คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : มิตรภาพ(มั้ง)
“ร้อนๆๆๆๆๆๆๆไม่ไหวแล้วๆๆๆ”
“เล่นเกมอะไรอยู่หรอ...น่าสนุกดีนี่ขอเล่นด้วยคนนะ”ยามะถือระเบิด
“ยามะวางลง!”เอ็กบอก “วาง!”
“ดับเครื่องชนไปเลย”รีบอร์น
ปัง!
“รีบอร์น!!!!!!!!ดับไฟแบบสู้ตายยยยยย!”สึนะ
“ฮึ๊ย!..บอม2เท่า!”โกคุ
“ดับไฟๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”สึนะ
“บอม3เท่า!...ฮะแย่แล้วดิเอ็นออฟตัวเองหรอเนี่ย”โกคุ
“ดับไฟๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ....เฮ้อ~รู้สึกว่าจะรอดแล้ว”สึนะ
“ขอประทานอภัยครับท่าน...ท่านเหมาะจะเป็นบอสที่สุดท่านรุ่นที่10ผมขอติดตามจนกว่าโลกนี้จะหาไม่”โกคุ
“เวอร์แล้วโกคุ”เอ็ก
“ใครแพ้ก็ต้องติดตามเป็นลูกน้องของผู้ชนะเป็นกฎของแฟมมิลี่”รีบอร์น
“กฎหรอ?”สึนะ
“เออ...ที่จริงแล้วเรื่องที่จะเป็นรุ่นที่10อะไรผมไม่เคยคิดหรอกครับแค่อยากจะพิสูจว่าท่านแข็งแกร่งพอจะเป็นบอสมั้ย”
“โกคุเดระคุง”
“แต่ว่าผมมันคิดตื้นๆเองครับท่านเป็นมนุษย์ที่เหนือมนุษย์แม้ผมมาทำร้ายก็ยังเสี่ยงชีวิตมาช่วยโกคุเดระฮายาโตะขอฝากชีวิตไว้กับท่านด้วยครับ”
“ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกน่าแค่เป็นเพื่อนร่วมห้องธรรมดาก็พอ”
“มันไม่ได้หรอกครับท่าน!”โกคุทำหน้าโหด
“โกคุอย่าทำหน้าแบบนั้นสิสึนะหดหางไปเลย”เอ็ก
“เธอย่ายุ่งน่าเอ็ก”
“ทำได้ดีมากสึนะที่โกคุเดระยอดเป็นลูกน้องก็เพราะพลังของนายวันนี้นายถือว่าสอบผ่านแถมไม่หวังพึ่งกระสุนดับเครื่องชนด้วย”รีบอร์น
“555สึนะนายนี่เป็นคนน่าสนใจจริงๆเลยฉันขอเป็นพวกนายด้วยคนนะ....สึนะอะเป็บอสนะ”ยามะ
“นี่อย่ามาตีซี้ท่านรุ่นที่สิบนะจะบอกให้”โกคุ
“ไม่เอาน่าโกคุ”เอ็ก
“อะไรๆๆ..ทุเรจหว่ะเจ้ากางเกงใน 555”พี่น้อง3ตัวแสบ
“ดูเหมือนว่าผมจะได้ทำประโยชน์แล้วนะครับ”โกคุ
“เดี๋ยวโกคุฉันเครียให้”เอ็กเดินเข้าไปหาทั้ง3คน
“ไงจ๊ะน้องสาวคนสวยจะมาเครียอะไรกับพวกพี่หรอจ๊ะ”พวกนั้นเดินมาล้อมเอ็กเอาไว้แล้วจับไหล่เอ็ก
“วอนตายแล้วเจ้าพวกนั้น”โกคุพูด
“เปล่าหรอกตอนแรกจะให้เลือกวิธีตายเองแต่เอาเป็นว่าฉันเลือกให้ดีกว่า”เอ็กบอก
“จะทำอะไรพวกพี่หรอจ๊ะ”
ตุบ พลัก ตุบ ตุบ ตุบ พลัก พลัก
ไม่ถึง1นาทีพวกนั้นก็นอนกองกับพื้น
-วันวาเลนไทน์-
“ยามาโมโตะนี่อะ..^-^….แซดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!ยามาโมโตะนี่”หน้าห้องยามาโมโตะโดนรุมล้อมด้วยนร.หญิง
“ขอบใจนะ”ยามะ
“โกคุเดระคุง..หันมาหน่อย”นร.หญิงมาออกันอยู่หลังห้อง
“ไปให้พ้น!”โกคุ
“โกคุ!ทำงี้ได้ไงไปรับมาเดี๋ยวนี้เลยรู้มั้ยว่าพวกนี้ถูกใส่ความรักมามากแค่ไหน...ยังไงก็ไปรับมาเลย!=3=”เอ็กทำหน้างอน
“เธอนี่น่าเบื่อจริงๆ”โกคุเดินไปรับมาทั้งหมด
“อิๆ...^-^”เอ็ก “อย่างน้อยนายเอามาให้ฉันกินก็ได้”
“ยัยคนเห็นแก่กิน...แล้วไม่กลัวอ้วนหรอ”
“ไม่กล้วอยู่แล้ว”เอ็กตอบอย่างมั่นใจ
“คุณฮินางาวะครับช่วยไปกับผมหน่อยได้มั้ยครับ”มีเด็กผู้ชายหน้าตาโคตรดีมาชวนเอ็กออกไป
“ได้คะ^-^”เอ็กตอบพร้อมรอยยิ้ม(เอ็กรู้มั้ยว่ารอยยิ้มเธอมันทำให้ผู้ชายรอบข้างละลายกองกับพื้นหมดเลย:devil’s_tears)
-หลังรร.-
“อะ...เออช่วยคบกับผมได้มั้ยครับ0//0”
“นายชื่อโคอิชิ ทาเคดะสินะ”เอ็ก
“อะ...เออครับคุณรู้ได้ไงครับเนี่ย”
“พอดีนร.หญิงในห้องเคยพูดให้ฟังอยู่หน่ะ..”
“หรอครับ”
“ฉันต้องขอโทษจริงๆนะฉันคบกับนายไม่ได้หรอกเดี๋ยวโดนฆ่า”เอ็กพูดเล่นๆ(เฉพาะเดี๋ยวโดนฆ่า)
“หะ..หา!....อย่าบอกนะว่าคุณเป็นแฟนโกคุเดระ ฮายาโตะ”
“เปล่าหรอกหมอนั้นไม่ใช่แฟนหรอก^-^.....ถ้ามีธุระแค่นี้ก็ขอตัวก่อนนะ”เอ็กเดินไป
-ดาดฟ้า-
ปัง!
“น่าเบื่อจังมีแต่คนมาบอกรัก...วันวาเลนไทน์ไม่มีอะไรดีนอกจากช็อกโกแลตนะ”เอ็กหอบ!กองช็อกโกแลตของโกคุเดระขึ้นมา
“หาว~...ใครมารบกวนการนอนของผม”เคียวยะ
“อ้าวมีคนนอนอยู่หรอ”เอ็กบอก “งั้นขอโทษละกันไปหละ”
“เดี๋ยว!”เคียวยะ “ใครที่มาขัดขวางการนอนของผมต้องโดนขย้ำ”
“เอางั้นหรอ”เอ็กวางช็อกโกแลตแล้วนั่งเลือกกล่องขึ้นมากล่องนึงแล้วแกะกิน “เข้ามาดิ”
“นี่คุณจะทำให้ผมโมโหใช่มั้ย”ฮิบาริพุ่งจู่โจมเอ็กที่กำลังกินไปหลบการโจมตีไป
“นายมีดีแค่นี้หรอ”เอ็กสับข้อมือฮิบาริทำให้ทอนฟาหลุดมือแล้วก็เข่าเข้าที่ท้องฮิบาริทำให้ฮิบาริลงไปนั่งกุมท้องกับพื้น
“ไม่หนุกเลยสูกับนายเนี่ย”เอ็ก “ยังไงก็ถือว่าเกงอยู่เป็นเพื่อนกันนะ”
“อะไรคือเพื่อนผมไม่รู้จัก”ฮิบาริ
“โห่กะว่าถ้ายอมเป็นเพื่อนจะให้แก้มือแล้วเชียว”เอ็กพูด
“ถ้าอย่างนั้นก็ได้”ฮิยาริตอบตกลง
“เออ…แล้วนายชื่ออะไรหรอ?”เอ็กถาม
“คุณนี่เกงนะแต่ก็ต๋องในเวลาเดียวกัน...ฮิบาริ เคียวยะ”ฮิบาริบอก
“เรียกเคียวจังดีก่าน่ารักดี”
“คุณไม่อายหรอไงเรียกคนอื่นด้วยชื่อปัญญาอ่อนแบบนั้น”ฮิบาริถอนหายใจ
<ให้แก้มือกับคนแบบนี้ไม่เอาแล้วปัญญาอ่อน>ฮิบาริคิดพร้อมยิ้ม
“พึ่งรู้นะว่ายิ้มเป็นด้วย”เอ็กบอก
<ทำไมนะไม่เคยใกล้ชิดใครเท่านี้มาก่อนแถมคนนี้ก็ท่าทางปัญญาอ่อนสุดๆ…แต่ก็…น่ารักดี^-^>ฮิบาริคิด
“ผมไม่ค่อยยิ้มเฉยๆ”ฮิบาริตอบ
ความคิดเห็น