ห้องเก็บของชนิดหนึ่ง

ลำดับตอนที่ #1 : บันทึกการต่อสู้ - ช้างคริสตัล

                “ คณะกายกรรมน่ะขาดช้างไม่ได้หรอกนะ ... ช้างตัวนี้เป็นช้างคริสตัล..."
                เทียร์ยังคงพูดต่อไปเรื่อยๆ แต่ข้าไม่ได้ฟัง เพราะช้างตัวใหญ่ตัวนั้น กับสองคำสุดท้าย มันทำให้ใจข้าเต้นแรง แถมยังเต้นไม่เป็นจังหวะ
                คริสตัล
                ช้างตัวใหญ่
                เท่ากับ
                คริสตัลเม็ดโคตรใหญ่
                ทำไม ทำไมกัน ทำไมถึงไม่เป็นเพชร... แต่ก็ช่างเถอะ เพราะคริสตัลมันคือ ผลึกแก้วที่เปรียบเสมือนดวงดาวแห่งอาณาจักรแร่ธาตุทั้งหลาย
                "พวกเจ้าโรงละครสัตว์สีทองคู่กับช้าง... พวกเจ้าต้องล้มสัตว์กายกรรมตรงหน้าพวกเจ้าให้ได้ไง ฮ่าๆๆๆๆ ”
                ล้ม... แปลว่าฆ่าแล้วเลาะเนื้อคริสตัลมันออกมาได้ใช่มั๊ย ต้องหาข้อมูลของช้างตัวนี่ให้แน่นอนก่อน ในเมื่อข้าเลขที่แรกของโรงละครสีทองก็ต้องเป็นคนแรกงั้นเหรอ ...ไม่เอาเด็ดขาด
                สายตาไปเจอะกับเวอร์ส... 
                "ขอโทษด้วยนะเวอร์สช่วยถ่วงเวลาให้หน่อยละกัน"
                ข้าผลักเวอร์เข้าไปในห้องที่มีช้างคริสตัลอยู่ เป็นคนแรก แล้ววิ่งเข้าไปหาเทียร์
                "เทียร เจ้าช้างคริสตัลนั่นมันเป็นช้างคริสตัลประเภทไหนเหรอ"
                "ก็... ประเภทดุร้ายที่เอามาจากดินแดน..."
                "ไม่ใช่ประเภทช้าง ประเภทคริสตัลต่างหาก เมื่อกี๊ข้ายังดูไม่แน่ในว่ามอนต์มอริลละไนท์หรือเปล่าเพราะมันบอบบาง แต่น่าจะเป็นคริสซะเบอรีลหรือเปล่าเพราะดูแข็งดี แต่ดูจากรูปร่างน่าจะเป็นแซฟไฟร์นะ ความแข็งน่าจะอยู่ที่ระดับเก้า หรือ..."
                "พอทีตกลงใครเป็นครู ใครเป็นนักเรียน... เอาเป็นว่าข้าไม่รู้"
                "เทียร์ ถ้าข้าเลาะเอาส่วนที่เป็นคริสตัลทั้งหมดของมันออกมา เจ้าช้างจะตายมั๊ย"
                "เกรนดิน..." เทียร์ถอนหายใจเหมือนเบื่อโลก แล้วตะโกนใส่หน้าข้าว่า "ช้างน่ะ ทั้งตัวมันเป็นคริสตัล ถ้าเจ้าทำแบบนั้น ก็ถือว่าเจ้าฆ่าช้างของข้าน่ะสิ"
                "แล้วถ้าข้าฆ่ามัน..."
                "เจ้าก็จะตายตามมันไปไง ถึงตาเจ้าแล้วเกรนดิน" หลังจากนั้นบาทาของเทียร์ก็ทำให้ฉันเข้าห้องไป
               ปัง!
                ประตูปิดลงเมื่อข้ากระเด็นมากองอยู่ในห้องๆ หนึ่ง
                โอ๊ย หัวข้ามึนชะมัดเลย... ไอย๋า ขวดยาพิษ มันหล่นลงแตกกระจุยกระจายหมดแล้ว ยาพิษ ยาพิษของข้า เอ๊ะ... ความรู้สึกเปียกๆ นี่มันอะไรกัน ไม่นะ... ยาชา ข้านั่งทับมันจนแตก รู้มั๊ยแต่ละขวดมันแพงแค่ไหน เศษแก้วของขวดยาชาปักแขนของข้าเต็มไปหมด แต่ไม่รู้สึกอะไร เพราะตอนนี่ตัวชาไปหมดแล้ว
                หมับ!
                สิ่งที่คิดว่าน่าจะเป็นงวงของช้างคริสตัล มันรัดคอข้าแล้วชูขึ้นเหนือหัวของมัน อ่า... สวยชะมัดเลย ข้าเอามือลูบๆ งวงที่เป็นคริสตัลแต่ก็ไม่ได้รับความรู้สึกเหมือนสัมผัสมันเลย ไม่... ไม่นะ ยาชาออกฤทธิ์ไปทั่วร่างแล้ว ก็ว่าทำไมถึงไม่รู้สึกเจ็บทั้งๆ ที่ถูกช้างรัดคอ
                ช้างคริสตัล ร้องขึ้นเสียงดัง (แต่ข้าไม่ได้ยินหรอก) พร้อมกับพุ่งตัวไปข้างหน้าเพื่อจะเอาข้าทุบกับกำแพง แต่ทว่า...
                พรืด!!!
                ช้างลื่น ช้างลื่นจ้ะ มันลื่นยาพิษของข้า ล้มตัวลงกระแทกพื้นจนพื้นสนั่น แนนอนว่าช้างมันต้องสะดุ้งจนเผลอคลายงวงออก ผลที่ได้ด้วยความบังเอิญก็คือ ข้าหล่นลงไปทับตัวมัน และหล่นลงจบด้วยท่าเหมือนนั่งขี่ช้างด้วย
                "เป็นการทดสอบที่ (ดวง) ดีมากๆ เจ้าผ่านแล้ว" เทียร์ปรบมือเบา
                ข้าลงจากหลังช้างแล้วเดินออกมานอกห้อง ก็โดนทุกคนรุมน่าจะถามว่าทำไมเสร็จเร็วจังเลย
                ...บังเอิญ ฟลุคแน่ๆ เหอะๆ ดวงดีเกินไปแล้วมั๊ง
                ข้ามัวแต่งงบวกกับตัวยังชาอยู่ ก็เลยเดินไปที่ห้องพักของตัวเองแล้วค้นหายาแก้พิษแล้วหลับไปเพราะผลตรงข้ามของยาแก้พิษ
-------------------------------------กลางดึก------------------------
                พรึบ!
                ข้าสะดุ้งตัวขึ้นมาจากเตียงเหงื่อแตกพรัก หายใจหอบๆ เหมือนจะฝันร้าย พร้อมกับตะโกนออกมาเสียงดังกว่าช้างคริสตัล 
                "ว๊ากกกกกก ลืมเลาะคริสตัลบนตัวช้างมาด้วยยยยยย"
Yu Ki