(Fic F/G)Naughty Twins

ในช่วงปิดเทอมของฮอกวอตส์...ณ บ้านโพรงกระต่าย

"จอร์จ ปิดเทอมนี้นายคิดจะทำอะไรบ้างไม๊" เฟร็ดกล่าวติดประชด(ซึ่งไม่ได้ตั้งใจ)

"ประชดชั้นเหรอ นี่เฟร็ดชั้นก็ทำอะไรเป็นเหมือนกันแหละ" จอร์จโต้ตอบ

"อยากกินช็อกโกแล็ตซักหน่อยแฮะ" รอนพูดด้วยอาการอยากของหวาน

แต่แฝดตัวป่วนเหนื่อยจากการเดินทางจนไม่อยากกวนรอนให้เสียอารมณ์เล่นๆ

ทั้งสองเดินขึ้นห้องนอนและกระแทกหีบลงคนละตุ้บคนละตั้บ

พวกเขาทึ้งผ้าเช็ดตัวออกมาแล้ววิ่งตัดหน้ากันเข้าไปในห้องน้ำ

"โธ่เอ๊ย ชั้นขาสั้นกว่านายนิดเดียวเท่านั้นแหละ" จอร์จบ่นเมื่อถูกแซง

ในเวลาอาหารมื้อค่ำภายใต้ขอบเขตห้องครัวเล็กจิ๋ว

"วันนี้กับข้าวอร่อยไม๊จ๊ะเด็กๆ" นางวิสลีย์เอ่ยพลางมองลูกๆอย่างสุขใจ

"อร่อยฮะ แต่เราไม่ใช่เด็กแล้วนะแม่" แฝดหนุ่มร้องประสานเสียง

"โอ้ โทษทีหนุ่มๆ" นางหันมายิ้มให้ลูกชายฝาแฝด(ขายาวๆ)ของนาง

"หวานซักหน่อยไม่ได้เหรอฮะแม่" "โธ่ รอนนี่ยังไม่พอเรอะ" เฟร็ดเน้นเสียง

"พวกเราว่ามันหวานกว่าปกติแล้วอ่ะ" จอร์จหันไปหาเฟร็ด

เฟร็ดแอบมองจอร์จตอนที่เขาหันกลับไปด้วยแววตาไม่ปกติ

-ช่ายเด่ะ กับข้าวน่ะมันหวานจริงๆ แต่ชั้นคิดว่ามีอะไรที่หวานกว่ากับข้าวของแม่

นายนี่ไม่รู้สึกรู้สาอะไรเล้ย- เฟร็ดคิดพลางแอบหัวเราะโดยไม่มีใครเห็น

*****ในห้องนอนที่อบอุ่น มีเพียงเฟร็ดกับความหวานสักอย่างของเขา*****

จอร์จนั่งพิงหัวเตียงด้วยความรู้สึกอ่อนเพลียเล็กน้อย

หารู้ไม่ว่า คนที่นอนเตียงเดียวกันอีกฟากแอบปรายตามอง

สายตาของเฟร็ดมองไปที่จอร์จแล้วนึกถึงเหตุการณ์เมื่อตอนรับประทานอาหาร

-ทำไมล่ะ แค่คำว่าหวานคำเดียวเองนะ- เขาคิดหมกมุ่นกับตัวเอง

และความคิดไม่สามารถแล่นต่อได้เพราะมีเสียงมาขัดจังหวะ

"เฟร็ด...เฟร็ด!" จอร์จเรียกเขาด้วยเสียงที่ไม่ค่อยจะเบานัก

"ทำไมเหรอจอร์จ" "นายจ้องชั้นนานแล้วนะ มีเรื่องอะไรจะเล่ารึเปล่า"

"เอ่อ...เปล่า ไม่มีอะไร งั้นราตรีสวัสดิ์จอร์จ" "ราตรีสวัสดิ์เฟร็ด"

มือยาวๆของทั้งคู่เอื้อมไปปิดโคมไฟ แล้วจิตก็จมดิ่งสู่ห้วงนิทรา

วันแรกของการเปิดเทอม อะไรๆก็มีมาให้ทำเรื่อยๆจนแทบไม่มีเวลามานั่งเบื่อ

แต่วันต่อๆมา ทุกอย่างเริ่มซ้ำซากและ..แน่นอน! มันต้องมีการออกนอกบ้านมั่งดิ

เฟร็ดกับจอร์จสุมหัวปรึกษากันในเช้าของวันสบายๆ อากาศแจ่มใส

"เฟร็ด เราน่าจะมีอะไรทำมากกว่านี้นะ" "อืม..ไปตรอกไดแอกอนไม๊"

"แค่นั้นเหรอ" "ไปขี่ไม้กวาดต่อ" "มักเกิ้ลล่ะเฟร็ด! พวกเขาขนหัวลุกแน่"

"โธ่! ไปตอนกลางคืนดิ ยากอะไรกะหนีออกจากบ้านแป๊บเดียว"

เมื่อแผนเฟร็ดปิ๊ง จอร์จก็พลอยดีอกดีใจไปด้วย พวกเขายิ้มแฉ่ง

"ยอดเฟร็ด" "อยู่แล้วจอร์จ" แล้วก็555+ "ร้ายกาจ!" เขาพ่นคำยอดฮิตออกมาพร้อมกัน