คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Believe:Intro
แสงแดดยามเช้าส่องเข้ามาภายในห้องผ่านรูม่านที่ปิดไว้ไม่สนิท สองร่างที่กอดก่ายกันอยู่บนเตียงค่อยๆละออกจากกันอย่างช้าๆ ร่างบางค่อยๆยกแขนสีแทนของอีกฝ่ายออกจากเอวตัวเองอย่างเบามือก่อนจะหยัดตัวลุกขึ้นนั่ง กระพริบตาสองสามทีเพื่อให้สายตาได้ปรับความคุ้ยเคยให้ชินกับแสงสว่างภายในห้องก่อนจะลุกเดินเข้าห้องน้ำ
“อ๊ะ”ร้องออกมาเบาๆเมื่อท่อนแขนที่ตนเองพึ่งแกะออกจากเอวไปเมื่อครู่กลับมากอดไว้อย่างเดิม หันหน้าไปมองด้านหลังก็พบกับหน้าหมีๆของคิมจงอิน
“ตื่นแล้วหรอ”เอ่ยถามคนที่ซบหน้าลงกับหลังของตนก่อนจะหันไปลูบกลุ่มผมสีน้ำตาลเข้มเบาๆ
“อืมม....ตื่นแล้วทำไมไม่ปลุกหละ”จงอินเอ่ยถามเซฮุนที่ตนนั่งกอดอยู่บนเตียง มือหนาค่อยๆเกลี่ยปรอยผมที่ลงมาปรกหน้าคนรักของตนอย่างเบามือ
“ก็เห็นนอนหลับสบายอยู่ก็เลยไม่อยากปลุก”เซฮุนยืดตัวขึ้นไปหอมแก้มจงอินเบาๆก่อนจะผละออกจากอ้อมแขนของอีกฝ่าย ลุกขึ้นเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวออกมาจากราวสองผืนก่อนจะโยนให้คนที่ยังนั่งอืดอยู่บนเตียง
“จงอินจะอาบก่อนหรือให้เซฮุนอาบก่อน”ถามออกไปอย่างงงๆเมื่ออีกฝ่ายลุกขึ้นจากเตียงและลุกขึ้นมาเตรียมจะเดินเข้าห้องน้ำ จงอินไม่ตอบอะไรเพียงแต่หันมามองยิ้มๆก่อนจะจับแขนของตนให้เดินไป
“อาบพร้อมกันเลยสิ เร็วดี”และเช้าวันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่โอเซฮุนมีความสุข ความสุขที่หน้าตาเหมือนคิมจงอิน แต่กว่าจะมีวันนี้ได้มันก็ผ่านอะไรมาหลายอย่างเหมือนกันนะ....
1 ปีที่แล้ว
“เซฮุนจงอินมารอหน้าบ้านหนะลูก”เสียงคุณนายโอดังขึ้นมาจากชั้นล่างเร่งลูกชายเพียงคนเดียวของตนให้รีบแต่งตัวและไปโรงเรียนซักที ใช้ได้ที่ไหนกันให้เพื่อนมารับถึงหน้าบ้านแล้วยังปล่อยให้เค้ารออีก
“โอเคครับเสร็จแล้วครับแม่ นี่ข้าวเช้าผมใช่ปะ ไปนะบาย”ร่างบางรีบวิ่งลงมาจากชั้นสองอย่างรวดเร็วเมื่อชะโงกหน้าไปดูแล้วพบว่าจงอินกำลังยืนสั่นอยู่หน้าประตูรั้ว คว้ากล่องแซนด์วิชที่แม่วางไว้บนโต๊ะอาหารด้วยความรวดเร็วก่อนจะวิ่งออกจากบ้านไป
“เร็วๆเลยมึง หนาวจะตายแล้ว!”จงอินพยายามเขย่งตัวให้พ้นขอบประตูรั้วเพื่อคุยกับเซฮุนที่มัวแต่นั่งผูกเชือกรองเท้า
“เออเร็วอยู่ๆ อย่าเร่งดิวะ”
“ลองมายืนท่ามกลางหิมะแบบกูมั้ยหละ”จงอินเอ่ยสวนทันทีที่เซฮุนเปิดประตูรั้วออกมา ร่างบางเดินก้มหน้าลงก่อนจะยิ้มให้จงอินบางๆ
“ขอโทษ พอดีกูตื่นสายอะ”เงยหน้าขึ้นมาทำตาแป๋วใส่จงอิน อีกฝ่ายชายตามองเล็กน้อยก่อนจะถอนหายใจออกมายาวๆ
แล้วอย่างนี้คิมจงอินจะโกรธเซฮุนลงยังไงวะเนี่ย ไอ้แมวเอ้ย
ความคิดเห็น