คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1
ร่างหญิงสาวอายุสิบสองย่างสิบสามปีลุกมาขึ้นจากที่นอนด้วยความง่วงงุน ผมสีดำยาวถึงกลางหลัง ใบหน้างดงาม ปากนิดจมูกหน่อย ดวงตาสีฟ้าใสหันมองนาฬิกาก่อนจะถอนหายใจพลันจัดการธุระส่วนตัว
วันนี้เป็นวันที่นางตัดสินใจทำสิ่งที่ควรทำเสียที
นางมีชื่อว่า หวงจื่อเสีย เกิดและโตที่เมืองวิญญาณยุทธเป็นเด็กกำพร้าพ่อแม่ตายตั้งแต่ยังเด็กยังดีที่พ่อแม่ยังเหลือบ้านไว้ให้เป็นมรดกไม่งั้นนางคงได้ไปนอนข้างถนน นางทำงานพิเศษเล็กๆน้อยๆหาเลี้ยงตัวเอง
พออายุได้หกขวบปลุกวิญญาณยุทธแล้วก็เข้าโรงเรียนของทางสำนักวิญญาณยุทธ
นางเข้าสู่ระดับ 20 ตั้งแต่ปีที่แล้วจนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ได้วงแหวนวงที่สอง นางรอให้ถึงช่วงเวลานี้!
นางหันหยิบเป้หนังสีน้ำตาลแล้วหันไปหยิบแว่นตามาสวม
นางเดินออกจากบ้านเพื่อมุ่งหน้าไปที่ป่านอกเมือง เมื่อนางเดินถึงมาที่ใจกลางป่ามีภูเขาน้ำตก
นางปีนขึ้นไปด้วยความชำนาญเมื่อถึงกลางทางก็พบทางเข้าถ้ำหลังน้ำตก
ที่นี่เป็นฐานลับของนาง นางชอบศึกษาสมุนไพรป่าที่นี่มีทางลับเฉพาะของนางเชื่อมต่อกับเขตป่าของพวกสัตว์วิญญาณ ที่ป่าของสัตว์วิญญาณมีสมุนไพรหลายชนิด นางมาที่นี่บ่อยมาก นักเรียนคนอื่นมีอาจารย์จากทางโรงเรียนรับเป็นศิษย์ส่วนตัวพาไปหาสัตว์วิญญาณแต่ตัวนางไม่มี
แม้ในใจจะขมขื่นแต่ก็ไม่ได้ถึงกับรับไม่ได้ อย่างไรในห้องนางก็มีพรสวรรค์ต่ำสุดแถมนางก็ไม่ได้มีเวลาฝึกมากนัก นางเป็นเด็กกำพร้าตัวคนเดียวต้องทำงานพิเศษหาเลี้ยงตัวเอง เหล่าอาจารย์จึงไม่อยากเสียเวลากับนาง
นางเดินเข้าไปในถ้ำลึก ด้านในจะมีบ่อน้ำใสรอบๆบ่อเป็นสมุนไพรที่นางปลูกไว้ เข้าไปส่วนมุมอับสายตาหากไม่สังเกตว่ามันมีไม้แผ่นใหญ่วางกั้นอยู่ นางเดินยกแผ่นไม้ออกเดินเข้าไปข้างในที่นี่เป็นเหมือนห้องวิจัยของนาง นางวางกระเป๋าเป้ลงบนโต๊ะทำงาน ก่อนจะหันไปมองกระถางดอกไม้ที่อยู่บนโต๊ะกลางห้อง
กระถางดอกไม้แต่ดอกไม้ที่ถูกปลูกไว้เป็นดอกกุหลาบกลายพันธุ์มันมีกลีบเป็นธาตุต่างๆไม่ว่าจะเป็นไฟ น้ำ ดิน ลม น้ำแข็ง สายฟ้าและยังมีที่ระบุไม่ได้อีกสองสามอย่างความจริงเจ้านี่ถือเป็นสัตว์วิญญาณชนิดนึงที่นางไปเจอตอนมันกลายพันธุ์โดยบังเอิญ นางเห็นว่ามันน่าสนใจเลยเก็บกลับมาทดลอง
นางตั้งใจให้มันเป็นวงแหวนวงที่สองของนาง!
ว่ากันตามจริงนางก็ทำไม่ลงที่จะจัดการกับดอกไม้นี่ นางอยู่กับมันมาสี่ปีแต่มันช่วยไม่ได้ อย่างไรนางก็ไม่มีปัญญาไปล่าสัตว์วิญญาณเอง
“ขอโทษนะ ข้าผิดเองที่อ่อนแอเช่นนี้”นางอดไม่ได้ที่จะโทษตัวเอง
ดอกกุหลาบพลันตอบสนองใบของมันยื่นออกลูบหลังมือนางอย่างปลอบประโลม
หัวใจของจื่อเสียเศร้าใจเป็นอย่างมาก
ตั้งแต่สมัยเด็กนางมีความสามารถพิเศษ นางสามารถสื่อสารกับพืชและสัตว์ได้!
ดอกกุหลาบนี่มันต้องการเป็นวงแหวนให้นางเมื่อมันรับรู้ว่านางอยู่ระดับ 20 แล้วแต่นางทำใจไม่ได้ที่ต้องเสียมันไปตอนนั้น
นางจึงพยายามหาอาจารย์หลายคนที่พอจะพานางไปหาสัตว์วิญญาณแต่ไม่มีใครตอบรับนางเลยแม้แต่คนเดียว มันเป็นเรื่องปกติที่เกิดกับนักเรียนด้อยพรสวรรค์
นางบอกกับทุกคนว่านางอยู่ระดับ 20 แต่ไม่มีใครเชื่อจนตอนนี้ระดับของนางมาอยู่ที่ 24 แล้ว
สุดท้ายนางก็ต้องมาใช้มันจริงๆ
“ลาก่อนนะ”นางกล่าว
ใบของมันยื่นออกลูบหัวนางแล้วโบกไปมาเหมือนกล่าวลา
นางเริ่มทำการดูดซับวงแหวนทันที
วันต่อมา
หวงจื่อเสียดูดซับวงแหวนเสร็จ นางมองไปที่กระถางที่ว่างเปล่าพลันรู้สึกใจหาย
นางยืนขึ้นแบมือข้างขวาออก กุหลาบสีแดงลอยอยู่กลางฝ่ามือ ที่เท้าปรากฏวงแหวนสองวง
เหลือง! เหลือง!
วงแหวนวิญญาณวงแรกของนางมีอายุ 400 ปี
วงแหวนวิญญาณวงที่สอง ดอกกุหลาบที่นางเพิ่งดูดซับไป อายุ 976 ปี อีกแค่ไม่กี่ปีก็อายุแตะพันปีแล้วแต่เพราะการกลายพันธุ์ทำให้มันมีอายุได้อีกแค่ 6 ปีเท่านั้น มันจึงเลือกที่จะเป็นวงแหวนให้นาง
“ข้าต้องเริ่มฝึกอย่างจริงจังแล้ว”
นางตั้งใจจะกลับเมืองเลย นางออกจากถ้ำมามันเป็นตอนกลางคืนแล้ว นี่แหละปัญหาของนาง นางดูดซับวงแหวนช้า! เผลอแปปเดียวก็เป็นวันแล้ว!
นางไม่อยากนึกเลยว่าหากนางลองดูดซับวงแหวนพันปีหรือหมื่นปีนางคงไม่ใช้เวลาเป็นเดือนหรอกหรือ?
นางคิดเช่นนั้นซักพักก็ส่ายหัวกับความคิดอันไร้สาระของตัวเอง
‘แค่วงแหวนร้อยปียังแทบไม่มีปัญญา ยังจะไปละเมอถึงวงแหวนพันปีหมื่นปี?!’
แซ๊ก แซ๊ก
เสียงดังมาจากพุ้มไม้ นางหันไปมองเล็กน้อย
‘คงไม่ใช่สัตว์ป่าหรอนะ?’นางคิด
นางมองไปไตร่ตรองอยู่ครู่นึงแล้วจึงค่อยๆเดินไปใกล้พุ่มไม้เรียกวิญญาณยุทธออกมา
กุหลาบยืดออกแหวกพุ้มไม้ออก นางทำใจกล้าค่อยๆเดินไปดู
‘หวังว่าคงไม่ได้เจ็บตัวเพราะความแส่หาเรื่องนะ’นางภาวนาอยู่ในใจ
เมื่อนางเข้าไปดูก็ตกใจกับสิ่งที่เห็น หญิงสาวอายุน่าจะพอๆกับนางนอนอยู่ในพุ้มไม้ ผมยาวสีชมพูอ่อนใบหน้าเรียกได้ว่างดงามเกิดมานาง
นอกจากอาจารย์ของนาง!
นางไม่เคยเจอใครงดงามเท่านี้เลย!
แต่สิ่งที่ทำให้นางตกใจไม่ใช่ความงามแต่เป็นแผลมากมายที่อยู่ตามร่างกายของอีกฝ่าย
นางยิ้มอย่างขมขื่น ในใจนึกด่าตัวเองที่เอาตัวมาเจอกับปัญหา
เมื่อนางเหลือบไปเห็นชุดที่อีกฝ่ายใส่ก็ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้
นางแบกหญิงสาวขึ้นหลังพากลับเมือง
นางเดินเข้าไปในบ้าน วางหญิงสาวเตียงนอนในห้องชั้นสอง
ก่อนจะทำแผล เช็ดตัว เปลี่ยนเสื้อผ้าให้เสร็จสพ ก็หันตัวกลับไปนอนที่โซฟาอยู่ใกล้ๆ
( จบตอน )
ใครกันนะ?
ความคิดเห็น