต่ไม่ใส่หมวกพูดกับชายหนุ่มรูปงาม แต่สิ่งที่ำได้กลับเเป็น

    พัดถองที่ท้องแทน

      "อย่ามาขู่ข้าหน่อยเลย ใครมันจะทำอะไรข้าได้ฮึ"ชายหนุ่มรูปงามตอบ

      ถ้ามาดูกันดีๆแล้วหนุ่มรุปงามที่ว่าก็คือ อดีตเซียนเม่ย ปี้โยว เงาของเซียนฝานฮัว ซึ่งเปรียบดั่ง

    ลูกชายของฝานฮัว กับอิงพ่อ ทายาทแห่งบรรพตยอดสุวรรณ

      "ว้าวๆ  ไม่ทราบว่าคุณชายท่านนี้อยากจะำพนันอะไรรึเปล่า แต่ที่นี่ไม่ได้ใช้เงินพนันนะที่นี่ใช้

    ของวิเศษและก็พวกของหายากมาพนันกันโดย ถ้าชนะจะได้ของที่แทงคืนรวมถึงเงินที่เป็นมูลค่า

    ของของวิเศษอีกสิบเท่า เป็นไง เงื่อนไขน่าสนใจมั๊ย"เสียงร้องตอนแรกเพราะอ๋าวเยี่ยนเห็นชุดที่

    ปี้โยวใส่มีมูลค่าสูงลิบถึงจะไม่เท่าแต่ต้องเป็นเซียนที่มีฤทธิ์และของวิเศษเยอะ แน่นอนอาจเป็น

    ลูกขุนนางในเมืองสามพิภพนี้อีกด้วย

     "เอาสิ เอา อืมปิ่นหยกขาวบริสุทธิ์นี่ไป"ปี้โยวตอบตกลง ท่ามกลางสีหน้ายิ้มไม่หุบของอ๋าวเยี่ยน

     ปิ่นหยกขาวบริสุทธิ์ ของวิเศษระดับสูง มีพลังเย็นสามารถใช้ฝึกวิชาของปีศาจ เทพ มาร เซียน 

    ขั้นพื้นฐานได้จัดอยู่ในของราคาแพงพอตัวเพราะฉะนั้นอ๋าวเยี่ยนจึงรีบตะครุบโดยไม่รีรอ ในขณะ

    ที่ปี้โยวแทบไม่มีท่าทางอะไรเลยแม้แต่น้อย เพราะมันเป็นของที่หาได้ทั่วไปสำหรับผู้ปกรครอง

    นครสามพิภพเช่นเขา
     
      "อ่ะนี่ ป้ายพนันไม่ทราบท่านเลือกใครระหว่าง อดีตราชนิกูลแคว้นเจิ้งจอมหลงทาง เซียวหง
    กับ เฒ่าบัดซบชิงถง"อ๋าวเยี่ยนเสนอพลางดีดลูกคิดรางแก้วไปในหัว

      "เฒ่าบัดซบชิงถง"ปี้โยวตอบอย่างมั่นใจ

      "ฝ่าบาทจะดีเหรอ กระหม่อมเทียนซ่าจื่อไม่เห็นด้วยเลยซักนิด ที่ๆมีแต่เสือสิงห์กระทิงแรดจะไม่โกงเราหรอกรึ"อดีตผู้อาวุโสแห่งสำนักเฉียนคุนที่บรรลุเป็นเซียนแล้วมาเป็นองค์รักษ์ให้เจ้านครสามพิภพ

      "โอเค เอ๊ย ตกลง เฒ่าบัดซบชิงถงนะ อ่ะนี่"อ๋าวเยี่ยนยิ้มแก้มปริ หัวเราะอยู่ในใจ ที่ปี้โยวเลือกชิงถง เพราะว่าตาแก่นี่หลอกว่าแพ้ได้เนียนที่สุด แล้วเดินห่างออกมาแล้วกระซิบ

      "เจี๋ยเซียวไปบอกเฒ่าบัดซบชิงถงให้แกล้งแพ้ซะ หึ ปิ่นหยกบริสุทธิ์ของระดับสูงสุดหายากระดับนั้น หาไม่ได้ง่ายๆเลยเข้าใจใช่มั๊ย"อ๋าวเยี่ยนผู้ชั่วร้ายสั่งการ

      "รับคำสั่งเป๋าเป่าอ๋าวเยี่ยน  จิ่นเอ๋อร์จะรีบไปเดี๋ยวนี้"เจี๋ยเซียวรับคำีรีบวิ่งเข้าไปด้านหลังเวทีทันที

      โหม่ง โหม่ง เสียงกลองประกาศเวลาเริ่มการประลอง

      "สวัสดี ทุกท่าน วันนี้ข้่าขุนโจรเวินเยี่ยนจะมาเป็นพิธีกร พากย์การต่อสู้ให้ทุกๆท่านได้ชมกัน
    เอาล่ะมาแนะนำคู่ต่อสู้ในวันนี้ คนแรก อดีตเป็นราชนิกูลระดับสูงของแคว้นเจิ้งภายหลังบรรลุเป็นเซียนระดับสูง ความสามารถพิเศษคือหลงทาง เซียววว หงง "อ๋าวเยี่ยนหรือเวินเยี่ยน หนุ่มน้อยหน้าหวานหยดย้อยขึ้นพากย์บนเวที

      "คนที่สอง ผู้ที่ดีแค่ชื่อน่าฟังแต่ความจริงไม่ได้เรื่องเฒ่าบัดซบ ชิงง ถงง"อ๋าวเยี่ยนแค้นฝังใจมาจนถึงทุกวันนี้จึงคอยลอบจิกลอบกัดชิงถงซ้ำยังใช้มาทำหน้าที่เบี้ยใต้การพนันของตัวเองอีกด้วย

      "ทำไมเราต้องมาทำหน้าที่นี้ด้วย "ชิงถงบ่นอุบ
     
      "ไม่ต้องพูดเลยเจ้าก็ทนสายตาออดอ้อนแสนสวยน่ารักและเปี่ยมเสน่ห์ไม่ได้ เลยยอมมาทำ ยอมแล้วห้ามบ่น"เซียวหงยิ้มเย็น

      "ยังไงก็ออมมือด้วยละกัน เพื่อเป๋าเป่ามังกรน้อย ท่องไว้"เซียวหงเหมือนจะหลุดไปอีกโลกหนึ่งแล้วพุ่งโจมตีใส่ชิงถงอย่างรวดเร็ว

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×