ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บทที่ 5
บทที่ 5
ในห้องมีคนอยู่ทั้งหมดสี่คนด้วยกัน เป็นร่างหญิงสาวสองคน ไลฟ์รู้จักหนึ่งในนั้น เธอคือซิลเทียร์ เจ้าหญิงองค์โตแห่งโลกปีศาจ อีกคนนั้นไลฟ์ไม่รู้จัก และมีร่างเล็กๆอีกสองร่างกำลังนั่งเล่นเกมอยู่หน้าจอโทรทัศน์จอแบนเครื่องใหญ่
ห้องทั้งห้องถูกตกแต่งอย่างหรูหรา พื้นเป็นไม้ขัดมันอย่างดี โซฟาและเก้าอี้บุนวมสีแดงหลายตัวในห้อง ห้องนี้ดูเหมือนจะเป็นห้องนั่งเล่นของบ้านหลังนี้
"ย้ากกกก!!! ท่าไม้ตายขั้นสุดยอด!!" ร่างเล็กที่กำลังนั่งเล่นเกมอยู่ตะโกนอย่างมีอารมณ์ร่วมกับเกม ร่างนั้นเป็นเด็กผู้ชายที่ไลฟ์ไม่เคยเห็นมาก่อน เขามีผมยาวสีแดง มัดเป็นหางม้ายาวถึงกลางหลัง แต่ผมข้างหน้าของเขากลับชี้โด่เด่อย่างน่าประหลาด ดูจากร่างกายเขาคงอายุประมาณสิบเอ็ดสิบสองเห็นจะได้ แต่เสียงของเขานั้นดูจะห้าวเกินวัย
"ป๊ะป๋าอะ!! ท่าไม้ตายอะไรกัน นั่นมันท่าเตะธรรมดาเองนะ..." เด็กหญิงที่นั่งอยู่พูดตอบ
ป๊ะป๋าเหรอ!? ไลฟ์จำได้จากความทรงจำที่ลูซิเฟอร์ให้เขาดูว่า เด็กหญิงคนนั้นคือเด็กชื่อลูเซีย เธอเป็นน้องของลูซิเฟอร์และซิลเทียร์นั่นเอง งั้นคนที่เธอเรียกว่าป๊ะป๋า...
"อ้าว!! มาแล้วเหรอจ๊ะ... รวมวิญญาณสมบูรณ์แล้วเหรอ" คนแรกที่สังเกตเห็นและทักไลฟ์คือ ผู้หญิงผมสีดำที่นั่งอยู่ในห้อง ถึงแม้ทรงผมและสีผมของไลฟ์นั้นจะแตกต่างกับลูซิเฟอร์ก็ตาม แต่หน้าตานั้น ทั้งไลฟ์ ลูซิเฟอร์ และเคออส ต่างก็เหมือนกันอย่างกับแกะ
พี่จ๋า!!! ลูเซียคิดถึงพี่จ๋ามากเลยค่ะ!!!" ลูเซียผล่ะจากเกมที่เธอเล่นอยู่และกระโดดเข้ากอดไลฟ์ทั้งตัว เล่นเอาไลฟ์เซไปเลย
ที่จริงแล้วในทางปฏิบัติ ไลฟ์ไม่เคยเจอตัวจริงของลูเซียมาก่อน แต่ก็พอจะรู้จักบ้าง จากความทรงจำที่ลูซิเฟอร์แสดงให้เขาดู
"อ่า... สวัสดีครับ ผมชื่อ อากิระ ไลฟ์ ตอนนี้ลูซิเฟอร์อยู่ในร่างของผมครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ" ไลฟ์กล่าวอย่างสุภาพ
"แหม่...ไม่ต้องมีพิธีรีตองอะไรมากมายหรอก เธอก็คือลูกของฉันคนนึงนั่นแหละจ่ะ" เธอพูด ท่าทางของเธอดูใจดีเป็นอย่างมาก ไลฟ์เพิ่งสังเกตว่บเธอคือหญิงสาวในรูปวาดของราชวงศ์ปีศาจนั่นเอง
"เฮ้ย!! ป๋า!! ทำไมตัวหดเหลือแค่นั้นอะ!!" วิญญาณของลูซิเฟอร์ปรากฏขึ้นเป็นร่างใสๆ เขาใช้พลังกว่าแปดสิบเปอร์เซ็นต์ในการล้มเกเบรียลลงในคราวก่อน การที่เคออสและลูซิเฟอร์จะได้ออกมาได้อย่างอิสระอีกก็คงจะเป็นไปไม่ได้อีกแล้ว แต่ถึงออกมาก็จะอยู่ห่างไลฟ์ได้ไม่มากอยู่ดี
บึก!!
ร่างเด็กชายตัวเล็กๆที่ถูกเรียกว่าป๋ากระโดดถีบใส่ลูซิเฟอร์ แต่เนื่องจากลูซิเฟอร์เป็นเพียงร่างเงาจึงทะลุผ่านไป และผู้ที่ยืนอยู่ข้างหลังของลูซิเฟอร์ซึ่งก็คือไลฟ์ก็เรียกได้ว่าซวยรับกรรมแทนไป
"ยังจะมาถามอีกก็ข้าเล่นใช้พลังแบ่งวิญญาณแกออกเป็นสามส่วนแล้วยังเอาไปใส่ในทารกอีก เรื่องฝืนธรรมชาติอย่างงี้มันเปลืองพลังนะโว้ย!! ตัวข้าก็เลยหดเหลือแค่เนี้ย แล้วพอกลับมาก็ทักซะแทงใจเลยไอ้ลูกเวร!!" ร่างเล็กหันไปด่าๆๆ ใส่เงาของลูซิเฟอร์โดยไม่สนใจไลฟ์ผู้ซึ่งกำลังนอนจุกอยู่เลย
"ตายจริง... ลูกไลฟ์เป็นอะไรหรือเป่ลาจ๊ะ?" เธอพูดก่อนจะลุกขึ้นจากโซฟามาหาไลฟ์
"ไม่เป็นไรครับๆ แฮะๆ" ไลฟ์หัวเราะแห้งๆ
จะเรียกคนที่ไม่รู้จักว่าแม่มันก็รู้สึกแปลกๆยังไงก็ไม่รู้สิ...
ไลฟ์คิด ในขณะที่จอมซาตานที่บัดนี้ตัวหดเล็กเท่ากับเด็กอายุสิบกว่าขวบยังบ่นใส่ลูซิเฟอร์ต่อไป
"แล้วตัวกระเปี๊ยกอย่างงี้ตูจะไปหิ้วสาวๆได้ไงฟร่ะ..." จอมซาตานหยุดคำพูดกระทันหันแต่รู้สึกว่ามันจะสายไปซะแล้ว...
"เอ๋?? เมื่อกี้พ่อพูดว่าไงนะจ๊ะ... แม่ได้ยินไม่ชัดเลยจ่ะ..." นายหญิงแห่งโลกปีศาจพูดยิ้มๆ แต่รอยยิ้มนั้นมันชวนเสียวสันหลังชอบกล
"อ่า... แม่จ๋าคือ.. พ่อว่าเนี่ย... ตัวเหลือแค่เนี้ยอุ้มแม่ไม่ได้เลยน่ะ อยากจะอุ้มชมเดือนเล่นบทโรแมนติกซะหน่อย แฮะๆ" ท่านจ้าวผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในสามโลก... ต้องสยบแทบเท้าภรรยาสุดที่รัก...
ภาพที่เห็นทำเอาไลฟ์ทึ่งไม่น้อย ไม่รู้เหมือนกันว่าคุณแม่คนนี้ของเขาจะมีอำนาจขนาดไหนกันนะ
แต่ท่านพ่อนี่ก็ไม่ใช่เล่นเลยนะ... ขนาดแม่ออกจะสวยขนาดนี้ ยังจะไปหิ้วสาวอื่นอีก
"โห๊ะๆ คำแก้ตัวฟังไม่ขึ้นเลยนะจ๊ะพ่อ..." เธอพูดหน้าเธอยังคงยิ้มอยู่ แต่ไลฟ์คิดว่า รอยยิ้มอย่างนี้ไม่ต้องยิ้มดีกว่า ปั้นหน้าโกรธยังดูน่ากลัวน้อยกว่านี้เป็นร้อยเท่า!!
รอบห้องมีลมพัดทั้งที่หน้าต่างไม่ได้เปิด และสายลมนั้นเป็นสายลมที่เย็นเยียบ อุณหภูมิในห้องลดต่ำลงอย่างฮวบฮาบ นี่หรือฤทธิ์ของราชินีหิมะแห่งเกาะวงแหวนไฟ!!
"ลูกๆไปรอข้างนอกก่อนดีไหมจ๊ะ แม่จะคิดบัญชีพ่อนิดหน่อยนะจ่ะ" เธอกล่าว ซิลเทียร์กับลูเซียเตรียมจะออกจากห้อง
"พี่จ๋าไปกันเหอะ" ลูเซียจูงมือไลฟ์เตรียมออกไปจากห้อง
"นี่ๆ ซิลเทียร์... ไม่เป็นไรแน่เหรอ" ไลฟ์กระซิบถามอย่างไม่ค่อยแน่ใจนัก
"อืม ไม่เป็นไรหรอก พ่อหน่ะเป็นงี้ประจำแหละ เดี๋ยวแม่ก็เย็นลงเอง หลังจากจัดการพ่อเสร็จอะนะ" ซิลเทียร์พูด น้ำเสียงออกจะฟังดูเนื่อยๆเสียด้วยซ้ำ!!
แค่นี้ยังเย็นไม่พออีกเหรอะ!!
ปึง..
ประตูห้องถูกปิดลงเงียบๆ สามพี่น้องนั่งอยู่ที่หน้าห้องได้สักครู่ก็มีเสียงฝีเท้าวิ่งมาทั้งสามหันไปทางระเบียงทางเดินที่มีเสียงก้องมานั้น
อีกครู่ต่อมาก็มีร่างผ้าคลุมดำร่างหนึ่งวิ่งมาด้วยท่าทางลุกลี้ลุกลน
"แย่แล้วขอรับท่านซิลเทียร์!!"
"เกิดอะไรขึ้น!?"
"แถบชานเมืองมีรายงานเข้ามาว่า มีกองกำลังประหลาดกลุ่มนึงบุกโจมตีขอรับ ตอนนี้กำลังรุกคืบมาเรื่อยๆ ทางกองกำลังป้องกันตัวก็คงต้านไว้ได้ไม่นาน..." เขารายงาน ซิลเทียร์ทำหน้าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง
"เดี๋ยวข้าจะนำเรื่องไปบอกท่านพ่อให้ เจ้ารีบล่วงหน้าไปก่อน" เธอกล่าว นายทหารทำท่ารับคำสั่ง ซิลเทียร์เปิดประตูห้องเข้าไป
"ขอโทษค่ะท่านแม่ที่ขัดคำสั่ง แต่ตอนนี้มีเรื่องด่วนเข้ามาค่ะ" ซิลเทียร์เปิดประตูพรวดเข้าไป ภาพที่ไลฟ์แอบเห็นนั้นคือ สภาพห้องที่เมื่อสักครู่ยังคงเรียบร้อยกลับมีเกล็ดหิมะสีขาวปกคลุมไปทั่ว ตัวท่านแม่ของเขานั้นยังคงนั่งอยู่บนโซฟา เธอพาดขาของเธอไปบนก้อนน้ำแข็งก้อนนึง และด้านบนของก้อนน้ำแข็งนั้นก็มีศีรษะของจอมซาตานผู้ยิ่งใหญ่โผล่ออกมา
"แหม่ๆ ตายจริง... ท่าทางจะต้องเก็บเรื่องนี้ไว้ทีหลังแล้วนะพ่อ ตอนนี้ไปจัดการเรื่องยุ่งกันก่อนดีกว่าเนอะ..."
"จ่ะแม่ อันที่จริงพ่อสำนึกผิดแล้วจ่ะ ที่จริงพ่อแค่ชวนน้องหนูพวกนั้นมาเล่นไพ่อีแก่กินน้ำเฉยๆน่ะจ่ะ ไม่เคยมีอะไรเกินเลยจริงๆนะ พ่อน่ะมีแค่แม่คนเดียวจริงๆนะจ๊ะ" คำพูดเหล่านี้ต่อให้เป็นเด็กประถมก็คงเดาได้ว่าโกหก
"แหม่... พ่อก็... ยังแต่งเรื่องไม่ได้เรื่องเหมือนเคยนะจ๊ะ... งั้นพ่อตอบคำถามแม่มาคำถามนึงนะคำถามง๊ายง่ายย~"
"อะไรจ๊ะแม่" องค์ซาตานถาม
"ใครเอ่ยงามเลิศที่สุดในปฐพี~" คำถามแบบลอกสโนว์ไวท์มาชัดๆเลยแม่เอ๊ย...
"แน่นอนอยู่แล้วต้องเป็นแม่น่ะสิจ๊ะ ในปัฏพียังน้อยไปจ่ะแม่ แม่สวยสุดในสามโลกเลยนะ"
"ปิ๊งป่อง~ โห๊ะๆๆ พ่อนี่เก่งจริงๆ งั้นไปจัดการงานให้เสร็จกันดีกว่าเนอะ" แม่กล่าวก่อนจะเอาเท้าลงจากก้อนน้ำแข็งที่แช่จอมซาตานไว้ แล้วก้อนน้ำแข็งก็ละลายกลายเป็นน้ำไปหมด
ที่นี้ไลฟ์ก็รู้แล้วว่าลูซิเฟอร์ได้นิสัยบ้ายอมาจากใคร...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น