ฟิคหัวขโมยแห่งบารามอส => สายลมรัตติกาล

ลำดับตอนที่ #10 : ปราการแห่งแสงสว่าง(1)

ตอนที่ 9 ปราการแห่งแสงสว่าง (1)

                การเดินทางผ่านบารามอสที่วางแผนไว้ของคณะเดินทาง คาดว่าอาจจะไม่ได้รับความสะดวกสบายนัก

                แต่ผิดคาด

                แม้กระทั่งที่พักค้างอ้างแรมระหว่างเดินทางก็ได้รับการบริการอย่างหรูสุดพิเศษจากท่านตาชามัล ที่ถึงขั้นไม่สนใจหลานสาว เพราะมัวแต่พะวงถึงการได้พบกันอีกครั้งกับพระเชษฐา

                กษัตริย์แห่งบารามอสของเพียงแค่อีกครั้งที่จะได้พบกับจอมกษัติรย์...

                ดังนั้นการเดินทางผ่านบารามอสจึงสบายแฮด้วยประการฉะนี้

                แต่ที่เธอสงสัย

                ทำไมถึงเลือกทางนี้ ในเมื่อไปทางเดมอสอาจจะสบายไปตลอดทาง

                แถมไม่ต้องกลัวเธอจะไปเถลไถลที่ไหน

                แต่ยังไงก็... ช่างเถอะ

                เพราะยังไงก็ก็ได้โดดเรียนแถมได้เที่ยว

                สุโขจริงจริ๊ง เฟรินเอ๋ย

                พอเข้าที่พักเจ้าตัวยุ่งก็รีบทำตัวเเนบเนียนเข้าไปรวมกลุ่มกับฝั่งผู้ชาย เดือดร้อนนางฟ้าต้องมาลากออกไปหลายครั้งหลายหน แต่พอตอนมื้อค่ำก็หลุดเข้าไปเกาะกับขอทานกิตติมศักดิ์เพื่อดูดข้อมูล จนได้ หลังจากอิ่มหนำสำราญกับอาหารเลิศรสในโรงแรงชั้นหนึ่งในบารามอสแล้วเจ้าตัวก็เปิดปากอีกครั้งเพื่อเอ่ยถามคนรู้มาก

                "โรบอกทีสิว่าทำไมถึงมาทางนี้"

                "ที่เที่ยวเยอะจะได้ถูกใจเจ้าหญิงคนสำคัญล่ะมั้ง"

                "ตอบดีๆ โร"

                " แล้วคิดว่าที่ทำกันอยู่ขอคุณพ่อปีศาจของเจ้าหญิงรึยังล่ะ"

                เออ ยังไม่ได้บอกพ่อเลยนี่หว่า...

                "พ่อไม่ว่าอะไรหรอกน่า"

                "คิดว่าเจ้าปีศาจจะยอมให้ลูกสาวไปสโนวแลนด์ที่ตัวเองยังไม่ยุ่งง่ายๆ ตราบใดเท่าที่เรายังเดินทางในเอเดน เจ้าปีศาจก็ยังยุ่งอะไรไม่ได้ รึเจ้าหญิงอย่างกลับไปเฝ้าป้อมอัศวินล่ะ"

                เจ้าตัวรีบร้องห้ามอย่างลืมตัวกลัวจะไม่ได้โดดเรียนเที่ยว ทำเอาขอทานกิตติมศักดิ์หัวเราะเบาๆ

                ก่อนเบี่ยงตัวหลบมีดที่พลาดเบ้ามาปักที่พนักเก้าอี้ตัวเอง

                เฟี้ยว ฉึก เฟี้ยวฉึก เฟี้ยวฉึก

                แล้วหัวขโมยกับขอทานก็ได้ฝึกฝนการหลบหลีกมีดพิฆาตอย่างปัจจุบันทันด่วน

                "นี่ โรแกคิดว่าเราจะรอดไอ้มีดบินลอเรนซ์นี่กลับไปถึงสโนวแลนด์มั้ย"

                "เดี๋ยวก็คงหลบจนชำนาญเหมือนลูคัสเองล่ะมั้ง"

                เฟี้ยว ฉึก

                มีดยังคงบินต่อไป…

          "คุณลูกค้าคะ กรุณอย่างวิวาทกันในห้องอาหารค่ะ" เจ้าหน้าที่สาวรีบออกมาห้ามทัพ ขณะที่แขกอื่นๆรอหาจังหวะรีบออกจากห้องอาหารไม่ก็ไปหลบใต้โต๊ะ

                "ใครใช้ให้แกเรียกชื่อฉันอย่างนั้น แล้วใครใช้ให้แกเข้ามาห้องฉัน!" ลอเรนซ์ที่ความโกรธยังพลุ่งพล่านตะโกนถามขึ้นอย่างหัวเสียเป็นรอบที่ 3 ก่อนปล่อยมีดบินโดยไม่สนผู้เคราะห์ร้ายคนอื่น

                "เก๊าะรูมเมทไงลอรี่ โรงแรมนี่มันเเพงนา ห้องนึงนอนได้ต้องสองคนก็แบ่งๆกันนอนซี่" ขณะที่คนตอบอารมณ์ดี วิ่งหลบมีดอย่างชำนิชำนาญไปรอบๆห้องอาหารสุดหรู

                แล้วพนักงานหญิงที่ส่งมาห้ามทัพกำลังจะตกเป็นเป้าเธอก็หวีดร้องอย่างหวาดกลัว

                "กรี๊ดดดดดดดดด!!!"

                แล้วร่างๆหนึ่งก็คว้าตัวเธอออกจากวิถีของมีดบิน

                "ขะขอบคุณค่ะ" เจ้าหน้าที่หญิงถึงกับตะลึงในรูปโฉมของบุรุษที่มาช่วย แต่เขาไม่ได้เอ่ยตอบเธอแม้แต่น้อย

                "ถ้ารุ่นพี่ลอเรนซ์ไม่รังเกียจเตียงเสริมที่ห้องผมก็แลกห้องกันก็ได้ครับ" ชายหนุ่มผมเงินกล่าว ลอเรนซ์เหมือนจะคลายโทสะลงเล็กน้อย

                "เฮ้ย" เสียงบุรุษผมดำที่ตามมาติดๆร้องขึ้นอย่างตกใจ

                "ทำอย่างนี้ ฉันไม่ต้องนอนไปหลบมีดไปเรอะคาโล" แม้คำกล่าวจะออกแนวหวาดๆ แต่แววตาของคนพูดดูท่าทางสนุกสนาน

                "นี่พวกนายกะจะพังโรงแรมเขาเหรอไง" เสียงนางฟ้าแห่งป้อมอัศวินดังขึ้น ก่อนจะหันไปแหวหญิงสาวผมน้ำตาลที่สวาปามของว่างอยู่

                "เฟรินเธอก็กินให้มันเหมือนผู้หญิงหน่อยได้มั๊ย!" เจ้าตัวดียิ้มแห้งๆก่อนเอ่ยตอบ

                "โหยขืนกินเรียบร้อยอย่างเรนอนก็หลบมีดไม่ทันสิ" เจ้าตัวว่าแต่คนที่กล่าวถึงตอนนี้กำลังเดินเก็บมีดที่เกลื่อนห้องอาหารไปหมด

                "ไม่รู้ไปเอามาจากไหนมากมาย" แองจี้ว่าพลางไปช่วยเจ้าหญิงคนงามเก็บมีด พลางขอโทษขอโพยเจ้าหน้าที่ที่คณะของตนสร้างความเดือดร้อนไปทั่วห้องอาหาร แต่ดูเหมือนเจ้าหน้าที่สาวจะจิตหลุดล่องลอยถึงเจ้าชายรูปงามที่ขี่ม้าขาวมาช่วยชีวิต

                "ไม่เป็นไรค่ะ" เจ้าหน้าที่หญิงตอบอย่างเหม่อลอย คิลเข้าไปกระซิบกับเฟรินเบาๆ

                "คู่แข่งนายมาแล้วระวังดีๆ" พูดเสร็จก็โดนศอกของสาวงงามกระทุ้งเข้าให้

                "จะไปนอนแล้ว" เฟรินว่า

                "หนังท้องตึงหนังตาหย่อนเลยนะยะ" แองจี้ว่าพลางเดินไปรั้งตัวหญิงสาวที่จะไปนอนไว้

                 "เดี๋ยว" เจ้าตัวยุ่งชะงัก เตรียมใส่เกียร์เผ่นเต็มที่ แต่ไม่รอดเงื้อมือนางฟ้าคุมประพฤติ

                "กุญแจห้องอยู่กับเรนอน เธอจะไปไหน" นางฟ้าว่า เจ้าตัวยิ้มแห้งๆ

                "เอาของในกระเป๋าออกมาให้หมด" นางฟ้าสั่งต่อ เจ้าตัวขัดขืนสุดชีวิต แต่ในที่สุดก็โดนค้นจนได้

                ของกลางที่พบคือ กุญแจห้องคิล โร คาโล(ที่ตอนนี้เปลี่ยนมาเป็นลอเรนซ์) 

                "ไปเอามาตอนไหนน่ะ" แองจี้อุทาน

                "เก็บได้ไม่รู้ของใคร จริงๆนะแองจี้" เจ้าตัวว่าแต่มีหรือจะน่าเชื่อถือ จริงเฟรินก็กะจะคืนตั้งแต่รู้ว่าลอเรนซ์จะเปลี่ยนมานอนห้องนี้แล้วล่ะ แต่ก็ไม่อยากนอนกับเจ๊โหดเหมือนกันเลยกะว่าจะไปแอบขอที่นอนคิลมัน เป็นที่น่าเสียดาย เธอโดนจับกุมเสียก่อน

                "จะนอนในเกวียน หรือว่าจะนอนกับสาวงาม หือ" แองจี้ว่า เจ้าตัวดีรีบไปเกาะแขนเรนอนทันที

                "เรนอนจ๋า ฉันง่วงแล้วน้า ไปเปิดห้องให้ทีสิ" เจ้าตัวรีบอ้อนทันที

                "เดี๋ยวๆ อย่างเพิ่งไปนอน" น้ำเสียงหงุดหงิดของลอเรนซ์ดังขึ้น

                "พรุ่งนี้นัดที่เกวียนตอนตีสี่" ลอเรนซ์ว่า

                "หา ..." เจ้าตัวยุ่งปากค้าง ปกติแปดโมงเช้ายังเงะเธอออกจากเตียงไม่ได้เลย แล้วตี 4เนี่ยนะ...

                "พรุ่งนี้เราจะไปที่ปราการแห่งแสง" คาโลที่เงียบอยู่นานเอ่ยบ้าง

                "ไปทำไมอ้ะ"

                "เฟรี่ ลืมไปแล้วรึไงว่าเราต้องเรียนด้วย ไหนๆก็มาถึงที่แล้ว ไปดูสถานที่จริงในประวัติศาสตร์แล้วเรียนไปกับอาจารย์ลอรี่เล้ยย" ลูคัสตอบให้ ทำเอาเจ้าตัวยุ่งกลืนน้ำลาย ในขณะที่ลอเรนซ์เตรียมชักมีด แต่คาโลปรามไว้

                นี่หนีเรียนมาแล้ว ยังต้องมาทัศนศึกษา

                เรียนประวัติศาสตร์กับชามัลยังเอาหนังสือบังแล้วหลับได้

                แต่เรียนกับลอเรนซ์หลับไปดีไม่ดีจะโดนมีดบินเสียบหัวเอา

                หนีเสือปะจระเข้ชัดๆ!

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Talk ขออภัยที่ไม่มาอัพนานนะขอรับ ตอนนี้ก็มาอัพสามตอนรวดเล้ยยยย หวังว่าจะมีคนมาอ่านแล้วก็เมนต์กันนะขอรับ แหะๆ ตอนนี้เหมือนเดิมขอรับ แถมจับผิดคนแต่ง ตอนนี้กพยายามใส่บทให้ทุกตวละครให้ได้ออกโรงเท่าๆกัน แต่มันก็ไม่เท่าอยู่ดี รู้สึกแองจี้ เฟรินกับลอเรนซ์กับลูคัสจะเด่นเป็นพิเศษ = =' เขียนไปเขียนมาอย่างเขียนฟิคหวานระหว่างคิลเรนอนซะงั้น ... เเหะๆ  แต่ทางเรื่องช่วงนี้ไม่อำนวยให้น้ำตาลร่วงกราวซะเลย แต่อยากเขียนๆ ถ้าเป็นแฟนซีแล้วแอบแทรกหวานๆลงไปบ้างคงไม่ว่ากันใช่มั๊ยขอรับ ยังไงก็ขอขอบคุณที่มาอ่าน มาเม้นต์ขอรับ (โค้ง)