เพตารัต(ภพแห่งมนตรา)

                ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ถูกใช้งานอย่างหนัก เพื่อค้นหาสิ่งที่เธอสงสัยและต้องการคำตอบ พร้อม ๆ กับหาผู้รู้ที่จะช่วยไขปริศนาที่เธอกำลังเผชิญอยู่ ด้วยจิตใจที่เข้มแข็ง การหาคำตอบในเรื่องลี้ลับ คงชวนให้ติดตาม หากมันเป็นนวนิยายสักเรื่องที่เธออ่าน แต่หากเป็นเรื่องจริงที่ต้องเผชิญด้วยร่างกายและจิตใจ การดำรงอยู่ของเธอจะยุ่งยากสักปานใด หญิงสาวไม่รู้หรอกว่า เธอกำลังเผชิญกับอะไรกันแน่ เพราะแม้แต่ผู้รู้ ก็ไม่สามารถออกตัว มาช่วยเธอได้ หรือว่าสิ่งที่เธอกำลังเผชิญอยู่ เป็นอะไรที่เหนือกว่าอำนาจหรือบารมีของผู้คนบนโลกนี้ จะช่วยเหลือได้

                ท่ามกลางความคิดและการหาคำตอบ หญิงสาวรู้สึกเบื่อหน่ายกับอะไรที่ไม่สามารถรู้ได้ด้วยตาเปล่า หรือสัมผัสด้วยร่างกายที่ชัดเจน บางครั้งการอยู่กับอะไรที่ไม่รู้แน่ชัด สร้างปัญหาให้กับเธอไม่น้อย เพราะพูดคุยไม่ได้ สื่อสารไม่ได้ โต้ตอบไม่ได้ มีเพียงอายตนะทั้ง 5 ที่เธอจะสามารถรับรู้ได้ ส่วน ตา ซึ่งเป็นอายตนะที่จะสามารถให้เธอได้คำตอบ กลับไม่สามารถรับรู้ได้

                จอมทัพที่ได้ขึ้นชื่อว่าเก่งกาจสามารถ อาคมเก่งกล้า เป็นที่กราบไหว้บูชาจากปวงชนทั่วไป แต่ไฉนเลยท่านผู้นั้น จึงได้กระทำการอันเป็นการล่วงเกินแก่หญิงสาว ที่ไม่เคยแม้แต่จะได้พบพระพักตร์ของพระองค์ การสนทนาแทบจะเป็นการสื่อสารทางเดียว และทุกอย่างล้วนมีแต่การกระทำแต่เพียงอย่างเดียว ซึ่งไม่ได้บอกกล่าว หรือ ชี้แจงมูลเหตุแห่งการกระทำของพระองค์ใด ๆ ทั้งสิ้น

                ยิ่งนานวัน หญิงสาวก็ยิ่งรู้สึกเป็นทุกข์ กับเรื่องที่เกิดขึ้น เธอเฝ้าเพียรถามและขอร้องให้พระองค์ยุติการกระทำกับเธอเช่นนี้ เพราะมันสร้างความทุกข์ให้กับเธอยิ่งนัก ที่สำคัญพระองค์ทรงสนพระทัยที่จะกระทำแต่เพียงเรื่องเดียวเท่านั้น แรก ๆ พระองค์จะมาเป็นครั้ง ๆ ไป แต่หลัง ๆ พระองค์ไม่ยอมไปไหนเลย ทรงเอาแต่พระทัยเป็นที่สุด พอไม่ได้ดั่งพระทัย ก็ทรงทำรุนแรงและทรงแกล้งให้เป็นทุกข์

                หญิงสาวเริ่มไม่แน่ใจ ในสิ่งที่พระองค์ทำ ว่าแท้จริงแล้ว พระองค์ทรงรักเธอจริงหรือไม่ หากรักจริง ทำไมพระองค์จะต้องทำให้เธอเป็นทุกข์ด้วย

                “พระองค์มีพระประสงค์สิ่งใด ก็ไม่บอกกล่าวให้รู้แจ้ง หากเป็นอย่างที่อาจารย์บอกจริง พระองค์ทรงลดระดับจิตมาอยู่ในระดับเดียวกันกับหม่อมฉันแล้ว ทำไมพระองค์ถึงจะสื่อสารกับหม่อมฉันไม่ได้ หรือไม่ก็น่าจะมีวิธีที่จะสื่อสารด้วยวิธีอื่นได้ ไม่ใช่ให้หม่อมฉันเดาเอาเองแบบนี้”

                หญิงสาววิงวอนพระองค์จากใจ แม้จะไม่เคยเห็นพระพักตร์ที่แท้จริงว่า ใช่พระองค์ท่านจริงหรือไม่ แม้เธอจะพยายามให้พระองค์พิสูจน์ ว่าเป็นพระองค์จริง ๆ หาใช่ใครที่ไหนจำแลงร่างมา เพื่อหาประโยชน์หรือมาทำร้ายหญิงสาว แต่พระองค์ก็หาได้ทำตามไม่

                “หม่อมฉันมีเรื่องกราบทูลถามพระองค์ตั้งหลายอย่าง ถ้าพระองค์จะทรงพระกรุณากับหม่อมฉัน ช่วยพูดหรือสื่อสารอะไรกับหม่อมฉันหน่อยได้มั้ย? หม่อมฉันขอร้อง!!”

                หญิงสาวพูดอ้อนวอนด้วยจิตที่นอบน้อม หวังเพียงว่าพระองค์จะทรงเมตตากับเธอบ้าง แต่วันเวลาผ่านไป ทุกอย่างก็เงียบ ไม่มีการสื่อสารให้รู้จากพระองค์เลยสักนิด มีเพียงการกระทำเท่านั้น ที่สื่อให้รู้ว่า พระองค์ยังคงอยู่ในร่างกายของเธอ ไม่ยอมจากไปไหน