ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    My Soul, Your Compact สัญญาด้วยชีวิตว่าจะยกหัวใจนายนักล่า

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

    • อัปเดตล่าสุด 6 ต.ค. 54


     บทนำ

    “ระวัง >o<!!!

    รองเท้านักเรียนของใครไม่รู้ทิศว่าลอยมาจากไหน ตรงมาใส่หน้าฉันอย่างจังจนทำให้ฉันล้มหงายหลังไปขนานกับพื้น เอกสารกองที่อยู่ในมือฉันก็ล่องลอยอยู่ตรงหน้าฉัน ด้วยความมึนล่ะมั่ง*-* ฉันจึงเห็นเอกสารพวกนั้นกลายเป็นขนนกสีขนและใช่...

    เทพบุตรหล่อจัง นี้ฉันตายแล้วใช้ไหมและฉันก็เป็นคนดีมากๆแน่นเลยเพราะฉันถึงได้มาอยู่บนสรรค์ได้พบกับเทพบุตรหล่อขนาดนี้ ว้าย*o* พระเจ้าขาหนูขออยู่อย่างนี้ไม่ไปกลับเกิดแล้วนะค่ะ แต่...นี้มันบนสรรค์นะทำไมฉันถึงเห็นหน้ามารที่น่าจะอยู่นรกได้ล่ะ -_-^ แถมยังมีหน้าคล้ายเทพบุตรอีก

    “เฮ้! เธอเป็นไรหรือเปล่า –o--”ว้าย เทพบุตรพูดกับฉันด้วย เป็นลม “เฮ้! เฮ้ >o<!!! เป็นลมไปแล้ว -o-

    “ทิ้งไว้เถอะ พี่”บทสนายังคงดำเนินต่อไปแม้ฉันจะสลบไปแล้ว(ความจริงแค่แกล้งหลับเฉย) โดยที่นายฮันเตอร์ปีศาจร้ายก็ยังพูดกับเทพบุตรของฉัน(เมื่อกี้)อย่างเป็นกันเอง /\_/\+ “อย่างไงยัยนี้ ก็มีเทพบุตรม้าขาวมาช่วยอยู่ดี...ปีศาจอย่างพวกเราไม่จำเป็นต้องยุ่งหรอกครับ –o--

    ไม่นะคุณก็คือเทพบุตรของฉัน ได้โปรดอย่าจากฉันไปคือคือดวงใจของฉัน แต่ฉันก็ได้แค่ร่ำร้องในใจเท่านั้น เศร้าเราจะจากกันแค่ตรงนี้เหรอม๊ายยยยยยย >o<~

    “สองพี่น้องจะหนี้ไปไหน -o-

    ฉันได้ยินเสียงผู้หญิงจึงพยามรี่ตามอง o_< เธอนั้นมีผมสีดำเยียดตรงยาวจนคือกลางหลังแต่ก็มัดรวมไว้ ริมฝีปากเล็กอมชมพู่และดวงตาสีดำทีกลมโตใสจนคล้ายลูกแก้ว นี้ขอบอกเลยว่าเรื่องที่แล้วฉันแค่ตัวประกอบแต่เรื่องนี้เป็นนางเอกแล้ว /\_/\ แต่ทำไมใจฉันมาเต้นให้กับผู้หญิงด้วยนี้ -///- ไม่ใช่พระหรอกเหรอ เอ้ะหรือว่าเรื่องนี้เปลี่ยนใหม่ฉันคู่กับผู้หญิง(ไม่ไช่โวย)

    “พี่สะใถ้ อย่าบ่นได้ไม”แปลว่าเธอมีคู่แล้วสิเศร้าใจจังT^T เอ๊ะ! แล้วฉันจะเศร้าใจทำไม “จะให้อุ้มยัยนี้แบบเจ้าหญิงไปส่งห้องพยาบาล...ประสาท”

    “พวกนายก็มีแต่เป็นปีศาจอยู่นั้นเละ”เธอว่าพรางเอาหนังสือทีถือติดมือ ฝาดหัวใจพวกเขาไปคนล่ะที “ช่วยเขาสิ...ถึงฉันจะทำคนทีให้เธอเป็นแบบนี้ก็ตาม”

    ตอนนี้ฉันหาต้นเหตุเจอแล้ว ฉันจึงไม่จนเป็นต้องแกล้งเป็นจึงขยับร่างไปมาเหมือนเพิ่งตื่นเพื่อทำให้สมจริง แต่ช่วงที่ฉันจะต้องลุกขึ้นนั่งนั้นกับมีอะไรหนักๆหล่นมาใส่ฉันทำให้ต้องกลับไปนอนหงายหลังอยู่ที่พื้นเหมือนเดิม แต่เมื่อนอนลงเช่นเดิมรสชาติแปลกที่สัมผัสทางริมฝีปากนั้นถึงทำให้ฉันอยากนอนสลบซะจริงๆ...

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×