ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Reborn] Bloody Love [1827 10069]

    ลำดับตอนที่ #6 : .:Blood:.IV งานเลี้ยง ~Rewrite~ 100% +Pic Blood III

    • อัปเดตล่าสุด 14 พ.ค. 55


    Clou Dy



    Blood
     IV


    งานเลี้ยง







    คฤหาสน์มิลฟีโอเล่

     

    คฤหาสน์หลังใหญ่ที่ตั้งอยู่แถบชานเมืองไม่ไกลจากตัวเมืองมากเท่าไรนัก ในยามค่ำคืนที่ปกติมักจะเงียบสงัด แต่ในวันนี้กลับเต็มไปด้วยแสงไฟและรถยนต์มากมายที่ล้วนมีจุดมุ่งหมายอยู่ที่งานเลี้ยงหรูในคืนนี้  ทางเข้างานได้มีการตรวจสอบความปลอดภัยโดยหน่วยรักษาความปลอดภัยชั้นเยี่ยม เพื่อป้องกันการบุกรุกหรือก่อความวุ่นวายภายในงาน โดยผู้ที่จะเข้าร่วมงานได้ จำเป็นจะต้องยื่นบัตรเชิญให้กับหน่วยรักษาความปลอดภัยที่อยู่หน้างานก่อนเพื่อตรวจสอบรายชื่อ และค้นร่างกายเพื่อให้แน่ใจว่าปราศจากอาวุธหรืออุปกรณ์ใดใดที่เสี่ยงต่อความไม่ปลอดภัย ถึงจะสามารถเข้างานได้

    ภายในงานห้องโถงใหญ่ของคฤหาสน์ถูกตกแต่งอย่างสวยงามราวกับงานเลี้ยงเต้นรำในเทพนิยายก็มิปาน ตรงกลางจัดเป็นฟลอร์สำหรับเต้นรำ ส่วนที่มุมห้องโถงจัดไว้เป็นโต๊ะอาหารแบบค็อกเทล ที่มีทั้งอาหารและเครื่องดื่มมากมายให้เลือกสรร ซึ่ง้ลวนแต่เป็นของชั้นดี อาหารที่ทำจากวัตถุดิบชั้นเยี่ยม ปรุงรสด้วยเชฟระดับห้าดาว เครื่องดื่มแต่ละชนิดก็มีราคาแพง ไม่ว่าจะเป็นไวน์ยี่ห้อดัง หรือไวน์ที่ผ่านการหมักมายาวนานก็ล้วนแต่ถูกนำมาเป็นเครื่องดื่มสำหรับงานเลี้ยงในวันนี้

     

     บรรดาแขกผู้มีเกียรติทั้งหลายเริ่มทยอยกันเข้างานมาไม่คาดสาย หากสังเกตดูดีๆแล้วจะพบว่าแต่ละคนล้วนเป็นผู้ที่มีชื่อเสียง หรือไม่ก็มีอิทธิพลในสังคม และแน่นอนในโลกมืดด้วยเช่นกัน ทุกคนล้วนแต่งกายกันมาไม่น้อยหน้ากัน ไม่ว่าจะเป็นเครื่องแต่งกายไปจนถึงเครื่องประดับ และหน้ากาก ผู้ที่เข้างานมาทุกคน ต่างเดินควงกันมาเป็นคู่ๆตามธีมงาน

    และถ้ามองไปรอบๆงานจะเห็นได้ว่าทุกมุมในงานเลี้ยงล้วนมีผู้คนอยู่ ไม่ว่าจะกิน พูดคุยทั้งเรื่องสัพเพเหระ ไปจนถึงการเจรจาธุรกิจ ทุกอย่างดูเป็นสิ่งธรรมดาที่พบเห็นได้ทั่วไปในงานเลี้ยงเช่นนี้ แต่ที่ไม่ธรรมดาก็คือ ทันทีที่รถลิมูซีนหรูคันนึง แล่นจอดที่หน้างาน ธงที่อยู่หน้ารถบ่งบอกถึงฐานะของผู้ที่อยู่ในรถคันนี้ มันเป็นธงที่ไม่ว่าใครก็ตามขอเพียงแค่อยู่ในโลกมืดก็ต้องรู้จัก

    ธงที่มีรูปกระสุนนัดนึงอยู่ตรงกลาง ด้านบนมีปืนสองกระบอกวางพาดกันและมีเปลือกหอยมีปีกวางอยู่ตรงกึ่งกลางของปืนสองกระบอกนั้น ตราสัญลักษณ์ที่แสดงถึงแฟมิลี่ที่แข็งแกร่งและมีอำนาจมากที่สุดในขณะนี้





    แฟมิลี่ที่มีประวัติอันยาวนานและควบคุมพื้นที่กว่าครึ่งไม่ว่าจะในสังคมปกติหรือแม้แต่่ในโลกมืดก็ตาม

    .

    .

    .

    วองโกเล่แฟมิลี่

    .

    .

    .

    .

    .

    แฟมิลี่ที่ไม่มีใครกล้าที่จะท้าทาย

    แฟมิลี่ที่ปกครองโดยคนทั้งเจ็ด

    แฟมิลี่เข้มแข็งและแข็งแกร่งจนยากจะมีผู้ใดมาเทียบ

    แฟมิลี่ที่มีผู้พิทักษ์ทั้งหกที่อยู่เหนือกว่าใครทั้งมวล

    หากแต่...กลับอยู่ใต้คนๆเดียว

    .

    .

    .

    มีเพียงผู้เดียวที่พวกเค้าจะยอมและรับฟัง

    มีเพียงผู้เดียวที่จะปกป้อง

    มีเพียงผู้เดียวที่จะจงรักภักดีด้วย

    มีเพียงผู้เดียวที่เป็นนายเหนือหัว

    มีเพียงผู้เดียวที่มีอำนายเหนือกว่าใคร

    มีเพียงผู้เดียวที่ไม่ว่าใครก็ต้องเกรงกลัว

    มีเพียงผู้เดียวที่คุมอำนาจทั้งหมดไว้

     

    ทั้งหมดนี้รวมกันเป็นวองโกเล่ แฟมิลี่

     

    และแน่นอนว่าหลังจากที่ทุกคนรู้ว่าใครที่อยู่ภายในรถคันนั้น ภายในงานก็เกิดความโกลาหลขึ้น ทุกๆคนต่างให้ความสนใจและรอคอยที่จะได้เห็นผู้พิทักษ์ทั้งหกที่เลื่องลือของวองโกเล่ และวองโกเล่เดชิโม่ บอสคนล่าสุดที่มาร่วมงานในวันนี้




    40%



    ประตูรถถูกเปิดออกโดยพนักงานรักษาความปลอดภัยที่ยืนอยู่หน้าทางเข้างาน ก่อนที่คนที่อยู่ภายในรถคันนั้นจะก้าวลงมา

    .

    .

    .

    คู่แรกที่ก้าวลงมาจากรถคือ เด็กทารก เจ้าของจุกนมสีเหลือง กับผมจอนที่เป็นเอกลักษณ์ รีบอร์น ในชุดสูทกับหมวกใบโตตามปกติ
    และหน้ากากอันเล็ก สีเทาอ่อน ที่ถูกอุ้มโดยหญิงสาวที่มาพร้อมกับความร่าเริงอยู่เสมอๆ 'มิอุระ ฮารุ' ในหน้ากากสีส้มพาสเทล
    ดูน่ารัก สดใส ตามแบบฉบับของเธอ

     

    "ฮาฮิ" หญิงสาวพูดขึ้นหลังจากลงมาจากรถเรียบร้อยแล้ว ด้วยความร่าเริงที่จะได้มางานเลี้ยงนี้

     

     คู่ต่อมาเป็นชายหนุ่มเจ้าของฉายา หัวสนามหญ้าที่ถูกตั้งให้โดยผู้พิทักษ์แห่งวายุ เจ้าของเรือนผมสีเทาสั้นเกรียน
    ใบหน้าที่ร่าเริงยิ้มแย้ม อยู่ตลอดเวลา กับปลาสเตอร์ที่แปะอยู่ที่กลางสันจมูก ที่โผล่พ้นหน้ากากแบบลูกผู้ชายที่เจ้าตัวออกแบบเองมาเล็กน้อยอันเป็นสัญลักษณ์ประจำตัวของเค้า ชายที่มาพร้อมกับคำพูดประจำตัว ที่ว่า 'สุดหูรูด!!' ตลอดเวลา

     

    'ซาซางาวะ เรียวเฮ ผู้พิทักษ์แห่งอรุณ' ที่มาพร้อมกับน้องสาวของตน ที่เป็นแม่หรือน้องสาวก็ไม่ทราบ ซาซางาวะ เคียวโกะ ในวันนี้ ใส่หน้ากากสีชมพูอ่อนๆ ดูหวาน น่ารักแบบเจ้าหญิง และแน่นอนว่าทำให้ชายหนุ่มภายในงานหลายต่อหลายคนอยากที่จะทำความรู้จัก หากแต่ก็ติดอยู่ที่ว่า พี่ชายของเจ้าหล่อนนั้น หวงน้องสาวยิ่งกว่าอะไรดี แน่นอนว่า ความจริงข้อนี้ ทำให้ทุกๆคนปลงไปตามๆกัน

     

    คนต่อมาที่ก้าวตามลงมาติดๆ เป็นชายหนุ่มที่ดูอ่อนวัย ดูท่าทางแล้วน่าจะอายุไม่ถึง 15 ปีดี ท่าทางเอ๋อๆ นิด กับชุดสูทลายวัวและผมยุ่งๆที่ในวันนี้ถูกจัดทรงให้ยุ่งโดยตั้งใจ  ภาพลักษณ์ทุกอย่างส่งให้ชายหนุ่มดูน่ารัก น่าเอ็นดูและมีเสน่ห์  เข้ากับหน้ากากลายวัวอันใหญ่ที่ปิดครึ่งหน้าของชายหนุ่ม หากแต่ เพียงแค่ก้าวลงมาจากรถ หัวของเค้าก็ไปกระแทกโดนประตูรถโดยไม่ทันระวังตัวอย่างแรง ทำให้เกิดเสียงดัง 'โป๊ก' ก่อนจะตามมาด้วย...สิ่งที่ทำให้ภาพลักษณ์ก่อนหน้านี้ มลายหายไปโดยสิ้นเชิง

     

    "แง้ๆๆๆๆ คุณแรมโบ้เจ็บอ่ะ TT" คุณแรมโบ้ที่ว่า ร้องไห้จ้า โดยที่ไม่ได้ดูเลยว่า ตนเองในตอนนี้ โตจนเลยวัยที่จะร้องไห้งอแงแล้ว แต่อย่างว่าแหละ ไม่ว่าเมื่อไร นิสัยแบบนี้มันก็คงจะไม่หายไปอย่างแน่นอน...

    และแน่นอนว่าทันทีที่ผู้ชายสุดหูรูดได้ยินเสียงร้องไห้อันน่ารำคาญนั้น เจ้าตัวก็ตะโกนออกมาทันที

     

    "ลูกผู้ชายห้ามร้องไห้!! สุดหูรูด!!!!" เรียวเฮตะโกนก่อนจะยกกำปั้นชูขึ้นฟ้า แต่ก่อนที่ทุกอย่างจะวุ่นวาย ยุ่งเหยิงไปมากกว่านี้  หญิงสาวในชุดกี่เผ้ากับหน้ากากสีแดงแบบจีน ก็ก้าวลงมาจากรถ ก่อนจะเข้ามาจัดการกับคุณแรมโบ้ ให้เงียบลงได้อย่างง่ายดาย


    ก่อนจะตามมาด้วยยามาโมโตะ ทาเคชิ ในหน้ากากสีน้ำเงินเข้ม ที่ดูดีแบบเรียบๆ ไม่มีลวดลายอะไรมากมาย หากแต่ขับให้ใบตาขาวเนียนของชายหนุ่มดูโดดเด่นและหล่อมากยิ่งขึ้น ชายหนุ่มลงมาจากรถพร้อมกับเนียนจับมือและลากเอาโกคุเทระ ฮายาโตะ ลงมาด้วย

    แน่นอนว่าทุกสายตาในงานต้องหันมามอง โดยเฉพาะ โกคุเทระที่เกือบทุกสายตาจ้องมองมาด้วยความตกตะลึง ทั้งงงงวย คาดไม่ถึง
    และหลงใหล กับร่างบางในชุดราตรีที่ทำให้ดูน่ารัก อ่อนหวาน ผิดกับภาพลักษณ์ รับกับหน้ากากสีครีมประดับมุกเม็ดเล็กๆล้อมรอบหน้ากาก และยังไม่ทันที่ทุกคนจะได้ตั้งสติกับภาพลักษณ์ที่คาดไม่ถึงของผู้พิทักษ์แห่งวายุ เจ้าของฉายา สโมกกิ้ง บอมบ์
    ร่างบางอีกคนก็ก้าวตามลงมาติดๆ

     

    โรคโด มุคุโร่ ในชุดเดรสสุดเซ็กซี่ ยั่วยวนในแบบฉบับของราชินี ก้าวลงมา และเมื่อเธอรับรู้ได้ถึงทุกสายตาที่จ้องมองมายังเธอ
    เธอก็กรีดยิ้มแบบนางพญาก่อนจะส่งสายตาที่อยู่ภายใต้หน้ากากอันงานสีม่วงอ่อนประดับด้วยขนนกและคริสตัลแต่พองามขับให้ใบหน้าของเธอดูผุดผาดและเย้ายวนมากยิ่งขึ้นไปให้ทุกคน ส่งผลให้ผู้ชายแทบทุกคนในงานถึงกับละลายไปกับมาดนางพญาที่ทรงเสน่ห์ของเธอจนลืมคู่เต้นของตัวเองไปเลย

     

    และคู่สุดท้ายที่ก้าวลงมาจากรถ เรียกให้ทุกลมหายใจภายในงานถึงกับหยุดชะงัก ร่างสูงในชุดสูท เจ้าของเรือนผมและดวงตาสีดำสนิท ใบหน้าเย็นชาถูกบดบังด้วยหน้ากากสีดำสนิท เรียบง่าย ไม่มีอะไรแต่งแต้ม สีดำสนิทของหน้ากากที่แทบจะกลืนกินไปกับเส้นผมและดวงตาของชายหนุ่ม

    หากแต่...กลับทำให้ชายหนุ่มดูเย็นชา เข้าถึงยาก และน่าเกรงขามมากยิ่งขึ้น


    ไม่จำเป็นต้องให้ใครมาบอก ทุกคนก็รู้ได้เองมาชายผู้นี้คือใคร ชายที่สัญชาติญาณภายในตัวของทุกคนร้องเตือนเสมอว่าอันตราย
    และน่ากลัวมากแค่ไหน ผู้พิทักษ์แห่งเมฆา ผู้พิทักษ์ที่แข็งแกร่งที่สุดของวองโกเล่แฟมิลี่

     

    'ใครกันน่ะ ที่เป็นคู่ของชายคนนี้'




    คำถามนี้เกิดขึ้นภายในใจของทุกๆคน  และแน่นอนว่าแทบจะในเวลาเดียวกันกับที่เกิดคำถามนี้  คำตอบก็เหมือนจะเด่นชัดขึ้นมาเช่นกัน ในเมื่อ เหลือเพียงคนเดียวที่ยังไม่ปรากฏตัว  เพียงคนเดียวที่พอจะมีอำนาจที่จะควบคุมผู้ชายคนนี้ได้

    .

    .

    .


     มีเพียงแค่นภา ที่เมฆาจะยอมให้โอบอุ้มเอาไว้

    .

    .



    ผืนนภาที่ชื่อว่า 'ซาวาดะ สึนะโยชิ'




    สึนะก้าวลงมาจากรถเป็นคนสุดท้าย เรียกให้ทุกลมหายใจภายในงานถึงกับชะงักจนลืมหายใจกับร่างที่เดินลงมาร่างแบบบางราวกับตุ๊กตา ดวงตาคู่กลมโต ใบหน้าขาวเนียนที่ในตอนนี้ ถูกบดบังด้วยหน้ากากสีขาวนวลประดับด้วยกากเพชรเล็กน้อยให้ประกายกากเพชรส่องแสงวิบวับในยามค่ำคืน ขนนกสีขาวปลอดที่ประดับอยู่ข้างหน้ากาก ขับให้ดูสวยงามมากยิ่งขึ้น ร่างบางก้าวลงมาช้าๆ ก่อนจะเดินมาที่ทางเข้างาน ที่เพื่อนๆของตนยืนรออยู่ และเดินนำเข้าไปในงาน

     


    TBC
     

     

     

     







     
              Talk สักนิด          



    มาอัพแล้ว หลังจากที่อู้ไปนาน ลัลล้า~~
    ปล.รูปไม่สวยมากมายอะไร เพราะเกิดจากอารมณ์ชั่ววูบที่นั่งขีดๆเขียนๆออกมาอ่ะน่ะ ต้องทำใจ =w= โดยเฉพาะรูปซือ ลวกสุดๆ เอาง่ายๆแค่เส้นยังไม่ตัด =0= อาจทำให้หลายคนผิดหวังอย่างรุนแรง~~ แต่ก็ขี้เกียจวาดใหม่แล้ว จริงๆวาดเพื่อที่จะได้จินตนาการชุดได้ง่ายๆเฉยๆ =w=


     


    26/04/55
    ปล.มาอัพแล้วจะหายไป =w= ตอนนี้ต้องแต่งฟิคเยอะ TT เพราะแข่ง OCFF อยู่ อย่างสองวันมานี้ แต่ Fic นี้ อินโทร OCFF แล้วก็โครงเรื่องนิยาย =[]= ตอนแรกกะจะลงให้หมด 100% เลย แต่ เอามา 80% ก่อนล่ะกัน =w=


    14/05/55
    กร๊าก มาอัพก็เหมือนไม่ได้อัพ เค้าแค่มาต่อให้จบเท่านั้นเอง =w= //โดนยันไกล สารภาพเลยว่าช่วงนี้(จริงๆก็ทุกช่วงอ่ะน่ะ)สิ่งล่อตาล่อใจมันเยอะมว้ากๆๆๆ ขัดขวางการอัพ 555+ กว่าจะสำนึกว่าควรมาอัพ ก็ปาไปครึ่งเดือนแล้ว เอาเป็นว่า ตอนต่อไปจะรีบมาลงเร็วกว่านี้น่ะ(มั้ง?) ตอนหน้าเป็นตอนของสัปป้าบ้างเน้อ~ 

    ปล.ถามนิดนึง คือฉากในงานเลี้ยงเนี่ย ของเก่าที่แต่งไว้เป็นเรื่องของมุคุ แต่ในฉบับรีไรท์ จะถามว่า อยากได้ฉากอะไรเพิ่มมั้ย เพราะรู้สึกว่าแค่ฉากมุคุ แล้วจบ มันน้อยไป ใครอยากรีเควสฉากอะไรก็เชิญ ขอแค่ไม่ใช่ NC เพราะมันยังไม่ถึงเวลา~ =w=  






       
              ตอบ(บาง) Comment          

    ความคิดเห็นที่ 86 (จากตอนที่ 3)   

    อ่า. . .

    ท่านฮิออกมาฉากแรกก้อ. . .เลยนะ // อย่าคิดมากแค่หอมแก้ม  หุๆ ออกมาให้กรี๊ดเล่นก่อน~

    แล้วเมื่อไหร่ 10069 จะออกมาซะทีอ่า  นี่แหละค้า ^^ ตอนหน้า 10069 เต็มๆค่ะ ^^

    Name : You are My mine< My.iD > ดูเน็ตเวิร์คอื่นๆ ของ You are My mine [ IP : 125.24.90.163 ] 
    Email / Msn: - ส่งข้อความลับ
    วันที่: 11 เมษายน 2555 / 20:52


    ความคิดเห็นที่ 79 (จากตอนที่ 3)   
    แหม~ พอได้หอมแก้มสึนะไปที เปลี่ยนสรรพนามเลยนะท่านฮิ  
    จากที่เรียก 'นาย' ก็เป็น 'เธอ' ขึ้นมาทันทีเลยน้า~
      555+อันนี้ตอนแรกก็ไม่ได้ตั้งใจ แต่นายมันแปลกๆ เลยเปลี่ยนซะ
    Name : ko-per< My.iD > ดูเน็ตเวิร์คอื่นๆ ของ ko-per [ IP : 110.49.243.195 ] 
    Email / Msn: - ส่งข้อความลับ
    วันที่: 31 มีนาคม 2555 / 21:45





    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×