[EXO] Heart in the Cage [CHANKAI]

ลำดับตอนที่ #10 : Heart in the Cage 10 -END-

Heart in the Cage

-10-

จูบกลางสายฝน เปียกปอน เหมือนฉากในหนังรักโรแมนติกสักเรื่อง

ใบหน้าจงอินถูกจับให้เงยขึ้นด้วยมือทั้งสองข้างของชานยอล กดหน้าผากลงมาชนกัน สบตา ไม่รีบร้อน สื่อสารความรู้สึกผ่านทางสายตา เมื่อต่างคนต่างรับรู้ ริมฝีปากจึงค่อยๆดึงดูดเข้าหากัน ประทับลงไปแนบแน่น

ร่างกายของพวกเขาเข้ากันได้ดีที่สุด ตั้งแต่คืนแรกที่ติดใจรสสัมผัสกันและกันจนวันนี้ยังถอนตัวไม่ขึ้น ความต้องการไม่เคยลดลง ยิ่งห่างหายจากการเติมเต็มยิ่งโหยหา แต่แทนที่จะหื่นกระหายร้อนแรงเหมือนเซ็กซ์ครั้งก่อนๆ มันกลับเป็นไปอย่างเนิบช้า มันจะจบลงได้ภายในเวลาแค่สิบนาที แต่ชานยอลกับจงอินไม่ต้องการอย่างนั้น พวกเขาต้องเวลาการทั้งคืน ในการเปิดเปลือยและปลดปล่อย ทั้งร่างกายและความรู้สึก

สายฝนไม่สามารชะล้างให้ร่างกายเย็นลงได้ ตรงข้ามมันเป็นตัวกระตุ้นให้ชานยอลยิ่งร้อน จงอินของเขาเซ็กซี่เสมอ ยิ่งเซ็กซี่เป็นพิเศษเวลาเปียก เหมือนวันนั้นที่เขาได้เจอจงอินครั้งแรกที่สระว่ายน้ำ เขาละสายตาไปจากรูปร่างนี้ไม่ได้เลย แต่ตอนนี้นอกจากละสายตาไม่ได้แล้วเขายังอยากกอด หวงแหน คงไม่ให้สิทธิ์ใครในการแตะต้องจงอินอีกเด็ดขาด

ชานยอลต้อนจงอินให้ถอยหลังช้าๆขณะจูบ กอดรัดเอวเอาไว้ไม่ให้ผละออกห่าง ยกตัวขึ้นอุ้มเล็กน้อยตอนที่ผ่านบันไดสองขั้นหน้าบ้าน

“กุญแจ…”

จงอินพูดเบาๆไม่ทันจบประโยคชานยอลก็ล้วงเข้ามาในกางเกงแล้ว ต้องคลายกอดผละออกจากกัน แค่ไม่กี่วินาทีแต่ไม่ทันใจจงอินเสียเลย ชานยอลที่เปียกน้ำฝนเซ็กซี่ไม่แพ้กัน มีเสน่ห์ดึงดูดทางเพศรุนแรงจนอดใจไม่ไหว จงอินเป็นฝ่ายเข้าไปเกาะแกะพัวพันขณะที่ชานยอลไขประตู เขาโอบคอชานยอลลงมา ขบกัดผิวอ่อนบางตรงนั้นจนได้ยินเสียงซี๊ดเบาๆ

ชานยอลทิ้งกุญแจลงกับพื้นเมื่อเปิดประตูได้แล้ว ยิ้มเจ้าเล่ห์มองจงอินด้วยสายตาวิบวับ จงอินยิ้มตอบแกล้งถอยหลังหนี เลียริมฝีปากยั่วเย้า ชานยอลเดินตามติด ถอดเสื้อเปียกโชกโยนลงพื้นตามไป ก้าวยาวๆเข้าไปหา เอื้อมมือไปกระตุกมือจงอินเข้ามา จูบกันอีกครั้ง ยิ่งจูบยิ่งตื่นเต้น ไม่ได้สัมผัสกันแบบนี้มานานแล้ว ชานยอลเลียน้ำฝนที่หยดไหลลงมาตามลำคอ ขบกัดเหมือนที่จงอินทำ คราวนี้จงอินสูดริมฝีปาก จิกมือลงบนบ่าเปลือยของชานยอล ครางอืออาเมื่อลิ้นไล้เลียรอยแดงก่ำเบาๆ ไม่ว่าลิ้นชานยอลลากไปตรงไหนของร่างกายเขาต้องครางเบาๆทุกครั้งไป ฝ่ามือล้วงเข้ามาในเสื้อบีบเอว เลื่อนลงไปบีบบั้นท้ายหนักมือ เสื้อผ้าเริ่มหลุดลุ่ย ชานยอลค่อยๆปลอดออกทีละอย่างขณะเล้าโลมพัวพัน

สายฟ้าสว่างวาบพร้อมเสียงฟ้าร้อง ในบ้านมืดสนิท ชั่วขณะนั้นพวกเขาสบตากันพอดีหลังผละริมฝีปากออก ลมหายใจร้อน เสี้ยววินาทีที่สบตากันต่างเห็นอารมณ์รักของอีกฝ่าย ก่อนโผเข้าจูบกันใหม่

เป้าหมายของพวกเขาอยู่ที่เตียง แต่มันไกลเหลือเกินในเมื่อไม่สามารถผละออกจากกันได้ ชานยอลถอดเสื้อจงอินออกเป็นอย่างสุดท้ายก่อนร่างกายสวยงามนี้จะเปลือยเปล่า จงอินก็ปลดกางเกงเขาออกไปแล้ว โยนมันลงไปข้างล่างเมื่อก้าวถึงบันไดขั้นสุดท้าย ผิวเนื้อทุกส่วนจึงเสียดสีกันเมื่อล้มนอนทาบทับบนเตียง

ไม่ว่าชานยอลลูบไล้ผ่านส่วนไหนก็รู้สึกร้อนไปหมด จงอินสูดหายใจเข้าลึกเมื่อริมฝีปากนั้นจูบไล่ลงต่ำ ขบกัดยอดอก จูบหนักๆตรงหน้าท้อง สะดือ สะโพก ลมหายใจร้อนจงใจละผ่านตรงนั้นไป จงอินครางหวิวโหวง เขาโดนกัดต้นขา จูบไล่ลงไปก่อนถูกมือใหญ่ๆนั้นจับขาเขาตั้งขึ้น

จงอินเรียกอีกฝ่ายเบาๆ ชานยอลกลับขึ้นมาโน้มร่างอยู่เหนือตัว ป้อนจูบให้ ยังไม่สอดแทรกเข้าไป เพียงขยับตัวในท่าร่วมรักให้จุดกึ่งกลางเสียดสีกันกับหน้าท้อง แค่นี้ก็เสียวซ่านปั่นป่วนจนตัวสั่น

ต่างคนต่างรู้สึกว่าคิดถึงกันแค่ไหน ปฏิกิริยาของร่างกายบอกให้รู้ จงอินขยับสะโพกตอบรับ ชานยอลกอดเขาไว้ เขาจึงกอดรัดแผ่นหลังนั้นแนบแน่น จังหวะเนิบช้าเร่งเร้าขึ้นเรื่อยๆ จงอินครางเป็นชื่อชานยอล เสียงครางที่ชานยอลคิดถึง ทั้งหวาน ทั้งวาบหวามปั่นป่วนหัวใจ

คลื่นความสุขระลอกแรกร้อนวูบวาบ กระตุกสั่น เปรอะเปื้อนบนร่างกายพวกเขา ไม่มีใครสนใจ กอดกันแน่นซึมซับความสุข คลอเคลียใบหน้าเข้าด้วยกัน ลมหายใจถี่กระชั้น ประกบริมฝีปากเข้าหา จงอินสอดนิ้วขยุ้มผมชานยอล ชานยอลสอดลิ้นเข้าไป จูบดูดดื่ม ดิบ และหยาบโลนขึ้น เป็นการบอกให้จงอินเตรียมพร้อมสำหรับบทรักถัดไป และเป็นการบอกให้รู้ว่าชานยอลนั้นเก็บกดอัดอั้นแค่ไหนในช่วงเวลาที่ห่างกัน

จงอินถูกจับพลิกหันหลัง บั้นท้ายถูกขบกัด บีบเค้นจนขึ้นรอยแดง ชานยอลคำรามในลำคอ จงอินหันมามองเมื่อสะโพกถูกจับยึดไว้ สบตากันขณะร่างกายค่อยๆสอดประสาน จงอินอ้าปากร้องครางให้กับความเจ็บระคนสุขสม ดึงทึ้งผ้าปูที่นอนกำแน่นในมือ ทานรับจังหวะหนักหน่วงที่ชานยอลส่งเข้ามาครั้งแล้วครั้งเล่า

มีความอ่อนโยนเล็กน้อยเท่านั้นภายใต้ความดิบเถื่อน แต่นั่นคือสิ่งที่จงอินชอบในการร่วมรักกับชานยอล เขาชอบสายตาของชานยอลที่จ้องมองไม่ละออก ไม่ว่าปรือตาขึ้นมองในตอนไหน แววตาร้อนแรงนั้นก็จับจ้องเขาอยู่ ทั้งร่างกายและสายตาถูกชานยอลกลืนกินจนหมด บางทีน้ำเสียงแหบต่ำก็เรียกชื่อจงอินตอบกลับมา จงอินไม่เคยบอกว่าเขาชอบ เขาอยากให้ชานยอลเรียกเขาบ่อยกว่านี้ เขาชอบฟัง

จงอินทรุดลงฟุบกับเตียงเมื่อพายุอีกระลอกผ่านไป เขาแทบขาดใจ ชานยอลทิ้งตัวลงข้างๆ มือยังจับที่สะโพกเขาเอาไว้ ลูบเบาๆ ขณะเดียวกันก็จูบลงที่บ่า ตัวจงอินชื้นเหงื่อไปหมด ตัวเขาเองด้วย แต่ไม่มีใครนึกรังเกียจ เขาชอบกลิ่นกายของอีกคน ชอบความเซ็กซี่เย้ายวนใจหลังการร่วมรัก โดยเฉพาะความฉ่ำชื้นที่ทิ้งร่องรอยเอาไว้บนร่างกาย

จงอินพลิกตัวหันกลับมาหา ชานยอลกอดกระชับเข้ามา ยิ้มให้ เกลี่ยจมูกตัวเองกับจงอิน เขากำลังมีความสุข ไม่มีสักครั้งหรอกที่จะแสดงความรักกันอย่างเปิดเผยอย่างนี้ จงอินไม่หลบเลี่ยงสายตา ไม่หนีออกจากอ้อมกอด และยังเป็นฝ่ายกอดเขาตอบด้วย เป็นการบอกให้รู้ว่าจงอินยอมเปิดใจให้เขาแล้ว

“อย่ามองพี่แบบนี้สิ” แววตาที่มองแวววาวเป็นประกายในความมืด มองใกล้ๆพาให้ใจสั่น

“ไม่อยากให้มองเหรอ”

“อยากให้พูดมากกว่าว่ากำลังคิดอะไรอยู่” ชานยอลลูบผมจงอินเล่น เขาอยากอยู่แบบนี้กับจงอินไปทั้งคืน

“คิดว่า…จะไล่คุณกลับไปยังไงดี” จงอินพูดจบก็ยิ้ม มองเขาอย่างนึกสนุก

“อย่าใจร้ายไปหน่อยเลย”

“ผมเหรอใจร้าย คุณมากกว่ามั้ง” ชานยอลเห็นความหวั่นไหววูบหนึ่งก่อนจงอินจะหลบตา สักพักหนึ่งถึงกลับมาสบตาเขาใหม่

“ให้ขอโทษอีกกี่ครั้งก็ได้”

“ไม่ต้องหรอก ผมจะไม่คิดถึงเรื่องเก่าๆแล้ว” จงอินซ้อนจับมือชานยอลที่ลูบใบหน้าตัวเอง เป็นครั้งแรกที่เขารักใครสักคนขนาดนี้ เขาอธิบายความรู้สึกไม่ถูก แต่เขาชอบช่วงเวลาที่ได้อยู่กับชานยอล มันทำให้เขามีความสุข เหมือนกับเวลานี้

จงอินขยับเข้าไปจูบ เขาตัดสินใจแล้วว่าจะคว้าความสุขนี้ไว้ ชานยอลหลับตาไปกับสัมผัสนุ่มนวลที่จงอินมอบให้ ริมฝีปากกดย้ำลงมา ขบเม้มเบาๆเล่นกับริมฝีปากเขา ชานยอลตอบรับ ไม่รู้ว่าคืนนี้จูบกันไปแล้วกี่ครั้ง แต่ไม่ว่าครั้งที่เท่าไหร่เขาก็ไม่เบื่อ

“จงอิน…”

ชานยอลเรียกเบาๆเหมือนคนเพ้อ ยิ่งเพ้อไปใหญ่เมื่อจงอินยิ้มให้ บดจูบร้อนแรงขึ้น พลิกตัวทาบทับขึ้นด้านบน

“ผมชอบเวลาที่คุณเรียกชื่อผม” จงอินกระซิบบอก โดนเล้าโลมด้วยคำพูดเพียงนิดเดียวชานยอลก็ตื่นตัวเสียแล้ว

“จงอิน…”

คนถูกเรียกก็โดนกระตุ้นเช่นกัน จูบจนพอใจก่อนผละออกยันตัวขึ้น ขยับสะโพกเสียดสี ท่าทางแบบนั้นทำให้ชานยอลหายใจติดขัด ลูบไล้ขาเรียวยาวที่คร่อมทับตัวเขา สูดลมหายใจ มองจงอินค่อยๆกดตัวลงกลืนกินส่วนนั้นของเขา ภายในกายจงอินร้อนมาก จังหวะขยับตัวเชื่องช้ารัญจวนใจ เขาครางชื่อจงอินอีกหลายครั้ง จงอินให้รางวัลด้วยการเร่งจังหวะขึ้น ทุกครั้งที่ทิ้งจังหวะลงมาเสียงครางพวกเขาสอดประสานเข้าด้วยกัน

ชานยอลยันตัวขึ้นนั่ง กอดเอวที่กำลังเคลื่อนขยับให้แนบชิดลึกเข้ามาอีก จงอินกอดคอชานยอลเป็นหลักยึด เขาไม่ใช่คนควบคุมจังหวะอีกต่อไป มันเป็นไปตามจังหวะของร่างกายกันและกัน ริมฝีปากเผยออ้าออก ปลายลิ้นสัมผัสกันกลางอากาศ

“คบกันนะ”

ชานยอลขอ แตะปลายลิ้นเข้าหากันใหม่ ร่างกายยังคงเคลื่อนไหวต่อเนื่อง จงอินกอดรัดรอบคอแน่นขึ้น ประกบปากเข้าหา ครางในลำคอ

“อืม…”

“ตกลงนะ”

“อือ…”

…

พายุในคืนนั้นผ่านพ้นไป หลายอาทิตย์ต่อมา โอ เซฮุนถึงได้เจอชานยอลสักทีหนึ่งหลังจากเห็นแค่รถที่จอดหน้าบ้านจงอิน เซฮุนเพิ่งรู้ถึงสถานะความสัมพันธ์ที่พัฒนาไปไกลระหว่างคนทั้งคู่ ตั้งแต่วันที่ท้าให้ไปจีบ เขาไม่นึกหรอกว่าจะได้เห็นภาพแบบนี้จากบนระเบียงห้องตัวเอง

เซฮุนตื่นเช้าขึ้นมา เหมือนปกติที่ออกมาสูบบุหรี่นอกระเบียง บางวันเท่านั้นจะเจอจงอินว่ายน้ำอยู่ หลายเดือนแล้วที่ไม่ได้เจอเลย แต่วันนี้ไม่ใช่แค่จงอินที่เขาได้เจอเพียงคนเดียว มันคล้ายๆกับวันนั้น ที่มีเขา จงอิน และชานยอล

ตรงสระว่ายน้ำ เขาเห็นจงอินว่ายมาแตะขอบสระ ลูบใบหน้าเสยผมขึ้น ดูยังไงก็เซ็กซี่ไม่เปลี่ยน แต่ที่เปลี่ยนไปก็คือรอยยิ้มนั่น จงอินยิ้มบางๆให้ชานยอล ยันตัวขึ้นจากสระ เดินเข้าไปหาคนรัก ชานยอลกึ่งนั่งกึ่งนอนสูบบุหรี่อยู่ ไม่เห็นสายตาภายใต้แว่นกันแดดแต่แน่ใจวันกำลังมองจงอินอยู่

ชานยอลยันตัวนั่งหยิบผ้าเช็ดตัวมากางออก ห่มคลุมให้พอดิบพอดีเมื่อจงอินแทรกตัวนั่งซ้อนข้างหน้ากลางหว่างขา จงอินดึงบุหรี่ที่ชานยอลคาบอยู่มาสูบ นั่งพิงอกกันสบายใจ

บรรยากาศสบายๆที่เซฮุนได้แต่มอง ไม่มีความคิดอยากเข้าไปยุ่งเกี่ยว เขาแค่โบกมือตอบชานยอลที่โบกมือทักทายมา ขยี้ก้นบุหรี่กับที่เขี่ยตรงราวระเบียงก่อนเดินกลับเข้าห้องไป…

จากนี้…เขาคงเข็ดขยาดกับการเล่มเกมพนันไปอีกนาน

-END-

#FicHeartintheCage

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

จบแล้วในที่สุด ขอบคุณทุกคนเช่นเคยนะคะ เรื่องนี้นับเป็นเรื่องสั้นขนาดยาว เขียนเพราะขาดคู่นี้ไม่ได้จริงๆ เนื้อเรื่องชั่ววูบมาก จะได้เจอกันใหม่อีกเมื่อไหร่ก็ยังไม่รู้ แต่คิดว่าเราคงไม่ทิ้งการเขียนฟิคชานไคไปง่ายๆแน่ๆเลย

ป.ล. น่าจะรวมเป็นเล่มเล็กๆนะคะ อยากทำเก็บเป็นหนังสือไว้ ถ้ามีรายละเอียดแล้วจะมาแจ้งอีกทีค่ะสำหรับคนที่อยากได้เก็บไว้

หวังว่าจะได้เจอกันใหม่

Blackstar Secret 

T
B