คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : CHAPTER 2 : ผลของคำทำนาย
ผลของคำทำนาย
“แฮร์รี่ กลับกันเถอะ” คนถูกเรียกรู้สึกได้ว่ามีคนดึงเสื้อเขาแถวๆ ข้อศอก รอนลากเขาที่กำลังงุนงงออกจากตรองน็อกเทิร์นมาสมทบกันเฮอร์ไมโอนี่และจินนี่ในตรอกไดแอกอน ในที่สุด หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง แฮร์รี่ก็ตัดสินใจเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในตรอน็กเทิร์นให้ทั้งสามคนฟัง
“เดี๋ยวนะ” รอนพูดขึ้นเมื่อแฮร์รี่เล่าจบ “มีใครเคยได้ยินชื่อเซอร์เมฟีลัสบ้างไหม” ทุกคนส่ายหน้า รอนจึงพูดต่อ “จำได้ว่าทรีลอว์นีย์เคยเล่าให้ฟังในคาบพยากรณ์ศาสตร์” (เขาหยุดเล็กน้อยเมื่อแฮร์รี่ขัดขึ้นว่า “เมอร์ลิน! นายตั้งใจเรียนคาบของยายนั่น!”) “ก—ก็ เธอพูดว่า ให้เซอร์เมฟีลัสมาทำนายห็ก็ได้ ฉันสาบานว่าเธอจะพบรักกับคนใกล้ตัว” รอนชำเลืองมองเฮอร์ไมโอนี่แวบหนึ่ง ใบหูเป็นสีแดง
“นายว่าทรีลอว์นีย์หมายความว่ายังไงล่ะ รอน” เฮอร์ไมโอนี่ว่า “นักทำนายผู้เก่งกาจ หรือพ่อมดวิกลจริต” ทั้งหมดหัวเราะ—ทั้งหมด ยกเว้นแฮร์รี่...
“โอ๊ย!” เขาร้อง เมื่อความเจ็บปวดจากอะไรบ้างอย่างพุ่งเข้าเล่นงานที่ต้นแขนซ้ายของเขาอีกหน “เกิดอะไรขึ้น แฮร์รี่” จินนี่ถามอย่างเป็นห่วง รอนถลกแขนเสื้อคลุมของแฮร์รี่ขึ้น เฮอร์ไมโอนี่จ้องมองอย่างแปลกใจ
บนต้นแขนของแฮร์รี่มีรอยดวงอาทิตย์สีทองประทับอยู่ แฮร์รี่นึกถึงคำของพ่อมดชรา...ตะวันคู่กับจันทรา...แฮร์รี่นึกสงสัยว่ามัลฟอยจะมีรอยแบบนี้ไหม
“นายสักแทททูตั้งแต่เมื่อไหร่ แฮร์รี่” รอนถาม ตาเป็นประกาย “แบบพวกมักเกิ้ล”
“ตลกน่า!” แฮร์รี่ว่า “ฉันไม่เคยสักเลยนะ”
“ตรงนี้มันที่ที่ธนูปักอยู่นี่นา” เฮอร์ไมโอนี่ตั้งข้อสังเกต
“อาจจะแค่บังเอิญก็ได้นะ” จินนี่ว่า พลางยักไหล่ “อาจจะ...” แฮร์รี่พึมพำ
เย็นวันนั้น แฮร์รี่แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าที่ดูดีที่สุด เพื่อไปร่วมงานเลี้ยงวันเกิดเล็กๆ ของซซิเรียส แบล็ก พ่อทูนหัวสุดรักของแฮร์รี่ที่บ้านตระกูลแบล็ก โดยงานนี้ซิเรียสเชิญเพื่อนสนิททั้ง 2 คน ได้แก่ เจมส์ และรีมัส ลูปิน รวมทั้งรอน เฮอร์ไมโอนี่ และแฮร์รี่ไปเท่านั้น
“เสร็จรึยัง แฮร์รี่” เจมส์เคาะประตูเรียก
“เสร็จแล้วฮะ” แฮร์รี่เปิดประตูออก...และพบว่า—ให้ตาย! วันนี้พ่อหล่อจริงๆ
เจมส์อยู่ในชุดสูทแบบมักเกิ้ลสีดำสนิท ดีไซน์เรียบๆ แต่ดูภมิฐาน รองเท้าหนังสีดำที่ขัดจนมันวับบนเท้าเรียว ผมที่ชี้ฟูไม่เป็นทรงไม่ได้ลดความหล่อเหลาของชายหนุ่มลงแม้แต่น้อย ส่วนแฮร์รี่สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวผูกเนกไทไว้หลวมๆ ผมฟูที่ถอดแบบมาจากพ่อทำให้เด็กหนุ่มดูแบดบอยได้อย่างน่าประหลาด
เจมส์จับแขนแฮร์รี่ไว้ข้างกายแน่น แล้วพาเด็กหนุ่มหายตัวแบบติดตามออกจากก็อดดริกโฮลโล่ ไปโผล่ที่จัตุรัสกริมโมล์ดเพลซ เจมส์เดินไปอยู่ระหว่างบ้านเลขที่ 11 และ 13 เจมส์หยิบไม้กายสิทธิ์ออกมาเคาะที่กำแพงที่เชื่อมระหว่างทั้งสองบ้าน บ้านทั้งสองจึงแยกออกจากกัน เผยให้เห็นบ้านเลขที่ 12 อยู่ตรงกลาง เขาเคาะประตูสองสามที แล้วเปิดเข้าไป
“โฮ่ง!!!” สุนัขสีดำตัวใหญ่กระโจนเข้าใส่แฮร์รี่ทันที มันแลบลิ้นเลียใบหน้าของเขาอย่างรักใคร่ เขายิ้มร่า แล้วลูบขนเป็นมันเงาของมัน
“ไง เท้าปุย”เจมส์ทักเจ้าหมาจึงกลายร่างกลับเป็นคน “ไง เพื่อน” ซิเรียสทักตอบแล้วหันมาขยี้ผมแฮร์รี่จนมันฟูยิ่งกว่าเดิม “ไม่เจอกันนานนะแฮรี่
“ฮะ สุขสันต์วันเกิดฮะซิเรียส” เขายิ้ม แล้วพาทั้งสองเข้าไปในบ้าน
ระเบียงทางเดินเข้าสู่บ้านตระกูลแบล็กยังดูหรูหราไม่เปลี่ยนจากที่แฮร์รี่เคยเห็นเมื่อ 2 ปีก่อน บ้านหลังนี้ดูเรียบร้อย หรูหรา แล้วสวยงามไปแทบทุกกระเบียดนิ้ว และเพียบพร้อมไปทุกอย่าง ยกเว้นอย่างเดียว...ความรัก แฮร์รี่รู้ดีว่ามิสซิสแบล็ก แม่ของซิเรียสไม่เคยมอบความรักให้กับซิเรียสมากเท่าที่เขาควรได้ มันเป็นเพราะความแปลกแยกของเขา ต่างกับน้องชาย—เรกูลัส แบล็ก ที่แม่จะเฝ้าทะนุถนอมเอาใจใส่ แม้แต่เอลฟ์ประจำบ้าน ครีเชอร์ ก็ยังดูไม่เป็นมิตรกับเจ้านายของมัน และในวันเกิดของซิเรียสอย่างวันนี้ ทั้งสามยังไม่ส่งของขวัญหรือคำอวยพรมาให้เขาเลย ที่จริง ไม่อยู่บ้านกันทั้งคู่ด้วยซ้ำ
แฮร์รี่เดินตามซิเรียสมาถึงห้องโถงภายในบ้าน รีมัสมาถึงก่อนแล้ว
“มากันแล้วเหรอ” รีมัสยืนขึ้น ฉีกยิ้มกว้าง
ป๊อบ!
รอนและเฮอร์ไมโอนี่หายตัวแบบติดตามเข้ามากับเฟร็ด และจอร์จ วีสลีย์
“เฮ้ๆ มีกฎข้อไหนอนุญาตให้แขกหายตัวเข้ามาโผล่ในห้องโถงเอาเฉยๆ แบบนี้บ้างเนี่ย” ซิเรียสดุ แต่มีแววขันอยู่ในน้ำเสียงและแววตา
“ข้อที่เราบัญญัติไง” เฟร็ดบอด
“ใช่ว่าคุณจะปฏิบัติตามกฎนะซิเรียส” จอร์จแซว
“ขอโทษนะคะ ซิเรียส—เอ้อ—คุณก็รู้” เฮอร์ไมโอนี่พูดเสียงอ่อย
“ไม่เป็นไรหรอก ลมอะไรพาพวกเธอมาบ้านฉันเนี่ย” ซิเรียสบอก ประโยคหลังพูดกับฝาแฝด
“แผนที่ตัวกวนน่ะฮะ” เฟร็ดเริ่ม “เราอยากให้คุณเพิ่มอะไรเข้าไปหน่อย”
“ทางลับ” จอร์จต่อ
“เชื่อมหอกริฟฟินดอร์”
“กับคุกใต้ดินของสลิธิริน”
“ไว้ไปวางระเบิดเหม็นในห้องนั่งเล่นรวมของพวกนั้น” ซิเรียสต่อให้จบอย่างเจ้าเล่ห์ เฟร็ดกับจอร์จแบมือขอแผนที่ตัวกวนที่ให้ไว้กับแฮร์รี่ ส่วนซเรียสกวักมือเรียกเจมส์กับลูปินมาทำปฏิบัติการป่วนฮอกวอตส์
แฮร์รี่ปลีกตัวออกมาหารอนและเฮอร์ไมโอนี่
“รอยหายรึยังแฮร์รี่” รอนถาม แฮร์รี่ส่ายหน้าเป็นคำตอบ
“พวกผู้ใหญ่อาจจะรู้จักเซอร์อะไรนั่นก็ได้” เฮอร์ไมโอนี่พูด “ถามดูรึยัง?”
“ยังเลย” แฮร์รี่ตอบ “ว่าจะถามดูคืนนี้”
งานเลี้ยงเล็กๆ ดำเนินผ่านไปในห้องโถง โดยมีครีเขอร์คอยนำอาหารเข้ามาให้อย่างไม่เต็มใจนัก (“เป็นครีเชอร์ควรจะไปกับนายหญิง เป็นครีเชอร์ไม่ควรรับใช้พวกเลือดสีโคลน” มันพึมพำ) จนเมื่องานเลี้ยงเลิก แฮร์รี่จึงตัดสินใจถามเจมส์เรื่องของเซอร์ เมฟีลัส ซึ่งคำตอบที่ได้ก็ทำเอาเขานั่งปวดหัวกุมขมับมาตลอดสามวัน
“เซอร์เมฟีลัสเป็นนักทำนายที่มีดวงตาที่สามคนนึงที่โด่งดังมากๆ ในสมัยพ่อยังเด็ก แต่ต่อมาเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อนก็หายไปไร้ร่องรอย ว่ากันว่าทุกๆ 5 ปีจะปรากฏตัวให้คนในคำทำนายจากหนังสือพยากรณ์ของเขาเห็นแค่ 2 คน แล้วส่วนมากคนที่ได้เจอจะเป็นเนื้อคู่กันด้วย”
แฮร์รี่ใช้เวลาสามวันก่อนเปิดเทอมทบทวนคำพูดของพ่อ ถ้าปรากฏตัวให้คนในคำทำนายเห็นเพียงสองคน คนที่เห็นก็มีเขากับมัลฟอย ถ้าอย่างนั้น...หมายความว่าเขาเป็นเนื้อคู่กันอย่างนั้นเหรอ? ไม่มีทางซะล่ะ! อย่างเดรโก มัลฟอย ไม่มีทางป็นเนื้อคู่ของแฮร์รี่ พอตเตอร์ได้หรอก!!!!!
80%__________________
พรุ่งนี้ต่อให้นะคะ >_/\_<
รูปแถมมีแน่ๆ ไม่ต้องห่วงค่ะ อิอิ คืนนี้ต้องรีบไป แฮ่ๆ
ความคิดเห็น