ฟิคหัวขโมยแห่งบารามอส => สายลมรัตติกาล

ลำดับตอนที่ #2 : เตาหลอมแช่แข็ง

ตายแน่ๆ

        ตาย... ตาย... แล้วก็ตาย

        เธอไม่มีคำอื่นจะพร่ำร้องในใจว่าทำไมชามัลที่มีศักดิ์เป็นพระเจ้าตาของเธอเกิดนึกอะไรขึ้นมา

        "คิลนี่แกไม่รู้จริงๆหรอ" เธอหันไปถามเพื่อนซี้ข้าง ขณะที่คิลสั่นหัว

         "ฉันฟังคนที่มาบอกฉันไม่เข้าใจเหมือนกัน" 

          เหมือนเจ้าเพื่อนซี้จะปกปิดผู้นามผู้หวังดีเอาข่าวมาบอกแฮะ เรื่องชักน่าสงสัย

          "ใครมาบอกแก"

           "นายจะไปสนทำไม สนดีกว่าว่าจะทำยังไงกับชามัล" คิลเลี่ยง แต่ดูเหมือนเจ้าตัวแสบจะจำไต๋เขาได้แล้ว รอยยิ้มพรายปรากฏขึ้นบนใบหน้าโจรสาว

            "เรนอน?"

             "สนเรื่องตัวแกเองเหอะ!" คิลชักเสียงดังขู่ ยังไงก็ปิดไม่มิด ดูเหมือนว่าเฟรินจะหาทางแก้แค้นเพื่อนรักได้แล้ว แต่เธอยังจัดการปัญหาที่กำลังจะมากองตรงหน้าไม่ได้นี่สิ...

                เจ้าหล่อนถอนใจเฮือกใหญ่ก่อนเปิดประตูห้องทำงานของว่าที่กษัตริย์แห่งบารามอสเข้าไปโดยไม่สนคำอวยพรให้รอดปลอดภัยจากเพื่อนนักฆ่าข้างกาย

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

             "เฟลิโอน่า"

            ชื่อที่ฟังแล้วยังไงๆคนถูกเรียกก็ยังร้อนๆหนาวๆ แต่พอเธอหันไปมองในห้องก็พบกับใบหน้าเหี่ยวๆของชามัล กับ

            คาโล...

            ไม่คิดว่าจะมาอยู่ที่นี่ แต่ก็อดดีใจไม่ได้

            "เฟลิโอน่า!" เสียงตะคอดดังขึ้นอีกครั้งจากพระเจ้าตาสุดเลิฟ

            " อ่ะ.. ฮะ" เธอขานคำเรียกด้วยภาษาที่เธอเคยชิน โดยปราศจากคำราชาศัพท์กับว่าที่คิงแห่งบารามอส หัวคิ้วของชามัลเริ่มผูกเป็นโบว์

             "เฟลิโอน่า ทำไมพูดจาแบบนี้ ! เธอเป็นเจ้าหญิงนะ เป็นเจ้าสองแผ่นดิน!" คำตำหนิที่ถูกส่งมาเป็นชุดไม่ได้ทำให้เธอเศร้าหรือสำนึกผิดแต่ประการใด เธอทำสีหน้าแบบกวนๆตามแบบฉบับของนายเฟริน เดอเบอร์โรว์

             "แล้วเรียกผมมาทำไมล่ะครับ"  เจ้าตัวยังคงทำเป็นไม่รู้เรื่อง

              "รู้มั๊ยว่ากำลังทำอะไรอยู่" ชามัลดูเหมือนจะอารมณ์เสียมากๆ

               ส่วนคาโลเอาแค่นั่งเงียบ...

              แล้วมันจะมานั่งทำบ้าดูเธอปะทะกับชามัลทำไมเนี่ย? ช่วยก็ไม่ช่วยสักกะนิด

               "วันนี้ผมยังไม่ได้ขโมยอะไรสักอย่างเลยนะฮะ..."

                 "อย่ามาทำเป็นไม่รู้เรื่องเฟลิโอน่า ถ้าฉันไม่ได้ยินข่าวอื้อฉาวของเธอกับเจ้าชายแห่งคาโนวาลก็คงหูตึงแล้ว นี่มันอะไรกัน พวกเธอเพิ่งจะขึ้นปี 3 เองนะ แล้วก็ยังเป็นถึงเจ้าชายเจ้าหญิงแคว้นใหญ่ในเอเดน..."

                 ชามัลยังคงพล่ามไม่หยุด เอาเป็นว่าสรุปง่ายๆ ชามัลใช้คดีข่าวของเธอกับคาโล ส่งเธอกลับบารามอสด้วยเหตุหลายประการ ซึ่งก็ล้วนเป็นเหตุผลของสองประเทศใหญ่ของเอเดน

                  บารามอส กับ คาโนวาล สองประเทศที่ดูเหมือนจะถูกลิขิตเอาไว้เป็นศัตรูกัน...

                   เธอเป็นเจ้าหญิงคนเดียวที่เหลือเป็นทายาทสืบสายตรงจากไฮคิง...

                   คาโล.... หมอนั่นก็เป็นเจ้าชายคนสำคัญของคาโนวาล มีโอกาสจะได้ครองบัลลังก์กษัตริย์ในอนาคต....

                   สองประเทศที่แม้พรมแดนติดกัน แต่ไม่อาจเชื่อมเป็นหนึ่ง

                    ด้วยเกียรติของบารามอส ด้วยศักดิ์ศรีของคาโนวาล

                    คงไม่อาจยกคนสำคัญของแต่ละประเทศให้อีกฝ่าย

                    บารามอสก็ยังคงเป็นบารามอส     คาโนวาลก็ยังคงเป็นคาโนวาล

                    สองประเทศ สองความยิ่งใหญ่ ที่ไม่อาจบรรจบกันได้

                   ดูเหมือนเธอกำลังจะเจอปัญหาคล้ายคลึงกับเสนาธิการคนเก่งแห่งป้อมอัศวินกับเจ้าหญิงวิเวียนนานีย่าซะแล้ว!

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

                 "กระหม่อมเกรงว่าจะให้ส่งเจ้าหญิงเฟลิโอน่ากลับบารามอสไม่ได้ กระหม่อม..."  น้ำเสียงเย็นเยียบจากบุรุษที่นั่งนิ่งดูการเถียงกันของตาหลานเนิ่นนานเอ่ยขึ้น

                    น้ำเสียงเย็นเยียบที่ทำให้เธอใจชื้น...

                  "ที่ชั้นเรียกเธอมานี่เพื่อต้องการบอกให้รู้ว่า คาโนวาลไม่มีสิทธิ์อะไรมาก้าวก่ายเรื่องภายในของบารามอส!  พวกเธอยังเด็ก ยังไม่รู้ว่าผลที่จะตามมาคืออะไร ของให้ทั้งหมดยุติลงตรงนี้ซะ เพราะรู้ว่าพวกเธออาจจะตัดใจไม่ได้ ฉันจะส่งเฟลิโอน่ากลับบารามอส"

                 ความโกรธกำลังปะทุขึ้นในตัวเธอ แม้คนตรงหน้าจะเป็นอาจารย์ แม้คนตรงหน้ามีศักดิ์เป็นตา แม้คนตรงหน้ากำลังจะเป็นกษัตริย์แห่งบารามอส แต่เขาไม่มีสิทธิ์มาก้าวก่ายเรื่องอขงเธอกับคาโล...

                 เธอรู้ว่าไม่อาจต้านคำสั่งของว่าที่คิงบารามอสได้ แต่เธอก็ไม่อาจทำตามคำสั่งได้... ก่อนจะหันไปขอความช่วยเหลือจากเจ้าชายคาโนวาลที่กำลังนั่งครุ่นคิด

                  แต่คนที่เธอส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือก็ยังคงนิ่ง

                 คาโลเองก็ดูเหมือนจะรู้ปัญหาดีอยู่แล้ว เขาเองก็ไม่อยากให้เจ้าหล่อนกลับบารามอส แต่เพราะเป็นเรื่องที่ไม่อาจเข้าไปยุ่งด้วยได้ เมื่อชามัลกันไว้แล้วว่าเป็นเรื่องภายในของบารามอส ยิ่งข่าวแพร่หนาหู เฟรินเองก็ยิ่งเป็นฝ่ายเสียหาย เขาเองก็ไม่อยากให้เธอถูกเอาไปพูดเป็นที่สนุกปาก

               เป็นครั้งแรกที่คาโลแก้ปัญหาไม่ออก

               มันเป็นปัญหาที่แม้แต่เสนาธิการคนเก่งแห่งป้อมอัศวินยังแก้ไม่ตก

                แต่เขา...

               "จะส่งเจ้าหญิงเฟลิโอน่ากลับวันเดียวที่ที่พระองค์เสด็จกลับบารามอสใช่ไหมกระหม่อม" คาโลเอ่ยในที่สุด

               ชามัลพยักหน้าช้าๆ

                งั้นก็วันพรุ่งนี้...

                เร็วเกินไป แต่ยังพอรับมือไหว

               "กระหม่อมคงไม่ได้อยู่ส่งขบวนเสด็จ ... หวังว่าทั้งสองพระองค์จะเสด็จถึงบารามอสโดยสวัสดิภาพ..."

               น้ำคำเย็นยะเยือกจากคนพูด แช่แข็งหัวใจของหัวขโมยหมดสิ้น

                ประโยคแรกของเขาที่จะไม่ยอมให้ชามัลส่งเธอกลับบารามอสนั้นเป็นน้ำล่อเลี้ยงหัวใจเธอให้ชุ่มฉ่ำ

                แต่ประโยคสุดท้ายได้ลดองศาจนน้ำล่อเลี้ยงน้ำแปรเปลี่ยนเป็นน้ำแข็ง

                น้ำแข็งที่เกาะกุมหัวใจเตาหลอม ...

               --------------------------------------------------------------------

TalK ==> ขอบคุณคนที่มาคอมเมนต์นะขอร้าบบบ T^T ซ้าบซึ่งจริงๆ ท่านนิรันดาราขอบคุณที่แจ้งคำผิดขอรับ จะแก้ให้(ตอนนี้ยังไม่ได้แก้เลยอ่ะขอรับ เดี๋ยวจะไปแก้เดี๋ยวนี้แหละขอร้าบ) จะพยายามแต่งยาวๆแล้วก็ไม่ยืดเยื้อนะขอรับ แต่ว่าตอนนี้ค่อนข้างเครียดแล้วก็ยืดเยื้อหน่อย ขอบอภัยจริงๆคร้าบบบบ
ยังไงก็คอมเมนต์ด้วยนะคับ เป็นพระคุณอย่างสูงมากๆเลยขอรับ ^ ^
คำใบ้ตอนต่อไป ==> การผจญภัยครั้งใหม่กำลังจะเริ่มแล้ว...!