ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เรื่องราวของผู้ที่ภายหลังได้ชื่อว่ามอนสเตอร์

    ลำดับตอนที่ #4 : ไอเท็มและสกิล

    • อัปเดตล่าสุด 11 พ.ค. 58


    ตอนที่ 3 : ไอเท็มและสกิล

    วันที่ 16 เดือน 3 ปี 2113

    ผมพยายามลืมตาขึ้นมาอย่างช้าๆแล้วมองทิวทัศน์ที่อยู่รอบๆตัวในขณะที่กำลังอยู่ในท่านอน
    เพื่อตรวจสอบสิ่งต่างๆ


    "ยังไม่ตายแฮ่ะ"

    ช่างเป็นประโยคที่เหมาะยิ่งสำหรับการเริ่มต้นวันใหม่อันแสนวิเศษจริงๆ

    น่าจะเป็นเพราะระเบิดถือเป็นฟิสิกข์ดาเมจล่ะมั้งผมจึงไม่โดนพลังทำลายของมันทำให้ร่างกายสลายไปซะก่อน
    ผมจึงรู้สึกเป็นบุญคุณกับสกิลที่พึ่งได้มารับใหม่อย่างมาก เพราะถ้าไม่มีมันอยู่ผมก็คงกลายเป็นฝุ่นไปแล้ว

    พอนึงถึงเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นเมื่อวานบางทีก็อาจจะยังเชื่อไม่ลงก็ได้
    ทั้งเหตุการณ์ประหลาดนั่น ? พระเจ้า ? พลังพิเศษ ? มอนสเตอร์ ?

    เหตุการณ์พวกนั้นน่ะถ้าปกติพบเจอแล้วไปบอกใครเข้าคงได้โดนหาว่าบ้าแน่ๆ
    แต่ถ้าเจอเหมือนกันหมดเหมือนกันทุกคนล่ะก็ไม่ว่าใครก็คงขำไม่ออกหรอก

    เรื่องนั้นช่างมันก่อนแล้วกัน แล้วเจ้ามอนสเตอร์ตัวนั้นตายแล้วหรือยัง

    เนื่องจากตอนมองสำรวจเมื่อกี้ไม่เห็นสิ่งที่น่าจะเรียกว่ามอนสเตอร์ตัวนั้นได้เลย
    ผมจึงพยายามดันตัวลุกขึ้นยืน แต่ด้วยร่างกายที่สะบักสบอมเลยต้องใช้เวลาสักเล็กน้อย

    "อืม"

    ผมไปทางที่คิดว่าน่าจะมีมอนสเตอร์อยู่แต่กลับมีอะไรบางอย่างหล่นอยู่แทน
    ดูจากสายตามันน่าจะเป็นม้วนกระดาษเก่าๆกับแหวนอีกวงหนึ่ง

    ถ้าเป็นตามการ์ตูนที่เคยอ่านล่ะก็ ของพวกนี้น่าจะเรียกว่าไอเท็มที่ดรอปได้จากมอนสเตอร์

    แสดงว่ามอนสเตอร์ตั้วนั้นได้ตายไปแล้ว แล้วผมก็เป็นผู้ชนะงั้นสิน่ะ

    แต่ตัวผมก็ไม่กล้าที่จะหยิบมันขึ้นมาดูเพราะกำลังคิดอยู่ว่าจะหยิบมันขึ้นมาดีใหม
    และอีกเหตุผลหนึ่งเพราะไม่ค่อยจะแน่ใจในความปลอดภัยของมันสักเท่าไหร่

    หลายนาทีผ่านไป

    หลังจากยืนคิดมาสักพักหนึ่งก็ได้บทสรุปออกมา

    "ลองหยิบขึ้นมาก็คงไม่น่าจะเป็นอะไรล่ะมั้ง"

    ผมเลยก้มตัวลงแล้วยื่นมือออกไปหาของที่อยู่บนพื้นแต่ก่อนที่มือจะถึงนั้นเอง

    "ไอเท็มดรอป"

    เสียงประหลาดนั้นก็ดังขึ้นในหัวอีกครั้งแล้วก็มีหน้าจอแปลกๆเด้งขึ้นมาหนึ่งจอ

    ผมที่แปลกใจเพราะว่าอยู่ดีๆก็มีจอที่ไม่เคยเห็นเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งอัน
    แต่เนื่องจากเคยมีประสบการณ์กับหน้าจอสเตตัสมาก่อนก็เลยตัดสินใจลองอ่านมันดู

    [รางวัลจากการฆ่า เบิรน์นิ่ง ร็อค: เลเวล 50]
    [ไอเท็มดรอป]
    แหวนแห่งภูเขาไฟ
    [สกิล]
    พ่นไฟ เลเวล 1
    ดีดหิน เลเวล 1

    "มอนสเตอร์ตัวเมื่อกี้ชื่อ[เบิรน์นิ่ง ร็อค]งั้นหรอ แล้วนี่ก็เลเวล..."

    ผมตกใจมากเพราะพึ่งรู้ว่ามอนสเตอร์ที่พึ่งฆ่าไปมีเลเวลมากกว่าตัวอังถึงห้าสิบเท่า !

    เพราะปกติแล้วมันน่าจะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เพราะผมก็รู้ความหมายของประโยค[ความต่างของเลเวล]ที่มีคนเคยพูดใว้อยู่เหมือนกัน

    ซึ่งประโยคนั่นเป็นการเปรียบเทียบว่าถึงต่อให้จะมีฝีมือแค่ไหนแต่มีเลเวลน้อยเกินไปก็ไม่สามารถเอาชนะผู้ที่มีเลเวลมากกว่าได้อยู่ดี
    แต่ผมกลับทำลายประโยคนั่นลงไปซะดื้อๆด้วยระเบิดเพียงลูกเดียว พลังทำลายของวิทยาศาสตร์ช่างน่ากลัวแท้ๆ

    พอเริ่มสงบสติอารมณ์ได้ก็เลยหันหน้ากลับมาที่จอเพื่ออ่านรายระเอียดส่วนต่อไป

    "แหวนแห่งภูเขาไฟ... ?"

    เนื่องจากมีสัญลักษณ์เครื่องหมายตกใจอยู่ทางด้านขวาของชื่อไอเท็มผมก็เลยลองกดดูเพื่อมีหน้าจออื่นซ่อนอยู่

    เหมือนกับที่คิดใว้หน้าจอที่ถูกเก็บเอาใว้คล้ายๆกับหน้าต่าง[สิ่งที่ควรรู้]ที่ผมเจอในเจอสเตตัสก็ออกมา

    [แหวนแห่งภูเขาไฟ]
    รายละเอียด : เป็นแหวนที่เกิดจากการรวมตัวของหินที่ละลายจากความร้อน
    ความสามารถ : เมื่อสวมใส่จะได้รับสกิล เพิ่มดาเมจไฟ เลเวล 1 , เพิ่มดาเมจดิน เลเวล 1

    พออ่านความสามารถเสร็จก็เลยคิดว่ามันน่าจะใช้การได้เลยกดปุ่มเก็บเข้ากระเป๋า

    แล้วก็มีข้อความจะระบบเด้งขึ้นมาหลังจากกดปุ่ม

    <สวมใส่เลยหรือไม่>
    ตกลง
    ยกเลิก

    เนื่องจากคิดว่าไหนๆก็ได้มาแล้วก็ใส่มันไปเลยก็แล้วกัน ก็เลยกดตอบตกลงไป

    "เพิ่มดาเมจไฟ เลเวล 1 ได้รับ"

    "เพิ่มดาเมจดิน เลเวล 1 ได้รับ"

    เหมือนกับที่คาดเอาใว้เสียงประหลาดก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง

    หลังจากนั้นผมก็ลงมืออ่านด้านล่างของจอต่อแล้วก็พบกับสกิลสองอย่าง

    "พ่นไฟกับดีดหินอย่างงั้นหรอ..."

    เนื่องจากตามกฏที่เคยอ่านจะสามารถเอาสกิลมาได้แค่อย่างเดียวเท่านั้น

    ผมก็เลยต้องยืนคิดอยู่พักหนึ่ง

    คุณคงสงสัยสิน่ะว่าปกติแล้วมันจะต้องเลือกได้ในทันทีไม่ใช่หรอ
    แต่ว่าผมน่ะกำลังคิดอยู่ว่าระหว่างพ้นไฟที่ใช้ค่อนข้างยากกับดีดหินเนี่ยจะเอาอันไหนดี

    ตอนนี้น่ะสกิลที่มีอยู่จะเป็นตัวชี้เป็นชี้ตายในการต่อสู้เพราะงั้นเวลาจะเลือกสกิลอะไรก็ต้องคิดให้ดีๆ

    แล้วก็ถ้าจะถามว่าทำไมผมถึงคิดว่าสกิลพ้นไฟมันใช้ยากล่ะก็นะ

    ลองนึกสภาพตอนผมไปพ้นไฟดูสิ กว่าจะใช้สกิลได้ก็ต้องมีดีเลย์หน่วงก่อนยิงอีกเหมือนกับตอนที่มอนสเตอร์ตัวนั้นอ้าปากค้างใว้
    เสียงกับการถูกสวนกลับตั้งเยอะแถมพอยิงไปมันก็หลบได้ง่ายอยู่ดี เลเวลแค่หนึ่งเองด้วยถึงโดนไปก็คงไม่เจ็บเท่าไหร่

    กลับกันกับสกิลดีดหินถึงจะชื่อว่าดีดก็เถอะแต่น่าจะเป็นสกิลที่มอนสเตอร์ตัวนั้นใช้ซัดคนปลิวมาชนผมได้เลยน่ะ

    ถ้าเก็บเลเวลไปนานๆมันอาจจะดีกว่าพ้นไฟที่ใช้ยากแน่ๆ

    พอคิดได้ก็เลยกดเลือกสกิลดีดหินแล้วกดตกลงทันที

    "ดีดหิน เลเวล 1 ได้รับ"

    พอได้ฟังเสียงประหลาดนั่นจบผมก็เอานิ่วเลื่อนลงเพื่อเปิดหน้าจอสเตตัสขึ้นมาดู

    [สเตตัส]
    เพศ : ชาย
    อายุ : 22
    เลเวล : 10
    อาชีพ : -
    พลังชีวิต : 37%
    พลังเวทย์ : 1000
    ความแข็งแกร่ง : 1000
    ความเร็ว : 1000
    ดวง : 10
    [ฉายา]
    ผู้แข็งแกร่ง
    บ้าเลือด
    [สกิล]
    เรียนรู้
    เลเวลอัพ
    เกราะกันไฟ เลเวล 1
    เกราะกันกระแทก เลเวล 1
    เกราะกันฟิสิกข์ดาเมจ เลเวล 1
    หลบหลีกเลเวล 1
    เพิ่มดาเมจไฟ เลเวล 1
    เพิ่มดาเมจดิน เลเวล 1
    ดีดหิน เลเวล 1

    พลังชีวิตเหลือไม่ถึงครึ่งนี่เอง ก็คิดอยู่ว่าทำไมรู้สึกว่าร่างกายไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่
    แต่เอ๊ะ ชนะไปแค่ตัวเดียวเลเวลขึ้นเป็นสิบเท่าจากเดิมเลยหรอแล้วสเตตัสนี่มันอะไรกัน

    ทุกอย่างขึ้นมาสิบเท่าหมดเลย

    ไม่ใช่สิมีแค่ดวงอย่างเดียวที่ยังเท่าเดิม
    ถึงว่าสิมีดวงเท่านี้เองถึงได้ซวยซ้ำซ้อนตลอดเลย

    แล้วก็รู้สึกเหมือนจะมีสกิลแปลกๆที่ไม่รู้จักเพิ่มขึ้นมาอันหนึ่งแหะ

    "หลบหลีก ?"

    สงสัยคงจะเป็นเพราะตอนสู้กับมอนสเตอร์นั้นหลบไปเยอะล่ะมั้ง
    แต่ว่าน่าจอสเตตัสไม่เห็นเด้งขึ้นมาเลยนี่นา ?

    หลังจากนั้นผมก็ยืนคิดอะไรบางอย่างอยู่คนเดียวสักพักแล้วผมก็ได้ข้อสรุปออกมา

    ข้อสรุปที่ผมได้มาตอนนี้ก็คือ
    1.สเตตัสปัจจุบันจะเท่ากับสเตตัสตั้งตนคูณด้วยเลเวลปัจจุบัน
    2.เมื่อทำอะไรบางอย่างมีโอกาสจะได้สกิลใหม่
    3.หน้าจอสเตตัสหากเปิดทิ้งใว้นานๆจะปิดลงไปเอง

    อืม อาจจะมีประโยชน์ล่ะมั้ง ช่างมันก็แล้วกัน

    แล้วต่อจากนี้ไปจะเอายังไงดีล่ะ มอนสเตอร์ก็น่าจะมีโอกาสเกิดทุกที่ด้วย
    ปกติผมก็ไม่ค่อยได้คิดอะไรจริงจังเท่าไหร่หรอกน่ะ แต่ว่าตั้งแต่เมื่อวานมานี้กับได้คิดไม่หยุดเลย

    ตอนนี้ก็เริ่มสงสัยแล้วด้วยว่าจะเหลือใครรอดอยู่บ้าง ก็เลยคิดที่จะกลับไปที่บ้านก่อนดีกว่า

    แถมยังมีความรู้สึกอยากจะลองสกิลโจมตีที่ได้ใหม่มาอันแรกแล้วด้วยสิ

    ผมก็เลยก็เลยเตรียมตัวที่จะพาร่างกายที่สะบักสะบอมของตัวเองเพื่อที่จะออกเดินทางไปที่อื่นต่อ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×