[Au Fic]{khr}รักต้องห้ามสุดอันตรายกับนายซุปเปอร์สตาร์All27

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 : ปฏิบัติการ อาบ กิน ดื่ม

  "....."ทั้งห้องเงียบกริบ เพราะกำลังช๊อกอยู่กับคำพูดราวกับประกาศิต แม้ในใจส่วนลึกจะรู้สึกดีใจ แต่ก็ไม่แสดงออกมา

  "นายน้อยครับ ไม่เร็วไปหน่อยเหรอครับ ถ้าจะดันทุรังปั้นเศษดินพวกนี้น่ะ ไม่คัดสรรให้มันดีกว่านี้หน่อยหรอครับ"รีบอร์นถามแล้วแหล่มองด้านหลังอย่างไม่ชอบใจ

  "พูดอย่างนี้หาเรื่องกันรึไง ไอ้บัตเลอร์"สควอโล่ลุกขึ้นชี้หน้ารีบอร์น

  "เปล่าซักหน่อย แค่พูดความจริง มันผิดตรงไหน"รีบอร์นพูด

  "เอาน่าๆรีบอร์น ไม่ใช่เศษดินนะ พวกนายคือทองต่างล่ะ ทองที่แสนสวยงาม ที่แม้จะเปื้อนดินโคลนมากเท่าไหร่ก็ยังคงเป็นทองที่สวยงามเหมือนเดิม"สึนะพูดแล้วยิ้มให้ทุกคน จนหน้าแดงแปร๊ด แทบจะมีควันออกมาจากหู

  "อะแฮ่มๆ ฉันยังยืนอยู่ตรงนี้นะจ๊ะ"เสีงอาจารย์บอก

  "อ่ะ ยังอยู่หรอกหรอ"รีบอร์นพูดแล้วนั่งลงอย่างดรียบร้อยพร้อมๆกับคนอื่นๆ

ตอนเย็น

หอนอน

  หอนอนเป็นห้องใหญ่ๆ อยู่ห้องละ 3 คน ห้องของสึนะเป็นแบบ เตียงเป็นเตียงคู่ขนาดคิงไซส์นอนได้ 4 - 5 คนผ้าปูสีดำสนิท หมอนและผ้าห่ม สีเทา ผ้าห่มชั้นนอกเป็นสีดำเช่นเดียวกัน โครงเตียงเป็นเหล็กสีเงิน คาดว่าคงให้นอนเตียงเดียวกัน เสื้อผ้าเอาไว้เป็นห้อง แบ่งโซนกันเองว่าใครจะเอาไว้ตรงไหน ห้องอาบน้ำเป็นอ่างขนาดใหญ่กับฝักบัว แต่ตัวห้องนั้น ก็ไม่ต่างจากห้องน้ำธรรมดามากมาย พื้นเป็นพื้นไม้ปาเก้อย่างดีระนาบไปทางเดียวเพดานเป็นสีน้ำเงินเข้มๆลงรวดลายอาร์ตๆสวยงาม แลดูเพลินตา ข้างๆเตียงฝั่งหน้าตึกเป็นประตูกระจกแบบเลื่อน ด้านนอกเป็นระเบียงและมีราวสำหรับตากผ้า ปลายเตียงติดกับพนังเป็นโต๊ะวางหนังสือสามชุด พร้อมกับกระดาษและปากกาเรียบร้อย ตัวโต๊ะ เป็นไม้หนาๆ พื้นเรียบๆสีน้ำตาลสบายตา ประตูเป็นแบบสแกนบัตร์เลื่อนเปิด เพราะฉะนั้นไม่ต้องกังวลเรื่องโจรหรือขโมยมากนัก

  "ว้าวห้องสวยชะมัดเลย"ร่างเล็กๆนั้นกระโดดขึ้นไปบนเตียงทันทีเมื่อเปิดประตู

  "ก็คงจะเป็นอย่างนั้นแหล่ะครับ แต่ว่า....ทำไมต้องมีไอ้หน้าบากนี่เป็นรูมเมทด้วย!"เสียงเข้มพูดอย่างไม่พอใจ

  "พูดอย่างกับฉันอยากอยู่กับแกนักน่ะไอ้สวะบัตเลอร์ขี้หวง"ซันซัสพูดแล้วเดินไปนั่งเก้าอี้

  "รีบอร์นฉันอยากอาบน้ำ"เด็กหนุ่มบอก

  "ยกมือขึ้นสิครับ"เด็กหนุ่มยกมือขึ้นสองข้าง คนเป็นพ่อบ้านเดินไปถอดเสื้อให้พร้อมหยิบผ้าขนหนู

  "ขี้เกียจเดินอ่ะ"เมื่อได้ยินแบบนั้นพ่อบ้านจึงสบโอกาส อุ้มสึนะไปในท่าเจ้าหญิงเข้าห้องน้ำไป แอบแหล่มองสีหน้า ทั้งอึ้งทั้งงงของซันซัสไปด้วย แล้วเหยียดยิ้มเยาะเย้ย

  "เดี๋ยวผมจะอาบให้แบบเนื้อแนบเนื้อ สะอาดทุกซอกมุมเลยครับ"รีบอร์นพูดยั่วโทสะของซันซัสเล่น แล้วปิดประตูห้องน้ำ

  "กรอด ความสัมผันมันแค่นายน้อยกับพ่อบ้านจริงๆหรอฟะนั่น"มือหนาบีบเข้าหากันแน่น รังสีอิจฉาแผ่กระจาย

  "อ่ะ...แล้วทำไมฉันต้องไปอะไรกับเรื่องของไอ้สวะพวกนั้นด้วยวะเนี่ย!!!"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

  "ฮ้า อาบน้ำสบายจังเลย"สึนะเดินออกมาพร้อมผ้าขนหนูที่พาดอยู่ที่คอ ตามมาด้วยพ่อบ้านหนุ่มที่ใส่แค่ผ้าขนหนูผืนเดียว

  "ไม่อาบน้ำล่ะซันซัส เดี๋ยวก็ลงไปงานเลี้ยงไม่ทันหรอก"คนตัวเล็กเตือนด้วยความหวังดี

  "เออ จะไปอาบเดี๋ยวนี้ล่ะ อ่ะ แน่ใจนะว่าข้างในทำความสะอาดแล้ว"เสียงเข้มถามเพื่อความแน่ใจ เขาไม่อยากไปจ๊ะเอ๋สิ่งหลงเหลืออะไรหรอกนะ

  "อือ ก็ไม่ได้มีอะไรมากนี่น่า เอาน้ำฉีดลงไปหมดแล้ว ไม่ต้องกลัวลื่นหรอก"หารู้ไม่ ร่างเล็กคิดว่าเป็นแชมพูไปซะงั้น

  "..."ซันซัสคว้าผ้าขนหนูแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป

  "รีบอร์น ฉันใส่ชุดไหนดีอ่ะ"เสียงหวานถาม

  "สักครู่นะครับ"แล้วทั้งคู่ก็แต่งตัวเพื่อที่จะลงไปงานเลี้ยง

  งานเลี้ยงเปิดภาคเรียนของโรงเรียนแห่งนี้เป็นแบบ 3 คืนรวด จัดตั้งแต่ 6 โมงเย็น ถึง ตี 5 อณุญาติให้ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอลได้ แต่ต้องไปเรียนให้ไหว งานเลี้ยงจะจัดที่ห้องกิจกรรมหรือห้องโถงที่ 1 ตัดห้องนี้เป็นสีขาวสว่างแซมสีทองเป็นประกายบ้างบางที พื้นเป็นหินอ่อนอย่างดี ผ้าคลุมโต๊ะเป็นผ้าแพรหลากสี พรมกำมหยี่สีน้ำเงินเข้มแซมเทา อาหารมีตั้งแต่ อาหารญี่ปุ่นไปจนถึงอิตาลี มีวงดนตรีมาเล่นเพลงคลอเบาๆบนเวที หรือหากมีใครอยากเล่นก็ขึ้นไปเล่นได้ บางครั้งก็กลายเป้นคอนเสิร์ตขนาดใหญ่ไปก็มี ด้านนอกห้องเป็นสวนดอกไม้และสระน้ำ สามารถลงเล่นได้ถ้าไม่กลัวหนาว และเป็นที่อยู่ของสัตว์เลี้ยงของทุกคนที่นำมาเลี้ยงด้วย

ห้องโถง

  "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด คิวตี้บอยซางงงงงงงงงงงง"สึนะกับพวกที่เหลือ(เหล่าเมะ)เดินมา ทำให้สาวๆเหลียวหลังแล้วกรี๊ดกันสนั่น สึนะหันไปโปรยยิ้มพร้อมโบกมืออย่างสุภาพ

  สึนะอยู่ในชุดเสื้อกล้ามสีแดง สวมทับด้วยเสื้อยืดสีเทาบางๆที่ขาดบริเวณช่วงไหล่แขน และหน้าท้อง แขนเสื้อกล้ามห้อยลงมาที่ท่อนแขนด้านบนเลยแขนเสื้อยืดออกมา กางเกงเป็นกางเกงขาสั้นสียีนส์ กับรองเท้าผ้าใบสีส้มอ่อน ผมถักเปียบรืเวณเหนือหูทั้งสองข้างไปมัดรวมกันที่หลังศีรษะแล้วใช่เชือกสีดำเส้นเล็กๆผูกขึ้นสูงเป็นหางม้า สวมตุ้มหูสีดำรูปตัวโน๊ต

  รีบอร์นอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวบางๆกับกางเกงสแลคสีดำและรองเท้าหนังคู่เดิม หมวกใบโปรดทิ้งเอาไว้บนห้องจึงทำให้ผมสีรัติกาลชี้โด่เด่เซอร์ๆอย่างมีสเน่ห์

  ซันซัสเดินมาในชุดเสื้อเชิ้ตสีดำไม่ติดกระดุม กับกางเกงสามส่วนสีเทาและรองเท้าแตะ ไม่ห้อยขนอะไรซักอย่างที่ห้อยประจำเอาไว้ สวมจิลห่วงแหวนเอาไว้ที่หูข้างซ้าย

  สควอโล่อยู่ในชุดเสื้อกล้ามสีขาวลายไมเคิล แจ๊คสันและกางเกงสามส่วนลายทหารกับรองเท้าแตะ ผมสีเงินมัดลวกๆไว้ด้วยโบว์สีแดงด้านหลัง

  เบลอยู่ในชุดเสื้อแขนยาวลายทางสีดำเขียว กับกางเกงยีนส์ที่เหลืองเหมือนเดิม

  ฟรานอยู่ในชุดเสื้อกล้ามสีดำและกางเกงยีนส์ หมวกกบทิ้งไว้บนห้อง ใบหน้าก็ตายเหมือนเดิม

  เอ็นมะสวมเสื้อโค้ตสีดำซับด้วยเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงสีเทาอ่อนๆ

  เบียคุรัน สวมเสื้อยืดสีเทาขาดๆกับกางเกงขาดๆ กูราวกับไม่มีเงิน แต่มันเป็นสไตล์

  "รีบอร์น!!ตักไอ้นั่นให้หน่อยสิ"เด็กหนุ่มเดินมาลากพ่อบ้าน ไปตักพุดดิ้งให้ เพราะว่ามันสูงเกินขาสั้นๆที่ยืดถึง

  "กินข้าวก่อนแล้วค่อยกินขนม"พ่อบ้านว่าแล้วดันหลังเด็กหนุ่มไปยังโซนของคาว

  "ไม่เอา จะกินพุดดิ้งนี่ จะกินพุดดิ้ง"เด็กหนุ่มง้องแง้งจะเอาให้ได้

  "สึนะ"

  "ไม่ต้องมาเรียกชื่อ ฉันจพชื่อตัวเองได้ จะกินพุดดิ้ง"ร่างเล็กๆดิ้นไปมา จนพ่อบ้านหนุ่มรำคาญ

  หมับ สวบ

  "ทำบ้าอะไรของนายห๊ะ รีบอร์น!!!"เด็กหนุ่มโวยวายเมื่อพ่อบ้านอุ้มตนพาดบ่า

  "ก็บอกให้นายน้อยกินของคาวก่อนแล้วค่อยมากินพุดดิ้งก็ไม่ยอมฟังนี่ครับ เสียดายผมไม่ได้เอาเชือกมาไม่งั้นจะมัดติดกับเก้าอี้นี่แหล่ะ"รีบอร์นเดินดุ่มๆมาที่กลุ่มของซันซัส แล้วจับนั่งเก้าอี้ ร่างเล็ก ทำท่าบึ้งตึง ยื่นปากล่างออกมาเล็กน้อยบ่งบอกว่างอน

  "ผมจะไปตักข้าวมาให้"พ่อบ้านหนุ่มกลอกตาไปมาอย่างหน่ายแล้วเดินไปตักข้าวมาให้ร่างเล็กกิน

  "กรี๊ดดดด ดูสิ เมื่อกี้ เขาโดนอุ้มด้วยแหล่ะ"เสียงกระซิบกระซาบคุยกัน

  "สงสัยมีอะไรลึกซึ้งรึเปล่านะ"เสียงนั้นยังคุยต่อไปไม่เกรงใจ

  "ไม่ต้องไปสนใจหรอก ก็แค่ซุบซิบกันตามภาษาเด็กนั่นแหล่ะ"อาจารย์สาวผมสีคาราเมลพูด สึนะพยักหน้าเล็กน้อย

  "ว่าแต่ฉันมีเรื่องจะถาม.."

  "ครับ?"

  "ใครรุกใครรับล่ะ"

  พรูดดดดด

  พวกที่นั่งกันอยู่แทบจะพ่นอาหารออกจากปากกันทันที แต่ยังดีรที่มันเเป็นแค่น้ำ แล้วตอนนี้ก็กำลังสำลักันเป้นว่าเล่นแล้ว

  "ม..ม..ไม่..ไม่ใช่นะ...ไม่ใช่อย่างนั้น..ผม..ผมกับ...ผมกับรีบอร์น..."สึนะละล่ำละลัก หน้าแดงแปร๊ด

  "มีเรื่องอะไรครับนายน้อย" พ่อบ้านหนุ่มถามงงๆในมือถือจานอาหารมาให้

  "..."สึนะมองหน้ารีบอร์นแล้วลองนึก

  "นายน้อยครับ..อา..นายน้อย...อืม...สึนะ..สึนะ..อา"

   ป๊อง

   เสียงความอายทะลุขดสุดดังขึ้น ปรอทวัดความร้อนของใบหน้าทะลุจนแตก ใบหน้าแดงซ่าน มือเล็กๆนั้นยกขึ้นปิด แทบจะเห้นควันลอยออกมาจากหัวกลมๆนั้นแล้ว

  "นายน้อยครับเป็นอะไรไป ไม่สบายรึเปล่าครับ"รีบอร์นวางจานไว้โต๊ะแล้วปราดเข้ามาดูอย่างเป็นห่วง

  "ไม่ ไม่มีอะไร"สึนะเริ่มจะหายเขินแล้วหันมานั่งกินข้าวต่อ

สักพักผ่านไป

  "อิ่มแล้วครับ"สึนะพูด แล้วหันไปหารีบอร์นด้วยแววตาระยิบระยับ

  "ครับๆเข้าใจแล้ว"รีบอร์นหยิบพุดดิ้งขึ้นมาให้ และดูเหมือนทั้งสองจะลืมไปแล้วว่าที่อยู่ตรงนั้นไม่ได้มีแค่ตน

  "นายน้อยครับ ลองกินไวน์ดูหน่อยไหมครับ"รีบอร์นเอามือเท้าคางแล้วถาม

  "เอ๋ แต่นายห้ามฉันมาตลอด 18 ปีที่ฉันมีชีวิตเลยนี่๐"สึนะพูดอย่างอึ้ง

  "เผื่อนายน้อยอาจจะโดนตระกูลสัตว์แถวนี้มันมามอมเหล้าน่ะสิครับ"ดวงตาสีรัติกาลเหล่มองพวกที่นั่งอยู่

  "เอาสิๆ"ร่างเล็กทำท่าทางตื่นเต้นสุดๆ เพราะอยากลองมานานแล้ว

  "หึ หึ เริ่มที่เตกีล่าล่ะกัน"

ควับ

  ทั้งโต๊ะหันมามองพ่อบ้านทันที คนพึ่งจะหัดกินที่ไหนเขาให้เริ่มกินที่เตกีล่ากันฟระ

  รีบอร์นลุกไปหยิบขวดเตกีล่า เอามาแล้วรินให้นายน้อยของตนเอง รอยยิ้มขบขันผุดขึ้นที่ริมฝีปากสีซีด ใบหน้ามองแก้วในมืออย่างตื่นเต้น ก่อนริมฝีปากอิ่มๆนั้นจะรับไวน์เข้าไปจนหมดแก้ว

  "แค่กๆ"รู้สึกบาดคอราวกับมีของร้อนไหลลงไปกับมีดทื่อๆเล่มเล็กๆ รสชาติขมอมหวานเล็กน้อยทำให้ระคายลิ้น

  "ขออีกแก้ว"เมื่อได้รับคำสั่ง พ่อบ้านก็ทำตามอย่างไม่โต้แย้งใดๆทั้งสิ้น

ปึก

  เมื่อนายน้อยตัวเล็กกระดกจนหมดแล้วก็กระแทกแก้วลงกับโต๊ะ

  "ขออีก"

ปึก

  "อีก"

ปึก

ปึก

ปึก

   เด็กหนุ่มเริ่มจะรั่วแล้วทำท่ามึนๆ เรียกว่าเมาแล้วดีกว่า

  "รีบอร์น นายนี่มันหล่อจนน่าหมั่นไส้ชะมัดเลย~"เสียงยานคางตามฉบับคนเมาเอ่ย

  "ไอ้หมอนี่ก็หล่อ หมอนี่ก็เท่ หมอนี่ก็ดูดี มันจะดูดีไปทำอะไรนักหนาว๊า~"เสียงหวานพูดแล้วชี้หน้าพวกเขา

  "เอิ๊ก ไมมันเงียบจัง โว้ย เปิดเพลงหน่อย"สึนะลุกขึ้นเดินท่าแปลกๆไปตรงที่ดีเจอยู่ ก่อนดูท่าจะคุยอะไรนิดหน่อย แล้วสึนะก็คว้าไมค์ไปกลางเวที

  "อะแฮ่มๆ"สึนะกระแอมทุกคนหันมามองก่อนจะอึ้งเล็กน้อย กับใบหน้าที่แดงๆเพราะฤทธิ์เหล้า

  "ไอ้พวกหนูๆทั้งหลาย ลุกขึ้นโยกย้ายโยกก้นกันหน่อยดีหม๊ายยยยย"สึนะพูดอย่างฮึกเหิม ก่อนจะดีัดนิ้ว

  "มิวสิค"

แวบเดียวแค่ดู ก็ทำให้รู้ว่าเธอนะโดนหัวใจ
อยากบอกเหลือเกินว่าเธอน่ารักแค่ไหน
จริตมากไปกลัวมันไม่ดีไม่งาม
ก็เลยเก๊กฟอร์ม ทำเป็นอ้อมค้อมทำเป็นว่าดูเฉยเมย
จนเธอมาขอ เบอร์โทรเข้าทาวแล้วเอ๋ย
อยากบอกจังเลย ถึงบ้านให้รีบโทรหา
เบอร์โทรอื่น จะได้ยินเสียงรอสาย
แบบ แบบ แบบ ว่าให้รอ
แต่เบอร์นี้ จะได้ยินเสียงใจบอกว่า…

ท่านกำลังเข้าสู่บริการรับฝาก หัวใจ
ลงทะเบียนฝากไว้ตัวเอากลับไป ใจให้เก็บรักษา
ยอมจำนนเธอแล้ววันนี้แค่แรก เห็นหน้า
ฝากไว้กับฉันนะหัวใจของเธอ แลกเบอร์โทร โอ๊ะ โอ โอย
ใจคงขาดหวิว หากเธอโดนซิวเพราะมีมือดีโฉบไป
รักแรกของฉัน ไม่รู้มีอีกเมื่อไร
เอาใจแลกใจ อย่างนี้ไว้ก่อนและดี

  ร่างเล็กกระเพื่อมอกขึ้นลงตามต้นแบบท่าเต้ม แล้วมีชี้ไปทางโต๊ะของหนุ่มๆ โดยไม่เจาะจงใคร

  "วู้ว อีกเพลง"

คนมีน้ำใจ ใครจะรู้จัก จ้องจ้องมองกันตาลาย
ใจมันบู๊มบู๊ม อกมันเลยแตกตูมตูม ตามหัวใจไป

อยู่เมืองร้อน มันร้อน ใส่ยาวแล้วมันไม่ไหว
เหงือมันไหล สั้นสั้นมันจะเหมาะกว่า
ใครจะเมาท์ จะมอย ปล่อยปล่อยเขาไปเถอะนะ
ปากก็ว่า แต่จ้องกัน ตาโต๊โต

เอะอะ เอะอะ ก็โป๊
เอะอะ เอะอะ ก็โป๊
ของดีมีโชว์ จะเก็บไว้ทำไมครับ

เอะอะ เอะอะ ก็โป๊
เอะอะ เอะอะ ก็โป๊
ไม่เพรียว ไม่โชว์ มาดูซะ ให้เต็มตา

คนมันมั่นใจ ใส่อะไรก็เริดเชิดเลย ไม่ต้องอาย
ใจมันเพรียว เพรียว แต่งยังไงก็ เฟี้ยว เฟี้ยวได้ไม่อายใคร

อยู่เมืองร้อน มันร้อน ใส่ยาวแล้วมันไม่ไหว
เหงือมันไหล สั้นสั้นมันจะเหมาะกว่า
ใครจะเมาท์ จะมอย ปล่อยปล่อยเขาไปเถอะนะ
ปากก็ว่า แต่จ้องกัน ตาโต๊โต

โสดใส่คืบได้ คนมันเพรียวใส่คืบเดียว
ใส่ใส่คืบเดียว ใจมันเพรียว ขามันเรียว
ใส่ใส่คืบเดียว นี้ก็เพรียว เนี้ยก็เพรียว
ใส่ใส่คืบเดียว คนมันเพรียว เพรียวเพรี้ยวเพรียว

  ร่างบางๆนั้นสะบัดไปตามการเต้นอย่างยั่วยวน ทั้งร่างเหลือแค่เสื้อกล้ามตัวเล็กๆกับกางเกงยีนส์ขาสั้น มือเรียวตบบั้นท้ายของตัวเองไปตามจับหวะเพลง แอ่นเล็กน้อย คล้ายเชินชวน โดยฉพาะท่อน เอะอะ เอะอะ ก็โป๊ จะเพ่งไปทางรีบอร์นแถมชี้หน้าอีกต่างหาก

  "อ๊ะ จบแล้ว พอใจกันหมาย"สึนะยื่นไมค์ไปทางหนุ่มๆสาวที่เต้นกันอยู่หน้าเวทีนับร้อยคน

  "ไม่พอ~"

  "เบลลลลล ฟรานนนนน คัมมอนนนนน"สึนะเรียก หนุ่มทั้งสองมีอาการงงๆเล็กน้อยก่อจะเดินออกมา

  "เคยฟังเพลง นี้ไหม"สึนะกระซิบถาม ทั้งสองพยักหน้าแล้วทั้งสามก็ตกลงกันเล็กน้อยก่อนเพลงจะเริ่ม

สิทธิผู้ชายสมัยนี้ อยู่ไหนก็ไม่ทราบ ไม่ว่าเรื่อง จะเปิดจะปิดนะ เสร็จผู้หญิงเค้าราบคาบ
ผู้หญิงเปิดเผยเนี่ยะดูดิ ใครๆ ก็พูดว่าดูดี ผู้ชายลองเปิดมั่งเซ่ ได้โดน Pam Pam Pam Pam

ท่อนนี้เบลร้อง

แค่เธอขยับ ฉันก็ เขยื้อน แค่ตากระทบ ใจก็ กระเทือน
เธอมาทีไร อะไร กระเพื่อม (oh ตู้ม ตู้ม Girl)
แค่เธอขยับ ฉันก็ เขยื้อน แค่ตากระทบ ใจก็ กระเทือน
เธอมาทีไร อะไร อะไร ก็ ตู้มตู้มตู้มตู้มตู้มตู้ม?

ท่อนนี้ฟรานเป็นคนร้อง

ขอดูเธอหน่อย ฉันเองอ่ะเปิดละ ใจเธอยังไม่เปิด oh oh oh
ขอใจเธอหน่อย ฉันเองอ่ะเปิดละ แล้วเธอจะเปิดมั้ย แล้วเธอจะเปิดมั้ย แล้วเธอจะเปิดมั้ย
มันแน่นอก (Yeh!) ก็ยกออก (Yeh!) ให้แบกเอาไว้ นานไป เดี๋ยวใจถลอก
มันแน่นอก (Yeh!) ต้องยกออก (Yeh!) เรื่องใหญ่อย่างงี้ บังยังไง ก็ยิ่งกระฉอก

ท่อนนี้สึนะเป้นคนร้อง

เช็คเรตติ้งหน่อย baby ถ้าไม่เฟิร์มนะ honey เช็ดแล้วทิ้งเลย baby

สึนะเต้นไปด้วย ท่อนนี้กัดริมฝีปากตัวเองเบาๆ มือซ้ายและขวาจับปลายเสื้อกล้ามยกขึ้นเกือบเป็นยอดอกอยู่รำไร

เย็นหน่อยนะน้อง ค่อยๆๆๆๆเปิด นิดนึงพอ ดีกว่ามั้ย
นี่เธอเล่นมาหมดเปลือก น้ำใจเธอ มากไปไหน
เห็นหมด เห็นหมด เห็นหมด เห็นทีไรแล้วมัน..UHHHHHH!
หลับตาก็ยังจะ ตู้มตู้มตู้มตู้ม

ฟรานเป้นคนร้องท่อนนี้ แล้วจับมือสึนะลดลงตามเนื้อเพลง
แค่เธอขยับ ฉันก็ เขยื้อน แค่ตากระทบ ใจก็ กระเทือน
เธอมาทีไร อะไร กระเพื่อม (oh ตู้ม ตู้ม Girl)
แค่เธอขยับ ฉันก็ เขยื้อน แค่ตากระทบ ใจก็ กระเทือน
เธอมาทีไร อะไร อะไร ก็ ตู้มตู้มตู้มตู้มตู้มตู้ม?
เบลร้องสลับกับฟราน
ขอดูเธอหน่อย ฉันเองอ่ะเปิดละ ใจเธอยังไม่เปิด oh oh oh
ขอใจเธอหน่อย ฉันเองอ่ะเปิดละ แล้วเธอจะเปิดมั้ย แล้วเธอจะเปิดมั้ย แล้วเธอจะเปิดมั้ย
สึนะก้าวเท้าเหมือนนางแบบมาด้านหน้าเวที
มันแน่นอก (Yeh!) ก็ยกออก (Yeh!) ให้แบกเอาไว้ นานไป เดี๋ยวใจถลอก
มันแน่นอก (Yeh!) ต้องยกออก (Yeh!) เรื่องใหญ่อย่างงี้ บังยังไง ก็ยิ่งกระฉอก
สึนะเต้นท่ามาตราฐานต้นฉบับของเพลงอย่างแรงและดูน่ารักกว่ายั่วเสียอีก
เช็คเรตติ้งหน่อย baby ถ้าไม่เฟิร์มนะ honey เช็ดแล้วทิ้งเลย baby (Yeh,Yeh)
สึนะเอานิ้วแตะปากเผยอๆเล็กน้อยก่อนจกัดริมฝีปากล่างข้างขวาแล้วใช้มือขวาลูบไปตามเสื้อของตัวเอง ก่อนจะสะบัดมือไปด้านข้างแล้วก็เต้นต่อจนจบเพลง
  "เอาอีก เอาอีก เอาอีก เอาอีก"
  "คร๊าบบบบบบบ คราวนี้ ฟรานกับเบลเลือกม๊างงงเซ่"
  "...ซุบซิบ"ทั้งสองไปกระซิบกันก่อจะได้เพลงมา
ทุกสิ่งที่เป็นตัวเธอ ดูงดงามไปทุกอย่างเลย
ฉันเหม่อเมื่อสบตาเธอ มันละเมอเมื่อได้เจอกัน

ดูเธอออกจะเซ็กซี่ยามที่ เมื่อยามเธอส่ายเอวส่ายเอว
เอวบางหุ่นเธอเซ็กซี่ยามที่ แค่มองก็สั่น

อยากรู้จักเธอ แค่จ้องมองแค่จ้องมองตา
หากสัมผัสเธอ ใจละลายมันละลายพลัน

ดูเธอออกจะเซ็กซี่ยามที่ เมื่อยามเธอส่ายเอวส่ายเอว
เอวบางหุ่นเธอเซ็กซี่ยามที่ แค่มองก็สั่น

ดูเธอออกจะเซ็กซี่ยามที่ เมื่อยามเธอส่ายเอวส่ายเอว
เอวบางหุ่นเธอเซ็กซี่ยามที่ แค่มองก็สั่น

อูวเซ็กซี่ออกปานนั้น อูวใจฉันมันเตลิด
อูวเห็นเธออยู่ในฝัน อูวใจฉันจวนระเบิด

อูวเซ็กซี่ออกปานนั้น อูวใจฉันมันเตลิด
อูวเห็นเธออยู่ในฝัน อูวใจฉันจวนระเบิด

ทั้งเบลและฟรานร้องแล้วมองไปทางสึนะ ในขณะที่สึนะร้องไปส่ายเอวไปด้วย

  "อีกเพลงนะคร๊าบบบ"สึนะบอก ตอนนี้ เบลกับฟรานขอบายไปนั่งที่แล้ว จึงเหลือสึนะคนเดียว

 

  เพลงนี้สึนะทำท่ายั่วยวนมาก และคงทำให้หลายคนหนีไปทำการไม่ควรไปเยอะ สังเกตุจากผู้ชายที่เดินไปเข้าห้องน้ำ หลายคนแล้ว รีบอร์นจึงทนไม่ไหว

   "เอาอีกเพลงไหมคร๊า-...อ๊ะ"สึนะกำลังจะถาม แต่รีบอร์นเดินขึ้นมาบนเวทีก่อน

   "กลับกันได้แล้วครับนายน้อย"คิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน
 

   "ไม่เอา ยังสนุกอยู่เลย ใช่ม๊าาาา"สึนะหันไปถามคนด้านล่างเวที

   "กลับกันครับ"รีบอร์นจับแขนเรียวไว้ สึนะไม่สะท้ายเริ่มร้องเพลงต่อ



   ".I pick all my skirts to be a little too sexy

Just like all of my thoughts they always get a bit naughty
When I'm out with my girls I always play a bit bitchy

Can't change the way I am sexy naughty bitchy me.."สึนะใช้มือไล้ไปตามท่อนแขนแกร่งและไหล่กว้าง

   ".I'm the kind of girl that girls don't like

I'm the kind that boys fantasize
I'm the kind that your momma
and your daddy were afraid you'd turn out to be like
I may seem unapproachable
but that's only to the boys who don't have the
Right approach or ride that makes a girl like me

wanna hop in and roll.."รีบอร์นได้แต่ยืนนิ่งแล้วเอาสติไปสะกดกลั้นอารมณ์ไม่จับนายน้อยตัวเองจูบและกดซะตรงนั้น

   "People think it's intimidating

when a girl is cool with her sexuality
I'm a 180 to the stereotype girls like staying home

and being innocent..."สึนะไล้มือไปตามแผ่นอกกว้างจากด้านหลัง

   "โอเคๆ เข้าใจแล้ว เพลงสุดท้ายนะ"รีบอร์นตัดใจพูดออกไป มุมปากอิ่มยกยิ้มขึ้นแล้วผละมาด้านหน้ารีบอร์น ร้องเพลงและเต้นยั่วยวนคล้ายรีบอร์นเป็นเสา แถมยังกระชากและเล่นกับเนกไทน์รีบอร์นอีก

   ".I pick all my skirts to be a little too sexy

Just like all of my thoughts they always get a bit naughty
When I'm out with my girls I always play a bit bitchy
Can't change the way I am sexy naughty bitchy me

My mouth never takes a holiday
I always shock with the things I say
I was always the kid in school
who turned up to each class bout an hour late and
When it comes to the guys I'd lay,
I'd always pick the ones who won't figure out that
I was clearly rebel to the idea of monogamy

People think it's intimidating
when a girl is cool with her sexuality
I'm 180 to the stereotype girls like staying home
and being innocent

I pick all my skirts to be a little too sexy
Just like all of my thoughts they always get a bit naughty
When I'm out with my girls I always play a bit bitchy
Can't change the way I am sexy naughty bitchy me

Sexy...naughty...bitchy...me

People think it's intimidating
when a girl is cool with her sexuality
I'm 180 to the stereotype girl like staying home
and being innocent

I pick all my skirts to be a little too sexy
Just like all of my thoughts they always get a bit naughty
When I'm out with my girls I always play a bit bitchy
Can't change the way I am sexy naughty bitchy me

I like all of my shorts to be a little too shorty
Unlike all of my guys I like them tall with money
I love all of my nights to end a little bit nasly
Can't change the way I am sexy naughty bitchy me

I pick my Skirts to be sexy
Just like my thoughts a bit naughty
When I'm out with my girls...bitchy
Can't change I am

Sexy naughty bitch me.."สึนะร้องจนจบ รีบอร์นก็แทบจะกันเลือดกำเดาตัวเองไม่อยู่

   "กลับเลย"รีบอร์นไม่ฟังคำค้านใดๆทั้งสิ้นจับสึนะพาดบ่า

   "ไม่เอานะรีบอร์น จาอาววววอีกเพลงงงงง"สึนะรั้นดิ้นคลุกคลักเล็กน้อยบนไหล่กว้าง รีบอร์นเดินผ่านโต๊ะที่เมื่อกี้นั่งอยู่ก็ชะงักไปแปปหนึ่งแล้วคิด

   ดูจากสภาพอยู่กันสองคนคงไม่ไหวแน่ แต่อย่างน้อยอยู่กันหลายๆคนก็น่าจะดีกว่า

  "เฮ้ย พวกนายน่ะ มาอยู่เป็นเพื่อนทีซิ"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~