ตอนที่ 33 : Special : My Queen 8
My Queen 8
..13 ปีก่อน..
ฤดูใบไม้ผลิแสนสดใส ดอกท้อบานสะพรั่งอวดสีชมพูสวยสดงดงามบนกิ่งก้านในรั้วเรือนจีนโบราณขนาดใหญ่บนเกาะฮ่องกง เด็กผู้หญิงตัวน้อยในชุดกี่เผ้าสีแดงสดใสมัดเปีย 2 ข้างวัยเพียง 13 ปีวิ่งเล่นในสวนเดาะบอลสีชมพูไปมาในมือในสวนไปมา บอลกระเด้งหลุดออกจากมือ เธอวิ่งออกไป ไล่ตามหมายเก็บบอล
หมับ!
ลูกบอลสีสวยถูกเก็บได้โดยชายหนุ่มร่างสูงแปลกตาคนหนึ่ง กลิ่นควันแมกไม้จางกับใบชาอ่อนและดอกไม้ชนิดหนึ่งที่ไม่เคยได้กลิ่นมาก่อน..เหมือนกุหลาบแต่เป็นกุหลาบสายพันธุ์ที่ยิ่งใหญ่กว่าวงศ์กุหลาบทั้งมวล ดอกท้อในสวยยังไม่อาจเทียบเท่าฟีโรโมนจากอัลฟ่าไม่ทราบนามตรงหน้าในชุดสูทสีดำทับโค้ทตัวยาวสีเดียวกัน บอลถูกยื่นส่งคืนให้เด็กน้อยผู้เป็นโอเมก้า เธอยื่นมือรับบอลอย่างกล้าๆกลัวๆมากอดเอาไว้
“สิงโต”
ชายชราผมขาวโพลนเสยเรียบในชุดกี่เผ้าชายสีน้ำเงินลายมังกรกับไม้เท้าเรียกหาแหบเปี่ยมอำนาจดังขึ้นโดย บุรุษนามว่าสิงโตเดินสวนผ่านเด็กหญิงตัวน้อยพร้อมกับอัลฟ่าหนุ่มผู้เป็นมือซ้ายและมือขวาตามประกบข้างเข้าไปในห้องรับรองแขกเปิดหน้าต่างกว้าง
“คุณหนูเหมยลี่เจ้าคะ?” สาวใช้เรียกหา เธอทิ้งบอลส่งคืนให้สาวใช้ วิ่งไปแถวหน้าต่างห้องรับแขก ซ่อนตัวอยู่หลังต้นดอกท้อ แอบมองบุรุษร่างสูงที่เดินทางมาคุยงานกับปู่ บอสแห่งมังกรวารียิ่งใหญ่..ท่าทางเคร่งขรึม ดุดัน หล่อเหลาคมเข้ม ทุกอากับกิริยาสง่างามไปหมด เลอค่าจนยากละสายตา ยิ่งมองยิ่งปลื้มเรียกสีแดงแล่นริ้วบนพวงแก้มใส
“พี่ใหญ่..” เหมยลี่พึมพำเอ่ยเรียกโดยที่อีกฝ่ายไม่รู้ตัว
หลานชายของบอสลีโอนิกรุ่นก่อน สุขุมเยือกเย็นแอบแฝงร้อนแรง
ราชสีห์หนุ่มแห่งพงไพรคว้าหัวดวงใจมังกรสาวแห่งท้องทะเล
.
.
.
พนักงานต้อนรับ ณ โรงแรมหรูระดับ 5 ดาวในเขตจิมซาจุ่ยทำหน้าตื่นตกใจหลังเห็นโอเมก้าหนุ่มผิวขาวผ่องผลักประตูเข้ามาในล็อบบี้สภาพเนื้อตัวมอมแมมโชกเลือดแห้งกรังบนสูทขาวสีหม่นตัดผ้าพันคอไหมพรมสีแดงตุ่น ยามทำท่าจะเข้ามาจัดการขับไล่ ทว่า..กุญแจในมือขาวป้อมชูให้ดูทำให้ยามร่นถอยออกไป จังหวะกำลังเลี้ยวขึ้นลิฟท์ เสียงเรียกชื่อทำให้คริสชะงักฝีเท้าหันไปมองโซฟารองรับแขก
“คริสซัง..หน้าคุณ..”
“ช่างเถอะครับ คุณโทยะมาหาผมถึงนี่เลยเหรอ” คริสเลือกเมินอัลฟ่าชาวญี่ปุ่นชี้นิ้วไปยังแก้มซ้ายทิ้งรอยตบจากเหมยลี่ไว้เด่นชัดแล้วยิงคำถามกลับถึงการปรากฏตัวของคู่ค้าที่ยืนตะลึงกับสภาพเหมือนไปฆ่าใครตายของเขาอย่างไรอย่างนั้น ซึ่งก็ใกล้เคียงอยู่แต่กลับมุมเป็นเกือบโดนฆ่าตายเสียมากกว่า โทยะ
“ก็จู่ๆ คริสซังตัดสาย โทรติดต่อไม่ได้ด้วย ผมจะปล่อยให้คู่ค้าเป็นอะไรไปไม่ได้หรอกครับ ผมเป็นคนพาคุณมาฮ่องกง นี่เป็นความรับผิดชอบของผมด้วย” โทยะกล่าวทั้งสีหน้าสำนึกผิดพลางถอนหายใจโล่งอกที่คริสปลอดภัยดี “แล้วคนอื่นๆ?”
“…..” การเงียบเป็นคำตอบที่ชัดเจนยิ่งกว่าอะไร โทยะคาดเดาได้ไม่ยาก กำลังจะอ้าปากแสดงความเสียใจ ทว่า..คริสยกมือปรามเอาไว้ทั้งสีหน้าเรียบนิ่ง
“ช่างเถอะครับ..ตอนนี้ผมอยากรู้เรื่องมังกรวารีมากกว่า คุณโทยะรู้เรื่องเกี่ยวกับมังกรวารีไหมครับ?”
ที่มาของมาเฟียฮ่องกง สัญญารุ่นต่อรุ่นที่ราชามิอาจบิดพลิ้ว
“รู้ครับ อันที่จริงคริสซังน่าจะรู้มากกว่านะครับ คุณเป็นเลขาของสิงโตซังไม่ใช่เหรอครับ”
“..ไม่ทราบครับ ผมมาทำงานแค่2ปีเอง“
“อา...เหลือเชื่อเลย” โทยะอุทาน ยิ่งทำให้คริสรู้สึกแย่หนักเข้าไปกว่าเดิม พวกเขาย้ายมากลับมานั่งบนโซฟาในโซนปลีกวิเวกจากแขกโรงแรมคนอื่นๆ พร้อมเรื่องราวเล่าขานถึงตัวตน ‘Hai Dragon’ หรือ ‘มังกรวารี’ มาเฟียผู้ทรงอิทธิพลที่สุดในเกาะฮ่องกง และยังเป็นผู้ครองการค้าทางน่านน้ำที่สำคัญอันดับต้นของโลกสมชื่อแก๊ง
“ถ้าให้พูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างลีโอนิกกับมังกรวารี ต้องเล่าย้อนไปซักหลาย 100 ปีก่อน รุ่นที่ 1 ของลีโอนิกกับมังกรวารี แต่เดิมเป็นมือซ้ายและมือขวาของ ‘แองเจโล่แฟมิลี่’ ”
“แองเจโล่?” คริสเลิกคิ้วฉงน ไม่เคยได้ยินชื่อแก๊งมาเฟียนี้มาก่อน คริสรู้จักกลุ่มแก๊งเกือบหมดตามเอกสารที่สิงโตบังคับให้อ่านเป็นประจำจนขึ้นใจ เว้นเพียงเรื่องของมังกรวารีกับแองเจโล่ที่ไม่เคยปรากฏในเอกสารซักฉบับ
“ครับ แองเจโล่แฟมิลี่ เป็นแก๊งมาเฟียที่ทรงอิทธิพลที่สุดในยุดนั้น เอเลน่า หัวหน้าแก๊งมาเฟียเป็นอัลฟ่าสาวชาวอิตาลี เธอเป็นคนที่ได้รับการยอมรับว่าเป็นคิงอัลฟ่าในยุคนั้น แต่แล้วจู่ๆ เธอก็เสียชีวิตลงอย่างเป็นปริศนาในกองเพลิงบ้านของเธอเอง แองเจโล่ที่เหลือรอดชีวิตกระจัดกระจายเป็นหลายแก๊งมาเฟีย แต่แก๊งที่ใหญ่ที่สุดยาวนานมาถึงปัจจุบันคือลีโอนิกกับมังกรวารี ทั้ง 2 แก๊งเป็นขั้วอำนาจคนละด้านและก็ไม่อยู่ในรายชื่อพันธมิตรด้วยกัน แต่มีข่าวลือว่าทั้ง 2 แก๊งเป็นมิตรที่ดีต่อกันรุ่นต่อรุ่น เรียกว่าเป็นพันธมิตรที่รักกันจริงๆ ในสังคมมาเฟียก็ว่าได้”
มิตรแท้ไม่จำเป็นต้องเอ่ยนาม ไม่จำเป็นต้องประกาศก้อง
เหมือนศัตรู แต่ลึกซึ้งกว่านั้น
“ผมเคยเจอบอสของมังกรวารีด้วยนะครับ เหลียงซังดูน่าเกรงขามมาก เห็นว่ามีหลานสาวคนเดียวดันเป็นโอเมก้าด้วย ตอนนี้เหลียงซังเสียแล้ว ไม่รู้เธอจะไหวเหมือนคริสซังไหม” โทยะกล่าวด้วยท่าทีเห็นใจยามนึกถึงหลานสาวที่เคยพบเจอในงานเลี้ยงพบปะสังสรรค์ครั้งหนึ่ง เธอติดตามปู่ของเธอมาในฐานะหลานสาวของหัวหน้าแก๊งมังกรวารี สาวชาวฮ่องกงผิวขาวเนียนละเอียดรับผมสีดำยาวสลวยถึงเอวในชุดราตรีสีแดงแหวกลึกถึงอกนูนอิ่มเผยลำคอระหงไร้รอยกัดอย่างไม่เกรงกลัวสายตาอัลฟ่า ทว่า..ดวงตาเรียวสวยคมใต้ขนตาแพยาวกลับไม่ยี่หระอัลฟ่าในงานซักคน เดินเชิดชูคอไร้รอยกัดพร้อมกลิ่นหอมดอกท้อละมุนเย้ายวนในงานเคียงข้างปู่ของเธอ
“ลี่ซัง..เธอเป็นคนสวยมากเลยครับ ถ้าคริสซังได้เห็นจะต้องตะลึงเลย ผมยังอดตาค้างไม่ได้เลย แหะๆ ไม่รู้ว่าคริสซังรู้เรื่องนี้ไหม ข่าวลือกันว่ากองกำลังสำคัญที่ทำให้สิงโตซังพาลีโอนิกผ่านยุคมืดมาได้เพราะกำลังสนับสนุนของมังกรวารีหนุนหลัง ถ้าเป็นเรื่องจริงผมต้องยอมรับเลย ว่าถ้าไม่รักกันจริง ไม่ช่วยเหลือกันขนาดนี้แน่นอนในวงการแบบนี้”
“…” คริสนั่งสะกิดเล็บไปมา รับฟังเงียบๆ สิงโตไม่เคยเล่าเรื่องความสัมพันธ์ซับซ้อนระหว่างลีโอนิกกับมังกรวารีให้ฟังเลยซักนิดเดียว ไม่เคยรู้ว่าทั้ง 2 แก๊งรักใคร่กันเหนียวแน่นมาก
สิงโตไม่เคยบอก ไม่คิดจะพูดซักอย่าง
แถมยัง...
“คริสซัง..ตาแดงๆนะครับ” หัวหน้าแก๊งยากูซ่าซากุราอิทัก คริสละมือที่เผลอเรอลูบคอเบาๆ แถวบริเวณรอยกัดเก็บซ่อนไว้ใต้ผ้าพันคอสีแดง ปากอิ่มฝืนยิ้มน้อยๆให้อีกฝ่ายที่ทำหน้างุนงงจ้องมองมาที่เขาพลางหันหน้าหนีอีกฝ่ายทำทีเป็นกระชับผ้าพันคอพลางปัดฝุ่นเกาะตามเสื้อผ้าไปมา
“ผมเคืองตาน่ะ น่าจะโดนฝุ่นในเมือง เจอกันพรุ่งนี้เช้าที่ไซต์งานนะครับ” เขาบอกลาอีกฝ่ายปลีกตัวออกจากล็อบบี้กลับขึ้นมายังห้องพัก VIP ชั้นบนสุด คีย์การ์ดเสียบลงช่องหลังปิดประตูลงกลอน ไฟสว่างวาบเผยห้องชุดหรูหราครบครั้นแบ่งโซนห้องรับรองแขก ห้องนอนไว้อย่างเด่นชัด เขาปลดเสื้อสูทสีหม่นออกพาร่างกายเข้าชำระล้างในห้องน้ำ สายน้ำจากฟักบัวไหลกระทบร่างขาวนวลชะล้างคราบเลือด ฝุ่น เขม่าปืน ไหลลงสู่ท่อระบายน้ำ
มังกรวารีและลีโอนิก
ปู่ของเหมยลี่และปู่ของสิงโต
เหมยลี่และสิงโต
พวกเขาเกี่ยวข้องกันมาตลอดรุ่นสู่รุ่น เคียงคู่กัน ไม่เคยหันอาวุธเข้าหากัน สหายยามยากอันหาได้ยากยิ่งในวงการมาเฟียมีอย่างแท้จริง จับมือโดยไร้ซึ่งผลประโยชน์มีอยู่จริง ใบหน้าเปียกน้ำจนผมลู่เงยหน้าเชื่องช้ามองเงาสะท้อนในกระจกห้องน้ำ
คริส พีรวัส คือใคร?
‘คนนอก’
เข้าใจแล้วว่าเหตุใดเหมยลี่ถึงเกลียดชังเขามากมายขนาดนี้ ขณะเดียวกันก็เข้าใจเหตุใดสิงโตถึงเลือกช่วยเหลือเหมยลี่ถึงขนาดยอมทิ้งลีโอนิกของตัวเอง ก้าวขึ้นนั่งบังลังค์บอสแห่งมังกรวารีจัดการปัญหาทุกสิ่งอย่างให้ แม้เป็นการเสี่ยงตายก็ยอม..
ไม่ใช่แอน ไม่ใช่คริส
เหมยลี่ตั้งหากที่ ‘ใช่’
ปึง!!!
กำปั้นต่อยเข้ากำแพง น้ำตาเจิ่งนองหน้าปะปนสายน้ำ เจ็บปวดใจเหลือเกินกับความจริงที่จำต้องรู้ สิงโตเล่าทุกอย่างให้ฟังโดยไม่ต้องเอ่ยถามก็จริง แต่เรื่องสำคัญขนาดนี้กลับไม่บอก ทั้งที่เป็นครั้งแรกที่ตัดสินใจเปิดปากถาม..สิงโตก็ยังเลือกเงียบใส่..บางทีเหตุผลก็ไม่ได้ยากอะไรเลยนอกจาก คริส พีรวัส เป็นคนนอกก็เท่านั้น
“ฮึก..ฮือๆ”
คิดถูกแล้วที่คืนนาฬิกา
จบความสัมพันธ์ระหว่างเรา
TBC
+++++++++++++++++++++++++
มีขยายเรื่องของเหมยลี่กับบอสอ่ะเนอะ
อัพเดทเรื่องรวมเล่ม ตอนนี้จัดหน้าภาคแรก ภาค 2 เสร็จแล้ว มีสเปแถมให้เฉพาะรวมเล่ม 2 ตอน
สปอยว่า..คัททั้ง 2 ตอน
รายละเอียดการสั่งซื้อจะมาแจ้งให้ทราบอีกทีเด้อ
ไปก่อนนะคะ บายจ้า
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
เข้มแข็งนะคริสสสส
หนีไปคริสหนีไป หอบลูกหนีไปด้วย❤❤❤❤🦁🐢
หนีไปคริส
หนีไปเลย
ช่ำมามากแล้ว
บอสทำให้คนที่รักรู้สึกแบบนี้น่าให้โดนทิ้งมั่ง
อิตาบอสสสสสสสสสสส แก~~~~ทำน้องร้องไห้อีกแล้วววววววววววว ตีๆๆๆๆๆๆ
ต่อให้รักมากแค่ไหน หรือกลัวการสูญเสียมากเพียงใด หากการเลือกที่จะไม่พูด ดีที่สุดสำหรับคิง แต่นั่นมันคือสิ่งที่เลวร้าย และเจ็บปวดที่สุดในชีวิตของโอเมก้าธรรมดาคนหนึ่งเลยทีเดียว เพราะมันทำให้คิดเป็นอื่นได้โดยไม่ต้องให้เหมยลี่หรือใครมาตอกย้ำเลย
เราอ่านแล้วเราคิดว่าเราเป็นคริส เราสะเทือนใจมาก
หนีไป~~พาลูกๆหนีไป~