Worng or Right ' ผิดไหมถ้า..ฉันจะรักนาย'

ลำดับตอนที่ #2 : PART 2 บ้าไปแล้ว!!!

เช้าอีกวันฮยอนซึงตื่นขึ้นมาพร้อมกับคำถามมากมายในหัวกับเรื่องในฝัน(?) ใช่ เรื่องฝันฮยอนซึงฝันถึงดูจุน ฮยอนซึงรู้สึกเครียดมากและพยายามจะลืมดูจุนโดยการทำงานบ้าน� ทำทุกวิธีทาง แต่ก็ไม่สามารถลืมดูจุนได้เลย แล้วจุนฮยองก็ไม่ต่อยอยู่บ้านเพราะงานเยอะ เลยทำให้ 2 เริ่มห่างกัน และเหมือนมีช่องว่างระหว่างจุนฮยองกับฮยอนซึง� และช่วงบ่ายบองวันนั้น ฮยอนซึงก็ยังไม่สามารถลืมดูจุนได้ เลยโทร.รุ่นน้องเพื่อคลายเครียด
.
.
ครืดดดด
เสียงโทรศัพท์สั่นของอีกฝ่าย
"อันยองฮะฮยอง"เสียงของอีกฝ่ายพูดด้วยน้ำเสียงที่ร่าเริง
"ดงอุนนายว่างป่าว? ชั้นมีเรื่องจะคุยกับนาย"ฮยอนซึงพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบ
"ว่างฮะ ฮยองมีไรป่าว?"ดงอุนพูดด้วยน้ำเสียงที่สงสัย
"ชั้นคิดว่าชั้นชอบดูจุน"ฮยอนซึงตัดสินใจพูดออกไป
"ฮยอง! ฮยองบ้าไปแล้วหรอไง!?"ดงอุนพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูตกใจมากๆ ก็แหมไม่ให้ตกใจได้ไงละ เพราะดงอุนรู้ว่า ฮยอนซึงเป็นแฟนของจุนฮยองแล้งดูจุนเป็นเพื่อนสนิทของจุนฮยอง
"ชั้นไม่รู้นะ ว่าชั้นคิดไปได้ไง แต่มันลืมไม่ได้อ้ะ� ดงอุนช่วยชั้นคิดหน่อยซิ นะ.."ฮยอนพูดเสียงเศร้าและวอนให้ผู้เป็นน้องช่วย

"เอ่อ... แล้วฮยองยังรักจุนฮยองอยุ่ป่าว?"ดงอุนถามด้วยน้ำเสียงที่เรียบ

"ชั้นไม่รู้ซิ มันไม่เหมทอนตอนแรกๆที่ชั้นเจอจุนฮยองเลย ชั้นคิดว่าชั้นแค่เป็นห่วงจุนฮยองเฉยๆ แต่ชั้นไม่รักเค้าแล้ว"ฮยอนซึงพูดด้วยเสียงที่เศร้ามากแต่คำพูดนั้นทำให้ดงอุนดูดมดหมากกว่า
"ฮยอง! อยองคิดได้ไงเนี่ยไม่รักจุนฮยอง แต่ไปรักดูจุน ฮยองรู้มั๊ยถ้าจุนอยองรู้เค้าจะเสียใจมากแค่ไหน?"ดงอุนพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูกระแทก
"ฮึก...ชะ..ชั้นไม่รู้ นายทำไงดี? ชั้นไม่อยากคิด"ฮยอนพูดแล้วเอามือกุมหัวตัวเองแล้วปล่อยน้ำตาที่กดกลั้นมานานออกมา
"เอ่อ..ฮยองความรู้สึกนั้นอาจเป้นความรู้สึกแค่ช่วงวูบก็ได้นะ "ดงอุนพูดปลอบใจ
"ถ้ามันเป็นแบบนั้นก็ดีซิ ชั้นก็ไม่ได้อยากคิดอะไรแบบนี้เลยนะ"ฮยอนซึงพูดไปแต่น้ำเสียงก็ยังติดขัดเพระาร้องไห้อยู่
"ไม่เอาหน่า� หยุดร้องๆๆ� ไม่ร้องแล้วฮยอง เชื่อผมซิ ฮยองต้องผ่านมันไปได้"ดงอุนยังคงปลอบใจฮยอนซึง
"อึกก ฮือออ� ดงอุน อึกกกก"ยิ่งดงอุนพูดเท่าไหร่ฮยอนซึงก็ร้องไห้ออกมามาก
"ฮยอง.. ผมให้ฮยองคิดนะ กับคนที่ฮยองเจอแค่ไม่กี่ครั้ง กับ คนที่รักฮยองมาก อยู่ด้วยกันมานาน ฮยองจะเลือกใคร ผมไม่รู้นะว่าความคิดของฮยองเป็นไง เป็นผม ผมคงเลือกจุนฮยอง เพราะกี่ครั้งที่ฮยองทะเลาะกับจุนฮยอง จุนฮยองจะคอยออกไปตามพี่เวลาพี่หนีออกจากบ้าน ฮยองลองคิดดูนะ ผมบอกได้แค่นี้ .."ดงอุนพูดให้อยอนซึงฟัง
"อืม.. แล้วชั้ยจะคิดใหม่นะ"ฮยอนซึงปาดน้ำตาออก แล้วเปลี่ยนเรื่องคุยใหม่ เปลี่ยนจากน้ำตาเป็นเสียงหัวเราะ ดงอุนก็เหมือนน้องชายแท้ๆของฮยอนซึงรู้จักกันมานานจนไม่มีเรื่องอะไรต้องปิดบังกัน
"อยองแค่นี้ก่อนนะ� ผมต้องหากีกวีงก่อนเดี๋ยวรอนาน"ดงอุนบอกลาอีกคน
"อื้มๆ"ฮยอนซึงตอบ
"บาย"ดงอุนพูดเสร็จก็ตัดสายทิ้งทันที
"เฮ้ออออ"พอดงอุนวางสายไปสมองของฮยอนซึงก็กลับไปคิดเรื่องดูจุนเหมือนเดิม�
..
"เป็นไร?"จุนฮยองที่เพิ่งกลับบ้านมาเห็นฮยอนซึงนั้งถอนหายใจก็ถาม
"ป่าว.. ไม่มีไรหรอก"ฮยอนซึงตอบสั้นๆ� "ใครจะไปกล้าบอกละ ว่าชอบเพื่อนแฟนอยู่โดนด่าตายซิ"ฮยอนซึงคิดในใจ
และอยอนซึงก็ยังคงเก็บความรู้สึกนี้ไว้ ทั้งๆที่ตัวเองก็เจ็บมาก แต่ไม่สามารถแสดงออกมาได้
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เป้นไงบ้างอ้ะ??� ไรเตอร์ เขียนโอเคม้ะ?? แบบว่าอินมากตอนแต่ง 5555 ติดตามนะๆๆๆ� ไม่รู้จะสงสารใครเลย-,-