Fic Baramos คิล - เรนอน

ลำดับตอนที่ #2 : บทที่2

"นายคิดยังไงกับเจ้าหญิงเรนอน"

"ถามแค่เนี่ย?"

"ตอบมาสิ"

"ก็...เป็นคนที่สวยมั้ง...แล้วก็ฉลาด เรียนเก่ง นิสัยดี เรียบร้อย ไม่เหมือนใครบางคนแถวๆนี้" คิลพูด

"ไม่ใช่ฉันนะ ฉันออกจะเรียบร้อยแล้วก็ฉลาด ถามคาโลมันก็ได้"

"ร้อนตัวหรอ"

"เปล่า ว่าแต่ที่ฉันหมายถึงคือนายชอบเรนอนหรอ" เฟรินถามต่อ

"ก็ต้องชอบสิ ก็เขาเป็นเพื่อนร่วมชั้นของเรานิ" คิลตอบด้วยความงงกับคำถามของเฟริน

"ฉันไม่ได้หมายความว่าชอบแบบนั้น นายอยากให้เรนอนเป็นเพื่อนหญิงของนายรึเปล่า" เฟรินลุ้นกับคำตอบของคิล

"ก็ต้องอยากสิ ที่จริงเธอก็เป็นอยู่แล้วนิ" คำตอบนี้ทำเอาเฟรินยิ้มแฉ่งแต่แล้วก็ต้องผิดหวังทันที"เธอเป็น 'เพื่อน' แล้วก็เป็น 'ผู้หญิง' หรือว่านายคิดว่าเธอเป็นผู้ชาย" เหงื่อเฟรินหยดด้วยความเอือมระอากับเพื่อนสนิท

"เฮ่อ...นายไม่รู้อะไรเลยใช่มั้ยฮะคิล นึกไม่ถึงว่าจะมีคนที่ซื่อบื้อกว่าคาโลในโลกนี้ด้วย แต่ก็ช่างเถอะ คนอย่างนายคงไม่เข้าใจความรักสินะ" เฟรินพืมพำกับตัวเองพลางเช็ดเหงื่อ

"มีคำถามแค่นี้ใช่มั้ย ฉันจะได้ไปทำรายงานส่งอาจารย์เจ้าชายชามัล"

"เออ แค่นี่หละ"

"งั้นฉันไปก่อนหละ นายก็อย่าลืมทำนะ" คิลเดินจากไปทิ้งให้เฟรินยืนงงอยู่ว่าทำไมคิลถึงอยู่ๆกลายเป็นเด็กตั้งใจเรียนได้

 

ห้องพัก

เมื่อคิลเปิดประตูเข้าไปก็เห็นคาโลนั่งขีดๆเขียนๆอยู่ที่โต๊ะทำงาน

"คิล มีจดหมายจากพ่อนายอยู่บนโต๊ะ"คาโลเอ่ยเสียงเรียบแล้วชี้ไปยังโต๊ะของคิล

คิลพบกระดาษแผ่นหนึ่งบรรจุอยู่ในซองสีขาวสะอาดเรียบง่ายโดยมีจ่าหน้าซองถึงเขา การที่พ่อเขาส่งจดหมายมากลางเทอมแบบนี้แสดงว่าต้องเป็นเรื่องที่ฉุกเฉินแน่นอน เด็กหนุ่มคลี่กระดาษอ่านเนื้อความในจดหมาย

'ถึงคิลลูกรัก

เป็นไงบ้าง สบายดีรึเปล่า เจ้าคงสงสัยว่าทำไมพ่อถึงส่งจดหมายมากลางเทอมสินะ นั่นก็เพราะว่าเรามีงานด่วนเข้ามาซึ่งก็ไม่ได้ยากอะไรสำหรับเจ้า พ่อขอมอบงานนี้ให้เจ้าจัดการเพราะเจ้าเป็นคนที่อยู่ใกล้เป้าหมายมากที่สุด หวังว่าเจ้าจะไม่ทำให้ตระกูลเราเสียชื่อเสียงและรีบสังหารเป้าหมายโดยเร็วที่สุด

เป้าหมายครั้งนี้คือ เจ้าหญิงเรนอน ธีน็อต แห่งคาโนวาล

ขอให้โชคดี

จากพ่อ เวส ฟีลมัส'

จดหมายนั้นทำให้คิลใจหายวาบเพราะนึกไม่ถึงว่าเป้าหมายคราวนี้คือเรนอน