Fanfic shi shen วุ่นนักภูตพิทักษ์ของผม ภาคพิเศษ

ลำดับตอนที่ #2 : ความสงสัยของจื่อฝู 1 90%

ช่วงเวลา  ภาค 3 เป็นต้นไป

ตัวละครหลักของชุด จื่อฝู + จื่อเยี่ย

ตีมเรื่อง สนุก สดใส



เช้าวันหนึ่งในเวลาประจำวันของซินแสเจียงจื่อฝู(เขียนง่ายดีถือว่าเข้าใจนะเค้าขี้เกียจไปเปิดหนังสือมาพิมพ์)

"ฮ้าว วันนี้จะทำอะไรดีนะเรา อืม ไปเดทกับโหยวเอ๋อร์ ดีกว่าอุ้บ"ซินแสเจียงรีบหุบปากฉับทันที

ที่นึกขึ้นได้ว่าจิ้งจอกน้อยที่ตามติดเขาตลอดเวลาก็นอนในห้องนี้ด้วย แต่พอหันไปดูกลับไม่มีแม้

แต่เงาของจิ้งจอกจื่อเยี่ยที่ปรกติจะตื่นสายกลับไม่อยู่บนเตียงเสียแล้ว

แต่เหตุการณ์ที่ผิดปกติหล่าวนี้เจียงจื่อฝูก็ไม่นำพา รีบแต่งตัวหล่อ และวางแผนจะไปเดทกับ

ดอกลิลลี่ที่รักทันที

"อ๊อก อ๊อก เหม็นน่ะพี่สาวใส่อะไรลงไปหรือครับทำไมมันถึงได้เหม็นขนาดนี้ล่ะ"พอเขาเดินลง

มาก็ได้ยินเสียงอ้วกดังขึ้น พร้อมกับเสียงหอบราวกับขาดหายใจหลังจากอ้วก ตามมาด้วยเสียงอู้อี้เหมือนปิดจมูกพูดของจื่อเยี่ยดังมาจากห้องอาหาร

"พี่ไม่ได้ใส่อะไรลงไปเลยนะ หรือว่าจื่อเยี่ย เป็นโรคอะไรรึเปล่า ไม่ได้การละอย่างนี้ต้องพาไปหาหมอแล้วนะ"คุณนายลู่ตัดสินใจโดยไม่ปล่อยให้ปีศาจอาการแปลกๆปฏิเสธได้

"อืม งั้นผมไปหาพี่ชายบุญธรรมก่อนละกันฮะ พี่เจ๋อเยว่เรียนหมอน่าจะรู้ว่าผมเป็นโรคอะไรกันแน่"ลู่จื่อเยี่ยพูดเสร็จก็วิ่งออกไปทันที

ในใจของเจียงจื่อฝูก็เป็นแอบเป็นห่วงจิ้งจอกน้อยอยู่ไม่ได้ จื่อฝูยอมให้ลูกจิ้งจอกนั่นมาตื๊อเขาดีกว่าเป็นโรคหมดแรงอย่างนี้ เจียงจื่อฝูเลยตัดสินใจจะตามไปดูเผื่อจิ้งจอกน้อยจะเป็นอะไร

"จื่อเยี่ย เป็นอะไรไปเหรอ ให้พี่ไปส่งมั๊ย"จื่อฝูอดไม่ได้ที่จะถามอย่างเป็นห่วง แต่ปฏิกิริยาที่ตอบรับมากลับเป็นอาการหน้าแดงของจิ้งจอกน้อย

"เอ่อ ไม่เป็นไรหรอกฮะ ผมแค่ไม่สบายนิดหน่อยเดี๋ยวไปหาพี่เจ๋อเยว่ก็หายแล้วล่ะ"จื่อเยี่ยตอบตะกุกตะกัก เหนียมอาย เหมือนซ่อนอะไรอยู่ดันไปกระตุ้นตอบความอยากรู้อยากเห็นที่นานๆจะมีครั้งของเจียงจื่อฝูเข้าให้

"แล้วให้พี่ไปส่งไหม" ทันทีที่ได้ยินเจียงจื่อฝูถาม ลู่จื่อเยี่ยก็ออกอาการหน้าแดงซู่ทันที สะบัดร้อนสะบัดหนาวปฏิเสธกล้อมแกล้มทันที "ไม่เป็นไรหรอกฮะ พี่จื่อฝู ไม่ต้องลำบากหรอก แค่แพ้อะไรนิด หน่อยไปหาพี่เจ๋อเยว่ก็พอแล้วล่ะฮะ"

"หืม หน้าแดงอีกแล้วเป็นอะไรมากหรือเปล่า ที่สำคัญ ไปส่งแค่นี้ไม่ลำบากหรอกน่า ไปกับพี่มั๊ย"เจียงจื่อฝูยิ่งอยากรู้เข้าไปใหญ่เลยว่าลู่จื่อเยี่ยเป็นอะไร

"หืม พี่จื่อฝู จื่อเยี่ย มีอะไรกันเหรอ"เสียงใสๆของลู่อวี่ดังขึ้นจากข้างหลังทั้งสองคน ที่สำคัญคือตอนนี้ลู่อวี่แต่งตัวในสไตล์ที่คิดว่าดูดีที่สุด ราวกับจะไปหาแฟนงั้นแหละ

"ว้าว พี่อวี่ แต่งตัวแบบนี้จะไปหาสาวที่ไหนหรือฮะ"จื่อเยี่ยได้ใช้ทักษะหลอกลวงของจิ้งจอกในการเปลี่ยนเรื่องเป็นครั้งแรกในชีวิต

"คือพี่จะไปหาพี่เจ๋อเยว่น่ะ เรานัดว่าจะไปเที่ยวตั้นสุ่ยกันน่ะจื่อเยี่ย จื่อเยี่ยมีอะไรจะฝากบอกพี่เจ๋อเยว่รึเปล่าล่ะ"ถึงลู่อวี่จะพยายามตอบให้เป็นธรรมชาติที่สุดแต่ก็ปิดท่าทางเหนียมอายไว้ได้ไม่มิด ทำให้จื่อเยี่ยรู้สึกเหมือนว่าทั้งคู่จะไปเดทกันไม่มีผิด

"คือผมแพ้อากาศน่ะก็เลยจะไปเอายาจากพี่เจ๋อเยว่หน่อยนึง"จื่อเยี่ยได้โอกาสสลัดจื่อฝูแล้วเกาะลู่อวี่

"งั้นก็ไปด้วยกันเลยสิจะได้ไม่เปลืองน้ำมันพี่จื่อฝูก็ไปทำงานก่อนเถอะเดี๋ยวผมพาจื่อเยี่ยไปเอง"ลู่อวี่ยิ้ม

"อืมงั้นพี่ไปทำงานก่อนนะ"เมื่อเจอเข้ากับลู่อวี่ จื่อฝูก็หมดปัญญาไล่ต้อนจิ้งจอกน้อย

"ไปดีมาดีนะฮะ "ลู่อวี่พูดส่ง

"พี่อวี่ ไปหาพี่เจ๋อเยว่เร็วๆเลยนะฮะ"จื่อเยี่ยเร่งในทันที

"อืม"ลู่อวี่รับคำแล้วรีบพาจิ้งจอกน้อยไปหาเจ๋อเยว่ที่อพาร์ตเมนท์ทันที

อพาร์ตเมนท์เจ๋อเยว่

"เอ่อ จื่อเยี่ย ตามหลักแล้วนี่คืออาการของคนแพ้ท้อง"เจ๋อเยว่ทำหน้าเครียดพูดออกมา โดยมีสีหน้าตกใจของลู่อวี่และจื่อเยี่ย

"หา์? แล้วจื่อเยี่ยจะท้องกับใคร อย่าบอกนะว่า พี่จื่อฝูน่ะ"