ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fanfic พิภพพญามังกร เมื่ออ๋าวเยี่ยนโตเป็นผู้ใหญ่

    ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1 กาลเวลา 100%

    • อัปเดตล่าสุด 27 ก.พ. 53



    หลังจากที่เวลาผ่านมานานแสนนานเรื่องวุ่นทั้งหลายต่างสะสางกันเรียบร้อย อ๋าวเยี่ยน น้อยจาก

    เด็กน้อยก็โตได้อายุ19 พร้อมไปด้วยเสน่ห์และรูปร่างอรชรอ้อนแอ้นเป็นที่ต้องตาต้องใจของทุก

    คนไม่ว่าใครเห็นเป็นต้องหลงไม่เว้นแต่คนในครอบครัว

    "เยี่ยนเอ๋อร์ จะไปไหน นี่มันเวลาไปที่หอประชุมใหญ่ไม่ใช่เหรอ"เสียงอ๋าวเสวียนดังมาแต่ไกล

    เพื่อตามหาน้องชายสุดที่รัก

    "ใครจะไปหละ ที่นั่นมีแต่พวกชีกอโรคจิต วิปริต วิปลาส ทั้งนั้นเลยแง้ เกอเกอ ต้องช่วยเยี่ยน

    เอ๋อร์ น้า เกอเกอ ฮือ ฮือ เค้าถูกลวนลามด้วย เกอต้องจัดการให้เยี่ยนเอ๋อร์ด้วย"อ๋าวเยี่ยน

    รีบฟ้องเรื่องราวที่ำไม่เกินความจริง แก่ พี่ชายพลางออดอ้อน แกล้งทำเป็นกลัวด้วยความสามารถ

    พิเศษส่วนบุคคล  

    ส่วนพวกวิปริต วิปลาสคำๆ นี้ไม่ได้ผิดไปเลยสักนิดเดียว เนื่องจากเสน่ห์ของอ๋าวเยี่ยนเป็นที่โด่ง

    ดังไปทั่วทุกพิภพจึงมีทุกเผ่าพันธ์ต่างพากันมายนโฉมงามแห่งยุค ที่เจ้าตัวไม่อยากจะยอมรับ 

    ทำให้ พิภพพญามังกรคิดหากำไร โดยการสร้างหอประชุมซึ่งมีไว้สำหรับพาอ๋าวเยี่ยนไปโชว์ตัว 

    เพื่อหลอกล่อเอาของวิเศษจากทั้ง เซียน มาร ปีศาจ เทพ แม้กระทั่งพวก ภูตผี วิญญาณ  มา

    เป็นค่าเข้าชม  แน่นอนนี่เป็นผลงานของราชามังกรผสมกับจิ้งจอกเฒ่าผู้ชื่นชอบในการเห็นคน

    อื่นเเป็นของเล่่น หรือเป็นการแก้แค้นที่ทำให้หัวปั่นตอนยังเด็กก็ไม่รู้ ตอนแรกอ๋าวเยี่ยนเห็นแก่

    สมบัติ จึงยอมร่วมมือด้วย ต่อมาพอเยอะขึ้นเริ่มมีการหวังแตะเนื้อต้องตัวอ๋าวเยี่ยน จนทำให้อ๋าว

    เยี่ยนผู้ยังไม่บรรลุนิติภาวะโกรธ และรู้สึกสยองมาก จนทำให้ไม่อยากไปอีก ซึ่ง เซียงซีผู้แอบ

    รับเงินมาแล้วล่วงหน้าเกิดอาการชักกระตุก พยายามหลอกล่อไปให้ได้ แต่ผล ไม่เพียงหลอกล่อ

    ไม่สำเร็จยังโดนพี่ชายฝาแฝดของอ๋าวเยี่ยน เล่นงานเสียยับเยิน

    " ก็ได้ ก็ได้ ถ้าตี้ตี ไม่อยากไปเกอเกอก็ไม่บังคับ ตี้ตี แต่เรื่องลวนลาม ตี้ตี เนี่ยพวกมันทำอะไรตี้

    ตี เดี๋ยว เกอเกอ จัดการให้"น้ำเสียงช่วงหลังของอ๋าวเสวียนเปล่งประกายสังหารอย่างแรงกล้า 

    "ก็พวก ขุนนางมารโรคจิตทุเรศน่ะสิ เกอเกอ ต้องจัดการให้เยี่ยนเอ๋อร์ด้วย"อ๋าวเยี่ยนแกล้งทำท่า

    ทางเบะปากเหมือนจะร้องไห้เพื่อเป็นการแก้แค้นขุนนางมารที่มองเขาด้วยสายตาจาบจ้วง 

     "หนอยแน่พวกมารบัดซบ ตกลง เดี๋ยวเกอเกอ จะจัดการให้แต่ว่า.."ท้ายหางเสียงของอ๋าว

    เสวียน พี่สี่ผู้เป็นที่พึ่งก็พุ่งเข้าไปหอมแก้มพร้อมกับเอ่ยคำพูดที่ทำให้คนฟังแข็งค้าง

      "ต้องเอามัดจำไว้ก่อน อ้อ วันนี้แต่งตัวน่่ารักดีนะ"พอเอ่ยคำพูดที่ทำให้คนฟังแทบลมจับ เสร็จก็ิ

    วิ่งหนีไปทันที

      "อ๋าวเสวียน!!!"อ๋าวเยี่ยนตกใจจนลืมตัวตวาดพี่ชายตัวเองทันที

       และแล้วอ๋าวเยี่ยนก็สำรวจตัวเองตามคำพูดของอ๋าวเสวียนทันที ชุดของหนุ่มน้อยเป็นชุด

    เหมือนขุนนางบุ๋น เพียงแต่ดูเป่งประกายกว่าชุดอื่น เนื้อแพรสีขาวขับสีผิวให้ดูกระจ่างงดงามทอ

    จากขนหงส์สวรรค์ปักเป็นลายนกกระเรียน และนกยูง โดยเส้นสายที่ทอเป็นอัญมณีแท้ทอ

    ประกายสดใส บนศรีษะใส่เครื่องแบบเดียวกับอ๋าวซวิ่นตอนเด็ก คาดเข็มสีน้ำเงินเข้มสนิทหัว

    เข็มขัดเป็นรูปกุหลาบป่างดงาม แน่นอน ไม่ใช่แค่นี้ไม่งั้นเสียชื่อ อดีตเป๋าเป่าจอมงกน่ะสิ ใช่มี

    ปลอกแขนรูปมังกรสลักจากหินกลืนวิญญาณจากยมโลก  รองเท้าหัวมนทำจากทองคำขาวนำมา

    สานเป็นรองเท้าอย่างงดงาม ซึ่งทั้งหมดล้วนแต่เป็นของที่อดีตเป๋าเป่าจอมงกไถมาจาจักรพรรดิ

    เซียนตอนที่ไปตกลงทำสัญญาสามพิภพ

       "ดูตรงไหนก็ไม่เห็นมีอะไรผิดปกตินี่"อย่างที่พูดอ๋าวเยี่ยนไม่เคยรู้สึกเลยว่า ตัวเองเป็นผู้ที่งด

    งามที่สุดในวังราชามังกรแห่งนี้ นอกจากนี้เครื่องประดับเหล่านี้ก็กลายเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว

    ของอ๋าวเยี่ยน เนื่องจากไม่มีใครมีสมบัติเท่าอ๋าวเยี่ยน อีกแล้วน่ะสิ หลายปีมานี้อ๋าวเยี่ยนใช้ร่าง

    ของตัวเองที่มีเสน่ห์เกินใคร สะสมสมบัติจำนวนมหาศาล  และแล้วการคาดการณ์ในการณ์ก่อน

    ของอ๋าวเสวียน ที่ว่า โตขึ้นเป๋าเป่าจะใส่เกือกทองคำ สวมเสื้อทองคำ อยู่เรือนทองคำ กลิ้ง

    เกลือกบนกองทองคำก็เป็นจริง

    -----------------------
    เจาะแจ๊ะท้ายเรื่องกับไรท์เตอร์

    ฮูว์ กว่าจะเสร็จไม่ใช่ง่ายๆเลย เอาล่ะ้
    เรื่องแรก กราบขอบพระคุณผู้อ่านทุกท่านที่สนับสนุนแล้วเข้ามาเมนท์ให้กันมากๆเลยน้า
    เรื่องสอง มีฉากพี่สี่ที่รักไปแล้วเดี๋ยวจะมีฉากเจี๋ยเซียวโผล่ออกมาบ้างในตอนต่อไปน้า
    เรื่องสาม สัญญาสามพิภพที่กล่าวไปในเรื่องจะเป็นตัวดำเนินหลักของเรื่องนี้ส่วนจะเป็นยังไงนั้นขอให้ติดตามกันต่อไป
    สุดท้าย เรื่องนี้จะมีการจับให้หลายๆคนมาหลงรักเยี่ยนเอ๋อร์ของเรา 

    ปล.คนเขียนเหนื่อยมีฟิคเยอะแยะให้สะสาง ถ้าช้าก็อย่าว่ากันนะ 


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×