ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    fic reborn [set1/1] ฮิบาริเอาหัวใจนายมาซะ

    ลำดับตอนที่ #1 : แข่งวอลเล่

    • อัปเดตล่าสุด 10 มี.ค. 55


    “ขอแนะนำนักเรียนใหม่นะ เด็กผู้ชายนี่ก็โกคุเดระ ฮายาโตะ ส่วนเด็กผู้หญิงนี่ก็ ฮินางาวะ เอ็กเซียสทั้งสองคนพึ่งย้ายมาจากอิตาลี่”อาจารย์บอก
    “โอโหย~สวยจังเลย”พวกเด็กผู้ชายตะโกนบอกเอ็กเซียส
    “หล่อจังนะ”ซุบซิบ
    “ใช่ๆเท่สุดๆ”ซุบซิบ
    โครม!
    “โกคุ!ทำงั้นไม่ดีนะ”เฮ้กวิ่งเข้ามาห้าม “เป็นอะไรรึเปล่าจ๊ะมาฉันช่วย”เอ็กหันไปยิ้มให้สึนะ
    “โหย~ทั้งสวทั้งใจดี...แต่ทำไมต้องไปช่วยสึนะจอมห่วยด้วยหล่ะ”เด็กผู้ชายในห้อง
    “เธอก็เป็นแบบนี้ทุกที...ก็บอกแล้วไงว่าอย่าตามมา”โกคุบ่น
    “ก็โกคุเป็นแบบนี้อะฉันถึงต้องตามมา”เอ็กแก้มป่อง(แบบงอนๆ)
    “น่ารัก~”เด็กผู้ชายในห้อง
    “โกคุเดระคุง ฮินางาวะคุงที่พวกเธอหน่ะ”อาจารย์
    “เรียกเอ็กเฉยๆก็ได้คะ”เอ็กบอก
    “อะ...เออ..เอ็กที่พวกเธออยู่ด้านหลังนะ”อาจารย์
    “ค่า~”เอ็ก
    “น่ารัก~
    -พัก-
    “วันนี้ช่วยหน่อยนะสึนะ”ยามะ
    “เอ๋..ช่วยอะไรหรอ?”สึนะ
    “ก็แข่งวอลเล่บอลไงหล่ะ”
    “ยามาโมโตะก็อยู่ทีมวอลเล่ด้วยหรอ?”
    “ชมรมหน่ะอยู่เบสบอลแต่กีฬาอื่นก็เล่นได้....ช่วงนี้นายก็เจ๋งดี..วันนี้ทุกคนหวังมากเลยนะระเบิดพลังแบบตอนแข่งเคนโดเลย”
    “อะ...เออแต่ว่าตอนนั้นมัน”
    “จริงด้วย..ตอนนั้นสึนะคุงหน่ะเท่มากเลย”เคียวโกะ
    “ตั้งแต่นั้นมาคนอื่นก็เลยเลิกเรียกสึนะจอมห่วยเลยหล่ะ”
    “ก็จริงอยู่...”
    “สวัสดีจ๊ะ”เอ็กดฺนเข้ามา”ไงนายคือสึนะสินะยามะเล่าเรื่องวีรกรรมนายตอนแข่งเคนโดให้ฟังแล้ว”
    “ระ..รู้จักยามาโมโตะด้วยหรอ?”สึนะ
    “พอดีเอ็กบอกว่าชอบเล่นกีฬาเหมือนกันก็เลยคุยกันถูกคอเลย”ยามะ
    “สวัสดีจ๊าฉันชื่อเคียวโกะส่วนนี่ฮานะจ๊ะ”เคียวโกะบอก
    “ยินดีที่ได้รู้จัก”ฮานะ
    “ยินดีที่ได้รู้จักนะ^-^”เอ็ก”จริงสิสึนะคุง...เรียกงี้ได้ใช่มั้ย?”
    “อะ...เออได้สิ”สึนะ
    เด็กผู้ชายทุกคนมองมาที่สึนะเนื่องจากได้ใกล้ชิดเอ็ก
    “วันนี้เต็มที่นะนายลงแข่งวอลเล่นี่”เอ็กเชียร์
    “ฉันก็จะคอยเชียร์นะ”เคียวโกะ
                 เวลาแข่ง
    “รออยู่เลยอะสึนะ”ยามะ
    “ให้เราได้เห็นอุนตร้าวีหน่อยนะ”อีกคน
    “อะไรคืออุนตร้าซีหรอเคียวโกะจัง?”เอ็กหันไปถามเคียวโกะที่ยืนอยู่ข้างๆ
    “เออ...พวกผู้ชายเขาตั้งกันเล่นๆหน่ะไว้เรียกสึนะคุง...เรียกว่ายังไงดีตอนที่ฮึดสู้หน่ะ”เคียวโกะ
    “อ๋อ”
        ผ่านไปไม่นาน
    “หมอนั่นดูแปลกๆไปนะ”เรียวเฮ
    ตุบ!
    สึนะล่วงลงไปกับพื้น
    “เป็นอะไรรึเปล่าสึนะ”ยามะ
    “มะ..ไม่เป็นไรหลอก”
    ปี๊ด~
    “มาแล้วสึนะบล็อกเลย!”ยามะ
    “อะ..อื้ม....ฮึบ!”สึนะกระโดดสูงมาก
    “ทำได้ไงเนี่ย!”ทุกคนอ้าปากค้าง
    “เอาเลยสึนะๆ”ทุกคน
    “ย้า!”ฝั่งตรงข้ามตบลูกมา
    “ใช้หว่างขาบล็อกหรอ!?”เรียวเฮ”เป็นการบล็อกแบบเอาตัวเข้าแลกโดยเสียสละส่วนสำคัญที่สุดของผู้ชาย...ร้อนแรงมากนี่คือหลักฐานแสดงความเลือดร้อน”
    “เยี่ยมเลย”คนในทีม
    “สำเร็จแล้วนะสึนะ”คนในทีม
    “เจ๋งเลยคราวนี้เราต้องเอาคืนให้ได้นะ”ยามะ
    “โอ้!”ทุกคน
    “สุดยอดเลยความตั้งใจของสึนะคุงทำให้ทุกคนเป็นหนึ่งเดียว”เคียวโกะ
    “อ้าวแล้วเอ็กไปไหนแล้วหล่ะ?”ฮานะ
    “นั่นสิเมื่อกี้ยังยืนอยู่เลย”เคียวโกะ
    ปี๊ด!
    “เกมเซ็ดห้องเอชนะ!
    “ไชโย!ทำได้แล้วสึนะ”ยามะ
    “อื้มชนะแล้ว”
    “นายอะสุดยอดจริงๆเลยนะ”
    “555555555555!”ทั้งสองหัวเราะพร้อมกัน
    -ด้านรีบอร์น-
    “ยามาโมโตะ ทาเคชิมีกำลังดีและมีคนเชื่อถือจำเป็นมากต่อแฟมมิลี่เป็เพื่อนกันได้ดีซะด้วย”รีบอร์น
    “คุณสินะทิ่งกระสุนกระโดดใส่สึนะ”เอ็ก
    “เธอ ฮินางาวะ เอ็กเซียส ข้อมูลมีแต่ชื่อ ไม่ปรากฏ ที่อยู่ และอย่างอื่น ปิดข้อมูลดีนี่”
    “ก็ไว้กันคนแบบคุณนั้นแหละนะ^-^...อัสโกบาเลโน่รีบอร์น”
    “รู้เรื่องดีนี่”
    “ไปหล่ะ!
    -ด้านสึนะ-
    “ยังหรอกน่าฉันยังไม่ยอมรับบนายหรอกคนที่เหมาะสมจะเป็นรุ่น10ก็คือฉันคนนี้”โกคุ
    “อะ...เอ๋รุ่น10หรอ!?”สึนะ
    -หลังรร.-
    “มีธุระอะไรหรอโกคุเดระคุง?”สึนะ
    “ถ้าคนอย่างนายเป็นบอสรุ่นที่10หล่ะก็วองโลเล่แฟมมิลี่ถึงจุดจบแน่”โกคุ
    “ทำไมถึงรู้เรื่องแฟมมิลี่”
    “นายมันเกะกะตายซะที่นี่แหละ”โกคุควักระเบิดออกมา
    “ระ...ระเบิด!
    “มาเร็วกว่าที่คิดนะเนี่ย”รีบอร์น
    “รีบอร์นสร้างไว้อีกแล้วหรอ”สึนะ
    “หนึ่งในกองบรรชาการ...โกคุเดระ ฮายาโตะ”
    “รู้จักกันด้วยหรอ”สึนะ
    “ใช่เป็นหนึ่งในแฟมมิลี่ที่ฉันเรียกมาจากอิตาลี่”รีบอร์น
    “งั้นโกคุเดระคุงก็เป็นมาเฟีย”สึนะ
    “ฮึ..นายคือนักฆ่าที่รุ่นที่9ไว้ใจมากที่สุดรีบอร์นหรอ...ถ้าฆ่าหมอนี่ซะฉันจะได้ขึ้นเป็นรุ่นที่10แทนสินะ”โกคุ
    “หา!..พูดอะไรอ่ะ”สึนะ
    “ใช่เรื่องจริงเลย”รีบอร์น
    “ไงสึนะ”เอ็ก
    “เอ็ก!อย่าบอกนะว่า....”
    “ก็บอกแล้วไงว่าโกคุเดระเป็นหนึ่งในแฟมิลี่ที่เรียกมาแสดงว่ามีมากว่าหนึ่ง”รีบอร์น
    “หา!เอ็กก็เป็นมาเฟีย”
    “อืม...ตอนนี้ฉันมาดูโกคุสู้กับนายเฉยๆ”เอ็กบอก
    “จะบ้าหรอให้สู้กับมาเฟียเนี่ยนะไม่เอาหรอก”สึนะวิ่งหนี
    ตูม!
    “อะ..เอามาจากไหนเนี่ย”
    “โกคุเดระ ฮายาโตะมีระเบิดซุกซ่อนอยู่ในทุกส่วนของร่างกาย..เรียกว่าเป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดมนุษย์”รีบอร์น
    “หรืออีกชื่อนึงเฮอริเคนบอมฮายาโตะ...เตรียมตัวตายได้แล้ว”
    “ทะ...ทำไมจุดไฟเองได้ด้วย”
    ตูม! ตูม! ตูม! ตูม! ตูม! ตูม! ตูม! ตูม!
    “คราวนี้ปิดฉากหละนะ”โกคุ
    “เฮ้!สึนะ”
    “ยามาโมโตะ”
    “ทำอะไรอยู่มานี่ทำไมอะ”
    “ดิเอ็นออฟรุ่นที่10”โกคุ”ตายซะเถอะ
    “ต้องดับต้องดับต้องดับ”สึนะ







    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×