ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [SF,OS] EXO ALL CHEN โลกเล็กๆของคิมจงแด

    ลำดับตอนที่ #2 : STORY : OS ฮยองง่วง [Krischen]

    • อัปเดตล่าสุด 11 มี.ค. 58


    © 

     
     

    OS : KRISCHEN

    ฮยองง่วง

     

     

    "นี่เฉินอ่า เมื่อไหร่นายจะหยุดแหกปากสักที"

    คนตัวสูงลุกพรวดขึ้นมานั่ง พร้อมกับส่งเสียงงัวเงียไปถามคนตัวเล็กที่นั่งซ้อมร้องเพลงอยู่บนเตียงนอนของตัวเอง

    หลังจากจบตารางงานอันแสนสาหัส หลีดเดอร์ที่รับตำแหน่งผู้ชายเย็นชาก็เหนื่อยสายตัวแทบขาดและอยากจะนอนหลับพักผ่อนเพื่อชาร์ตพลัง ผิดกับเฉินที่นอกจากจะไม่เหนื่อยแล้ว ยังขยันนั่งซ้อมร้องเพลงภาษาจีนต่อท่ามกลางความมืดที่มีเพียงแสงสีส้มสลัวจากโคมไฟหัวเตียง

    "ฮยอง! ผมร้องเบาขนาดนี้ยังมาว่าผมแหกปากอีกเหรอ"

    สำหรับคนที่ง่วงสุดๆ แค่เสียงยุงก็เท่ากับเสียงโทรโข่งแล้วล่ะ!

    "อือ~ หยุดเถอะ ฮยองขอ" คริสงัวเงีย

     

     

    "โถ่ฮยอง ก็ผมยังร้องท่อนนี้ไม่ค่อยแม่น อีกไม่กี่วันต้องขึ้นโชว์แล้วนะ ขายหน้าขึ้นมาทำไงเล่า"

    เฉินบ่นอุบอิบ ก่อนจะเริ่มร้องเพลงคลอเบาๆอีกครั้ง

    คริสซึ่งจนใจจะห้ามคนตัวเล็ก ก็เกิดปิ๊งไอเดียสุดบรรเจิดที่จะทำให้เขาได้ผลประโยชน์ทั้งขึ้นทั้งล่อง

    ร่างสูงลุกขึ้นจากที่นอนก่อนจะพุ่งตัวไปซุกอยู่บนเตียงเดียวกับเสียงหลักตัวเล็ก มือใหญ่ดึงอีกคนที่ไม่ทันตั้งตัวให้ล้มลงมากองบนอกกว้างก่อนจะใช้ท่อนแขนแกร่งกอดรัดไว้แน่น

     

    "อะ อะไรกันเนี่ยฮยอง!"

    เฉินเอ่ยถามตะกุกตะกัก ใบหน้าขาวขึ้นสีแดงจัดอย่างเขินอาย

    "นอนได้แล้ว"

    คริสแกล้งหลับตาแล้วพึมพำตอบออกไป ลมหายใจร้อนๆที่ตกกระทบบนศีรษะทำเอาเฉินเขินอย่างไม่ปิดบัง

    "แล้วมากอดผมทำไมเนี่ย! กลับไปนอนเตียงฮยองเลย!"

    "ไม่เอา หนาว"

     คริสตอบหน้าตาย เฉินอ้าปากค้างในความแถแบบไร้สาระของหัวหน้าวง ขนาดที่ว่าเขาเป็นคนขี้หนาวที่สุดในเหล่าเมมเบอร์ฝั่งเอ็มยังไม่รู้สึกถึงความหนาว แล้วคริสฮยองผู้ชายขี้ร้อนมารู้สึกหนาวไปมากกว่าเขาได้ยังไงกัน!

    "ปล่อยผมนะ" เฉินพยายามดันตัวเองออกจากอ้อมกอดอุ่น ถึงแม้จะปฏิเสธไม่ได้ก็เถอะว่าอกกว้างกับอ้อมแขนแข็งแรงของคนตรงหน้าทำให้เขารู้สึกดีมากแค่ไหน แต่มันน่าอายมากกว่าจะมานอนกกกันอย่างนี้

    พรึบ!

     

     

    "...!!"

    “เงียบน่าเฉิน ฮยองง่วงแล้วนะ"

    เสียงกระซิบแผ่วเบาดังออกมาจากปากของคริส หลังจากที่เขาพลิกตัวขึ้นคร่อมอย่างรวดเร็วจนร่างบางไม่ทันตั้งตัวและถึงแม้ว่าแสงไฟจะส่องเพียงสลัวๆ แต่มันก็ทำให้เห็นได้ชัดว่าใบหน้าขาวแดงจัดขนาดไหน

    น่ารัก

    คริสคิดในใจ รอยยิ้มบางๆถูกแต่งแต้มขึ้นอย่างไม่รู้ตัว เฉินได้แต่เบือนหน้าหนีจากใบหน้าหล่อเหลาที่ห่างกันไม่ถึงคืบ

    "จะนอนได้รึยัง?"

    คริสกระซิบถามอีกครั้ง และครั้งนี้เฉินไม่ตอบอะไร แค่เพียงพยักหน้ารัวๆ พลางหลับตาปี๋ เรียกเสียงหัวเราะเบาๆจากคริสได้เป็นอย่างดี

    "โอเค งั้นฮยองจะกลับไปนอนที่เตียงละนะ"

    คริสบอก พร้อมกับที่เฉินพยักหน้ารัวๆอีกครั้ง นัยน์ตาใสแป๋วที่จ้องมองมาทำให้คริสสติแตกเป็นที่เรียบร้อย

    จุ๊บ

    "ฮะ ฮยอง!"

    เฉินเบิกตากว้าง เมื่อพบว่าแก้มนุ่มของตัวเองถูกกดทับด้วยริมฝีปากหนาของฮยองตัวใหญ่ แต่ยังไม่ทันที่จะได้ว่ากล่าวอะไรไปมากกว่านั้น ริมฝีปากบางก็ถูกกดทับลงมาอย่างรวดเร็ว ลิ้นร้อนจากร่างสูงแลบเลียริมฝีปากบางเบาๆ จนมันเผยออก รับสัมผัสจากลิ้นร้อนที่รุกล้ำเข้าไปควานหาความหวาน

    เป็นเวลาหลายนาทีกว่าที่ร่างสูงจะยอมถอนริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่ง

    "ฝันดีนะเป็ดน้อย อย่าลืมฝันถึงฮยองล่ะ :)"

     

     

     

     

    FIN.
    คริสเฉินเป็นคู่ที่อยู่ด้วยกันแล้วเหมือนพ่อกับลูกมากที่สุด...
    (ฮา)

     HK FreeTheme;}
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×