ซี้ฉัน รักกันนะยัยเพื่อนซี้

         คุณเคยเจอกับความรักที่ไม่มีวันจะเป็นจริงได้ไหม ผมคนหนึ่งที่เคยได้สัมผัสมาแล้ว   ผมชื่อวิน...วินที่แปลว่าชนะ ใช่! ผมชนะทุกอย่าง ยกเว้นเรื่อง...ความรัก

         ปั้งๆๆๆๆๆๆๆ

ปากกา: วิน ....น   ตื่นได้แล้ว แกนอนซะสึนามิจะมาอีกรอบแล้วนะ

วิน: โอ๊ย เช้านี้แม่ฉันมาปลุกอีกแล้ววววว...

         เสียงอย่างนี้เธอเป็นเพื่อนซี้ผมเอง ชื่อ ปากกา เป็นผู้หญิงหรือทอมผมเองก็ยังไม่แน่ใจ ขนาดรู้จักกันมาตั้งแต่เด็กนะเนี่ย แล้วที่สำคัญ เราทั้งสองคนเกิดวันเดียวกัน เดือนเดียวกัน และปีเดียวกันซะด้วย

ปากกา: ทะลึ่งแล้วนะวิน ฉันไปเป็นแม่แกตั้งแต่เมื่อไหร่ รีบไปอาบน้ำเลย เดี๋ยวไปเรียนสายให้เจ๊เบียบสวิงหวายใส่อีก

วิน: จ้า ... แม่ปากหมา เอ๊ย แม่ปากกา

         ผมกับปากกาตอนนี้เราอยู่ ม. 6 ของโรงเรียนแห่งหนึ่ง ครอบครัวของเราทั้ง 2 คน สนิทกัน เราก็เลยสนิทกันไปด้วย พวกผมมีกันอยู่ 4 คน มี ผม ปากกา เป้ และก็หวาน

เป้: เฮ้ย! วิน ปากกา ทางนี้ .... ไงวิน ปากกาไปลากแกมาอีกใช่ไหม โตขนาดนี้ยังต้องให้ปลุกอีก วันใดขาดปากกามันไปแล้วจะรู้สึก

วิน: ไม่มีวัน ถึงฉันจะไม่มีปากกา ฉันก็ยังมี น้องโฟร์ น้องมด น้องอั้ม น้องแตงโม น้อง...

ปากกา: พอและ เลิกพล่ามเหอะวิน ชื่อที่พูดมานี่เพิ่งโดนทิ้งไปไม่ใช่หรอ555+

เป้: อ้าว ! เพิ่งโดนทิ้งหรอ โห่ เอ๊ย แล้วทำเป็นคุย

หวาน: ปากกา...มาทางนี้ดีกว่า คือหวานมีเรื่องจะคุยด้วยอ่ะ

ปากกา: จ๋าจ้ะ

วิน: โห! ทีหวานล่ะจ๋าจ้ะ ทีฉัน มีไร

ปากกา: หุบปากเลย ไปที่ห้องกันก่อนนะ เดี๋ยวฉันตามไป

              หวานมีไรหรอ?

หวาน: ปากกาจำผู้หญิงที่วินไปจีบที่ป้ายรถเมย์ได้ป่าว

ปากกา: อืมฮึ

หวาน: แฟนเค้ามาดักรอวินตั้งแต่เมื่อวานแล้ว หวานกลัวว่าจะมีเรื่องอ่ะ ผู้ชายคนนั้นดูน่ากลัวไม่ใช่เล่นนะ จะทำไงดีเนี่ย